Więcej niż słowa (okładka miękka)

Dzięki tej książce zaczęłam czytać książki. Tak mnie wciągnęła fabuła, że nie mogłam się od niej oderwać. Przeczytałam ją w nie całe 24h. Polecam

Więcej niż słowa to kontynuacja Listów do utraconej, choć kompletnie się tego nie spodziewałam i byłam w sporym szoku, kiedy to odkryłam. Książki nie nawiązują do siebie szatą graficzną, więc założyłam, że to osobna historia, niepowiązana z poprzednią powieścią Kemmerer. Poza tym winię też swoją pamięć, ponieważ sięgając po Więcej niż słowa, nie pamiętałam przyjaciela Declana. Na szczęście po pierwszym stronach dostałam olśnienia i wspomnienia szybko powróciły. A zatem w tym tomie skupiamy się na Revie, przyjacielu Declana, którego poznaliśmy w pierwszym tomie oraz Emmie. Dla fanów pierwszego tomu mam słodko-gorzką wiadomość: Declan oraz Juliet co prawda pojawiają się, ale stanowią zaledwie postacie drugoplanowe (Juliet nawet trzecio-, czwartoplanową). I chociaż przez to można odnieść wrażenie, że znajomość Listów do utraconej nie jest konieczna, to zalecam sięgnięcie po pierwszy tom. A co dzieje się tutaj? Rev kocha swoich adopcyjnych rodziców i ma dobre życie, jednak nie jest w stanie zapomnieć o horrorach swojego dzieciństwa. Szczególnie, kiedy jego biologiczny ojciec próbuje się z nim skontaktować, przywracając mroczne wspomnienia. Emma zresztą też nie ma lekko: jej rodzice żyją razem, ale niemal osobno. Nie są też zachwyceni jej ogromną pasją do gier komputerowych, stąd też nie wiedzą, że jedną stworzyła. Choć i ten wirtualny świat nie przynosi jej ulgi: to tam jest prześladowana przez innego gracza. Więcej niż słowa skupiają się na różnych, istotnych w życiu kwestiach: akceptacji swojej przeszłości, dostrzeganiu człowieka w drugim człowieku, odwadze oraz podążaniu za marzeniami. Pojawiają się też ostrzeżenia przed zagrożeniami czyhającymi w internecie (choć akurat ten wątek średnio podszedł mi do gustu, ale niestety nie mogę wyrazić tego bez spoilerów) oraz przesłania feministyczne. Niby w książce pojawia się romans, ale nie oczekujcie, że stanowi on oś tej historii. Jasne, relacja między Revem a Emmą ma znaczenie, jednak tak naprawdę istotniejsze są ich prywatne walki ze światem. Kwestia miłości stanowi tutaj zaledwie ułamek całej historii, który można było spokojnie zdegradować do przyjaźni i nie odczułoby się żadnej straty. Chwilami odnosiłam nawet wrażenie, że ich relacja jest zaledwie obok tych wszystkich problemów i tak naprawdę nie ma większego wpływu na podejmowane przez bohaterów decyzje. Postacie stworzone przez Kemmerer są barwne i ciekawe, a przy okazji nieoderwane od tego, jak w rzeczywistości zachowują się nastolatkowie. Choć Emma czasami może wydawać się nieco zbyt infantylna, to jak dla mnie przejawia typowe cechy charakterystyczne dla okresu dojrzewania w sytuacji, w której wszystko wokół zdaje się walić. Taki realizm jest zdecydowanie na plus i może pozwolić młodszemu czytelnikowi odnaleźć siebie. Mam jednak drobny problem ze stylem autorki. Nie pamiętam, jak ta sytuacja wyglądała w przypadku Listów do utraconej, ale w kontynuacji coś mi zgrzytało w dialogach. Chwilami wydawały się trochę suche i nienaturalne. Na szczęście oprócz tego nie zauważyłam żadnych innych, większych potknięć, które utrudniałyby lekturę powieści. Podsumowując, Kemmerer po raz kolejny się popisała! Więcej niż słowa porusza obszerną tematykę, dotykając licznych, istotnych społecznie tematów. Bohaterowie są ciekawi i dający się lubić, z kolei ich otwieranie się na siebie uznaję za urocze. Na pewno jeszcze nie raz sięgnę po książki tej autorki, jeżeli będę miała taką możliwość!

Mimo, iż książka wydaje się dla mnie odrobinę gorsza od poprzedniczki ("Listy do utraconej"), nie mogę dać jej oceny mniejszej niż 5. Książka "Więcej niż słowa" opowiada o przyjacielu Declana - Revie. Poznajemy w niej dokładniej jego przeszłość, która zdecydowanie nie była usłana różami. Mamy też drugą główną bohaterkę - Emmę. Dziewczyna poryka się z nękaniem i nietolerancją w internecie. W tej powieści urzeklo mnie głównie to, jak ważne tematy porusza. Opowiada ona o problemach z którymi część z nas ma doczynienia na codzień, rzuca na nie inne światło. Jeżeli szukacie wzruszającej, pouczającej i przyjemnej do przeczytania książki, ta z pewnością wam się spodoba.

Bardzo podoba mi się fakt, że coraz więcej książek, nie jest tylko „pustą” literaturą, która ma tylko umilić nam wieczór. A faktycznie niesie ze sobą jakiś przekaz.  Na „więcej niż słowa” czekałam bardzo długo, a jej poprzedniczka, czyli „Listy do utraconej” jest w mojej topce najlepszych książek ever, dlatego miałam wobec niej bardzo duże oczekiwania.  Głównego bohatera „Więcej niż słowa” pokochałam już w Listach do utraconej. Postać Rev’a nie jest łatwa, chłopak w dzieciństwie przeszedł piekło, przez co teraz, gdy jest starszy raczej wszystko obserwuje, niż się odzywa. Z główną bohaterka Emma, niestety się nie polubiłam. Dziewczyna jest dość dziecinna, nie da się z nią w ogóle normalnie porozmawiać, bo od razu się obraża, rzuca niepotrzebne komentarze.  Czytając tę książkę polecam Wam skupić się na relacji Rev’a z jego rodziną oraz z Declanem. To właśnie dzięki nim polubiłam się z tą historią.  Rev i Declan są pięknym przykładem bezwarunkowej przyjaźni. Są wstanie zrobić dla siebie wszystko i nawet gdy Rev uderza swojego przyjaciela nic między nimi to nie zmienia. Nie ukrywam doprowadzili mnie tym do płaczu…  „Więcej niż słowa” mimo iż docelowo jest to książka młodzieżowa, to jest przepełniona bardzo trudnymi tematami. Poruszone zostały tu motywy – adopcji, molestowania seksualnego, rasizmu, odrzucenie przez środowisko, czy niebezpieczeństwa w Internecie. Jak sami wiecie są to mocne wątki.  Kolejne dzieło Brigid Kemmerer nie dostanie ode mnie tym razem 10, ale dalej oceniam tą pozycje bardzo wysoko. Wiem, że jeśli zdecydujecie się na zakup, to na pewno nie będziecie żałować.