Dobry stary Deep Purple

Polecam

Super

Mam ok. 11 płyt Deep Purple, więc i porównanie, dlatego śmiało napiszę: jest to najsłabsza płyta tego zespołu obok "Slaves and Masters" (choć tam są mocne trzy utwory, tu żadnego na poziomie tamtych trzech). Ma się wrażenie, że muzycy postanowili zrobić sobie, wzorem Genesis, sesję improwizacji, z których dopiero miało się wyłonić coś konkretnego i godnego płyty. Niestety, zmieścili wszystko, co grali, a materii wystarczyło zaledwie na 3-4 utwory, i to średnie. Zionie z tych utworów niemoc kompozycyjna i melodyczna, zaraz po wysłuchaniu zapomina się, co się słyszało. Zostaje w pamięci tylko "Throw my bones" i najlepszy chyba utwór "Man Alive" oraz to, co trudno zapamiętać jako osobne utwory, ale ma w sobie pewne wartości, np. żwawe granie na klawiszach w "Nothing At All", hardrockowość "No Need To Shout", gotyckość "Step by Step". Ostatnie 3 otwory, wśród nich "Man Alive" zwyżkują pod względem poziomu, choć przedostatni to chyba wykonanie instrumentalnej kompozycji z dawnych lat. Co jest dobrego? Brzmienie, piękne, soczyste (producentem jest nie byle kto, Bob Ezrin), impet, z jakim grają muzycy, sprawność, maestria instrumentalna i śpiew Gillana, choć bez mocy, starszy to pan - tyle że to się rozprasza jakby w kosmosie, bo brakuje tu kompozycji. W ogóle również poprzednia płyta, "Infinite" wykazywała zacieranie się konturów kompozycyjnych, trudno było zapamiętać różnice między utworami, choć znacznie więcej się działo w tamtej muzyce. Dziwią mnie pochwały w wielu recenzjach nawet zachodnich (i oceny np. Allmusic), raz tylko spotkałem negatywną ocenę tego albumu, ukazującą prawdę. Nie wierzcie, że ta płyta zbliża się do "Purpendicular" czy "Bananas", jest słaba.

W moim odczuciu warto zerknąć na ten album, ponieważ jest to jeden z najlepszych albumów Deep Purple, ponieważ pokazuje on w jaki sposób zespół jest różnorodny. Myślę, ze każdy z Was znajdzie na tej płycie coś dla siebie. Fajnie, że jest ona różnorodna i niecodzienna. Mnóstwo na niej muzycznych inspiracji. Podoba mi się, ze płyty można słuchać na wielu okazjach i na pewno nie będziecie nią zawiedzeni. Fajnie jest popatrzeć w jaki sposób po wielu latach zespół czuje i prezentuje muzykę. Ta płyta na pewno jest uniwersalna i niecodzienna. Zachęcam Was do jej przesłuchania. Zdecydowanie polecam.

Bardzo cenię takie zespoły, które potrafią śpiewać i mówić o rzeczach ważnych, a niewątpliwie Deep Purple jest takim zespołem. Dla mnie ta propozycja jest naprawdę cedowana. Każda piosenka sprawia, że zaczynam myśleć i zastanawiać się nad otaczającą mnie rzeczywistością. Wydaje mi się, że warto mieć w swoim zbiorach takie płyty, które po prostu szokują. Co więcej jestem pod wrażeniem wspaniałej płyty, która zaskakuje i sprawia, że od razu słuchacz ma więcej energii oraz siły. Na pewno będziecie pod wrażeniem tego zestawienia. Zachęcam Was do przesłuchania tej płyty.

Do --Marek Skrzyński (Stan). 100% RACJI PŁYTY SŁUCHA SIE DOBRZE, STARE SPRAWDZONE BRZMIENIE, ALE NAPRAWDĘ NIC NOWEGO, INTRYGUJACEGO. JEŻELI TA PŁYTA SPODOBA SIE MŁODEMU SŁUCHACZOWI TO JEDNAK NIECH SIĘGA PO "MACHINE HEAD" i "IN ROCK", PERFECT STRANGERS, ewent. PURPENDICULAR. NA "BAND PLAY ON" ZNALAZŁEM I NAGRAŁEM SOBIE TYLKO JEDEN !! UTWÓR. CHOCIAŻ PŁYTY SŁUCHA SIE BEZ WSTRĘTU, A NAWET Z LEKKA PRZYJEMNOŚCIA. FASN ROCKA OD 1973