Wenus umiera (okładka miękka)

𝕎𝕖𝕟𝕦𝕤 𝕦𝕞𝕚𝕖𝕣𝕒 - 𝕣𝕖𝕔𝕖𝕟𝕫𝕛𝕒 Uspokajam wszystkich, że od wczorajszego nadmiaru pączków i wszelkich słodkości nie umarłam! Dziś zamierzam również opychać się słodyczami, raz w roku wolno, a co! Wspominałam Wam ostatnio (czytaj: dałam się podekscytowana do telefonu) o najnowszej powieści Aleksandra Sowy „Wenus umiera” - już wtedy wiedziałam, że będzie dobrze! I było! • Park Narodowy Gór stołowych przyciąga rzesze turystów spragnionych pięknych widoków i dzikiej natury. Takie wyprawy nie zawsze kończą się pomyślnie, a na pewno nie skończyły się tak dla młodej pary, którą znaleziono (w stanie zaawansowanego, bardzo zaawansowanego) rozkładu tuż obok szlaku. Ślady makabry jednoznacznie wskazywały na niedźwiedzia, jednak śledczy doskonale zdają sobie sprawę, że niedźwiedź rzadko wychodzi na szlak i celu konfrontacji z człowiekiem. Wszystko wskazuje na ohydne morderstwo, którego ofiarami padli syn szanowanego generała oraz piękna modelka... • Działo się! Uwielbiany przeze mnie Emil Stompor po raz kolejny pokazał charakter i hart ducha, chociaż jego historia już na początku powieści jego potoczyła się w zaskakującym dla mnie scenariuszu! Te dialogi! Autor udowadnia, że jak mało kto zna tajniki pracy w policji (nic dziwnego, skoro sam jest policjantem, w dalszym ciągu aktywnym zawodowo). W skrócie: Przebieg śledztwa jest naładowany wszelkimi emocjami, dzieje się dużo, a akcja jest bardzo dynamiczna - dokładnie tak jak się spodziewałam! Nie czytaliście poprzednich części? Żaden problem! Bez problemu zorientujecie się w fabule. „Wenus umiera” to świetny kryminał, idealny na weekendowy chill! Czyta się go szybko, wątki zaciekawiają, a przeniesienie się w czasie do końcówki lat ’90 było naprawdę ciekawym doświadczeniem! Nie zawiodłam się i szczerze polecam! ♥️

"Wenus umiera" z serii z Emilem Stomporem to pierwsza książka, z którą mam do czynienia spod pióra pana Aleksandra Sowy. Mamy lata 90. Dwójka studentów zostaje zamordowana i sprawa nie jest taka prosta zwłaszcza, że prawdopodobnie jedynym świadkiem są... Góry. Domysły, poszlaki, konszachty policji z wysoko postawionymi ludźmi... Na tym opiera się śledztwo, ale są również osoby, które chcą dojść do prawdy. Nieudana akcja z udziałem Stompora wywraca jego życie do góry nogami. W końcu dochodzi do punktu, gdzie sam będzie rozpracowywał sprawę Wenus. Przyznaję, że jest to dobry kryminał. Sam fakt, że autor jest policjantem oznacza, że wie z czym ten gatunek literacki się je 😉 Z początku miałam problem wgryźć się w fabułę. Nie dlatego, że jest zła, ale dużo się działo, co w zasadzie jest na plus, bo akcja cały czas brnęła do przodu i nie było czasu na nudę. Ktoś kto już czytał książki autora to zna sposób pisania, dla mnie to pierwszyzna, dlatego też musiałam się wkręcić 😁 Kryminał, w którym jak wspomniałam, nie brak akcji, sprawy szybko posuwają się do przodu i z każdą kartką zwiększa się chęć poznania prawdy 😉 Bohaterowie świetnie przedstawieni, zwroty w dialogach między policjantami z życia wzięte można powiedzieć, bo nie oszukujmy się, są też ludźmi i nie jedno niecenzuralne słowo pada... I tak jest też tutaj 😅 Polecam fanom kryminałów 😉