Wampir (okładka miękka)

Samobójstwo jest efektem dramatycznego wyboru, którego dokonuje człowiek, który utracił nadzieję, zdesperowany, załamany. Taka decyzja wiąże się z ogromnymi pokładami cierpienia, czasem braku zrozumienia i poczucia osamotnienia mimo ludzi wokół. To ogromny wstrząs dla najbliższych i szereg pytań, na które próbują znaleźć odpowiedzi. W takiej sytuacji znalazła się Maria Polak, która utraciła syna. Dlaczego targnął się na własne życie? Miał plany na przyszłość, studiował, otaczali go znajomi. Czy dwudziestolatek faktycznie popełnił samobójstwo? Matka w to nie wierzy i postanawia wynająć prywatnego detektywa, by wyjaśnił sprawę. Ślady, na które trafia prowadzą do zaskakujących wniosków.

Wojciech Chmielarz to dziennikarz a także autor trzech powieści kryminalnych, których głównym bohaterem jest Jakub Mortka. Trzy razy otrzymał nominację do Nagrody Wielkiego Kalibru, którą uzyskał za powieść „Przejęcie” w 2015 roku. Moje pierwsze spotkanie z twórczością pisarza okazało się ciekawym doświadczeniem. Czy pozytywnym?

Moją uwagę przykuła okładka oraz tytuł, który może mieć wiele znaczeń. Mimo, że nie chodzi tu o istotę żywiącą się krwią, to w rzeczywistości wokół jest wiele wampirów, czyli ludzi żyjących czyimś kosztem, wykorzystujących innych. Czy przez taką osobę Mateusz popełnił samobójstwo?

Świat przedstawiony przez pisarza to połączenie rzeczywistych miejsc w Gliwicach, w których to osadzona jest fabuła oraz fikcyjnych bohaterów. Daje to obraz w pełni realny i jakby bliższy czytelnikowi. To także zderzenie środowiska ludzi bogatych oraz wpływowych z biedniejszymi. Widać jak na dłoni, że pieniądze i władza nie zawsze idą w parze z czystym sumieniem. Fabuła jest wielowątkowa i w czasie czytania okazuje się, że nawet na pierwszy rzut oka mniej istotne elementy mają swój wkład w całość i dobrze się komponują. Poza wątkiem związanym z domniemanym samobójstwem Mateusza poruszone zostały także inne motywy: zaginięcie młodej dziewczyny, handel narkotykami, stręczycielstwo czy wirtualne dyskusje na Facebooku na temat niektórych wydarzeń. Nie ma miejsca na nudę, a krótkie rozdziały sprawiają, że czyta się niezwykle szybko.

Przejdźmy do bohaterów. W tym miejscu miałam duży dylemat. Autor dobrze wykreował postacie, ich przemyślenia, motywy działania, słabości i silne strony, ale do żadnej z nich nie poczułam sympatii. Chociaż z uwagą śledziłam ich losy, gdyż fabuła jest ciekawa i różne wydarzenia wzbudzały odmienne emocje to nie potrafiłabym wskazać jednego, który wzbudzał pozytywne uczucia. Chociażby Dawid Wolski, prywatny detektyw. Z jednej strony, gdy czytelnik dowiaduje się o nim więcej jest w stanie zrozumieć, czemu ma taki kontakt z ojcem, jest arogancki, nieczuły i zraża do siebie bliskich. Z drugiej strony nie potrafiłabym jednoznacznie stwierdzić, że jest to postać pozytywna. Właściwie to każdy z bohaterów ma coś na sumieniu.

Język powieści jest plastyczny, ale także dosadny i dostosowany do sytuacji, przez co nie ma uczucia sztuczności. Pisarz potrafi z prawdziwą swobodą wodzić czytelnika na manowce podsuwając błędne tropy i różnorodne wydarzenia.

„Wampir” to zaskakujący kryminał wypełniony różnymi wątkami i otwierający oczy na problemy, z jakimi borykają się młodzi ludzie, a których często dorośli starają się nie zauważać. Walorem jest dopracowana fabuła, dynamiczna akcja oraz swobodny styl pisarski. Grono bohaterów jest różnorodne, a każdy z nich wyrazisty i dobrze umiejscowiony w opowieści. Ciekawym zabiegiem jest przeplatanie opowieści wpisami z grupy na Facebooku. Komu mogę polecić? Miłośnikom gatunku, ciekawej fabuły i rwącej akcji, której czytelnik instynktownie staje się uczestnikiem.

http://ksiazki-moj-maly-swiat.blog.pl/2016/02/05/wampir-wojciech-chmielarz/

Głównym bohaterem jest Dawid Wolski, niespełna 30-letni detektyw z przypadku. Wyjątkowo niepasująca do tej roli osoba. Wolski składa się z samych sprzeczności. Trudno to nawet opisać w kilku słowach. sami się o tym najlepiej przekonacie w trakcie lektury książki. Postać doskonale wykreowana przez autora, ale momentami aż obrzydliwa, zaburzona emocjonalnie, dwulicowa, skrajna, taka której nie chciałoby się spotkać prywatnie.
Przyznam się, iż mniej istotne jest to co Wolski ma zrobić, niż to jak to robi. Wyjaśnienie z pozoru samobójczej śmierci młodego chłopaka, którego matka nie wierzy w przedstawioną przez policję wersje wydarzeń jest bowiem tylko tłem do ukazania nie tylko paskudnego, momentami obrzydliwego Wolskiego, jego mieszkania, sposobu pracy (o ile to można pracą nazwać, a nie bumelowaniem i unikaniem jakiegokolwiek wysiłku) zachowania się, wartości reprezentowanych w życiu (do których to zalicza się uderzenie kobiety i zapalenie skręta).
Dodatkowo w tle ukazane są Gliwice, ale nie z punktu widzenia osób zamożnych, a tych, którym w życiu powinęła się noga, którzy nie mieli szczęścia. Meliniarskie osiedla, brudne bramy, zdradzające żony, handel prochami etc. To wszystko jest w Wampirze na porządku dziennym.
Trzeba Chmielarzowi przyznać, iż ma niesłychanie spostrzegawcze oko i wyjątkowy dar do bardzo, ale to bardzo realistycznego domalowywania rzeczywistości. Takich Gliwic to ja nie chcę poznać w realu.
Napisałam na początku, iż trochę się rozczarowałam. I tak jest. Co prawda sam bohater, jak i środowisko w jakim się obraca, nakreślone są po mistrzowsku, ale brak mi hmmm..kryminału. Mimo zbrodni, licznych przestępstw, niezwykle mrocznej tajemnicy, jakoś tak mało kryminalnie dla mnie jest. Tak, zawartość kryminału w Wampirze jest zdecydowanie zbyt niska...w porównaniu z cyklem z Mortką w roli głównej. Wiem, może nie powinnam porównywać, ale takie porównanie nasuwa mi się mimowolnie.
Wobec tego, czym jeżeli nie kryminałem jest Wampir? Dla mnie to głównie doskonałą, mistrzowsko nakreślona powieść obyczajowo-społeczna i ciekawy przyczynek do badań socjologicznych.
Wampir jest początkiem serii. Ciekawa jestem kolejnych tomów i tego, czy Wolski ulegnie jakiejś metamorfozie. Jeżeli mam być szczera, to bardzo proszę o zmianę, ale niekoniecznie na lepsze. Nie czarujmy się, ludzie rzadko zmieniają się na lepsze. Niech więc Wolski będzie ludzki, normalny, realistyczny.
Zachęcam do lektury. Wojciech Chmielarz jest doskonałym pisarzem i genialnym obserwatorem:)

Wojciech Chmielarz to pisarz, z którego twórczością miałem okazję zapoznać się już wcześniej. Cenię go za każdą jego powieść, a szczególnie za "Farmę lalek", która porwała mnie jak mało która książka. Po nowy "Cykl Gliwicki" sięgnąłem więc z wielką nadzieją na to, że czeka mnie kawał dobrego kryminału z tym niezastąpionym, jedynym w swoim rodzaju klimatem Wojciecha Chmielarza. Jednym słowem - nie zawiodłem się. Powieść wybija się spośród innych przede wszystkim fajnym, nietuzinkowym tematem i naprawdę dobrze, inteligentnie poprowadzoną fabułą. Głównym bohaterem jest Mateusz - młody chłopak, który z niewiadomych powodów skoczył w wieżowca... Więcej na temat fabuły zdradzić nie mogę (na szczęście w opisie też zbyt dużo nie można wyczytać) - bo byłoby to krzywdzące dla przyszłych czytelników. A tych książka z pewnością będzie miała sporo, bo jest naprawdę dobra - jak dla mnie znajduje się w czołówce tegorocznych kryminałów. Gratuluję autorowi, czytelnikom polecam lekturę.

Jestem tak wielkim fanem Wojciecha Chmielarza, że książkę przeczytałem w dwa dni, nie mogłem się od niej oderwać, zostałem doszczętnie pochłonięty. Uwielbiam kryminały. Głównym bohaterem książki jest detektyw Dawid Wolski. Pozbawiony skrupułów i dobrej woli nieudacznik, prowokujący całą masę komicznych sytuacji, które wraz z dobrą intrygą i zgrabną fabułą tworzą bardzo dobrą rozrywkową literaturę. Doskonale skonstruowana powieść, akcja kryminalna bez niepotrzebnych przedłużeń. Łatwo wczuć się w klimat książki, przeżywać emocje i sytuacje. Świetna robota pana Wojciecha. Jestem niesamowicie bardzo zadowolony z zakupu, Wam również polecam zakupić i zatracić się w lekturze tego świetnego dzieła wybitnego pisarza, jakim niewątpliwie jest Wojciech Chmielarz.

Dobry, polski kryminał, ciekawy i raz po raz zaskakujący. Kto lubi sięgać po książki naszych rodzimych twórców, z pewnością będzie usatysfakcjonowany po lekturze Wampira Wojciecha Chmielarza. Jest w tej historii coś co nie pozwala się oderwać aż do ostatnich stron, a w całym klimacie dominuje niepokój i niepewność. Chmielarz kreuje świat w sposób barwny i wyrazisty, bardzo namacalny, co tylko porusza mocniej wyobraźnię. Było to moje pierwsze spotkanie z twórczością Wojciecha Chmielarza, uważam że nadzwyczaj udane. Pisarz ten jest przykładem na to że warto przyjrzeć się bliżej polskim twórcom kryminałów.

Tematyka wampirów jest niezwykle popularna w ostatnim czasie. Pojawia się wiele książek, których głównymi bohaterami są właśnie wampiry. Trudno z tych wszystkich propozycji wybrać coś szczególnie intersującego, dlatego ja polecam Wam właśnie tę książkę. Jest niecodzienna, tajemnicza i cała fabuła osadzona jest w polskich realiach. Na pewno jak tylko po nią sięgniecie się w niej zakochacie tak jak ja. Szczególnie podobał mi się bardzo główny bohater w osobie Dawida Wolskiego. Bardzo podobało mi się jego działanie i cała sylwetka. Gwarantuję Wam, ze Wy również będziecie zaskoczeni tą książkę.

Wspaniała. Co prawda główny bohater tak mnie irytuje, że gdybym mogła to bym mu przyłożyła za tę głupotę, którą sobą reprezentuje. Ale ostatecznie dochodzę do wniosku, że to dobrze świadczy o książce. Czytelnik może tak się wczuć w akcję, że chciałby sierotę uchronić przed nadchodzącymi dramatami nawet, gdyby trzeba było to robić siłowo. Super fabuła, wspaniały kunszt pisarski - do samego końca niczego nie wiadomo na pewno. Polecam!

Wojciech Chmielarz ma swój własny "brudny" styl,tworzy niejednoznaczne postaci, uwikłane w przeróżne życiowe błędy i złe doświadczenia. Nad Śląskiem nie świeci słońce - takie wrażenie odnosimy, towarzysząc bohaterom w ich codzienności. Ludzie są z natury źli i każdy ma coś do ukrycia. A ten świat wciąga nas od pierwszej strony, bo przecież dokądś w tej historii zmierzamy.

Czytałam już kryminały osadzone w różnych miejscach, ale w Gliwicach jeszcze nie, tym bardziej chętnie sięgnęłam więc po Wampira. Coś mi podpowiadało że będzie to dobry wybór i rzeczywiście nie pomyliłam się. Intrygująca, zagadkowa opowieść z gliwickim tłem. Niełatwo było przestać czytać, szacunek dla Wojciecha Chmielarza.

Bardzo dobra książka sensacyjna - na ręce pana Wojciecha Chmielarza składam ogromne gratulacje! Już od dawna nie czytałem tak wciągającej sensacji polskiego autora! Świetna zapowiedź kolejnych części cyklu gliwickiego, po które z pewnością sięgnę - i Państwa również zachęcam. Zasłużone 5 punktów!