W blasku słońca (okładka miękka)

„W blasku słońca”, to historia dwóch kobiet, których losy niespodziewanie się przecięły. Lela jest napędzana złością do byłego partnera, który postanowił się z nią rozstać. Kobieta uświadomiła sobie, że nie kochała go, nie była zazdrosna o to, że znalazł sobie kogoś innego, kierowała nią jedynie wściekłość na to, że ją porzucił. Przyjaciółki śledząc jej poczynania w ramach zemsty, postanawiają wysłać ją do malowniczej Toskanii. W miejscu tym niespodziewanie ląduje również Nicoletta, która bardzo cierpi po śmierci swojego męża i pod wpływem pewnych zdarzeń, postanawia odmienić swoje życie oraz znaleźć szczęście w domu przodków. Kiedyś bardzo lubiłam twórczość Magdaleny Kordel. Przeczytałam niemal wszystkie jej książki, niestety w ostatnich latach, nie jest mi po drodze z jej powieściami. Mam wrażenie, że styl autorki diametralnie się zmienił i nie do końca już wpasowuje się w mój gust. Odnajdywałam jej starą wersję we fragmentach poświęconych Leli, niestety te o Nicolettcie czytałam jakby na siłę. Bardzo mi się dłużyły, za dużo w nich opisów, porównań, rozważań. Lela w przeciwieństwie do starszej koleżanki bywa głupiutka, zwariowana, całkiem przyjemnie śledziło mi się jej los. Tak naprawdę bardzo niewiele się dzieje w tej książce, a w zasadzie cała fabuła została streszczona w blurbie na tylnej okładce. Co prawda, czyta się ją szybko, jest to niezobowiązująca lektura o poprawnej językowo formie, ale nie jest to nic, co by mnie porwało, nie dało o sobie zapomnieć. Bohaterowie nie są na tyle ciekawie wykreowani, bym po przeczytaniu ostatniej strony zaczęła za nimi tęsknić. Wydaje mi się, że to, iż sięgnęłam po „W blasku słońca”, było z mojej strony sentymentem do autorki, a tak naprawdę wiedziałam, że to już nie będzie to samo, co kiedyś. Mam wrażenie, że trzy czwarte powieści jest wstępem, dużo czasu zajęło, zanim główne bohaterki się poznały, a że do tego dojdzie, wiemy z opisu. Reszta książki poleciała natomiast ekspresowo, aż do przewidywalnego zakończenia. Jest to z całą pewnością ciepła opowieść, która porusza ważne kwestie, takie jak śmierć bliskiej osoby i depresja pojawiająca się tuż po tym zdarzeniu. To historia o powrotach do przeszłości oraz o dokonywaniu wyborów. W tle roztaczają się przepiękne krajobrazy. No i uderzający jest kontrast pomiędzy wybuchową, roztargnioną Lelą, a opanowaną, zrównoważoną Nicolettą, co jest ciekawym zabiegiem. Niestety to wszystko, to za mało, bym mogła się tą pozycją zachwycić. Co prawda książce nie można zarzucić braku klimatu, ale zabrakło mi tu szybszej akcji oraz szczypty zaskoczenia. „W blasku słońca”, to dla mnie poprawna, ale nie porywająca pozycja, która niewątpliwie znajdzie swoich fanów, wśród czytelników sięgających na co dzień po pozycje z gatunku obyczajowych oraz romansów.

Lubię utożsamiać się z ich bohaterkami, lubię spędzać z nimi czas w miejscach, które albo kiedyś już odwiedziłam albo zrobię to w przyszłości. Dziś dodatkowo muszę napomknąć, że uwielbiam Włochy i marzę o tym, by spędzić kiedyś choćby kilka wieczorów na toskańskiej ziemi. Właśnie tam zabrała mnie Magdalena Kordel w swojej najnowszej powieści. Mirela - zwana Lelą, to wcale nie słodka szczebiotka latająca z kwiatka na kwiatek. To wspaniała dziennikarka pisząca o podróżach i jedzeniu, a jednocześnie kobieta nie mająca szczęścia w miłości. Za to ma wspaniałą pracę oraz przyjaciółki, na które w każdej sytuacji bezwzględnie może liczyć. Nicoletta, to z kolei dojrzała, niesamowicie uzdolniona Włoszka, która przeżyła ogromną tragedię - stratę męża. Brat i przyjaciółka próbują jej pomóc, ale tak naprawdę nikt poza nią samą nie jest w stanie tego uczynić. Każda z bohaterek jest inna. Mają skrajnie różne temperamenty. Jednak kiedy z otulonej mgłą Wenecji Nicoletta trafia do słonecznej Toskanii, a potem dołącza do niej Lela, kobiety czują jakby znały się od lat. Doskonale się rozumieją i ostatecznie pomagają sobie nawzajem nie do końca nawet zdając sobie z tego sprawę. Niebywały smutek, wybuchowy charakter, oba charaktery spotykają się w pachnącym wszelkimi aromatami miasteczku, w domu pozostawionym przez babcię Nicoletty. Dwie różne kobiety nawiązują szczerą i głęboką przyjaźń. Stary dom na nowo zaczyna tętnić życiem, a każda z nich odnajduje dla siebie nową ścieżkę. Dlaczego warto mieć nadzieję? Bo w blasku słońca, które zawsze wyjdzie nawet po największej burzy pojawia się coś nowego, co warto poznać, odkrywać i pozwolić się temu do siebie zbliżyć. W każdym tunelu jest światełko, które rozjaśni największy mrok. Magdalena Kordel bardzo mnie zaskoczyła. Zawsze lubiłam jej książki, ale tym razem zabrała mnie we wspaniałą podróż. Zapachniało pysznym jedzeniem, dosłownie poczułam na sobie palące słońce Toskanii. Każda jej książka jest napisana tak lekkim językiem, że nie sposób się od niej oderwać, ale "W blasku słońca" jest nieco inna od wszystkich poprzednich. Mieszanka polsko-włoska dodaje jej czegoś wyjątkowego, czego nie sposób ubrać w słowa. Jedyne co można zrobić w tym przypadku, to dać się porwać trochę odmienionej (według mnie) autorce i wyruszyć wraz z jej bohaterkami w podróż życia. Więcej na blogu Zwykłej Matki

W tym roku koniec roku szkolnego wyglądał niezwykle oryginalnie, ale moje powitanie wakacji musiało być za to idealne. A nie ma nic lepszego niż toskańska historia, pełna tajemnic, smaków, zapachów i co najważniejsze - w wykonaniu Magdy Kordel, która zakochała się w tym zakątku, dzięki czemu przekazała swoją powieścią to, co w nim najlepsze. Magdalena Kordel ogromnie zaskoczyła mnie tą powieścią, widać jak bardzo zauroczyła ją Toskania. Gdybym nie widziała nazwiska na okładce, nie miałabym pewności, ponieważ książka jest zupełnie inna od dotychczasowej twórczości autorki. Przede wszystkim Magda wkroczyła akcją na toskańską ziemię, co zmienia odbiór fabuły i losów wykreowanych postaci. Dorzuciła Paryż, Wenecję i naprzemienność punktu widzenia dwóch totalnie odmiennych bohaterek. Niezwykle dojrzała książka, którą napisał motyl z pięknymi kolorowymi skrzydłami, tuż po wyjściu z kokona. Jestem zauroczona. Jednak niech Was nie zmyli sielskość, zapach bazylii czy widok przepięknych winnic, powieść bowiem nie jest tylko hymnem pochwalnym. I choć nie brakuje humoru autorki, to jest w niej również moc problemów, żałoby, tęsknoty, zemsty i rozpaczy. Jedna z bohaterek wciąż zabiera nas w przeszłość, opowiadając o babkach, Wenecji sprzed lat i swoim mężu, z którym była szczęśliwa. Druga, najpierw utraciła miłość, później nie wypalił nawet układ bez uczuć a teraz zesłana za granicę, próbuje odnaleźć swoje 'ja' i wykorzystać to, co we Włoszech najpiękniejsze. Podsumowując - "W blasku słońca" to pozytywna i ciepła opowieść o tym, że aby znaleźć miłość i szczęście, trzeba czasami zejść z utartych szlaków i powędrować zarośniętymi oraz krętymi ścieżkami; przeskoczyć murek, otworzyć dawno nie używaną furtkę czy przestawić łóżko z dawną przyjaciółką. To historia o kłopotach, które dzielone na dwoje są lżejsze i łatwiejsze do udźwignięcia a gdy wyrzucimy z siebie smutki, następny poranek budzi się bardziej słoneczny. W tej optymistycznej fabule z poczuciem bezpieczeństwa, tolerancją, szczerością i ekscytacją nie zabrakło też łyżki dziegciu - traumy, pustki, wyrzutów sumienia, lęku, samotności czy cierpienia. Idealna książka na rozpoczynające się właśnie lato - polecam! całość recenzji: http://czytelnicza-dusza.blogspot.com/2020/06/magdalena-kordel-w-blasku-sonca.html

Uwielbiam książki napisane przez panią Kordel. Mijają lata, a ja nadal z wielką radością sięgam po kolejne jej dzieła. Niektóre bywają słabsze, a niektóre lepsze. Jednak nie zmieniło to nigdy tego, że Magdalena Kordel to jedna z moich ulubionych polskich pisarek. Najczęściej sięgam po jej książki nawet bez przeczytania opisu, bo nieważne o czym jest dana książka, ważne, że jest napisana przez panią Magdę. Ostatnio, miałam okazję zapoznać się z jej najnowszą powieścią o tytule „W blasku słońca”. Gdy zaczęłam czytać książkę „W blasku słońca” to na początku poczułam niesamowity włoski klimat. Przez kilkadziesiąt stron zapomniałam, że czytam książkę napisaną przez panią Kordel. Dopiero pewne elementy, które pojawiają się w jej książkach, przypomniały mi kogo książkę czytam. Później historia przeniosła się na trochę do Francji i Polski, ale głównie działa się we Włoszech. Nie jest to państwo, które jakoś specjalnie uwielbiam, ale bardzo lubię włoski klimat w książkach. Mam wrażenie, że momentami on znikał. Mimo że bohaterki przebywały w Toskanii to bywały momenty, kiedy jej nie czułam. „W blasku słońca” to idealna lektura na letnie wieczory. Książka potrafi wciągnąć od pierwszych stron i pozwala zrelaksować się przy ciekawej historii. Czasem gubi włoski klimat i zakończenie odrobinę mnie rozczarowało, ale nie zmienia to faktu, że najnowsza książka pani Kordel należy do jednych z lepszych, które wyszły spod jej pióra. Pozwoliła mi oderwać się od codziennych zmartwień i poczuć trochę lata. Zdecydowanie chcę więcej takich książek.

Hej Moliki ❣️ . Jeśli jesteście tutaj ze mną tutaj już jakiś czas to na pewno wiecie jak uwielbiam twórczość Magdaleny Kordel. Mam w domu każda książkę tej autorki i miejsce na każdą kolejną nowość (p.s. Madzia właśnie tworzy powieść z Leontyną czyli kolejne święta spędzę w moim ukochanym Malowniczym). No, ale do sedna, czyli co myślę o tej powieści, w której autorka zabiera nas w podróż do słonecznej Toskanii. Ano myślę, że to jest kolejna przecudna historia, która pokazuje nam, że nie ważne jak mocno wiatr wieje nam w oczy to i tak warto mieć nadzieję na lepsze jutro. Wiara, nadzieja i miłość to trzy najpotężniejsze rzeczy w życiu każdego z nas. Bez tego nasze życie byłoby smutne i niepełne. . Sięgnijcie proszę po te książkę i zobaczcie jak Magda potrafi czarować słowami, które otulają czytelnika niczym puchaty koc, rozgrzewają jak zimowa herbatka, a także, a może przede wszystkim dają nam wiarę i nadzieję, że po burzy zawsze przychodzi słońce, a po złych dniach nastają te piękne, pełne szczęścia, na które warto czekać. . Polecam serdecznie. Zapraszam na Instagram: https://www.instagram.com/ksiazkowa_nutka/ oraz stronę @Ksiazkowa_nutka na Facebooku

książka idealna na lato, otulona toskańskim słońcem 🌞 historia dwóch kobiet, które tęsknią za miłością... 📚 po drodze wiele może się wyrzuć, czasem trzeba wybrać poboczne by dotrzeć do upragnionego celu. Dla Leli i Nicoletty tym miejscem okazał się stary dom na skraju winnicy w sercu Toskanii. Kobiety wcześniej się nie znały, lecz mają ze sobą bardzo dużo wspólnego. 📚Lela jest wściekła na byłego chłopaka, by nie narobiła głupot, przyjaciółki wysyłają ją do Toskanii. 📚 Nicoletty życie nagle legnie w gruzach, a to wszystko przez nagłą śmierć ukochanego męża. Kobieta by nie zwariować wyrusza w podróż do przeszłości, do toskańskiego domku po przodkach. Liczy na spokój i chwile namysłu co dalej... jednak na samotność nie ma co liczyć, towarzystwa jej nie zabraknie 🤷🏼‍♀️

Przede wszystkim ta książka czaruje. Od pierwszej strony przenosi nas do malowniczych scenerii, do których z pewnością każdy z czytelników chciałby się przenieść. Do tego jeszcze autorka funduje nam losy dwóch kobiet, które oczywiście maja zupełnie inne doświadczenia życiowe, to co je łączy to oczywiście potrzeba bycia kochanym. Mnie szczególnie bliskie okazały się być losy Nikoletty. Czytając tę powieść niejednokrotnie utożsamiałam się z nią. Myślę, że każda czytelniczka będzie oczarowana tą propozycją. Na pewno spełni ona Wasze wszystkie czytelnicze oczekiwania. Dla mnie rewelacja.

Po przeczytaniu ostatniej strony tej książki pomyślałam sobie: Chcę pojechać do Toskanii!! Chcę poczuć te zapachy, promienie słońca i wziąć udział w prawdziwym włoskim winobraniu!! I jeszcze jakby taka Lela dla mnie gotowała, to już byłby szczyt marzeń!!! ;) Świetna książka na odprężenie! Mega duża dawka rewelacyjnego poczucia humoru (mimo nieciekawych sytuacji) pozwala zapomnieć o otaczającym nas świecie! Polecam każdemu nie tylko w czasie letnich upałów!

Jaka to była niesamowita historia. Rok temu byłam po raz pierwszy we Włoszech, zauroczył mnie ten kraj. Czytając książkę Magdy Kordel "W blasku słońca" przeniosłam się tam ponownie. Cudowna Wenecja, skąpana w słońcu Toskania... Poczułam, że tam jestem, że próbuję włoskich dań, że czuję zapach ziół, że spaceruję po urokliwych uliczkach. Jest to idealna książka na jesienne wieczory, szczególnie w tym czasie, gdy o podróżach możemy jedynie pomarzyć.

Wspaniała, klimatyczna, bardzo wciągająca. Wzrusza i bawi jednocześnie, ponieważ przeplatają się tutaj losy dwóch dziewczyn. Spokojnej, ułożonej i ogromnie skrzywdzonej przez los, oraz totalnie szalonej wariatki. Chociaż okładka nie zachęciła mnie do zakupu, bo przypomina troszkę okładkę krzyżówki, 🤷‍♀️😉 to nie zawiodłam się na Pani Kordel. Jak zawsze zresztą ❤️