Uwierz w Mikołaja (okładka miękka)

Kupiłam tą książkę dla teściowej, ponieważ uwielbia tą autorkę i bardzo się jej spodobała. Była nią zachwycona. Także sama muszę ją teraz przeczytać i polecam

Cudowna opowieść na przedświąteczny czas. Każdy z nas czeka na swojego Mikołaja

Książkę czytało mi się bardzo przyjemnie, szybko. Było to moje pierwsze spotkanie z tą autorką i chętnie siegnę po inne książki! Niesamowite poczucie humoru! No po prostu czytając książkę, śmiałam się sama do siebie 😂 Cudowna historia! ❤️ Bardzo podobał mi się styl książki. Każda osoba przestawiona osobno, historie, które się łączą, wszystko do siebie pasuje. 😍 Co znajdziecie w tej książce? Historie rodziny, w której domu panuje agresja i alkoholizm. Historie rodziny, która święta spędza w ciepłych krajach, każdy żyje tak jak chce. Historie młodej dziewczyny, która w dzieciństwie straciła obojga rodziców i została wychowana przez babcie. Ale czy ta książka jest smutna? Wręcz przeciwnie! Duża dawka humoru gwarantowana! Mikołaj, który w końcu odnalazł sens życia! Musicie to przeczytać!

W książce przeplatają się losy kilku bohaterów. Poznajemy Agnieszkę, studentkę, która zostaje uwięziona wraz z tajemniczym gościem przez śnieg na Kaszubach. Babcie Agnieszki, która w wyniku wypadku dołącza do domu seniora Happy End. Poznaje ona tam wiele niesamowitych osób, z którymi nie da się nudzić. Właścicielka owego domu seniora na codzień stara się jak najlepiej wykonywać swoją pracę oraz dobrze opiekować się swoimi pensjonariuszami. Oddana całkowicie pracy, całkowicie pogubiła się w relacjach rodzinnych. Na koniec młoda matka, która nie ma łatwego życia, ale stara się polepszyć je dla swojej córeczki. To tylko jedne z nielicznych postaci wykreowanych przez autorkę. Bardzo przyjemnie spędziłam czas przy tej lekturze i jednocześnie trafiła do grona moich ulubionych książek tej autorki. Znalazłam w niej to co w święta najważniejsze: ciepłą atmosferę, humor, różnorodnych bohaterów i niezwykły świąteczny klimat. Zakończenie bardzo mi się spodobało. Niektórzy powiedzą, że przewidywalne i zbyt słodkie, ale tak właśnie powinny kończyć się świąteczne książki 😊

Naszym życiem rządzą przypadki, los czy decyzje innych. Są to czasami rzeczy, na które nie mamy żadnego wpływu, ponieważ dzieją się poza nami. My odczuwamy jedynie skutki, nie zdając sobie sprawy, że czasami zły uczynek kogoś innego może dla nas oznaczać coś ogromnie pozytywnego, jak choćby rozbita przez małego chłopca sklepowa szyba... Rodzice Agnieszki zginęli wypadku, gdy dziewczynka miała dwa latka. Wychowała ją babcia Helenka i dopiero gdy Aga zaczęła studia w Warszawie, babcia wróciła do swojego domku na Kaszubach. To właśnie tam, każdego roku obie spędzały wspólnie święta, jednak tym razem babcia nie chce przyjazdu wnuczki i niemalże zmuszą ją do wyjazdu wraz z przyjaciółką Martą do ciepłych krajów. Agnieszka czuje, że coś jest nie tak i postanawia sprawdzić to na miejscu. Okazuje się jednak, że domek faktycznie stoi pusty... Gdzie jest babcia? Z kolei Marta - wraz z bratem i jego znajomymi - leci na święta na Malediwy. Nie lubią tego okresu, gdyż ich rodzina już dawno przestała spędzać czas wspólnie, każde z rodziców ma swoje służbowe mieszkanie w pracy i nawet rodzinny dom stoi przez większość czasu pusty. Krystynę cieszą kolejne dni spędzane z podopiecznymi Happy Endu i to z nimi zamierza spędzić Wigilię, choć zaczyna dostrzegać i żałować, że tak mało poświęciła dzieciom. Adam zaś ma swój gabinet na najwyższym piętrze swojej galerii handlowej, gdzie ogląda ludzi na licznych monitorach. Najbardziej lubi obserwować kobietę z małą dziewczynką, które "bawią się" w kupowanie. Do niezwykle ciekawego zestawu bohaterów Magdalena Witkiewicz dorzuciła jeszcze policjanta o dobrym sercu - Roberta, alkoholika Artura, który latami utrzymuje w tajemnicy ważne informacje, Annę wraz z córeczką Zosią, codziennie 'wybierającą się" Eleonorę czy Sabinę, która kłamie, by ukryć samotność. Jaka niespodzianka na nią czeka? "Ale prezenty nie są od potrzebowania! Prezenty składają się z marzeń!" * Są tacy ludzie, którzy mają i mogą wszystko, mają za co, ale nie mają z kim. Inni mają z kim, ale nie mają za co... Muszą skupiać się na marzeniach... Już dawno by odeszli, ale nie mają gdzie i tylko to powstrzymuje ich przed radykalnymi zmianami. A przecież chcieliby tylko poczuć, jak pachnie szczęście. Czy im się uda? Co w ich życiu zmieni łobuziak, który rozbił szybę? Magdalena Witkiewicz stworzyła niezwykłą opowieść o skomplikowanych historiach rodzinnych, których mamy tutaj wyjątkowo dużo. Każda jest inna, każda inaczej chwyta za serce. Nie każda wywołuje wzruszenie, czasami odczuwałam złość, współczucie, żal. Każda z opisanych tu osób ma bogatą historię, jeśli nie przeszłość to teraźniejszość. Wszyscy mają pasje, marzenia, czasami muszą uciekać a czasem sprawiają, że inni mają wyśmienite nastroje. Tak, pośród smutnych momentów pojawiają się też mocno humorystyczne, jak pieczenie tortu przez Melanię czy organizacja konkursu na babcię. Podczas lektury miałam wrażenie, że w życiu bohaterów odkrywam kawałek siebie i swojego życia, że mamy coś wspólnego. Albo element przeszłości albo teraźniejszości. Dzięki temu książkę czytało mi się jeszcze przyjemniej a postacie były mi bliższe. A kiedy powieść pisze Magda Witkiewicz to czas po prostu pędzi, bowiem jej język i lekkość wypowiedzi wręcz porywają w opisywaną krainę. Mimo przedstawionych problemów jest to ciepła, niezwykle klimatyczna i relaksująca czytelnika opowieść, pełna nadziei na lepsze jutro, spełnianych obietnic, mądrości, niesamowitych splotów wydarzeń oraz - mówiąc wprost - świątecznych cudów. Po prostu idealna na grudniowy - i nie tylko - czas. "Czasem pewne rzeczy zdarzają się nagle. W ogóle nie czekamy na nie, w ogóle się ich nie spodziewamy. I wydaje się, że to zupełnie nie jest odpowiedni moment..." ** Podsumowując - "Uwierz w Mikołaja" to przepełniona nadzieją, magią i pozytywnymi fluidami powieść o świątecznym czasie, który powinien być dla każdego radosnym oczekiwaniem... Niestety, nie zawsze tak jest. Historia o odbijaniu się od dna, niemiłych niespodziankach, symbolach, zabawie w marzenia oraz superbohaterach. O refleksjach z dala od cywilizacji oraz trudnych wyborach, zaciskaniu zębów dla dobra dziecka, marnotrawieniu piękna oraz o tym, że nie wszystkie rany się kiedyś goją. Gorąco polecam! * M. Witkiewicz, "Uwierz w Mikołaja", Filia, Poznań 2019, s. 45 ** Tamże, s. 287

Niestety najsłabsza książka Pani Witkiewicz. Za dużo wątków a niektóre wydarzenia za bardzo abstrakcyjne.

książka kupiona jako prezent dla teściowej, po przeczytaniu była zachwycona

Agnieszka pragnie spędzić Wigilię z babcią, ale babcia ma zupełnie inne plany. Nie godząc się z tym Agnieszka jedzie do domu babci, położonego w samym środku lasu. Jednak jej tam nie zastaje. Jedna śnieżna noc powoduje, że droga do cywilizacji zostaje odcięta, na dodatek przez zaspy brnie do niej święty Mikołaj. Pięcioletnia Zosia chciałaby mieć choinkę taką ogromną jak w centrum handlowym, a pod nią mnóstwo prezentów. Jednak tym razem jej wigilia zapowiada się zupełnie inaczej… Robert, policjant, przyjmuje służbę w święta, bo przecież wszyscy mają rodziny, a on jest samotny. Więc może się poświęcić. Sam w wigilijny wieczór jest też pewien starszy pan z długą siwą brodą, ale mu w ogóle to nie przeszkadza. Jest przekonany, że lubi samotność, a ludzi lubi tylko z daleka. Jego żona natomiast ma aż nadto towarzystwa zwariowanych pensjonariuszy domu opieki "Happy End". "Niby tak tęsknimy za wakacjami, za odpoczynkiem, za tym, żeby zwolnić, żeby wreszcie przestać wciąż tak pędzić przez ten świat, a jak mamy szansę na własnie takie nicnierobienie, to w ogóle nie wiemy, jak się zachować." Magdalena Witkiewicz doskonale potrafi stworzyć wyjątkowy świąteczny klimat. Ciepło wręcz bije z każdej strony, a czytelnik ma ochotę pozostać w tej fabule na zawsze... Powieść wyzwala całe spektrum skrajnych emocji i uczuć. Oczywiście przoduje wszędobylski humor. Dom opieki Happy End okazał się prawdziwym sztosem! Ileż tam było przezabawnych sytuacji i wydarzeń... Bawiłam się wyśmienicie! Można się także wkurzyć, zasmucić, wzruszyć, ale pojawiają się również tak cenne refleksje i przemyślenia, których zawsze doszukuję się w książkach. Bohaterowie stanowią ciekawy przekrój osobowościowy. Każdy z nich jest inny, każdy posiada inne problemy i doświadczenie życiowe. Dlatego początkowo wydaje się, że nic ich nie łączy, jednak w odpowiednim momencie ich losy się ze sobą splatają. Muszę szczerze przyznać, że w niektórych widziałam jakby siebie samą. Dało mi to wiele do myślenia i jestem pewna, że ta książka pozostanie ze mną na dłużej. Po tej lekturze jeszcze bardziej uwierzycie w ludzką dobroć, w to, że zawsze znajdzie się ktoś, kto będzie chciał spełnić Wasze marzenia. Utwierdzicie się w przekonaniu, że dobre uczynki, prędzej czy później zostaną nagrodzone. Uświadomicie sobie, że nic nie zastąpi rozmowy i bliskości z drugim człowiekiem. Że można czerpać radość z drobnych rzeczy i gestów. "Zobacz, człowiek się tak przyzwyczaił do tego, że robi zdjęcia, kręci filmy, że przestaje sam zachwycać się tym co widzi. Coraz częściej nie patrzy się już na świat oczami, ale przez mały ekran smartfona. - Zamyślił się. - Dopiero tutaj zdałem sobie z tego sprawę. Tak często staramy się uchwycić ulotne chwile, że zamiast się nimi cieszyć tu i teraz, wyciągamy telefony i nagrywamy czy robimy zdjęcia." Co prawda miałam pewne obawy, czy aby nie pogubię się w tak sporej ilości bohaterów i wątków. Ale na szczęście niepotrzebnie. Autorka wszystko odpowiednio nakreśliła i w żaden sposób nie czujemy przytłoczenia jakimkolwiek elementem fabuły. "Uwierz w Mikołaja" to wielowątkowa opowieść ubrana w przepiękną magię świąt Bożego Narodzenia. To książka o wierze w drugiego człowieka, dążeniu do spełniania marzeń i pragnień. Trzeba tylko im na to pozwolić, nie bać się próbować tego, co nowe, nieznane. A Wy, czy wierzycie w Mikołaja?

Święta, dla jednych magiczny czas spędzony z rodziną, drugich moment duchowych przeżyć, a dla innych po prostu grudniowe dni i nic więcej. Czar świątecznych chwil bywa niekiedy niezauważalny, zwłaszcza gdy proza życia przechodzi w dramat lub troski codzienności zaćmiewają jakąkolwiek radość z czegokolwiek. Jednak czasem udaje się przywołać ducha świąt i dać w prezencie nie rzeczy materialne, ale nadzieję na przyszłość. To, co dla Agnieszki jest ważne dla niektórych jest po prostu dobrym czasem na krótkie wakacje, z daleka od świątecznego zgiełku i bombkowego kiczu. Ale w tym roku coś zazgrzytało w rodzinnej tradycji, dziewczyna nie zamierza przyjąć do wiadomości zmiany zasad. Co kryje się za tak nagłą decyzją najbliższej osoby? Choinka nie jest tylko dekoracją, Zosia marzy o pewnym, konkretnym zresztą, drzewku, ale niestety nawet największe starania jej mamy nie wystarczą by było tak jak dziewczynka chce. Rzeczywistość bywa zbyt często zupełnie inna od tej jakiej pragniemy i szczere chęci oraz wkładany trud nie zawsze są wystarczające by marzenia ziściły się. Jednak kto powiedział, że Święta tym razem będą pasmem rozczarowań? Pensjonariusze domu spokojnej starości mają własny przepis na grudniowe świętowanie, cokolwiek niekonwencjonalne i przyprawiające o palpitacje serca jego dyrektorkę. Ta ostatnia nie ma serca z kamienia i własne problemy na głowie, lecz swoim podopiecznym stara się dać coś więcej niż tylko spokojny oraz bezpieczny dom. Mikołaj ma swoje plany co do ostatnich grudniowych dni i nie przypuszcza jak jedna przysługa zmieni je. Wydaje się, że nikt w tym roku nie będzie miał tego, czego pragnie, chociaż czy na pewno? Wigilijne chwile mogą wiele zmienić i to nawet jeśli uważa się, iż są one przereklamowane lub bezpowrotnie zniszczone przez życiowe realia. Czego oczekujemy od świątecznych lektur? Magii, pozytywnej energii, wzruszeń i emocjonalnych zawirowań ze szczęśliwym zakończeniem. Od siebie mogę dodać, że dla mnie ważne jest wyważenie, tak, by historia nie była zbyt słodka i jednocześnie nie napełniała zbytnim smutkiem, no i porcji humoru. Nic na to nie poradzę, iż dickensowski cień „Opowieści wigilijnej” podąża za mną przy zaglądania do książek spod znaku grudniowego świętowania. Najnowsza powieść Magdaleny Witkiewicz dostarczyła mi tego, czego szukam w świątecznych tytułach oraz o wiele więcej. „Uwierz w Mikołaja” ma w sobie tę cudowną atmosferę, która daje ciepło i otuchę, nie przytłacza i jest po prostu prawdziwa. Jednak tak naprawdę ważna jest sama fabuła, to ona przecież jest w samym centrum uwagi, więc jaka ona jest? Wielowarstwowa, z kilkoma punktami widzenia oraz przede wszystkim nad wyraz prawdziwa, nielukrowana i nie po prostu słodko-gorzka, lecz mająca w sobie to, coś, nie pozwalające oderwać się od czytania. Hasło „tylko jeszcze jeden rozdział” nie sprawdza się w ogóle, ponieważ już na samym początku wiadomo, że nie skończy się na kilkudziesięciu kartkach, lecz doczytamy do samego końca. W „Uwierz w Mikołaja” czytelnicy otrzymują istotę Świąt, bez wielkich słów, ale pokazaną w czynach bohaterów i ich samych, bez ozdobników i słodyczy, z humorem i pozytywną energią. Śmiało można powiedzieć, iż Boże Narodzenie zostało odczarowane z ckliwości, lecz ma w sobie swego ducha czyli świąteczny klimat, prawdziwy, czasem nostalgiczny, a czasem zabarwiony smutkiem, niepowtarzalny i z dobrem, przejawiającym się w drobiazgach i tym, co uważamy za ważne. Pisarka rozdział za rozdziałem pokazuje jak wygląda dobro, to zwyczajne, wydające się oczywiste, jednak wcale takim nie będące oraz w czym tkwi rzeczywista moc Świąt.

Bardzo fajna książka na dlugie zimowe wieczory.Polecam