Uprowadzona (okładka miękka)

Super książka trzymająca w napięciu do samego końca. Świetnie napisana co sprawia,że trudno się oderwać od czytania.Polecam.

Książka bardzo ciekawa, momentami trzyma w napięciu. Czytelnik próbuje rozwikłać zagadkę. Niestety jest w niej kilka niedociągnięć, takich jak np. błąd w tytule książki Megan czy Lisa zamiast Livii. Jednak mimo tego czyta się przyjemnie ;)

Przy okazji czytania debiutu Charliego Donlea "Dziewczyna z Summit Lake" (recenzja tutaj "Dziewczyna z summit lake") wypunktowałam parę błędów i liczyłam na to, że przy okazji następnej powieści dostanę coś jeszcze lepszego z mniejszą ilością niedociągnięć. Autor mnie nie zawiódł i dokonał fenomenalnego progresu zarówno pod względem stylu, motoryki fabuły oraz charakterystyki postaci. Wierzę, że nazwisko Donlea już niedługo stanie się znane wszystkim fanom thrillerów. "Uprowadzona" to kompleksowa, mroczna powieść z zaskakującym finałem, którą czyta się z zapartym tchem. To książka z gatunku tych, które działają lepiej niż najmocniejsza kawa. Tuż po ukończeniu szkoły średniej Nicole i Megan wraz z grupą znajomych wybierają się na doroczne ognisko organizowane na brzegiem pobliskiego jeziora. Następnego dnia okazuje się, że obie dziewczyny nie wróciły do domu. Policja wszczyna poszukiwania, które jednak nie przynoszą rezultatów. Dwa tygodnie później, Megan wraca do domu. Cały Stan się cieszy, że młodej kobiecie udało się uciec. Rok później Megan wraz ze swoim psychoterapeutą wydaje książkę, w której opisuje czas który spędziła w niewoli oraz ucieczkę. Autorka wierzy, że dzięki swojej pracy da nadzieję na powrót do normalnego życia innym ofiarom porwań, które borykają się ze strasznymi wspomnieniami. Jednak cały czas nie może zapomnieć o Nicole, koleżance z liceum, która nie została odnaleziona. Siostra Nicole, stażystka patologii na Wydziale Medycyny Sądowej, na własną rękę stara się odnaleźć porwaną. Megan zamierza jej pomóc. Uwielbiam sposób w jaki autor poprowadził narrację. Otóż biegnie ona dwutorowo, raz w teraźniejszości, raz cofając się do wydarzeń rozegranych ponad rok wcześniej. Wydawnictwo, by ułatwić czytelnikowi przeskoki w czasie, zdecydowało się użyć kursywy dla przeszłych zdarzeń, dzięki temu nie było tutaj niepotrzebnego chaosu i zamieszania. Akcja zaczyna się na wydziale patologii, gdzie pracuje nasza główna bohaterka Livia. Jedną z przyczyn, dla których wybrała tak niepopularną specjalizację, jest chęć poznania przyczyn uprowadzenia jej siostry. Chce poznać odpowiedzi na nękające ją od roku pytania o to co spotkało nastolatkę. Choć wierzy, że dziewczyna żyje chce być przygotowana na najgorsze. Ta część książki jest wstępem, typową rozgrzewką przed późniejszymi, skomplikowanymi i zaskakującymi zwrotami akcji. Jeszcze w żadnej książce, nie miałam do czynienia z taką ilością ciał, widzianych zarówno od zewnątrz jak i od środka. Do tej pory nie zdawałam sobie sprawę, jak trudna, męcząca i niewdzięczna musi być praca patologa. Są to ludzie, którzy kroją, mierzą, robią badania toksykologiczne na ludziach, których ciała są często w stanie zaawansowanego rozkładu, ciałach rozczłonkowanych, gnijących topielcach. I Ci lekarze, przez cały czas muszą pamiętać, że to nadal człowiek, osoba która ma rodzinę czekającą na odpowiedzi na nękające ją pytania. Jeśli nie macie mocnych nerwów, widok ludzkich wnętrzności budzi w was odruch wymiotny lub sprawia, że mdlejecie, to radzę odpuścić sobie tę pozycję. Jest to książka dla wielbicieli mocnych wrażeń. Pomiędzy obrazki z autopsji autor zręcznie wplótł retrospekcje, dzięki którym możemy się dowiedzieć jak doszło do porwania obu młodych kobiet i co było jego przyczyną. Jest to równocześnie próba spojrzenia na wydarzenia z perspektywy nastolatek, zabieg niezwykle udany, pozwalający na dogłębne poznanie naszych bohaterów. Rzadko się zdarza, że praktycznie od samego początku, porwana osoba wzbudza we mnie irytację i pomimo najszczerszych chęci nie potrafię wzbudzić w sobie do niej sympatii. A taka właśnie była Nicole : zadufana w sobie, arogancka, nie licząca się ze zdaniem innych i nawet fakt, że była inteligentna nie miał wpływu na mój odbiór jej osoby. Dlatego nie dziwi mnie , że o jej porwaniu świat szybko zapomniał. Wiem, że to brzmi okrutnie jednak Nicole po prostu nie dało się lubić. Jej przeciwieństwem jest Livia, osoba ambitna, z aspiracjami, która zrobi wszystko by dowiedzieć się co spotkało jej siostrę. Czas z nią spędzony jest czasem dobrze wypełnionym, gdzie nie ma chwili na nudę. W przeciwieństwie do Nicole, której życie wypełnione było piciem kolorowych drinków i podrywaniem szkolnych kolegów, Livia zajmowała się konkretnymi działaniami i to sprawiało, że akcja książki utrzymywała stałe tempo. To właśnie ona była katalizatorem całej powieści. Jednak cieszę się, że poznałam obie kobiety. Autor pokazał mi, że da się wyjść poza utarty schemat : ofiary jako osoby pełnej zalet wszelakich. Przecież przypadki i nieszczęścia chodzą po wszystkich ludziach bez względu na ich charakter. I o tym musimy pamiętać.

Jego pierwsza książka mnie porwała. Jak zobaczyłam ten tytuł nie skojarzyłam nazwiska! Ale teraz, po przeczytaniu wiem jedno: Charlie Donlea to nazwisko, które trzeba zapamiętać i śmiało można polecić, jako jednego z najlepszych pisarzy swojego gatunku!

Miałam już okazję przeczytać poprzednią książkę Charlie’go Donlea. „Dziewczyna z Summit Lake” idealnie trafiła w mój gust, więc nie sprawdzenie jego najnowszej pozycji byłoby grzechem! Tym bardziej, że opis niesamowicie mnie zaintrygował. Nie zawiodłam się w najmniejszym nawet stopniu. Po raz kolejny dostałam trochę wydumaną historię, ale przy tym ciekawą i oryginalną. Fabuła jest dość skomplikowana i pełna haczyków, na które łatwo się natknąć. Niekiedy było nieco przewidywalnie oraz schematycznie, ale dla równowagi pojawiły się też bardziej zaskakujące momenty. Mimo tych wszystkich zakrętów autor dba o to, aby wszystko było spójne i dopracowane. Posługuje się przy tym prostym i przystępnym piórem, które nie sprawia najmniejszych problemów w odbiorze. Dzięki temu całość czyta się lekko, w naprawdę ekspresowym tempie. Jedyna na co mogę się poskarżyć, to brak takiego intensywnego, elektryzującego napięcia. Ale jakoś za bardzo mi to nie przeszkadzało, bo książkę pochłonęłam bez reszty. Kreację bohaterów uważam za dobrą. Może nie zostaną w mojej pamięci na dłużej, ale przynajmniej nie sprawiali wrażenia papierowych. Podsumowując, i tym razem spędziłam przyjemnie kilka godzin z twórczością Charlie’go Donlea. Jestem pewna, że w przyszłości bez wahania będę sięgać po jego książki.

Uprowadzenie dwóch dziewczyn z wakacyjnej imprezy to temat, który ciągnie się przez całą książkę do samego końca. Sami stajemy się detektywami i szukamy prawdy w tym całym szaleństwie. Niestety nic nie jest proste, a sytuacja nie wydaje się poprawiać, brak śladów w niczym nie pomogą. Pewnego razu Megan udaje się uciec z ukrytego bunkra, to odmienia jej życie w zupełności, gdyż wydana książka na jej temat odnosi sukces, a ona sama staję się popularna. Te wydarzenia niestety nie pomagają w odnalezieniu drugiej wciąż przetrzymywanej Nicole. Starsza siostra Nicole pracuje w prosektorium i boi się, że przyjdzie jej badać ciało siostry. To straszna historia ale Livia próbuje coraz bardziej dotrzeć do prawdy. Czy jej się uda? Musicie dowiedzieć się sami. Wartka fabuła i szereg zwrotów akcji.