Czerwień rubinu. Trylogia czasu. Tom 1 (okładka twarda)

ok

Czy miewasz często mdłości, niekiedy drżenie nóg i migrenowe bóle głowy? Czy masz 16-17 lat? Jeśli tak, uważaj, bo lada chwila możesz znaleźć się w zupełnie innej epoce, a niebezpieczeństwa czyhające w przeszłości mogą dotknąć również Ciebie. Charlotta już od jakiegoś czasu ma mdłości. Cała rodzina z niecierpliwością czeka na jej pierwszą podróż w przeszłość, bo to z pewnością ona odziedziczy gen, który pozwala na cofanie się w czasie. Tym bardziej, że sam Isaac Newton obliczył datę urodzin Charlotty. Tymczasem jej kuzynka, Gwendolyn Shepherd, żyje normalnym życiem. No, może jeśli nie brać pod uwagę tego, że widzi duchy. Nie są to straszne potwory, ale sympatyczne stworzenia nadal przekonane, że żyją. Pewnego dnia Gwendolyn w jednej chwili zmierza do sklepu po cukierki, a w drugiej znajduje się w tym samym miejscu, ale o wiele, wiele wcześniej. Zdaje sobie sprawę, że to ona otrzymała gen podróży w czasie, a nie Charlotta. Rodzina nie wierzy, że Gwendolyn, nieprzygotowana i nierozumiejąca sytuacji, zdoła wypełnić ważną misję. Dziewczyna jest ostatnim, dwunastym podróżnikiem w czasie. Jej misja polega na odnalezieniu ukradzionego chronografu, bo tylko dzięki niemu i próbkach krwi podróżników można odkryć Tajemnicę Dwanaściorga. W wypełnieniu zadania pomaga jej Gideon de Villiers, dumny i arogancki, ale za to jak przystojny... „Czerwień rubinu” miałam już okazję czytać w 2011 roku, ale z przyjemnością odświeżyłam sobie tę historię. Znów gości na mojej półce, tym razem w nowym, estetycznym wydaniu od Media Rodzina. Mam do tej książki duży sentyment i nadal uważam, że jest niezwykle czarująca, przyjemna i lekka, do „spałaszowania” na kilka godzin. Mam wrażenie, iż te 7 lat temu odbierałam historię Gwen trochę inaczej, bardziej osobiście, ze względu na mój wiek. Bałam się, że teraz zmienię zdanie o „Czerwieni rubinu”, ale ja nadal odczuwałam ogromną przyjemność z lektury! „Czerwień rubinu”, pierwszą część Trylogii Czasu, odebrałam jako wstęp przedstawiający nam postacie, świat i sytuację, z jaką muszą się zmierzyć bohaterowie. Po skończeniu książki miałam takie wrażenie, jakbym oglądała film, który szybko się zaczął i skończył. Zdecydowanie za szybko. Mimo tego, że Gwendolyn i Gideon mało co posunęli się do przodu ze spełnieniem misji, to samo poznawanie świata stworzonego przez autorkę i tajemnic Podróżników było bardzo interesujące. To był tak jakby ekscytujący sen, z którego nie chciałam się budzić. Styl pisania pani Kerstin Gier bardzo przypadł mi do gustu. Autorka lekko, zwiewnie, interesująco i z humorem snuje swoją opowieść. Stworzyła idealnie zarysowane postacie, a dzięki pierwszoosobowej narracji pisanej z punktu widzenia głównej bohaterki, Gwendolyn, możemy poznać jej charakter, myśli i uczucia. Muszę przyznać, że gdyby była realistyczną osobą, chętnie zawarłabym z nią przyjaźń. Gwendolyn to osóbka inteligentna, wyrozumiała i umiejąca się postawić. To absolutnie udana i wywołująca u czytelnika sympatię postać. Grzech nie wspomnieć też o Gideonie, towarzyszu Gwendolyn w wypełnieniu misji. Od początku zwrócił uwagę dziewczyny, a także i moją. Autorka przedstawiła go jako bezczelnego, pysznego i aroganckiego dzieciaka, który z czasem okazał się być odważnym, uprzejmym chłopakiem. Podejrzewam, że powodem tej ogromnej zmiany była bliższa relacja z Gwendolyn, ponieważ Gideon na początku uważał ją za jedną z wielu nastolatek lubiących plotki i SMS-owanie. Tymczasem okazała się być odważną dziewczyną z charakterem. Gideon również wzbudził moją sympatię. Nie jest on z pewnością jednym z idealnych niebezpiecznych twardzieli, ale odpowiedzialnym, mającym uczucia i chwile słabości dziewiętnastolatkiem. Czy w książce występuje wątek miłosny? Tak, ale jest on bardzo delikatny, uroczy i rozwija się powoli. Nie jest przesłodzony, a uczucie nie rozwija się nagle pod wpływem buzujących hormonów. Autorka również tę kwestię dokładnie przemyślała i zaplanowała. Ogólnie nazwałabym „Czerwień rubinu” powieścią subtelną, urokliwą. Nie narzuca ani romansu, ani zawrotnego tempa akcji, ani sztucznego humoru. Tutaj wszystko jest odpowiednio wyważone. „Czerwień rubinu” to zaledwie wstęp do „Trylogii Czasu”, ale bardzo udany i sympatyczny dla odbiorcy. Humor i dobrze skonstruowani bohaterowie to podstawy tej książki, szczególnie trafią do młodzieży lubiącej przygotówki, ale odpowiednio też zrelaksują dorosłego czytelnika. Cieszę się, że miałam okazję wrócić do historii Gwen i znów czerpać z niej czystą rozrywkę.

Trylogia czasu to książka, o której myślałam, że jest dedykowana młodzieży, jednakże już po kilka pierwszych stronach wiedziałam, że nie będę mogła się od niej oderwać. A mianowicie okazało się, że główna bohaterka ma możliwość podróżowania w czasie. Jednakże do ostatniej chwili nie wiadomo było w jaki sposób wykorzysta ona ów dar, a może przekleństwo?. Bardzo fajna książka, która na pewno zachwyci niejednego czytelnika. Jest ona wielowątkowa, co na pewno spodoba się wielu czytelnikom. Zdecydowanie warto- świetna lektura!!!

Książka jest pełna zagadek czasowych i skomplikowanych powiązań rodzinnych co daje nam miłą i intrygująca atmosferę czytania, a sama fabuła nie zaczyna się od naszych głównych bohaterów lecz od ich przodków . Humor głównych bohaterów dodatkowo daje smaczek i rozśmiesza nas w nieoczekiwanych momętach . Początkowa niechęć naszych podróżników w czasie przeistacza się z czasem czytania książki , i już pod koniec książki są ze sobą bardzo blisko a jeden troszczy się o drugiego nie dając po sobie tego poznać . . Mimo że Gwendolyn zmienia wszystko w życiu Gideona od samego poznana się tej dwójki , to dla chłopaka zmiana wychodzi na dobre. Czytając te książkę możemy także sami zaznać przeskoku w czasie i doświadczyć piękna dawnych lat . Gorąco polecam te książkę wszystkim którzy kochają dAwne czasy jak i tym którzy chcieliby je poznać lub polubić czy sprawdzić co jest w nich takiego intrygującego , a także tym lubiącym wszelkie zagadki i chcącym poczytać o fantastycznym rodzących się zakazanych jak i nie uczuciach .

Czytaliście już "Trylogię Czasu" Kerstin Gier? Lubicie książki o podróżach w czasie? 💫 Swoją pierwszą styczność z tą trylogią miałam już 1,5 roku temu. Przeczytałam wtedy książki jeszcze w starym wydaniu, na które pamiętam, że polowałam miesiącami. Byłam bardzo podekscytowana, gdy książki w końcu trafiły w moje ręce. Znacie pewnie to uczucie, gdy wejdziecie w posiadanie jakiegoś białego kruka, wrażenie nie do opisania! 💘 Teraz nie ma już takiego problemu i każdy kto tylko zapragnie może się zaopatrzyć w najbardziej popularną trylogię autorki. Wydawnictwo Media Rodzina wyszło naprzeciw wszystkim spragnionym czytelnikom i zrobiło dodruk książek, a żeby tego było mało, powieści pojawiły się w nowej szacie graficznej! Bardzo podoba mi się fakt, że "Trylogia Czasu" została wydana w podobnym stylu jak Trylogia Snów "Silver", którą swoją drogą uwielbiam! ❤ Teraz wspólnie tworzą piękną kolekcję powieści Kerstin Gier i obie wyróżniają się twardą oprawą, pięknymi i nasyconymi kolorami, oraz bogato zdobionymi okładkami. To nie lada gratka dla miłośników pięknych wydań i okładkowych srok! 💞 Odświeżyłam sobie większe, lub mniejsze fragmenty książek, aby nakreślić Wam co nieco fabułę szczególnie dla osób, które przygodę z podróżami w czasie mają jeszcze przed sobą. Szesnastoletnia Gwendolyn Shepherd pewnego dnia odkrywa, że jest posiadaczką genu podróży w czasie. Następstwem tego odkrycia jest niespodziewane przemieszczenie się o sto lat wstecz, które całkowicie zmieni dotychczasowe życie dziewczyny. Szybko okazuje się, że Gwen wcale nie jest wyjątkiem i istnieje coś takiego jak Kwatera Strażników, która kontroluje owe podróże i bierze teraz pod swoje skrzydła również nastolatkę. Jak możecie się pewnie domyślać, obok dziewczyny koniecznie powinien pojawić się jakiś przystojniak, obdarzony tą samą umiejętnością, aby móc towarzyszyć jej w tych niebezpiecznych podróżach. A żeby było jeszcze ciekawiej, Gwendolyn i Gideon będą mieli do wykonania niesamowicie trudną misję, w której wydarzenia z przeszłości ściśle splatają się z teraźniejszością. Jesteście gotowi na mnóstwo pełnych wrażeń podróży do zamierzchłych czasów, w towarzystwie tej dwójki? ✨

Świetna książka. Ładny język, ciekawa fabuła, dużo przygód. Nie można się oderwać od czytania. Książka wciąga już od pierwszej strony. Gorąco polecam.

mam prawie 30 lat a dawno tak mnie nie wciągnęła żadna książka. lekka łatwa i przyjemna

www.ksiazkomaniacyrecenzje.blogspot.com Szesnastoletnia Gwen nie pochodzi ze zwyczajnej rodziny. Jej ród jest nosicielem genu umożliwiającego podróż w czasie. Jednak dziewczyna do tej pory nie przejawiała żadnego talentu w tej dziedzinie. Wszyscy spodziewali się, że to właśnie jej kuzynka Charlotta będzie posiadaczką tej umiejętności. Przecież nie na marne przeszła odpowiednie szkolenie w tej dziedzinie. Ale jak powszechnie wiadomo - los lubi płatać figle. Niespodziewanie to Gwen odbywa podróż w czasie. Dostaje do wykonania niebezpieczną misję, a jej kompanem będzie bezczelny, arogancki, nieuprzejmy, a jednocześnie nieziemsko przystojny i obłędnie czarujący Gideon de Villiers. Objęta opieką przez tajną organizację ma do wykonania niebezpieczne zadania, a los wielu ludzi jest w jej rękach. Czy Gwen i Gideona połączy coś więcej? A może Gideon wcale nie jest sojusznikiem Gwen? Jaki będzie skutek tych pełnych przygód podróży w czasie? Gdy słyszę o serii "Trylogia czasu" pierwszym nasuwającym mi się skojarzeniem jest to, że to "Obca" Diany Gabaldon dla młodzieży. Bo choć są to książki o podróży w czasie to są typowo młodzieżowe. Jeśli ktoś czytał już "Trylogię snów" to z pewnością wie, że Kerstin Gier ma swój charakterystyczny styl. Lekkość jej pióra jest wręcz niepodrabialna. Skoncentrujmy się jednak na fabule. Uwielbiam wszelakie pomysły na książki z podróżą w czasie jako głównym wątkiem. Może to być kosmos, może to być średniowiecze, może to być tak jak w książce Kerstin - XVIII wiek. Niestety, muszę przyznać, że okres, w którym rozgrywa się akcja powieści, jest zbyt mało wyczuwalny. Ubolewam nad tym, że XVIII -wieczny klimat nie emanuje z kart tej książki. To powinno być podstawą powieści o podróżach w czasie. Autorka powinna przenieść swoich czytelników w wykreowany przez siebie świat, czyli tam, gdzie nogi nie mogą ich ponieść, ale wyobraźnia jak najbardziej. Niestety, wydaje mi się, że autorka nie do końca posiada tę zdolność. Bo wyobraźni też trzeba trochę pomóc i to jest zadaniem pisarza. Mimo wszystko książka "Czerwień rubinu" coś w sobie ma. Jest pozycją idealną na zimowy wieczór, czarującą, romantyczną i mogę posunąć się nawet do stwierdzenia, że chwilami słodką. Brakowało mi jedynie tego klimatu, który odpowiadałby czasom, w które przenosili się główni bohaterowie. Tak bardzo szkoda, że tego nie było! Aj... Mam nadzieję, że autorka w kolejnych częściach bardziej się na tym skupi, gdyż naprawdę byłoby szkoda tak świetnego pomysłu. Jestem pewna, że jeszcze mnie zaskoczy i da mi to, czego pragnę! Podsumowując, polecam tę książkę głównie nastolatkom. Osoby starsze raczej nie odnajdą w tej książce aż takiej magii i nie gwarantuję, że książka ich pochłonie. Jeśli zaś chodzi o młodzież i raczej jej damskie grono - jak najbardziej na tak. Polecam "Czerwień rubinu" jako prezent mikołajkowy. Umili długie zimowe wieczory. Izabela Nestioruk

Rewelacyjna, pełna humoru opowieść nie tylko dla młodzieży. Lekko i sprawnie prowadzona fabuła, ciekawe pomysły i zabawne dialogi. Świetne tłumaczenie, znakomicie podkreśla sarkastyczne komentarze ducha gargulca....upsss... ale to już drugi tom 😉... pochłonęłam bez przystanków tomy pożyczone od koleżanki, a teraz wreszcie doczekalam nowego wydania i z radością swoje nabytki stawiam na półce. Moje lekarstwo na smutne i brzydkie dni 😊

http://intheheavenofbooks.blogspot.com/2017/09/64-czerwien-rubinu-k-gier.html Rodzina Gwen jest bardzo specyficzna. I to nie tylko dlatego, że wszyscy mieszkają w ogromnym domu z lokajem, a pod szkołę czasami podjeżdża limuzyna. W jej rodzinie co jakiś czas występuje pewien gen. Gen cofania się w czasie. Kuzynka Gwen, Charlotta, jest nosicielką tego genu. Już od narodzin była uczona jak przetrwać w dawnych czasach. Charlotta urodziła się akurat w dniu, który zwiastował przyjście na świat kogoś z genem. Ale czyżby Newton pomylił się w obliczeniach? Gwen, która urodziła się dzień później niż kuzynka, zaczyna odczuwać lekkie mdłości i nagle cofa się kilkadziesiąt lat wstecz! Dziewczyna w ogóle nie była na to przygotowana. Zawsze to nieznośnia, przemądrzała kuzynka była uznawana za idealną. Piękne rude włosy. Długie nogi. Dobre oceny w szkole. To wszystko nieźle namiesza w życiu Gwen. Zaczyna opiekować się nią tajna organizacja, której dziewczyna nie potrafi zaufać. Okazuje się, że jest również drugi podróżnikl w czasie. I to bardzo przystojny. Gideon razem z Gwen mają wykonywać misje w różnych czasach. Matka dziewcvzyny bardzo się o nią boi, ale stara się nie okazywać strachu. Dwójka nastolatków cofa się w czasie, by pomóc odkryć organizacji pewną wielką tajemnicę... Postać Gwen i jej matki bardzo odbijała się na tle reszty rodziny. Miałam wrażenie, że tylko one dwie są normalne. Jedna ciotka nienawidziła ich, druga miała dziwne wizje z Gwen, a babka często przebywała w swoim dusznym pokoju. Spośród szalonego tła książkę "trzymają w ryzach" właśnie Gwen i jej matka. W książce występuje również postać Leslie. Jest to bardzo wierząca osoba (przynajmniej w opisów Gwen tak wynika), więc podróżniczka w czasie bez oporów opowiedziała o wszystkim przyjaciółce. No i jest jeszcze Gideon. Chamski, ignorujący "zły chłopiec". Jak można się w nim nie zakochać? Gideon wraz z Charlottą był szkolony do podróży w czasie. Jazda na koniu? Gra na flecie? Szermierka? Dla niego to nic trudnego. Ale Gwen nie była do tego szkolona... Chłopak uważa ją więc za nic nie wartą i niepotrzebną. Postaci w książce są więc, jak widzicie, bardzo barwne. Już po pierwszej książce z trylogii, wiem, że będzie ona ciut lepsza od "Silvera". Przeczytałam ją w dwa dni i już chcę więcej!