Uważam, że choć lektury wojenne nie są łatwe w odbiorze społecznym obowiązkiem także polskich odbiorców jest zapoznawanie się właśnie z takimi wydaniami. W związku z tym warto rozważyć również sięgniecie po cztery tomy serii tej autorki. ,,Lwowska odyseja. Trudna radość" Magdaleny Kawki stanowi ostatnią część tego cyklu. Jest to bardzo dobra informacja dla osób, które lubią zapoznawać się z seriami, gdy na rynku wydane są już wszystkie tomy. Tym razem główni bohaterowie musieli mierzyć się z tym, co także miało miejsce na świecie. Jedni sklepikarze podjęli się ukrywania żydowskiej rodziny, choć bardzo dobrze zdawali sobie sprawę z tego, co może ich za to spotkać. Nie brakowało także poruszania wątków związanych z innymi postaciami. Sprawa żydowskiej rodziny nie została za bardzo rozbudowana w tej części. Nie sposób nie zwrócić uwagi w jak taktowny sposób Magdalena Kawka przedstawiła w tym tomie powieść opisaną na podstawie wydarzeń wojennych. Odbiorca w żadnej chwili nie czuje się przytłoczony makabrycznymi opisami wydarzeń, choć oczywistym jest, że tych w czasie wojny na pewno nie brakowało. ,,Lwowska odyseja. Trudna radość" Magdaleny Kawki to już czwarty tom serii, który korzystniej jest czytać po zapoznaniu się także z poprzednimi częściami.

Trudna radość to zakończenie literackie przygód rodziny Lindnerów w dość wyjątkowy słodko gorzki sposób. Rodzina przymusowo przesiedlona na ziemię odzyskane tęskni za ukochanym Lwowem. W Gryfowie czują się obco i niepewnie a tęsknota za domem uzupełnia tęsknota za utraconymi bliskimi i znajomymi. Trudno opisać te powieść nie zdradzając nic z całej sagi więc opiszę swoje emocje. Czytając Trudną Radość miałam poczucie, że niemal namacalnie odczuwam tę powojenną ulgę, która jednak wbija w serca bohaterów lodowate igły, na których wyryte są imiona osób, których uśmiechy zgasły na zawsze. Z nimi poznawałam ich nowy dom i próbowałam zaakceptować powojenną rzeczywistość, która nie była wcale łatwa dla ludzi, którzy w pewnym sensie stracili wszystko co znali. Oczywiście najważniejsze było to, że są razem jednak nawet w 1947 roku "ciesz się, że w ogóle żyjesz" to nie był argument by nie rozpamiętywać. Finał tej historii jest słodki i melancholijny i przepięknie uzupełnia całą historię, którą z całego serca polecam wam na jesienne wieczory.

"Jest rok 1947. Tęsknota za Lwowem nie opuszcza Lindnerów, wciąż wracają myślami do minionych czasów, które pamięć zaczyna nieco idealizować. Zwłaszcza że życie w Gryfowie nie jest łatwe." "Lwowska odyseja. Trudna radość" to piękna powieść, tylko .... zabrałam się za nią, nie znając poprzednich części. No i przez to niestety czytało mi się dosyć trudno. A jakby nie patrzeć to już czwarta część, więc sporo mnie ominęło, mój błąd. Jest to saga rodzinna z historią w tle. Poznajemy losy Lindnerów, którzy po wojnie byli zmuszeniu opuścić swój ukochany Lwów i osiedlić się na Ziemi Obiecanej. Jednak tęsknota za ukochany miastem ciągle im doskwiera... To bardzo emocjonalna książka, przy której nie obejdzie się bez łez wzruszenia. Jest świetnie napisana, żałuję, że nie miałam okazji czytać poprzednich części. Myślę, że wtedy zrobiłaby na mnie jeszcze większe wrażenie niż teraz. Mój wzrok przykuła również okładka, taka delikatna, inna... A Wy znacie serię "Lwowska odyseja"? :)

"Trudna radość" Magdaleny Kawki to czwarty tom sagi Lwowska Odyseja. Czytałam ten tom bez znajomości wcześniejszych części i początkowo trudno było mi się odnaleźć ale potem przepadłam i na pewno chętnie wrócę po wcześniejsze części. Akcja dzieje się w 1947 roku i dotyczy rodziny Lindnerów. Pomimo radości z zakończenia wojny w ich sercach jest smutek związany z utratą Kresów Wschodnich i przesiedleniem na Ziemię Odzyskane. Każdy z bohaterów ma inne problemy i inaczej je przeżywa ale łączy je miłość do ojczyzny. Jest to piękna i prawdziwa opowieść. Wydarzenia są fikcją literacką ale czytając tą książkę czułam i widziałam oczami wyobraźni tych wszystkich ludzi i ich historie. Jest taka prawdziwa. Przez co wciąga od pierwszej strony. Dodatkowo przepełniona jest emocjami. Ta książka bardzo mnie wzruszyła. Dużo czytam ostatnio książek z motywem wojennym i wszystkie trafiają w moje serce. Na prawdę polecam wszystkim którzy lubią takie historie.

Przychodzę do Was z recenzją ostatniego tomu lwowskiej odyseji. Żałuję, że nie miałam okazji czytać poprzednich tomów spod pióra autorki Magdaleny Kawki. Na pewno nadrobię, bo ta historia jest wciągająca! Nie powiem, trochę trudności mi sprawiło rozeznanie się wśród bohaterów, ich problemoów a co za tym idzie całego bagażu doświadczeń, który muszą dźwigać na swoich barkach. Napisana pięknym językiem, wzruszająca i opisująca czasy o których uwielbiam czytać, czego można chcieć więcej? W tej książce otrzymałam nie tylko emocje ale wplecioną historię o czasach, które już dawno minęły ale na pewno zostaną z nami na lata, jak nie stulecia. Ja zostałam kupiona tą opowieścią, czasami brutalną, wyciskająca łzy ale dającą nadzieję, że jednak może coś się zmienić w naszym życiu, że możemy jeszcze zaświecić dla nas słońce. Przejmująca o niezwykle piękna książka. Takich mi potrzeba jak najwięcej!

“Trudna radość” zamyka cykl Odyseja lwowska, z którą żegnam się z ogromnym żalem. Wiele wątków zostało wyjaśnionych. Jednak niektóre losy bohaterów nie zakończyły się pomyślnie. Podobało mi się, że ludzie mimo różnych narodowości potrafili wzajemnie sobie pomagać. Przyjaźń Lindnerów z baronową von Thaden, z Witoszkinem czy Frau Holzer udowadnia, że nieważne jakiej kto jest narodowości, ale jakim jest człowiekiem. Bowiem i rodak może wyrządzić wiele zła, o czym przekonała się Waleria Gałązkowa. Jeżeli macie ochotę na historię, która daje nadzieję na lepsze jutro mimo bolesnych i trudnych doświadczeń życiowych, to bez wahania sięgnijcie nie tylko po “Trudną radość”, ale po całą Odyseję lwowską. Jest to cykl, który pokazuje, że życie potrafi zaskoczyć człowieka, ale też stawia na jego drodze ludzi, którzy wbrew pozorom potrafią pomóc w potrzebie.

„Trudna radość” to czwarta część „Lwowskiej odysei”. Rodzina Lindnerów ma bardzo ciężki czas za sobą. Najpierw śmierć Jakuba, teraz przyjdzie im pożegnać się z Marianną. Lilka nadal czeka na Oresta i nie przyjmuje do wiadomości, że jej mąż mógł zginąć. Mężczyzna tymczasem jest rozdarty wewnętrznie. Z jednej strony żona, za którą bardzo tęskni, z drugiej strony miłość do Ukrainy. „Lwowska odyseja” to seria, która dostarcza nam ogromnej dawki emocji. Będą chwilę wzruszeń, łez, nadziei, ale nie zabraknie także cierpienia i ogromnego bólu. Autorka bardzo dobrze odzwierciedliła czasy wojenne. Oczami wyobraźni widzimy sceny opisane przez autorkę. Ostatni tom serii to dopełnienie całości. Dowiemy się jakie losy spotkają bohaterów. Kogo wojna zniszczyła, a kogo ukształtowała. Fabuła trafiła w moje serce. Polecam.

Lwowska Odyseja to z pozoru zwyczajna opowieść o rodzinie, ale kiedy z każdym kolejnym tomem szczegółowo poznajemy losy Lindnerów i razem z nimi przeżywamy radości i troski, zżywamy się z tymi ludźmi. I choć tych zgryzot z pewnością jest więcej to autorka w obrazowy sposób przedstawia nam Lwów i niesamowita tęsknotę bohaterów za domem do którego nie mają szans powrócić. Mimo, iż kończy się wojna i wydawałoby się, że już dość cierpienia i krzywd to los ciągle rzuca im kłody pod nogi. Trudna radość to ostatnia książka z tej serii i muszę przyznać: Epilog był bardzo wzruszający. Lwowska Odyseja to z pewnością powieść, którą mogę Wam polecić, pokazuje, że mimo trudnych czasów z siłą rodziny nie ma co zadzierać, a o miłość zawsze warto walczyć.

Długo autorka kazała czekać na zakończenie swojej "Lwowskiej Odysei", ale było warto. W ostatniej części możemy poznać dalsze koleje losów lwowskiej rodziny Lindnerów. Powojenna sytuacja gospodarczo-polityczna rzuciła ich daleko od rodzinnego miasta, bo aż w okolice Szczecina. Ciężko im tam zapuścić korzenie, ale cóż, starsi odchodzą, na świat przychodzi nowe pokolenie i powoli ta obca ziemia musi się dla nich stać domem. W tej części historia opiera się na powojennej sytuacji Polski, strachu przed służbami SB i walkami band UPA, które urządzały masowe rzezie w imię walki o wolną Ukrainę. Autorka urywa opowieść pod koniec lat 40tych, by współczesnym epilogiem zamknąć swoją Sagę. Dziękuję autorce za tę pełną wzruszeń powieść.

Książka „Trudna radość” to kontynuacja „Lwowskiej odysei” i niestety już ostatni czwarty tom tej powieści. Obyczajowo-historyczna powieść skupia się na losach rodziny Lindnerów, która myślami wraca do swojego rodzinnego miasta. Nic nie ułatwia sytuacji, życie w Gryfinie nie należy do najłatwiejszych. Marzą o tym, aby żyć spokojnie i szczęśliwie, ale w takich ciężkich czasach jest to wręcz niemożliwe. Kolejne nieszczęścia i smutki spadają na rodzinę, którymi trzeba będzie sobie poradzić. Magdalena Kawka po raz kolejny udowadnia nam jak wspaniałą jest pisarką. Wzruszająca , pełna wielu emocji książka, która niejednego czytelnika złapie za serce i pozostanie w nim na dłużej. Polecam serdecznie sięgnąć po ten tytuł.