Triskel. Gwardia (okładka miękka)

„Triskel” jest opowieścią o super bohaterach, którzy żyją w Scyld City, to miasto wie idealnie jak spożytkować ich moce, stąd rodzi się pomysł na założenie Gwardii, zespołu, którym głównym zdaniem będzie ochrona miasta przed różnymi niebezpieczeństwami. Jednak jak się okazuje ich zadanie szybko się zmienia po napadzie w muzeum w którym użyto broni o nieznanej technologii. To sprawia, że trójka bohaterów, Burza, Kret i Mayday są wplątani w wir wydarzeń, który przyczyni się do tego, iż będą musieli walczyć z nieznanym wrogiem, Lazurem, który sam ma broń z innego wymiary. Czas płynie nieubłaganie, a wraz z nim akcja, która coraz bardziej nabiera na tempie, pokazuje nie tylko świetnie zbudowaną fabułę dziejącą się w mieście, a także świetnie wykreowanych bohaterów, jednakże to o Mayday wiemy najwięcej, gdy jej kompani przez większość książki stanowią dla nas zagadkę. Mayday to tak naprawdę Sinead Clark, pochodzi z kraju, który jest uważany za siedlisko terrorystów, gdy prowadzi swoje zwykłe, studenckie życie stara się, by wśród społeczności ocieplić wizerunek swojej ojczyzny i pokazać, że ludzie, którzy stamtąd pochodzą, nie są źli. Na co ona sama jest przykładem. Forma opowieści, która dostajemy, przypomina mi wręcz komiksową akcję, nie ma czasu na nudę, są zagadki, tajemnice i wróg, nemezis, którego za wszelką cenę trzeba schwytać, gdy tutaj już nie chodzi o sprawę jednego świata, a wielu wymiarów! Ta trójka to idealne trio, które swoimi zdolnościami się uzupełnia i ogromnie miło się czyta dzięki temu nie tylko te właśnie bohaterskie chwile, a również życie samej dziewczyny. Pokazując, że ona sama jest zwykłym człowiekiem, który chce coś osiągnąć w życiu.

Szczerze powiedziawszy, nie wiem, czego spodziewałam się po tej powieści. Na pewno jednak nie tego, co dostałam. Styl autorki jest prosty i zrozumiały, jednak pewnych kwestii nie potrafiłam zrozumieć. Dodatkowo podczas czytania poza napięciem nie odczuwałam innych emocji. Książka zaczyna się wątkiem Duncana, którego poznajemy jako najlepszego zabójcę buntowników w Sidheanii. Towarzyszy nam on chwilę, po czym autorka skupia się na Sinead (czy tylko mi jej imię skojarzyło się z nazwą jej kraju?). Sam pomysł nie był zły, a akcja jest zdecydowanie dynamiczna, ale czułam się przytłoczona tym wszystkim - najpierw buntownicy, potem okazuje się, że to w ogóle jakaś międzywymiarowa afera i nikt nic nie wie, a interesuje się tym zarówno rząd, jak i pewna korporacja. W międzyczasie jakieś zamieszki, porwania, niby wszystko się łączy, ale autorka nic nie zdradza. Zakończenie natomiast śmierdzi mi wątkiem miłosnym w drugim tomie. Pewne wątki natomiast zostały rozpoczęte i dziwnie urwane w międzyczasie... Ten ładunek [...] podłożyło dziecko. Ci skurwiele wysłali dzieci do tunelu, bo są małe. Jeśli przeżyło to piekło, to mam nadzieję, że wciąż żyje i założyło rodzinę. Natomiast powieść czyta się bardzo dobrze dzięki bohaterom. Sinead to zwykła dziewczyna o wielkim sercu i niezwykłych zdolnościach. Próbuje pogodzić bycie heroską z byciem studentką i członkinią organizacji wspierającej jej rodaków. Ma zarówno wady, jak i zalety, dzięki czemu łatwiej nam się z nią zaznajomić. Burza natomiast wydaje się być urodzonym strategiem i nawet nie domyślilibyście się, co jest w stanie ją przerazić. Polubiłam ją za wygadanie i umiejętność dostosowania się do sytuacji. Moim faworytem pozostaje jednak Kret, facet wymiata! Samym spojrzeniem potrafi powiedzieć, że będzie siedział na tyle długo, że wszystko mu powiesz. Dodatkowo na pewno skrywa jakąś mroczną tajemnicę, która strasznie mnie intryguje! Polubiłam też Duncana, choć autorka nie dałam nam dobrze go poznać. Generalnie przy członkach Gwardii reszta bohaterów raczej ginie nieco w tle. Podsumowując, gdyby nie natłok informacji i wydarzeń wyrzucanych w naszą stronę niczym seria z karabinu maszynowego, powieść byłaby genialna. Tak czyta się ją dobrze, ale musiałam się niezwykle skupiać, aby połapać się w akcji i wydarzeniach. Na pewno jestem ciekawa kolejnego tomu, a ten poleciłabym osobom, które lubią skomplikowane, międzywymiarowe historie z herosami w tle!

Gdy przeczytałam opis powieści "Triskel: Gwardia", zdecydowałam, że koniecznie muszę ją przeczytać. Walka z groźnym Imperium, rebelianci, zamachy, a do tego bohaterowie o nadprzyrodzonych zdolnościach i niebezpieczna broń z innego wymiaru - zapowiadało się naprawdę interesująco. Poza tym, wybierając książkę o ładnej okładce, zawsze w ostateczności mogę sobie poprawić humor tym, że przynajmniej dobrze wygląda na półce. Jak było w tym przypadku? Zapraszam na recenzję :) Sidheania to kraina od lat okupowana przez bezwzględne Imperium. Po krwawej masakrze, jaką skończyła się pokojowa demonstracja w Connacht, pewna organizacja zaczyna eliminację winnych. Jako że oficjalne procesy sądowe zasądzały im śmiesznie niskie kary lub całkowicie oczyszczały z zarzutów, postanowiono wymierzyć sprawiedliwość w inny sposób. Po uporaniu się z kolejnym celem Duncan zostaje wysłany do Scyld City, by tam oczekiwać na dalsze rozkazy. Chłopak bardzo cieszy się na myśl, że w końcu będzie mógł spotkać nie widzianą od lat przyjaciółkę, Sinead, która tam studiuje. Okazuje się, że dziewczyna ma także inne obowiązki - należy do miejscowej Gwardii, gdzie razem z Kretem i Burzą wykorzystuje swoje nadprzyrodzone zdolności, by bronić miasta i strzec jego obywateli. Już od pierwszych stron czułam, że sięgnięcie po tę książkę było właściwym wyborem. Autorka od razu rzuciła czytelnika w sam środek emocjonujących wydarzeń, nie bawiąc się w niepotrzebne, przydługie wstępy. Snajper eliminujący swój cel w pierwszym rozdziale? Super! Natychmiast się wciągnęłam i czekałam na więcej. Szczerze przyznam, że działo się niemało i nie nudziłam się ani przez chwilę. Akcja rozwijała się w dobrym tempie, zagadek wciąż przybywało, a niebezpieczeństwa czyhały na bohaterów niemal na każdym kroku. Nie ma tu płaskich, uproszczonych postaci. Każda z nich skrywa jakąś tajemniczą przeszłość, co ogromnie intryguje. Najbardziej ciekawi mnie historia Kreta i sidheańskich nastolatków, nie mogę się też doczekać kolejnego spotkania z Duncanem (bo tutaj było go zdecydowanie za mało). Polubiłam także Sinead i Burzę, z chęcią poznam ich dalsze losy. A zapowiadają się naprawdę obiecująco. Powieść "Triskel: Gwardia" z miejsca podbiła moje serce. Mocny początek zrobił na mnie duże wrażenie, a później wcale nie było gorzej. Autorka sprawnie prowadziła akcję, trzymając mnie w napięciu aż do ostatnich stron. Nie natrafiłam na żadne zbędne opisy, które mogłyby spowolnić bieg wydarzeń. Czytałam tę opowieść z zapartym tchem, podziwiając kreatywność Krystyny Chodorowskiej i całkowicie zanurzając się w ten tajemniczy, pełen niebezpieczeństw świat. Szczerze polecam miłośnikom fantastyki i ciekawych historii. Ja jestem zachwycona i czekam niecierpliwie na kolejny tom! ogrodksiazek.blogspot.com

To moje pierwsze spotkanie z książkami Krystyny Chodakowskiej, jednakże wiem, że nie ostatnie. Już od pierwszych stron książka bardzo mi się spodobała. Autorka całkowicie wciągnęła mnie w swój świat, a ja w ogólnie nie miałam ochoty odkładać książki na bok. Świetnie mi się ją czytało. Całość książki, pomysł na fabułę zasługują na najwyższe uznanie. Początkowo myślałam, że jestem to książka dla najmłodszych czytelników, jednakże szybko się okazało, że mnie również bardzo się ona spodobała. Na pewno każdy z Was znajdzie coś w tej książce.

Triskel, Gwardia interesowała mnie od jakiegoś czasu. Ostatnio polscy autorzy zyskują coraz większe uznanie na rynku wydawniczym, dlatego widząc kolejną powieść fantasy autorstwa Polki, postanowiłam, że muszę ją przeczytać. Zachęcała okładka, zachęcał opis mówiący o światach równoległych (a to zawsze jest dla mnie gratka). Czy jednak debiutancka powieść Chodorowskiej spełniła moje oczekiwania? W książce panuje trochę chaosu. Domyślam się jednak z czego on wynika: autorka planuje cykl książek, w którym historia zostanie dopiero rozwinięta. Jednak, aby tego dokonać, potrzeba podwalin pod całą historię, która wprowadzi postacie, przedmioty oraz politykę. Te jednak nie zawsze wydają się w pełni logiczne i czytelnik może odnieść wrażenie, że chwilami wątki zostały zbyt szybko ucięte. Było to dla mnie frustrujące i uważam, że nie tylko dla mnie. Zakładam jednak, że to wszystko było konieczne w ramach poprowadzenia historii w przyszłości i kontynuacja będzie spójniejsza. Podobne odczucia miałam względem Teatru Węży Agnieszki Hałas, gdzie z czasem historia nabrała sensu, tempa oraz stała się wartościowa. Żywię więc ogromną nadzieję, że w przypadku Chodorowskiej sytuacja będzie analogiczna. Historii, które rozgrywają się na przestrzeni tej niedługiej książki jest kilka, ale tak naprawdę nie czuję, aby zostały one rozwiązane. Otrzymujemy masę wątków z potencjałem, które zapewne będą kontynuowane w przyszłości. To w kontynuacji pojawią się dodatkowe rozwiązania. Jednak w trakcie Gwardii, można odnieść wrażenie, że wszystko stoi pod jednym, wielkim znakiem zapytania. Świat wykreowany przez autorkę jest ciekawy. Na początku nie potrafiłam się w nim odnaleźć, trochę gubiłam się w polityce, rasach, państwach oraz ogólnej sytuacji, w której przyszło żyć naszym bohaterom. Jednak z czasem wszystko stało się o wiele bardziej logiczne. Ba! Powiedziałabym, że wszystko nabrało sensu w momencie wprowadzenia wątku światów równoległych, które powinny sprawę komplikować. Byłam ciekawa tego motywu i moim zdaniem autorce praca nad tym wychodzi całkiem sprawnie. Główni bohaterowie są wyjątkowi – każdy z nich przyciąga swoim indywidualizmem. I chociaż moim ulubieńcem bardzo szybko został Duncan, którego za wiele w tym tomie nie ma, tak liczę, że w przyszłości będzie się on pojawiać o wiele częściej. Co się tyczy Gwardii, która to stanowi oś historii: wszyscy jej członkowie dają się lubić. Z początku miałam pewne obawy względem Mayday, jednak przekonałam się, że i ona jest interesująca. Myślę, że postacie to najsilniejsza strona tej powieści. Styl Chodorowskiej jest całkiem przyjemny, choć chwilami czułam znużenie. Wynikało ono może po części z opisów, po części z chaosu, który został wprowadzony. Jest to jej debiut powieściowy, dlatego można założyć, że warsztat pisania treści w takich formatach zostanie jeszcze rozwinięty z każdą kolejną książką. A póki co Triskela. Gwardii na pewno nie czytało się źle. Smaczkiem w trakcie lektury są ładne ilustracje, które możemy napotkać co jakiś czas. Nadają one książce komiksowego wydźwięku, który i tak jest obecny ze względu na to, że tytułowa Gwardia, to praktycznie grupa superbohaterów. Rysunki są staranne i pozwalają lepiej wyobrazić sobie bohaterów – w związku z tym stanowią ogromną zaletę książki. Podsumowując, względem tej powieści mam mieszane uczucia. Z jednej strony jestem nią zainteresowana i prawdopodobnie dam szansę kontynuacji. Z drugiej strony nie mogę przymknąć oka na pewne niedociągnięcia. Mam jednak nadzieję, że sytuacja będzie podobna, jak w przypadku Teatru węży, a zatem z czasem wciągnę się w cykl Chodorowskiej.

Gdy tylko zobaczyłam tę książkę w zapowiedziach wydawnictwa Uroboros to od razu wiedziałam, że muszę ją przeczytać. Mimo że ja i polskie książki niezbyt się lubimy i rzadko się zdarza, że naprawdę jestem w stanie pokochać taką lekturę, to ku mojemu zdziwieniu okazało się że jest zupełnie inaczej. Sinead to studentka, która wyjechała z rodzinnego miasta. Wstępuje do Gwardii, gdzie nadaje sobie pseudonim Mayday. Kret, Burza i Mayday – oddział specjalny do chronienia miasta Scyld City. Ta grupka ma za zadanie utrzymywać porządek i spieszyć szybko z pomocą. Cała trójka posiada supermoce, dzięki czemu pomaganie jest znacznie łatwiejsze. Jednak nikt nie zna ich prawdziwej tożsamości, nie wiedzą kim są. Do miasta ma przyjechać generał cesarskiej piechoty lord James Alexander i władze proszą Gwardię o ochronę. Od tej pory pojawiają się tylko same kłopoty. Uwielbiam styl pisania autorki, a także to w jaki sposób została wydana książka. Czcionka jest znacznie większa niż w normalnych książkach, przez co czyta się ją dwa razy szybciej. Dla mnie to był bardzo duży plus, bo nie lubię gdy litery są zbyt małe. Obrazki, które pojawiają się w książce dodają tylko uroku temu wszystkiemu i wiedziałam od razu, że to idealna książka dla mnie. Kreacja bohaterów jest naprawdę strzałem w dziesiątkę. Uwielbiam każdego z nich i ciężko mi jest sobie wyobrazić co by było, gdyby się nie pojawili. Wyróżniają się z tłumu i w szczególności są bardzo charyzmatyczni. Cała książka ma niepowtarzalny klimat, jest tutaj pełno tajemnic, mrocznych mocy i wiele więcej. A że książka nie należy do grubasków, to czytanie jej to wręcz przyjemność. Nim się obejrzałam powieść była już skończona, a ja nawet nie czułam potrzeby sięgnięcia po kolejną, bo byłam wystarczająco najedzona. Podsumowując książka "Triskiel. Gwardia" to lekka powieść idealna dla fanów dobrej fantastyki. Styl autorki jest naprawdę znakomity i przyjemnie się czyta, kiedy czujemy, że autorka żyje tym "światem". Uważam, że to debiut polskiej twórczości i na pewno będę ją każdemu polecać! Dziękuje Wydawnictwo Uroboros!

Duncan McGuire w chwili gdy został żołnierzem Sidheańskiej Armii Republikańskiej miał piętnaście lat. Ramię w ramię walczył z Sinead, z którą obecnie nie widział się od sześciu lat. Przebywał w więzieniu i ich kontakt był mocno ograniczony, ponieważ mogli porozumiewać się tylko listownie. Teraz leci do Scyld City i ma nadzieję na spotkanie z przyjaciółką. Ale dawnej Sinead już nie ma. Dziewczyna zostawiła przeszłość za sobą. Należy do zatrudnionej przez miasto Gwardii, która ma za zadanie pilnować porządku, w czym pomagają im nadnaturalne zdolności. Sinead - Mayday swoją moc wykorzystuje teraz do dobrych celów. Posiada zdolność kontrolowania dźwięku i operowania polem siłowym. Gwardia liczy trzech członków - Mayday, skrzydlatą Burzę i tajemniczego Kreta. Do miasta ma przyjechać generał cesarskiej piechoty lord James Alexander i władze proszą Gwardię o ochronę. Wizytą generała interesuje się sidheańska organizacja terrorystyczna, która zamierza przydzielić tę sprawę swojemu najlepszemu człowiekowi o pseudonimie Młynek. Okazuje się, że Mayday zna go doskonale. Pracują po dwóch przeciwnych stronach barykady. To nie koniec kłopotów Mayday. W mieście działają bowiem tajemnicze siły. Równoległe światy próbują nawiązać z nimi kontakt. Czy Gwardia poradzi sobie ze wszystkimi sprawami? Jest ich trójka - Mayday, Burza i Kret. Każde z nich posiada inne, potężne zdolności. Stanowią zgraną, waleczną drużynę, która radzi sobie w najgorszych kłopotach. Zawsze śpieszą na pomoc. W tle rozgrywają się zamachy terrorystyczne, działają potężne korporacje i zaborcze Imperium ale ich największym przeciwnikiem będzie nieodgadniona moc spoza znanego świata i wymiaru, tajemniczy Lazur. Ich zadanie tym razem wykroczy daleko poza znane ramy. Nie wiadomo jak silny i potężny jest ich przeciwnik. Gwardia nie zamierza się jednak poddać, pod żadnym pozorem. Sinead mocno angażuje się w sprawy mieszkańców Scyld City. Mayday zawsze ukrywa swoją twarz w walce z przeciwnikiem. O pozostałych superbohaterach nie wiemy zbyt wiele i o ile Burzę można sobie bardziej wyobrazić to Kret pozostaje tak samo tajemniczy. Wydaje mi się, że o tej dwójce na pewno jeszcze usłyszymy. Opowieść prowadzona jest z perspektywy Mayday, dlatego dobrze poznajemy tę bohaterkę. Przed Gwardią stoi najtrudniejsze zadanie. Świat ukazany w książce jest bardzo wielowymiarowy. Nadnaturalne zdolności, równoległe światy oraz niezbadany i niewyjaśniony Lazur. Ten świat jest jednak bardzo brutalny. Intryga w jaką uwikłani są bohaterowie jest skrupulatnie przemyślana a oni sami narażeni są na ciągłe niebezpieczeństwa. Świat przedstawiony w tej historii to jeden z większych atutów. Nic nie jest tutaj jednoznaczne i do końca nie wiadomo z czym będziemy mieć do czynienia. A mamy do czynienia z kawałkiem dobrej i mocnej fantastyki. Akcja pędzi na łeb na szyję i przypomina jazdę rollercoasterem. Nagłych zwrotów akcji nie brakuje a fabuła to chyba największy atut tej historii. "Triskel. Gwardia" to intrygująca historia zwykłej studentki, która w obliczu niebezpieczeństwa wykorzystuje swoje niezwykłe moce i walczy z nieprzyjacielem do ostatniego tchu. Sama historia wywołuje dreszczyk emocji i niesamowicie wciąga. Nawet nie zauważyłam kiedy byłam już na ostatnich stronach. Historia bohaterów pochłania. Ta lekka i intrygująca powieść stanowi idealną odskocznię do równoległego świata, w którym nie będziemy się nudzić. Masa akcji, świetna fantastyka, oryginalna fabuła i barwni bohaterowie. Aż trudno uwierzyć, że jest to debiutancka powieść. Gorąco polecam! https://zaczytanapatka.blogspot.com/2018/07/triskelgwardia-krystyna-chodorowska.html

"Triskel" to debiut polskiej Autorki Krystyny Chodorowskiej. Gdy tylko zobaczyła tę książkę w zapowiedziach wydawniczych czerwca wiedziałam, że muszę ją przeczytać. Wiedziałam, że książka trafi idealnie w moje gusta swoją tematyką jak i steampunkowym klimatem... Więc musiałam tylko się przekonać, czy moje spostrzeżenia były trafne i czy książka serio wywarła na mnie dobre wrażenie jak sie tego spodziewałam! Triskel to taka fantastyka w mocno steampunkowym wydaniu, która ma bardzo niepowtarzalny klimat. Autorka ma bardzo przyjemny styl, książkę czytało mi się szybko, aczkolwiek miałam pewne "zacięcia" gdzie fabuła moim zdaniem była na siłę rozciągana, a książka wtedy stawała się troszkę ciężka do czytania. Dobrze, że tych momentów nie było jakoś za wiele, jak na debiut można to w pełni wybaczyć. Książka ma w sobie mase akcji, tchnie od niej dobrą fantastyką na kilometr a jednocześnie łączyła w sobie elementy powieści młodzieżowej. Myślę, że Autorce taki "misz-masz" gatunkowy wyszedł bardzo dobrze w tym aspekcie. Natomiast sądze, że czasem Autorka chciała za wiele wnieść do swojej powieści i w niektórych momentach można było czuć taki "przesyt". Uważam też, że niektóre wątki zostały dość dziwnie urwane lub za wcześnie skończone. Natomiast jeśli chodzi o bohaterów to byli oni super wykreowani, charyzmatyczni i wyróżniający się. Za to "Gwardia" była grupą idealną, której perypetie mogłabym czytać cały czas! Po prostu musicie ich poznać i sami się przekonać, że Mayday, Kret oraz Burza to grupa do zadań specjalnych idealna! Bardzo Wam polecam, uważam "Triskel" za udany debiut książkowy i mam nadzieje, że Autorka nie każe nam długo czekać jeśli chodzi o następną część i czekam na większe rozwinięcie wątku Duncana w następnych powieściach!

uncaro.pl / Młodość w trudnym czasie imperialnej zagłady. Walka o wolność, o Wolną Sidheanie. W pierwszej z trzech części, zatytułowanej "Duncan" poznajemy losy młodego mężczyzny, który walczy o wolność swojego Imperium. Aktualnie wymierza sprawiedliwość zbrodniarzom. Poznajemy także jego wspomnienia, to jak wszystko się zaczęło, myśli krążące wokół szkoły, ludzi, przeprowadzonych akcji w imię wolności oraz osobę Sinead. Kiedy Duncan dostaje zlecenie zgładzenia ważnej osobistości, co wiąże się z wylotem do Scyld City nie zastanawia się ani chwili, kontaktuje się ze swoją starą znajomą, dla której poświęcił kilka lat swojego życia na odsiadce. Kiedy przylatuje na miejsce i trafia pod wskazany przez Sinead adres, w chwili oczekiwania dowiaduje się jak ważna stała się, ta mała, niepozorna dziewczyna dla miasta i dla fundacji. Duncan dostrzega jej przemianę w pewną siebie kobietę, która wie czego chce. Wymieniają ze sobą kilka zdań odnośnie swojej aktualnej sytuacji i Sinead po ważnym telefonie znika. W drugiej części zatytułowanej "Gwardia", poznajemy losy ludzi do niej należących, czyli Sinead ukrywającej się pod pseudonimem MayDay, Burzy i Kreta. Ich nadprzyrodzone zdolności mają służyć miastu w walce ze złem. Ostatnie z wezwań dotyczyło tajnego zlecenia. Ekipa ma chronić ważną jegomość lorda Alexandra podczas jego wizyty w Scyld City. Mimo, iż Sinead ma o tym swoje zdanie, ponieważ wie, że przez tego człowieka jej miejsce na ziemi ulega wyniszczeniu - wszyscy zgadzają się podjąć zadania. Kiedy lord zjawia się w mieście, dochodzi do napaści ze strony młodocianych rebeliantów, jak się okazuje na jego sobowtóra. Wszystkie wystąpienia mają zostać odwołane, jednak lord uważa, że powinien wystąpić na najważniejszym z nich i wygłosić przemówienie na uniwersytecie. Gwardia ochrania zbrodniarza Sidhenii, a Sinead dostaje dużo tłumaczącą wiadomość. Poraz kolejny dochodzi do ataku rebeliantów na lorda, jednak Gwardia szybko wyprowadza lorda ze strefy zagrożenia. Dochodzi do starcia pomiędzy przyszłym oprawcą lorda, a Sinead, która wymusza na nim rezygnację z prób zgładzenia człowieka. Dzieciaki, które zaatakowały dwa razy, w geście zrobienia widowiska, zostają zatrzymane i poddane resocjalizacji, gdzie gwardziści mają zadbać o to, aby nauczyli się kontrolować swoje moce. Młodzi rebelianci, Wróżka, Kromlech, Głóg i Ognik zostają powołani do pomocy przy remoncie baru, który jest własnością fundacji. Ojciec Patric przyprowadza także własną ekipę remontową, której chce dać szanse na postawienie na nogi po przybyciu do miasta. Niestety kilka dni później, zostaje wszczęty alarm. Z muzeum ginie kilka eksponatów, a sprawcy kradzieży używają technologii która nie pochodzi z tego wymiaru. Gwardziści muszą działać, zanim będzie za późno. Część 3, czyli "Lazur". Burza udaje się na bal ze swoim przyjacielem Danielem, jednym z bogatszych dziedziców ogromnej firmy. Na gali ma zostać wręczona nagroda Filantropa Roku. Wcześniej jednak zostaje otwarta licytacja unikatowych przedmiotów, w której Daniel wygrywa przepiękny naszyjnik dla swojej towarzyski. Chwilę później dochodzi do ataku na hotel. Istoty w specyficznych zbrojach przychodzą po kamienie, krzywdząc osoby z balu oraz porywając Daniela. Jedna z uczestniczek przyjęcia Opal zdradza gwardzistom informację na temat Lazura, który może pomóc im odnaleźć zaginionego. Gwardziści udają się do świątyni, gdzie tylko Sinead widzi, słyszy i rozmawia z Lazurem. Nikt do końca nie wie, czym lub kim on jest. Jedna z przyjaciółek Sinead zostaje porwana, a nasza bohaterka musi zrobić wszystko, żeby ją uwolnić. Zostaje więc wpakowana do ciemnej furgonetki i podłączona do wykrywacza kłamst. Później okazuje się, że nie tylko taki zabieg został na niej wykonany. W mieście w niewyjaśnionych okolicznościach giną ludzie. Kret zaczyna szukać pomocy u znajomej w Podziemiu, która zgadza się im pomóc w poszukiwaniu Daniela. Kilka sytuacji, alarmów i gwardziści docierają do okrętu podwodnego i więźnia. Dochodzi także do rozpoznania wroga i unicestwienia go. Jaką rolę odegrał w tym wszystkim ojciec Patric? Co stało się z Duncanem? Gdzie podziały się dzieciaki? Co dzieje się z Sidhenią? Tego dowiesz się siegając po dzisiejszą premierę! *** Coraz częściej sięgam po fantastykę. Tym razem, gdy zaczęłam czytać i bardziej zagłębiłam się w losy bohaterów, dostrzegam nawet wizję postapo. Nowe rządy w Imperium, bunt, walka o wolność i zupełnie druga strona barykady, gdzie jest spokojnie ale do czasu. Rebelianckie akcje z przytupem. Krystyna Chodorowska, ukazała wizję świata walczącego, ludzi którzy poprzez swoją indywidualność muszą uważać na każdy swój krok. Można by się tutaj doszukiwać nawet alegorii, ale to nie jest książka historyczna, więc to odłóżmy na kiedy indziej. Książka jest niesamowicie lekka i przyjemna. Podzielenie jej na 3 części, które wzajemnie się uzupełniają było dobrym zamierzeniem. Bardzo rozbudowane dialogii, czy opisy, ale także bardzo ciekawa akcja która potrafi pochłonąć czyte

Triskel to naprawdę udany debiut, zaczynający ciekawie zapowiadającą się serię. Świetny pomysł na fabułę, rewelacyjne wykonanie, nowy, fantastyczny świat i bohaterowie, których łatwo polubić — wydaje mi się, że Krystyna Chodorowska znalazła przepis na udaną powieść. Gorąco polecam! https://www.myfairybookworld.pl/2018/06/krystyna-chodorowska-triskel-gwardia.html