Trefl, gra edukacyjna Edu-Piotruś Dawniej i Dziś

karty są przydatne dla dzieci ale takich 2-3 letnich, które się dopiero uczą. dla starszych dzieci za słabe.

Nieśmiertelna gra karciana, która cieszy się popularnością wśród dzieci.

Gra prezentuje się bardzo estetycznie, ilustracje są wesołe, kolorowe i atrakcyjne dla. Bezsprzeczną zaletą gry jest jej kieszonkowy format. Są tak małe, ze możemy je ze sobą wszędzie zabrać. W torebce czy plecaku zajmą niewiele miejsca, a będziemy mogli w nie grać, kiedy tylko przyjdzie nam na to ochota. Gra jest niezwykle prosta a jednocześnie niezwykle emocjonująca. W tej odmianie Piotrusia na kartach znajduje się 12 par ilustracji przedstawiających przedmioty, które łączy wspólne zastosowanie. Obrazki różnią się jednak wyraźnie ze względu na czas, w którym powstały. Nie wszystkie starodawne przedmioty (np. patefon, lampa naftowa) były znane mojemu synkowi. Przy okazji porozmawialiśmy o wynalazkach i upływającym czasie.

Edu-Piotruś to doskonała gra, która na pewno spodoba się niejednemu graczowi. Bardzo mi się podoba estetyczna strona tej gry, która jest bardzo efektowna. Obrazki umieszczone na kartach są bardzo widoczne, kolorowe, róźnorodne, akurat dla dziewczynki bądź chłopaka. Karty są trwałe, więć przetrwają wiele. Bardzo mi się podoba również edukacyjna strona tej gry. Dziecko ćwiczy w niej pamięć i skojarzenia. Do tego moi najmłodsi sami wymyślali wiele skojarzeń zupełnie róźnych, takich króte nie są umieszczone na kartach. Była to dla nas doskonała zabawa.

Fajne karty, które można wykorzystać jak "Piotrusia" i przydatne do szkoły..

Edu-Piotruś to naprawdę dobry zakup. Karty wyrabiają spostrzegawczość, rozwijają skojarzenia, a przy tym uczą... historii przedmiotów. Wybijają się tym na tle większości "piotrusiowej" konkurencji z nijakimi, identycznymi parami obrazków, które można tylko łączyć. Żeby połączyć w pary Edu-Piotrusia trzeba dużej spostrzegawczości i niemałej dedukcji. A dzieci wbrew pozorom lubią się głowić. Edu-Piotruś to prosta i tania gra, która wspaniale łączy zabawę z nauką. Z synkiem gramy w nią często i z przyjemnością. Przy okazji z uwagą słucha moich opowieści o tym, jak było kiedyś i jak jest dziś. Dzięki niej na nowo odkrywamy rzeczy zwyczajne a w przedmiotach codziennego użytku znajdujemy rzeczy niezwyczajne - nierzadko najważniejsze odkrycia ludzkości. Oczywiście polecam!