„Toksyczna przyjaźń” to debiut literacki Polly Phillips, thriller psychologiczny domestic noir, ale w tej lekkiej, mało zobowiązującej odsłonie. Tak naprawdę historia dotyczy jednego kulminacyjnego wydarzenia – to co przed nim, wyjaśnia dlaczego do niego doszło, to co po nim, opisuje jego konsekwencje. Jest to opowieść o wieloletnich przyjaciółkach, teraz już dorosłych kobietach. Izzy to kobieta idealna, która ma wszystko – piękny dom, uroczą rodzinę. Bec to jej giermek, szara myszka, która znika w tłumie. Teraz jednak Bec się zaręczyła i zaczyna dostrzegać, że jej relacja z Izzy nie jest zdrowa. I tak przyglądamy się zawiłościom toksycznej przyjaźni, manipulacjom jakim poddaje Izzy otoczenie. To ciekawy obraz takich relacji, który oglądamy oczami Bec, przez co cały czas nie jesteśmy pewni, czy można ufać w jej ocenę sytuacji. Postacie zbudowane są zgrabnie, choć na pewno można by je jeszcze trochę pogłębić. Historia jest spokojna, całkiem ciekawa, ale raczej niezbudzająca sporego napięcia. Określiłabym ją jako lekki, niewymagający thrillerek, obiecujący debiut, który na pewno będzie przyjemną pozycją na kilka relaksujących wieczorów.

Połączenie thrillera z powieścią obyczajową taka według mnie jest książka Polly Philips pod tytułem "Toksyczna przyjaźń" od @wydawnictwomuza . Izzy i Bec znają się od czasów szkoły. Chociaż znają się to mało powiedziane, one były przyjaciółkami. Jednak z czasem narastające problemy i brak zrozumienia spowodowały, że ich drogi stopniowo się rozchodziły a z czasem przyjaźń przekształciła się w toksyczną relację. Isabel to piękna, bogata kobieta, która u boku ma kochającego męża i niemal bajkowe życie. Becca zaś to jej przeciwieństwo. Inspirująca dziennikarka, w maleńkim mieszkaniu z narzeczonym u boku, który nie cieszy się zbyt dobrą opinią. Coraz bardziej w tej relacji iskrzy. Czarę goryczy przelewa ujawnienie przez jedną z przyjaciółek powierzonego sekretu. Czy dziewczyny mają szansę na odnowienie relacji? Czy dzieląca ich przepaść wygra? Niestety ale takie relacje mogą się zdarzyć każdemu z nas. Mi ta historia świetnie się czytała. Intrygowała a momentami wzbudzała niepokój. Polecam ją jak najbardziej a wydawnictwu dziękuję za egzemplarz

Nie była to zła książka, jednak do thriller’u jej daleko. Historia intryguje nas już od pierwszych stron i pozostawia nas w niepewności już do końca. Mimo tego, że przez większość książki nic się nie dzieje, nie towarzyszy nam uczucie napięcia czy zwątpienia - to naprawdę dobrze się ją czyta. Nie wymaga od nas ciągłego skupienia i analizowania na bierząco wydarzeń. Styl pisania autorki jest bardzo dobry, kompletnie nie czuć, że jest to debiut. Czytelnik nie jest zasypywany nic nie wnoszącymi do fabuły opisami, a dialogi konkretne i przemyślane. Bohaterowie bardzo dobrze wykreowani, charakterystyczni. Bec [główna bohaterka] niekiedy była dość zaślepiona swoją rzekomą najlepszą przyjaciółką Izzy - więc gdy czytelnik już wie, że ta przyjaźń jest przesiąknięta fałszem, zachowanie Bec może irytować. Szczerze ciężko mi było kogokolwiek tu podejrzewać, więc czuje się zaskoczona tym co wynikło w ostatnich rozdziałach. Pomysł na fabułę bardzo dobry, nie czuje, że czegoś mi tu brakowało. Książka jak najbardziej warta uwagi!

„Toksyczna przyjaźń” Polly Phillips to książka z pogranicza obyczaju i thrillera psychologicznego. To opowieść o przyjaźni, która przeradza się w rywalizację, a ta, jak wiadomo, często kończy się źle. Przyjaźń dwóch kobiet – Izzy i Bec przeżywa kryzys. Od młodzieńczych lat były niemal nierozłączne, a teraz toczą dziwną rywalizację, która kończy się wraz z nagłą śmiercią jedną z nich. Jedna z głównych bohaterek irytowała mnie od samego początku. Czy to źle? Nie! To nawet lepiej, bo książka pobudziła moje emocje. Przedstawione wydarzenia były, w moim odczuciu tak bardzo realne, że aż przerażające. Książkę czytało mi się szybko i z dużym zainteresowaniem. Sprawę dodatkowo ułatwiały krótkie rozdziały. Polly Phillips przez całą książkę podsuwała mi pod nos podpowiedzi i możliwe rozwiązania. A mimo to, takiego rozwiązania spraw się nie spodziewałam. Autorka pieczołowicie dopracowała intrygę, za co należą się gratulacje. Były emocje, było napięcie, było zaskoczenie. Powiem krótko – była dobra książka, którą polecam.

Powiadają,że nie ma miłości bez zazdrości.Ale czy w przyjaźni obowiązuje ta sama zasada? . 7/10⭐️ TOKSYCZNA PRZYJAŹŃ to świetnie napisana historia,ktÓra wciąga już od pierwszej strony.Autorka w swym debiucie ukazała w prosty,acz intersujący sposób dość skomplikowaną relacje między dwoma bliskimi sobie przyjaciółkami.Niedopowiedzenia,zazdrosć i manipulacja jaka nadrodziła się w nich przez lata doprowadziła do nieodwracalnej tragedii. . TOKSYCZNA PRZYJAŹŃ to z pewnością lektura ukazująca blaski i cienie kobiecej przyjaźni.Historia pełna kłamstw i mrocznych sekretów.Opowieść sama w sobie jest dość lekka,przyjemna,może miejscami ciut przewidywalna,ale za to jednocześnie także i intrygująca.A to dodatkowo sprawia,że ciężko się od niej oderwać.Tu również mamy wyczuwalny,delikatny klimat grozy i niepokoju.Z pewnością jest to ciekawie napisaną historia,która ma swój uroki i mroczny charakter.

"Toksyczna przyjaźń" jest debiutem autorki, to historia przyjaciółek od szkolnych lat. Autorka przedstawiła mroczny portret kobiecej przyjaźni - dwie rywalizujące kobiety - Izzy i Bec - jak się okazuje to przyjaciel i wróg - przyjaźń i równocześnie nienawiść. Izzy - piękna, bogata, pewna siebie, przebojowa kobieta i Bec -skromna osoba, aspirująca dziennikarka. Wieloletnia przyjaźń przemienia się we wrogość. Pewnego dnia w luksusowym domu dochodzi do tragedii. Czy śmierć jednej z przyjaciółek to wypadek? "Toksyczna przyjaźń" to książka trzymająca w napięciu od pierwszych stron, dobrze scharakteryzowane postacie, kłamstwa, intrygi, sekrety, niezdrowe relacje. I zaskakujące zakończenie! Zdecydowanie polecam, to dobry debiut! Sprawdźcie, kto kryje się za śmiercią jednej z przyjaciółek. Jesienny wieczór, kubek herbaty i książka! Koniecznie miejcie ją w planach!

Dla mnie książka jest nieziemska i wciąga od pierwszej strony . Bohaterki książki bardzo przypominają mi to że ja też niestety miałam fałszywą przyjaciółkę i toksycznych znajomych bo przyjaciół nie można ich nazwać

Tak jak nie mogłam się za nią zabrać tak samo kiedy zaczęłam ją czytać nie mogłam się oderwać.. Początek książki to typowa obyczajówka, później rozkręca się.. Polecam wszystkim