To ja, Hiperelvis (okładka  miękka, 03.2015)

Bogato ilustrowana pozycja dla dzieci. Lektura jest pierwszorzędna i napisana z wielkim polotem! Autor ma bardzo lekkie pióro i książkę pochłania się błyskawicznie. Humor - słowny i sytuacyjny - jest nienachalny, subtelny i przebija z każdej strony, z każdej sytuacji i z każdej postaci. Zwariowane i przezabawne sytuacje i nie zwalniająca ani na chwilę akcja. Bardzo charakterystyczne i pełnokrwiste postacie, począwszy od głównego bohatera, poprzez jego rodzinę i kolegów/wrogów, po osoby pojawiające się epizodycznie - interesujące zarówno pod względem graficznym, jak i osobowościowym.
Uważam, że to wielka sztuka napisać książkę, która adresowana właściwie do dzieci, potrafi naprawdę rozbawić i zainteresować dorosłego czytelnika, nie jest infantylna i naiwna. Autorowi udało się to znakomicie. Treść dopełniają w doskonały sposób świetne ilustracje, czasem pojedyncze, czasem w formie minikomiksów. Bawiłem się przy lekturze wyśmienicie.
Przeczytanie tej pozycji to był świetnie spożytkowany czas i myślę, że jeszcze do niej powrócę. Czekam na dalsze przygody Elvisa.

Odkąd poznałam kultowego Mikołajka, a potem Jaśki, co pewien czas sięgam po takie lektury.
Łobuziak Elvis to jednak całkiem inny kaliber. Ten to potrafi namieszać! Przy nim wszystkie znane mi urwisy to aniołki.
Genialny dowcip grupy twórców ukrywających się pod pseudonimem Bono Bidari zamknięty w rewelacyjnej formie - ta książka to po części także komiks i czyta się ją błyskawicznie! Niezwykle lekkie pióro i błyskotliwy dowcip twórców książki sprawiają, że potrafi rozbawić do łez nie tylko dzieci.
Doskonale wyważony humor słowny i sytuacyjny sprawia, że od książki naprawdę trudno się oderwać. A mocne, charakterystyczne postacie (również drugoplanowe) znakomicie wpasowują się w interesującą fabułę. Więcej na blogu Maluszkowe Inspiracje