To, co bliskie sercu (okładka miękka)

Cassie pracuje w straży pożarnej w Austin i jest jedną z najlepszych i najodważniejszych kobiet-ratowniczek. Niczego się nie boi...prócz miłości. Kiedy odbiera telefon od swojej matki,która przed laty porzuciła ją i jej ojca,nie spodziewa się tego,co od niej usłyszy. Matka prosi ją bowiem o pomoc i przeprowadzkę do niej na jeden rok.Cassie oczywiście odmawia. Jednak w wyniku pewnych komplikacji,dziewczyna przenosi się do niej i rozpoczyna pracę w straży w okolicach Bostonu. Niestety,ta remiza w niczym nie przypomina poprzedniej,a koledzy są grubiańscy i mało zachwyceni tym,że do ich grona dołączyła ,,panienka".Dodatkowo ktoś dobitnie zaczyna jej pokazywać,że jest tutaj niemile widziana.Jedynym wyjątkiem jest Owen,który rozpoczął pracę tego samego dnia co Cassie i który przyprawia naszą bohaterkę o szybsze bicie serca. Czy Cassie uda się naprawić relacje z matką i zyskać szacunek nowych kolegów? Czy odnajdzie swojego prześladowcę? I czy otworzy się na miłość? To wszystko w książce,która jest nie tylko bardzo dobrym obyczajem,ale mamy tu również mały romans i kryminał! Naprawdę jest to świetnie napisana pozycja do przeczytania w heden wieczór z wartką akcją i wyrazistymi bohaterami. Bardzo dobrs jako odskocznia od ciężkich książek i śmiało Wam polecam,bo jest tu cała paleta emocji od śmiechu,aż po płacz. I chociaż końcówka była przewidywalna,to ja jestem zadowolona. Bo takiego zakończenia właśnie oczekiwałam

Cassie jest strażakiem, trochę nietypowa praca dla kobiet, prawda? Dziewczyna odrzuca propozycję awansu i przenosi się do Massachusetts, gdzie mieszka jej poważnie chora matka. Nowi koledzy Cassie nie są zadowoleni, że do ich męskiego grona dołącza 'panienka', przez co jeszcze trudniej jest jej odnaleźć się w nowym środowisku. Na szczęście w tym samym czasie do remizy dołącza Owen, który podziwia jej siłe, odwagę, zapał i mocno jej kibicuje. W momencie, gdy Cassie poznała Owena spodziewałam się, że będzie to typowy romans, w którym para szybko się w sobie zakochuje i o tym w dużej mierze będzie ta historia. Na szczęście się myliłam. 'To, co bliskie sercu' jest pełne emocji, które odczuwamy czytając - wzruszenie, smutek, szok ale i też odrobine humoru oraz akceptacje. Książka jest dobra dla każdego - więc też każdemu ją polecam. Podziwiam Cassie, która tyle już przeszła i nadal było jej ciężko, ani na chwile się nie poddała. Autorka w ciekawy sposób pokazała jak wygląda praca w straży pożarnej i poświęcenie dla niej ze strony Cassie. Historia jest pełnowartościowa i ma wspaniały przekaz. Przypomina nam, że życie jest zbyt krótkie i niespodziewane, cały czas ocieramy się o śmierć i tracimy bliskich, więc nie warto trzymać w sobie negatywne emocje. Trzeba umieć wybaczać nie tylko innym, ale także sobie. Pamiętajmy o tym.

Katherine Center pisząc tę książkę wspomagała się radami swojego męża, który jest ratownikiem medycznym i służy w ochotniczej straży pożarnej oraz przeczytała parę książek dotyczących tego zawodu. I to kolejny ogromny plus tej historii, bo na każdej stronie widać, że autorka nie poszła na łatwiznę. Czytając opisy akcji, żartów strażaków, czy zwykłych czynności naszych bohaterów widać, że autorka posiada fachową wiedzę, którą umie umiejętnie wpleść do całej tej historii. Na uwagę zasługuje też lekkie pióro Center. Miałam wrażenie, że czytało mi się tę historię jeszcze lepiej, niż jej poprzednią powieść. W książce jest dużo dialogów, nie brakuje zabawnych sytuacji, a wszystko przeplecione jest wydarzeniami, jakie rozgrywają się w życiu Cassie. Tak szybko czytało mi się tę książkę, że zanim się obejrzałam już ją kończyłam. Nie mamy tutaj wielkich fajerwerków. Nie ma miłości, która uzależnia, ale widać tutaj prawdziwe uczucia. Wszystko jest napisane z niezwykłą czułością i przede wszystkim lekko. A to bardzo trudna sztuka, która amerykańskiej pisarce się naprawdę udała. Jedyne, co mi tu nie podpasowało, to cała ta intryga wymierzona w Cassie przez jednego ze strażaków, ale być może wielu czytelników po prostu nie zwróci na to uwagi. ,,To, co bliskie sercu" to cudowna historia o sile przebaczenia i miłości, która nie jest łatwa. Ale jest za to ,,życiowa". Katherine Center po raz kolejny udowadnia, że jej powieści to idealnie dopracowane mieszanki uczuć, emocji i przede wszystkim trudności, jakie napotyka w swoim życiu każdy z nas. Można od Cassie i Owena wiele się nauczyć, a sama historia, jaką oferuje nam Center jest niezwykle czuła. Ja polecam Wam tę powieść i myślę, że jeśli po nią sięgniecie, to się nie zawiedziecie. Bo to nie jest typowy romans, czy powieść obyczajowa. To książka z historią, która choć wydaje się raczej ,,zwyczajna", to w rzeczywistości łapie za serce i nie pozwala o sobie zapomnieć. Całą recenzję przeczytasz na blogu http://mojswiatliteratury.blogspot.com/2020/06/katherine-center-to-co-bliskie-sercu.html

Jest to świetny romans. Pełno tutaj humoru, a kreacja bohaterów wypada super. Każdy ze strażaków jest taki prawdziwy. Jednych się lubi, a drugich już niekoniecznie. Choć momentami się bałam, że za chwilę się znudzę, bo nie ma tutaj jakiś spektakularnych wydarzeń, to za każdym razem okazywało się to być zbędną obawą.

To, co bliskie sercu"K.Center to wspaniała,ciepła i wzruszająca powieść .Opowiada o odwadze,miłości i przebaczeniu.Z pewnością wzbudzi sympatię wielbicieli takich autorów,jak Jojo Moyes,Nicholas Sparks i Emily Griffin. Powieść została wyróżniona w finale plebiscytu Goodreads Choice Awards na najlepszą książkę roku 2019 w kategorii Romans. Jodi Picoult poleca ją słowami: "Uwielbiam książki Katherine Center.Przeczytajcie,podziękujecie mi później." Małe dzieci mają marzenia.Pragną zostać w przyszłości lekarzami,pilotami, lub jak ich idole piosenkarzami lub aktorami.Mała Cassie chciała zostać wróżką zębuszką.W liceum podjęła naukę pierwszej pomocy i została ratowniczką medyczną.Nie podjęła jednak pracy w szpitalu, lecz w straży pożarnej. Do tej pory nie miałam styczności ze strażakami.Przejeżdżałam wielokrotnie obok remizy,widziałam pędzące na sygnale wozy,ale nie zastanawiałam się jak ta praca wygląda od środka.Ta książka sporo mi uświadomiła i otworzyła oczy na istotne cechy strażaków. "Oto najbardziej podstawowa prawda na temat służby pożarniczej-chodzi w niej o pomaganie innym.Ludzie decydują się na tę pracę, bo chcą pomagać.No dobra,chcą też nosić fajne mundury,rozwalić coś czasem toporkiem i jezdzić wielkim czerwonym wozem z syreną." Aby zostać dobrym strażakiem trzeba być odważnym,wysportowanym i mieć silny charakter.Do takich osób zalicza się główna bohaterka książki.Jest jedną z nielicznych kobiet w remizie w Austin.Jest tam szanowana i traktowana na równi z mężczyznami.Praca jest dla niej wszystkim.Za swoje zasługi Cassie zostaje uhonorowana nagrodą ,która zostaje wręczona podczas uroczystej gali.Niestety będzie tam miało miejsce przykre zdarzenie,które zaważy na jej obecnej pracy.Dziewczyna dopuści się czynu,za który będzie zmuszona opuścić swoją ukochaną remizę. W tym czasie do dziewczyny dzwoni dawno nieobecna matka.Kobieta,która przed 10-cioma laty zostawiła Cassie oraz swojego męża. Teraz kobieta chce na nowo nawiązać bliskie relacje oraz prosi o pomoc.Co zrobi zawiedziona córka?Jak poradzi sobie z urazą? I czy będzie potrafiła wybaczyć matce oraz sobie samej ? Za namową ojca Cassie wyjedzie na drugi koniec kraju,zamieszka z matką i podejmie pracę w tamtejszej remizie.Niestety wszystko tam będzie inne.Remiza nie będzie nowoczesna . Okaże się, że brakuje w niej klimatyzacji,krótkofalówki nie są sprawne ,nie ma też toalet damskich.Spotka się z nieukrywaną niechęcią i dyskryminacją kobiet.Przez kolegów nazywana "panienką",będzie musiała pokazać że jest równie silna i odważna jak oni.Zrezygnuje z biżuterii i makijażu ,będzie przeklinała by tylko im dorównać i udowodnić swoją pozycję.Podejmie się też szkolenia nowicjusza. Czytając podobało mi się,jak pisarka ukazała relacje współpracowników.Wspólne wyjazdy "na akcje"bardzo ich zbliżyły,wielu z nich nawiązało wieloletnie przyjaźnie. "Straż pożarna to nie jest zwykła praca,to raczej społeczność tworząca jakby małe miasteczko". Nie zabrakło też opisów akcji ratunkowych i nie były to tylko wyjazdy do pożaru.Ratownicy będą musieli poradzić sobie w wypadkach drogowych, z nieprzytomnym psem ,pojawi się też próba samobójcza. W książce pojawi się wątek miłosny.Wbrew postanowieniom(nie można związać się z kolegą z pracy) Cassie zakochuje się w przystojnym Frycku. Książkę "To,co bliskie sercu"czyta się bardzo szybko.Jest lekka ,bohaterzy są życiowi i autentyczni.W trakcie czytania podkreśliłam sobie kilka mądrości.Pisarka wzbudziła u mnie wiele emocji.Wielokrotnie na moich ustach pojawiał się uśmiech,był zachwyt,a czasem nawet zakręciła się łza wzruszenia.Myślę,że na jej podstawie mógłby powstać całkiem dobry film. Książkę otrzymałem/otrzymałam z Klubu Recenzenta serwisu nakanapie.pl"

Drugie spotkanie z autorką, ale jak najbardziej udane. Czyta się szybko, lekko i przyjemnie. Uwierzcie mi, że to, co daje nam autorka pochłania się w zdecydowanie bardzo szybkim tempie. Uwierzycie, że zaczęłam koło południa a późnym popołudniem odkładałam ją skończoną? Tak mocno się wciągnęłam w fabułę, że trudno i było się z nią rozstać... A że była niedziela, cały dzień padało... To z wielką przyjemnością zapoznałam się z treścią. Jedynie żałuję, że to już koniec... Pomysł na książkę według mnie jest celny - nie czytałam jeszcze chyba książki, gdzie główny bohater jest strażakiem. Więc jest to dla mnie coś nowego, a jednocześnie zwyczajnego, ale i interesującego. :) W dodatku przystępne pióro nie pozwala na zbyt duże dawkowanie lektury. Zresztą, gdy zaczniecie czytać, dowiecie się, o co mi chodzi. ;) Jestem bardzo zadowolona i z wielką niecierpliwością będę czekać na kolejne historie napisane przez Center i wydane w Polsce. :) Główna bohaterka jest Cassie, która mocno mnie denerwowała na samym początku. Chociaż niektóre sytuacje, jej nieprzewidywalne zachowanie... Rozśmieszało mnie bardzo. Kto by się spodziewał, że wywinie taki numer? Była to bohaterka nieprzewidywalna, przynajmniej częściowo. Kilka jej zachowań było do przewidzenia, jednak została część, ta pod znakiem zapytania. Polubiłam finalnie Cassie i trochę jej współczułam. Wydarzenia, jakie ją spotkały... No nie życzyłabym nikomu takich. A najgorszy jest żal i trudność w wybaczaniu... Pojawia się również Frycek. Znaczy... tak go przezywają w remizie, jednak ma na imię Owen, co moim zdaniem kompletnie do niego nie pasuje. Jest to bohater, który wydawał mi się zbyt idealny. I uwierzcie mi, że gdy tyko wyznał, co go skierowało, by pracować w straży... to aż się zapowietrzyłam. Po pewnym czasie kamień spadł mi z serca, jednak nie byłam już pewna czy to cisza przed burzą czy upragniony spokój i stabilizacja... Postacie są świetnie skonstruowane, i na tyle, by nie nabrać podejrzeń do nich. Różnią się od siebie diametralnie i zdecydowanie jest tu większość męskich bohaterów, zresztą jak to w remizie... Cieszę się, że mogłam co nieco poznać, z takiego strażackiego życia. Dotychczas nie zdarzyło mi się czytać nic podobnego, więc tym bardziej byłam zainteresowana. Spodziewałam się, że nie będzie to typowy romans i nie myliłam się. Teraz, gdy przeczytałam ją i o niej myślę, to jest naszpikowana wartościami między wersami. Mamy tutaj tyle prawdziwego, naszego szaroburego życia, że to czyni z niej taką wyjątkową. A przecież nic nie powinno nas zdziwić, prawda? A jednak... Cała recenzja na blogu

Powieść obyczajowa Pani Katherine Center nawiązuje do dyskryminacji kobiet w zawodach. Mężczyźni uważają , że kobiety nie nadawaja się do niektórych zawodów i nie powinny zostawać przyjmowane na te stanowiska, które od lat zajmowali mężczyźni. Cassie jest dziewczyną , która żadnych zadań się nie boi. Stawia czoło różnym wyzwaniom i ambitnie je realizuje. Od dziecka marzyła , aby pracować jako strażak i jej marzenie się spełniło. Cassie jest urodzoną ratowniczką. Pracuje w Teksasie w remizie strażackiej , w której jest akceptowana. Uwielbia swoją drużynę i traktuje ją jak rodzinę. Niestety jednego dnia wszystko się zmienia. Jedna decyzja rujnuje jej idealne poukładane życie, które ułożyła sobie w Teksasie. Niespodziewanie dzwoni do niej matka , której nie widziała od swoich szesnastych urodzin. Prosi ją żeby przyjechała do niej chociaż na rok , aby pomogła jej w codzienności, która pokrzyżowała jej choroba. Cassie podejmuje decyzję, która zmienia wszystko. Przeprowadziła się do swojej matki. Zmieniła remizie. Kiedy stawia się , po raz pierwszy dowiaduje się, że nie ona jedna dołącza do zespołu. Niestety ekipa jej nie zaakceptowała tylko dlatego , że jest kobietą. Dziewczyna każdego dnia musi udowadniać, że nie jest od nich gorsza. Jedyny facet , który ja rozumie i akceptuję jest Owen. Też zaczął swój pierwszy dzień , ale on ma łatwiej ponieważ jest mężczyzną. Czy Owena i Cassie połączy uczucie ? Czy matka dziewczyny wyzdrowieje ?. Polecam wam Książkę Pani Center. Autorka pokazuje nam jak kobiety muszą walczyć, aby pokazać , że są tak silne jak płeć przeciwna. Naprawdę polecam wam "To , co bliskie sercu". Ponieważ jest to bardzo wzruszająca i ciekawa książka.Pochłonęłam ją w kilka dni. Jej zaletą jest to , że nie można jej tak łatwo odłożyć.

„To co bliskie sercu” Katherine Center jest kolejną powieścią autorki, która potrafi rozpalić serca czytelników. W tej odsłonie pokazała również ogromną siłę kobiety w męskim świecie jak i również czym jest siła przebaczenia. Cassie Hanwell na co dzień pracuje w straży pożarnej w Teksasie jako jedyna z kobiet w zespole. Jest świetnie wykwalifikowana, wysportowana i bardzo odważna. Właśnie kiedy ma odebrać najważniejszą nagrodę w jej życiu za bohaterstwo , to w tej chwili wszystko na co pracowała całe życie legło w gruzach. Kiedy okazało się,że tą nagrodę ma jej wręczyć radny , do którego jedyne uczucia jakie żywiła to nienawiść to nogi się pod nią ugięły. W sali bankietowej przed wszystkimi zgromadzonymi powaliła na ziemię mężczyznę, który wyrządził jej ogromną krzywdę w przeszłości. Piętno tych zdarzeń odcisnęło się na jej dalszym życiu. To wydarzenie zapoczątkowało zmiany w życiu Cassie, które miały ogromny wpływ na jej dalszy losy. Decyzją kapitana jednostki powinna zostać zwolniona co wiązałoby się ze zrujnowaniem dotychczasowych marzeń, jednak dostała inną możliwość. Jakby tego mało w życiu Cassie pojawia się dodatkowy problem, z którym ciężko jej sobie poradzić. Matka Cassie, która zostawiła ją kiedy miała szesnaście lat nagle zapragnęła ,aby córka z nią zamieszkała. Chodzi o rok wspólnego życia i pomoc w codziennych czynnościach, gdyż problemy zdrowotne spowodowały znaczną utratę wzroku. Kłębiące się myśli nie dawały Cassie spokoju, nawet jej ojciec nalegał na jej wyjazd co było dla niej równie dziwne co zachowanie matki, która po dziesięciu latach chciała odnowić kontakty. W zasadzie kiedy już nie mogła znaleźć wyjścia z sytuacji nasza główna bohaterka zdecydowała się na przeprowadzkę na wybrzeże, udało się też załatwić przeniesienie do innej jednostki w pobliżu domu matki, tak więc zatrzyma stanowisko i połączy to co musi z tym co kocha. W nowym miejscu rozpoczyna kolejny rozdział życia. Nowa jednostka różni się ogromnie od tej w której dotychczas pracowała. Spore braki w sprzęcie w remizie jednak nie odrzucały Cassie od obowiązków i chęci do pracy. Zresztą nie była ona jedyną nowicjuszką w jednostce. Razem z nią w szeregi straży wstępuje także Owen. Utalentowany, wyrzeźbiony i oszałamiająco przystojny młody strażak.Oboje więc muszą stawić czoła nowym wyzwaniom w służbie jak i znosić koleżeńskie żarty kolegów po fachu. Cassie choć bardzo się wzbraniała, pamiętając złote zasady przekazane przez jej kapitana, starała się unikać nowego kolegi, wiedziała jak na nią działał. W jej głowie roiło się od różnych myśli , na które wcześniej sobie nie pozwalała. Choć długo się wzbraniała przed magicznym uczuciem to dłużej już nie mogła udawać przed samą sobą. Poczuła do Owena tak silne przyciągnie, widziała w nim bratnia duszę , zrozumienie i współczucie do innych, które spowodowało,że w jej sercu zrodziło się nowe uczucie- miłość. Codzienna opieka nad chorą matką okazała się dla tych dwóch kobiet zbawienna. Ich relacje bardzo się poprawiły, a Cassie zdobyła się na bardzo ważny krok – przebaczyła matce wszystkie lata rozłąki. Nauczyła się w życiu podejmować decyzję, które przyniosły pozytywne skutki dla niej samej jak i najbliższych. Oprócz uniesień Cassie musiała się także uporać z prześladowcą, który ewidentnie był niezadowolony z jej obecności w jednostce. Kiedy jednak granica została przekroczona w końcu postawiła sprawę jasno przed swoimi kolegami. Wiedziała ,że ten kto jej tak bardzo nienawidzi należy do jej zespołu. Otwarła się i głośno mówiła o uczuciach, choć była uczona , aby ich nigdy nie wyrażać zwłaszcza tych ukazujących słabość. Niestety dłużej nie mogła tego znieść zwłaszcza kiedy prześladowania przeniosły się poza jednostkę, ale właśnie to przyniosło zamierzony skutek i uzyskała upragniony spokój. Katherine Center w tej powieści bardzo mnie urzekła historią kobiety – wojowniczki w męskim świecie, gdzie oprócz zawodu strażaka bohaterka była także ratownikiem medycznym i instruktorem samoobrony, co znaczy,że wcale nie boi się wyzwań i jest na pierwszej linii frontu jeżeli chodzi o niesienie pomocy. Ta książka jest przepełniona emocjami, a najważniejszym jest nauka przebaczenia. Kiedy Cassie w końcu wybaczyła matce ten stracony czas okazało się,że wspólnego mają już niewiele.Tą ważną lekcję dała jej właśnie matka i Cassie w najlepszym momencie to zrozumiała. Jej wewnętrzna przemiana kiedy wreszcie odpuściła i otworzyła swoje serce na ludzi i miłość otwarło jej drogę do prawdziwego szczęścia, a każdy z bohaterów wniósł do książki swoją historię ie, dzięki której stała się naprawdę wyjątkową powieścią. „To co bliskie sercu” odebrałam jako poruszającą historię niosącą ze sobą bardzo ważny przekaz. W świetnej formie autorka wprowadziła nas poprzez losy bohaterów do świata miłości i przebaczenia, a zarazem wojowniczej walki o własne ja. Tak jak wcześniejsza powieść autorki - ta również moje serce urzekła.

Gdy pierwszy raz zobaczyłam okładkę powieści „To, co bliskie sercu” pomyślałam, że oto pojawił się na rynku wydawniczym kolejny ckliwy romans. Jakże się myliłam! A przecież tyle razy babcia powtarzała, aby nie oceniać książki po okładce! Główna bohaterka, Cassie Hanwell, to odważna dziewczyna, które dzielnie pnie się po szczeblach kariery w straży pożarnej. Nietypowa praca dla kobiety, prawda? Niesie to ze sobą oczywiście pewne konsekwencje, gdyż w pracy zdominowanej przez mężczyzn musi być równie dobra jak oni. Niejednokrotnie spotkała się z jawną dyskryminacją, jednak tylko ci którzy z nią współpracowali, wiedzą że Cassie jest cholernie dobra w tym, co robi. Dziewczyna czerpie ogromną satysfakcję z życia zawodowego i choć w dramatycznych chwilach potrafi zachować spokój, jeśli chodzi o sprawy sercowe ogarnia ją popłoch. Miłość jest dla słabeuszy! Cassie została niegdyś bardzo zraniona, dlatego też nie potrafi ponownie otworzyć swojego serca na uczucia. Nie spodziewa się ogromu emocji, które zawładną nią, gdy pewnego dnia na jej drodze stanie pewien przystojny mężczyzna… Tę książkę wprost się pochłania! Czyta się lekko, przyjemnie i z ogromnym zainteresowaniem. Spodobało mi się, że spora część tej historii dotyczy straży pożarnej. Mój tato jest emerytowanym strażakiem, także sporo wiem na temat jego (byłej już) pracy. Byłam pod ogromnym wrażeniem, że autorka tak świetnie przedstawiła realia tego zawodu. Choć akcja powieści dzieje się w Stanach, wiele zabawnych sytuacji przedstawionych w książce ma również miejsce w remizach na terenie naszego kraju. Uwielbiam takie urocze powieści od których nie można się oderwać. Zdecydowanie nie było ckliwie, ani banalnie, to Ci gwarantuję! „To, co bliskie sercu” jest wartościową książką z świetnie wykreowanymi bohaterami, przy której z pewnością nie będziesz się nudzić. Polecam każdemu, nie tylko entuzjastom komedii romantycznych (choć ci na pewno również będą usatysfakcjonowani!).

"To co bliskie sercu" to moje pierwsze spotkanie z twórczością autorki i jestem zadowolona z lektury! Cassie jako jedna z nielicznych kobiet pracuje w straży pożarnej w teksańskim mieści. Jest ceniona przez przełożonych i współpracowników. Pewnego dnia telefon od chorej matki zmienia jej życie. Musi zmienić miejsce zamieszkania, a tym samym miejsce pracy. Nowi koledzy nie są zachwyceni pojawieniem się kobiety w straży. Nie została zaakceptowana przez wszystkich, ale poznaje tam sympatycznego Owena. Cassie musi odnaleźć się w nowym środowisku. Okazuje się też, że jej matka jest nieuleczalnie chora. Czy znajomość z Owenem pomoże jej, czy uda się jej przetrwać w nowym miejscu? To odważna, mądra kobieta, w życiu której nie wszystko było dobre. Bardzo uczuciowa, można jej zawsze zaufać. Akcja książki przebiega szybko, bohaterowie interesujący, emocji nie brakuje,, wychodzą tajemnice sprzed lat, które nie pomagają w relacji z matką. Historia bardzo wciąga, nie jest to typowy romans (jak można by sądzić choćby po okładce). Autorka ukazała życie kobiety, która musi sobie radzić w męskim towarzystwie w pracy i jest nawet lepsza od niejednego z nich. Polecam tę książkę - dobra lektura, momentami wesoła, ale też smutna. Przeczytajcie!