"Ludz­ka psy­chi­ka jest za­wi­ła jak nie­koń­czą­cy się la­bi­rynt, a przy tym kru­cha jak cien­kie szkło. Trud­no oce­nić, co je­dy­nie ją dra­śnie, a co roz­trza­ska w drob­ny mak". Luiza poraniona wewnętrznie i zewnętrznie, coraz gorzej radzi sobie z otaczającą ją rzeczywistością. Jedynym ratunkiem zdaje się być ucieczka, ale uciec od samego siebie nie sposób. Podążamy w ślad za bohaterką w różne okresy jej życia, które doprowadziły ją do punktu, w którym obecnie się znajduje. Autorka sugeruje nam wizję krwawej zemsty po latach, a my dajemy się temu obrazkowi skutecznie omamić... i jak zwykle zostajemy wywiedzeni w pole. To jedyna sytuacja, gdy jestem szczęśliwa, że ktoś zrobił mnie w balona. Od pierwszych zdań czuję dziwny lęk i napięcie. Dokładnie wiem, jak czuje się osoba ogarnięta klaustrofobią, a Muniak to mistrzyni w tworzeniu klaustrofobicznej, gęstej od tajemnic atmosfery. Bywają momenty, że nie do końca wiem, co jest prawdą, a co wytworem udręczonego umysłu, ale jak mam zaufać osądowi Luizy, skoro ona sama sobie nie ufa? Czuję się osaczona i wyczuwam nadchodzące zagrożenie, ogarnia mnie lęk, bo nie wiem, z której strony i kiedy ono uderzy. Wszystkie książki autorki penetrują psychikę i wzbudzają wiele emocji. Jej psychodeliczna twórczość odrobinę kojarzy mi się z kreatywnością Fitzeka, którego uwielbiam. "Terapia" jest piątą powieścią w dorobku autorki, a ja odnoszę nieodparte wrażenie, że każda kolejna pozycja jest mroczniejsza od poprzedniej, aż strach pomyśleć dokąd to doprowadzi... Książkę otrzymałam od Wydawnictwa.

Autorka pisze thrillery medyczne, co wiąże się z jej wykształceniem i zainteresowaniami. Powiem Wam, że pierwszy raz na thriller medyczny trafiłam właśnie dzięki niej i było to bardzo ciekawe doświadczenie. Mimo wielu pojęć, które są mi obce bardzo dobrze czyta się jej książki, a każda kolejna dostarcza ogromny dreszczek emocji związany z fabułą. Czy terapia zawsze przynosi powodzenie? Poznajemy Luizę, która pracuje jako sekretarka i mimo przeprowadzki nadal nie może rozstać się z demonami przeszłości. Luizna chce żyć normalnie, lecz tragedia, która ją spotkała nie pozwala jej iść do przodu. Nie pomaga ani nowy związek, ani zaborczy szef w tym aby uwolnić się z tego co ją spotkało. Nawet ucieczka do podwarszawskiej miejscowości nie pomaga tylko potęguje i osiąga punkt kulminacyjny. Luizna traci grunt pod nogami. Sama niewie co jest prawdą, a co fikcją. Czytając czułam się jak nasza bohaterka. W pewnym momencie straciłam grunt pod nogami i sama nie wiedziała o co chodzi. Razem z bohaterką przeżywałam to co ona, było mi smutno, czułam ból i niemoc. Chciałam żeby wszystko jej się poukładało i by mogła iść z uniesioną głową do góry. I nagle bum, autorka daje strzała i wszystko się zmienia. Kręci nami jak chce,nic już nie jest oczywiste. Autorka ma ogromny talent do budowania napięcia i manipulacji. Zakończenie jak zawsze ogromnym zaskoczeniem i to uwielbiam w stylu pisania autorki. To jedna z najlepszych książek Klaudii. Jeśli jeszcze nie znacie jej twórczości koniecznie musicie to nadrobić

"Samotność jest wtedy, kiedy płaczesz pod prysznicem, aby nikt- nawet ludzie z najbliższego otoczenia- nie widzieli twoich łez. Moje łzy były krwawe, wściekle czerwone i okupione fizycznym bólem." "Terapia" by @klaudia_muniak to moje już szóste spotkanie z twórczością tej autorki i kolejna książka, którą z czystym sumieniem mogę Wam polecić. Z pozoru ten thriller psychologiczny wydaje się bardzo niepozorny: nie za wiele się tu dzieje, akcji nie ma za specjalnie dużo, króluje pierwszoosobowa narracja, ale to jak bardzo książka jest naszpikowana emocjami głównej bohaterki to jest arcymistrzostwo swiata! Z kartki na kartkę wypływa na nas ból, żal i zagubienie dorosłej kobiety, która nie do końca radzi sobie ze swoimi doznaniami. Klaudia zbudowała taki klimacik w swojej publikacji i tak poprowadziła fabułę, że przez większość książki towarzyszyło mi uczucie "wiem, że nic nie wiem", przez co z niecierpliwością czekałam na moment, w którym ponownie będę mogła zatopić się w tej niesamowitej historii. Na szczególną uwagę zasługuje tu zakończenie- nieoczywiste, nieprzewidywalne i wywierające ogromne wrażenie na czytelniku. Jednak tym co mnie najbardziej urzekło w "Terapii" to rozdziały, które są pamiętnikiem głównej bohaterki- PETARDA! "Terapia" to kompletny thriller psychologiczny, który wciąga czytelnika w mrok od pierwszych stron, pogłębia niepewność przez większość opowiadanej historii i zaskakuje na samym końcu.

Przeszłość Luizy jest pełna traumatycznych przeżyć. Dobitnie świadczą o tym ślady na jej ciele.Na szczęście dziewczyna dźwignęła się, mieszka i pracuje w Warszawie, a nawet poznaje mężczyznę z którym zaczyna się spotykać. Jednak z dnia na dzień pętla wokół niej coraz mocniej się zaciska. Szef kontroluje każdy jej krok, jego dziewczyna nienawidzi i podejrzewa o romans, a wymarzony adorator jest brutalny. Nawet ucieczka do podwarszawskiej willi nie przynosi ukojenia. Luiza zaczyna tracić kontakt z rzeczywistością i sama już nie wie, co jest realne, a co tylko wyobraźnią... Jak daleko przesunie się ta granica? Dowiecie się uczestnicząc w tej mrocznej i dusznej terapii, która niekoniecznie doprowadzi do uzdrowienia. Ta książka jest chora. Tak chora jak nasza bohaterka. A my chorujemy razem z nią i na to, co się dzieje spoglądamy z coraz większym przerażeniem w oczach. Szukamy pomocy, ale jej nie znajdujemy, dlatego popadamy w coraz gorszy obłęd. Nic tutaj nie jest oczywiste. Nic nie wygląda tak, jak się spodziewamy. Autorka zaskakuje nas na każdym kroku, by na koniec wytoczyć najcięższe działo. Nie tego się spodziewałam i było mi strasznie smutno. Klaudia po raz kolejny zagrała na moich emocjach, po raz kolejny zrobiła z mojego mózgu kisiel i po raz kolejny sprawiła, że chcę więcej. Mistrzowsko rozegrana historia z szaleństwem w tle! Jestem pod ogromnym wrażeniem i zdecydowanie polecam!!!

Terapia jest moją drugą książką jaką przeczytałam od autorki i się nie zawiodłam. Wcześniej przeczytałam Psychopatę i ona była świetna, ale najnowsza książka to już jest wybitna. Uwielbiam książki, w których nie wiem, kiedy jest życie prawdziwe, a kiedy wyobraźnia. Ta historia sprawi, że nic nie bezie takie samo, a ludzki was zafascynuje. Tutaj rzeczywistość i wyobraźnia jest oddzielona cienką linią, która zanika. Luiza ma ciężkie życie, jej historia nie jest kolorowa. Jej ciało zdobią blizny, które przypominają o przeszłości. Jest również nie ufna. Zaczyna prowadzić pamiętnik, aby wspomnienia przelać na papier. Bardzo dobrze napisana, trzymająca w niepewności. Wstrząsa swoją historią i sprawia że zakończenie wbija w fotel. Kompletnie nie spodziewane i szokujące, które zostaje w głowie. Takie właśnie powinny być thrillery. Luiza jest bardzo złożoną i ciężką postacią. Opisanie i stworzenie nie należy do najłatwiejszych. Co ciekawe, każdy bohater jest bardzo ważny i ma swoją role, bez której nie powstałaby historia. Fascynująca, wciągająca i niespodziewana. To tylko parę słów, które opisują Terapię. Jeżeli szukacie dobrego thrillera, który pochłonie was całkowicie to jest to książka dla was. Nawet nie wiem do czego się przyczepić, ale ta książka jest za dobra, aby jej nie przeczytać. Cieplutko polecam, tym bardziej że pogoda już jesienna.

Terapia jest moją drugą książką jaką przeczytałam od autorki i się nie zawiodłam. Wcześniej przeczytałam Psychopatę i ona była świetna, ale najnowsza książka to już jest wybitna. Uwielbiam książki, w których nie wiem, kiedy jest życie prawdziwe, a kiedy wyobraźnia. Ta historia sprawi, że nic nie bezie takie samo, a ludzki was zafascynuje. Tutaj rzeczywistość i wyobraźnia jest oddzielona cienką linią, która zanika. Luiza ma ciężkie życie, jej historia nie jest kolorowa. Jej ciało zdobią blizny, które przypominają o przeszłości. Jest również nie ufna. Zaczyna prowadzić pamiętnik, aby wspomnienia przelać na papier. Bardzo dobrze napisana, trzymająca w niepewności. Wstrząsa swoją historią i sprawia że zakończenie wbija w fotel. Kompletnie nie spodziewane i szokujące, które zostaje w głowie. Takie właśnie powinny być thrillery. Luiza jest bardzo złożoną i ciężką postacią. Opisanie i stworzenie nie należy do najłatwiejszych. Co ciekawe, każdy bohater jest bardzo ważny i ma swoją role, bez której nie powstałaby historia. Fascynująca, wciągająca i niespodziewana. To tylko parę słów, które opisują Terapię. Jeżeli szukacie dobrego thrillera, który pochłonie was całkowicie to jest to książka dla was. Nawet nie wiem do czego się przyczepić, ale ta książka jest za dobra, aby jej nie przeczytać. Cieplutko polecam, tym bardziej że pogoda już jesienna.

"Ludzka psychika jest zawiła jak niekończący się labirynt, a przy tym krucha jak cienkie szkło. Trudno ocenić, co jedynie ją draśnie, a co rozstrzaska w drobny mak." Wow. Od tego zacznę. 😄 Terapia to wyśmienity przykład dobrego thrillera psychologicznego. Napięcie, niepokój, atmosfera grozy, wręcz psychozy głównej bohaterki. Pierwsza część książki skupia się na przeżyciach Luizy, jej emocjach, traumach. Jest bohaterką o tyle ciekawą, że z jednej strony jest zalęknioną a z drugiej zdeterminowana. Opis jej przeżyć charakteryzuje zamęt, myśli są chaotyczne i trudno oprzeć się wrażeniu, że jest to osoba o silnych zaburzeniach. Potrafi jednak logicznie i zrozumiałe opisywać w pamiętniku swoje doświadczenia, które uzasadniają jej obecny stan. Rozdziały są krótkie i ciężko oderwać się od czytania. "Terapia" potrafi mocno wciągnąć, ale najmocniejszą jej stroną jest zakończenie, które wywołało u mnie taką reakcję: 🤯. Muszę jeszcze koniecznie podzielić się z Wami pewnym spostrzeżeniem. "Terapia" to książka, która obfituje w wiele mądrych, ciekawych i wartych zapamiętania fragmentów. Miłośnicy notowania cytatów będą mieli tu nie lada gratkę! 🙂 Bardzo cieszę się, że miałam przyjemność po nią sięgnąć i już nie mogę doczekać się kolejnych książek autorki. Polecam!

Uwielbiam historie, w których rzeczywiste wydarzenia mieszają się z urojeniami w głowie bohatera. Ta niepewność, niedopowiedzenia, wszechobecny niepokój i tajemnice nie pozwalają od książki się oderwać. Fabuła Terapii została świetnie skreowana, przemyślana i dopracowana, doskonale podsycała ciekawość czytelnika. Autorka zaserwowała też kilka niesamowitych zwrotów akcji, po których ciężko się pozbierać. Zakończenia nie sposób się było domyśleć, choć gdzieś w głębi duszy liczyłam na inne rozwiązanie. Wszystkie elementy tej pokręconej układanki wskoczyły jednak na właściwe miejsce. Terapia skupia się wokół jednej bohaterki – Luizy. Traumatyczne przeżycia odcisnęły na dziewczynie piętno, a jej umysł nie umie sobie z tym poradzić. Emocje, niepewność i bezsilność, które przeżywa wstrząsnęły mnie bardzo mocno. Niemal przez całą lekturę odczuwałam potworny niepokój i lęk. Ludzki mózg jest jednym z najmniej przebadanych organów i przez to niezwykle fascynującym. Postępująca choroba psychiczna i możliwe metody leczenia stanowiły niezwykle interesujący wątek. Terapia tylko potwierdza jak świetną autorką jest Klaudia Muniak. Książka wciąga od pierwszej strony, trzyma w napięciu, sieje zamęt, wstrząsa. Z niecierpliwością będę wyczekiwać na kolejne pozycje autorki.

'Podobno w każdym z nas tkwi zło, tyle że większość ludzi potrafi trzymać je w ryzach. Mówi się o nich lub . A co z odsetkiem tych, którzy sobie z tym nie radzą?' Jesteśmy obserwatorami życia Luizy, która jest świetna w swojej pracy - jest sekretarką/asystentką prezesa dużej firmy w stolicy. Na pozór jest zwyczajną dziewczyną, jednak pod zawsze noszonymi długimi rękawami chowa się bardzo skrzętnie skrywana tajemnica. Dochodzą do tego problemy psychiczne, które nie pozwalają jej rozprawić się z własną przeszłością i demonami. Autorka genialnie wykreowała głównych bohaterów i w konsekwentny sposób tworzyła ich historię na łamach książki. Emocje, jakie im towarzyszyły, były bardzo realne - ze względu na zwroty akcji nie wiedziałam już, komu tak naprawdę można ufać, a komu nie. Luiza balansowała na pograniczu rzeczywistości i fikcji, aby w pewnym momencie stoczyć się w świat, w którym granica ta jest zatarta. A wtedy wszystko jest możliwe... To była dla mnie bardzo emocjonująca podróż. Momentami sama nie wiedziałam już, co jest prawdą, a co fikcją. Świat Luizy intrygował mnie i przerażał jednocześnie. Autorka pokazuje nam, jak bardzo ludzki umysł jest niezbadany i jak wiele tajemnic jeszcze przed nami skrywa. Absolutnie Wam polecam!

Luiza ma dobrą pracę oraz szefa, który ją docenia. Jednak pewnego dnia jej szef zaczyna zachowywać się dziwnie, 🤨zadaje niewygodne pytania. Kobieta chroni swoją przeszłość, stara się o niej nie wspominać. Jest to jednak ciężar, który nie pozwala cieszyć się teraźniejszością. W życiu bohaterki zaczynają się dziać dziwne rzeczy. Aby uporać się z przeszłością, trafia do mrocznego pensjonatu, 🏚️ w którym znajdują się narzędzia tortur. Z wielu stron wyczuwa zagrożenie, ciężko tylko odgadnąć kto tu jest winny. Przyznam szczerze, że ja już od początku wiedziałam, jak rozwinie się dalej fabuła,😏 nie przewidziałam szczegółów zakończenia, ale najważniejszy wątek. To dobra książka, jednak rozwój wypadków, aż tak bardzo mnie nie zdziwił. Myślę, że łatwo wydedukować co się dzieje. Podobny wątek pojawił się w innej książce, którą czytałam, więc pewnie dlatego nie było takiej niespodzianki. 😛 Cała historia zawiera w sobie sporo niepokoju i napięcia. Jest to moje drugie spotkanie z twórczością autorki i mimo częściowej przewidywalności jestem zadowolona. Jeśli lubicie mrok, niepewność i odkrywanie tajemnic, to będzie świetny wybór na zarwaną noc. 🌃

Mimo, iż poprzednia książka autorki nie zrobiła na mnie większego wrażenia, czułam ogromny potencjał, wiedzę i talent, który gdzieś drzemie w zakamarkach wyobraźni autorki. Tak czułam i się nie pomyliłam, ponieważ ,, Terapia "mi to uświadomiła. Tym razem zaiskrzyło i to bardzo mocno. W tej powieści odnalazłam wszystko co lubię. Było stopniowe podkręcanie niepewności, przeplatane siecią tajemnic . Było mrocznie, obłąkańczo, tajemniczo i ekscytująco. Z każdą stroną coraz bardziej zatracałam się w szaleństwie, nie odróżniając prawdy od fikcji.Dałam się porwać nurtowi fabuły, by wraz z główną bohaterką przejść przez piekło zatracenia się we własnym umyśle.Jak daleko ludzki mózg może posunąć się w oszukiwaniu samego siebie? Czy tragiczne przeżycia z przeszłości mogą zatrzeć granicę naszej świadomości? Kogo tak naprawdę powinna obawiać się Luiza? Szefa, recepcjonisty, przedstawiciela firmy meblarskiej a może samej siebie? ,, Terapia" to prawdziwa uczta czytelnicza, pełna zaskakujących zwrotów akcji, genialnie wykreowanych bohaterów, niepokoju, szaleństwa, leku i przerażenia, zwieńczona świetnym nieprzewidywalnym zakończeniem.

KLAUDIA MUNIAK ⚜️Terapia⚜️ Książka o której szczerze mówiąc nie wiem co myśleć. Jedno wiem że jest wciągająca na maksa. Psychologiczny thriller w którym bohaterka Luiza wciąga nas w swój świat. Z czasem zaczęłam wierzyć we wszystko co jej się przytrafiało czy dobrze ? Musicie sami się przekonać. Każdy zwrot akcji sprawiał że zaczynałam wątpić co jest prawdą co fikcją. Każdy z bohaterów może być wrogiem Luizy albo przyjacielem. Ta książka jest jedna wielka tajemnica pełna mroku, niedopowiedzeń i mnóstwa emocji które na mnie wpłynęły. Mimo iż wiedziałam że coś jest nie tak, autorka tak balansowała sytuacjami, że niestety ale myliła mnie do samego końca. O bohaterce można pomyśleć mściwa psychopatka ale czy napewno? W połowie książki byłam pewna że Luiza jest psychopatką mszczącą się na przeszłości,  jednak i tym razem autorka doskonale namieszała mi w głowie. Od książki nie da się oderwać, a po lekturze jakiś czas nie można o niej przestać myśleć. Uwielbiam historie przez które moje myślenie się gubi, I dzięki temu nie jestem w stanie rozgryźć książki na 30 stronie .

To absolutnie najlepszy thriller medyczny jaki kiedykolwiek przeczytałam. Główna bohateka Luiza nie potrafi rozprawić się z przeszłością: "...Myślę sobie, że jestem trochę jak to drewno - noszę w sobie historię, ponurą opowieść o udręczonym człowieku, i - podobnie jak ono - jestem szczelnie zakonserwowana, aby nie wydostała się na zewnątrz"... Spełniona zawodowo a jednak pewne wydarzenia z przeszłości nie dają jej normalnie żyć. Obsesja połączona z bólem i ogromnym cierpieniem stanowi dla niej mieszankę wybuchową. By poradzić sobie z traumą zaczyna prowadzić pamiętnik, w którym spisuje wszystkie swoje myśli. Dzieli się z nami swoim żalem, który odczuwa do przyjaciół jak i rodziny. Wprowadza nas do wnętrza swojego umysłu, w którym rodzi się mnóstwo pytań, zawiłości i ogromnych lęków. Cała historia jest mroczna, wciągająca i bardzo zaskakująca. Miałam prawdziwy mętlik w głowie i czułam się autentycznie skołowana. Sama już nie wiedziałam gdzie mam doszukiwać się prawdy, a gdzie kłamstw. A zakończenie fenomenalne! Czytajcie do ostatniej strony. Polecam!

Luiza wiele w życiu przeszła, aby nie zapomnieć ma na swoim ciele wiele blizn. Przypominają one o wydarzeniach z przeszłości. Kobieta nie potrafi sobie poradzić z tym co ją spotkało, ma to wszystko duży wpływ na jej obecne życie i relacje z innymi ludźmi. Prowadzi pamiętnik, w którym spisuje wspomnienia. Liczy,że gdy przeleje na papier przeszłość, to uda jej się od niej uwolnić i oczyścić umysł. Czy jej się uda przepędzić demony z dawnych lat? To już moje czwarte spotkanie z piórem autorki i uważam je za najlepsze. Jeśli lubicie szybką akcję, pełno niedomówień i tajemnic to jest to lektura dla Was. Ja przepadałam od pierwszych stron, a im czytałam dalej tym nie mogłam się oderwać. Świetna fabuła, dobrze poprowadzona akcja. Postać Luizy naprawdę dobrze wykreowana. Jest bardzo autentyczna w przeżywaniu swoich lęków, rzeczywistość miesza jej się z tworami wyobraźni. Ciężko stwierdzić czy jest winna zbrodni czy sama jest ofiarą. Zakończenia zupełnie się nie spodziewałam, żadna moja teza nie sprawdziła się. Jestem bardzo zadowolona, takie książki lubię😉

#terapia to książka przy której nie da się nudzić! Ta historia jest niepokojąca i wciągająca zarazem. Główna bohaterka wysyła mnóstwo sprzecznych sygnałów, a swym osobliwym zachowaniem wprowadza prawdziwą dezorientację, w której czytelnik musi niczym detektyw odnaleźć odpowiedni punkt zaczepienia do rozwiązania całej zagadki. Dodatkowo autorka bardzo sprawnie tworzy strefę domysłów, wodząc nas za nos i zmuszając do zachowania ciągłej czujności. Muszę przyznać, że przedstawiony w powieści portret psychologiczny kobiety, która cały czas walczy z demonami przeszłości jest świetny! Kiedy wydaje się, że wszystko zaczyna układać się w logiczną całość, ponownie dochodzi do zdarzenia, które całkowicie zmienia stworzoną w wyobrazi czytelnika intrygę. Ostatnie strony wywracają życie Luizy do góry nogami! Rzeczywistość niebezpiecznie się zaciera, a my poznajemy kolejne ułomności ludzkiego umysłu. Zaskakujące zakończenie całkowicie zmienia nasz punkt widzenia, a historia pomimo końca książki w umyśle czytelnika tworzy się na nowo. Bardzo polecam! 😊

"Terapia" to moje drugie spotkanie z panią Klaudią Muniak i muszę przyznać, że ta książka była naprawdę niezła. . Początek taki trochę nijaki, ale to zdecydowanie celowy zamysł autorki. Poznajemy Luizę, główną bohaterkę, która pracuje w firmie ze sprzętem medycznym (piona zią!😎). Kobieta zmierza się z jakimiś ogromnymi problemami z przeszłości, ale stara się jakoś żyć dalej. Ba, nawet poznaje faceta! Pomaga jej też pisanie pamiętnika, który według mnie był na samym początku najbardziej ciekawy w całej tej książce. Chyba właśnie w trakcie czytania najbardziej nie mogłam doczekać się tego, co przeczytam ze wspomnień Luizy. . Ta historia byłaby taka "trzy na pińć", ale to w jaki sposób poprowadziła nas autorka, całkowicie mnie rozwaliło i zbiło z wszelkich tropów. Podczas czytania odczuwałam napięcie wynikające z tego jak postępuje główna bohaterka, ale nawet przez myśl mi nie przeszło, że tam mogą zadziać się takie rzeczy. 🤯😱 . Zdecydowanie polecam Wam ten thriller psychologiczny z delikatną nutką medycyny.👍

Dawno czegoś takiego nie czytałam! "Terapia" wciągnęła mnie od pierwszych stron i pozostawiła bardzo zmieszaną. Po przeczytaniu opisu tej książki możnaby stwierdzić, że fabuła jest dosyć banalna a podobnych książek było milion. Po części się zgodzę. Przez długi czas miałam poczucie, że poniekąd znam tę historię, lecz styl pisania sprawiał, że czytałam dalej z zaciekawieniem. Klaudia Muniak potrafi budować napięcie. Na szczególną uwagę zasługuje zakończenie tej historii... Jestem pewna, że wiele osób je pokocha, ale znajdzie się równie dużo osób, którym nie przypadnie do gustu. Jest na tyle nietypowe, że sama nie mogłam się zdecydować czy kocham je czy nienawidzę. Po dłuższym przemyśleniu sprawy uważam, że jest to najmocniejszy punkt książki. Z pewnością wyróżnia ją na tle innych powieści. ZASKAKUJE. Obdziera z wrażenia, że tak właściwie zna się tę historię, bo przecież podobne motywy pojawiały się już w literaturze, filmach czy też serialach. To zakończenie sprawia, że ta książka jest wyjątkowa w moich oczach.

,,Nie rozumiem, dlaczego jeden człowiek dostaje bolesne baty od życia, a droga drugiego usłana jest płatkami róż". ,,Terapia" to życie Luizy. Kobiety, której historia porusza i mąci w głowie. Autorka stworzyła taką fabułę, w której początkowo niewiele się dzieje, chwilami nawet miałam dość przydługich refleksji, ale ta historia miała w sobie coś, co kazało mi brnąć w to dalej. Brnęłam więc posłusznie w świat Luizy, poznałam jej historię, żeby później dostać obuchem w głowę. Bo z tą książką jest tak, że z każdą stroną w głowie jest coraz mniej wizji, a coraz więcej chęci poznania finału, który okazał się najmocniejszą częścią tej książki. Przyznaję, że migały mi gdzieś daleko w głowie podobne scenariusze, ale szybko ulegały zdeptaniu poprzez pokrętne wydarzenia. Autorka w świetny sposób porusza się w wątkach medycznych oraz pisze w przyjemny sposób, co jest dodatkowym atutem książki. Choć wspomniane wyżej przydługie refleksje lekko mnie męczyły to stwierdzam, że całokształt mi się podobał.

W tej pozycji poznajemy Luizę, sekretarkę z Warszawskiego biura i pracownice niezwykłego szefa. Wszystko wydaje się wspaniale do czasu, aż pewnego dnia, Luiza postanawia zajrzeć prosto w oczy swojej przeszłości i skonfrontować się z nią... Okazuje się, że wokół niej nie ma nikogo, komu może zaufać... Zagłębiając się w dalszą część historii odkrywamy, że nic nie jest tak jak zostaje nam przedstawione, a Luiza sama zaczyna się gubić w swoim życiu, a my razem z nią Thriller zaskakujący i wciągający, a przede wszystkim - dobrze napisany! Nie spodziewałam się okropieństw i tortur jakie poznałam w tej pozycji 🙈no i to zakończenie 😮 Luiza jest dobrze wykreowaną bohaterką, której nie polubiłam za podejrzenia i ryzykownie wyciągane wnioski względem zachowań innych ludzi, lecz później... Później zrozumiałam jej zachowanie. Fajne zwroty akcji (co jeden to lepszy) no i... jeszcze raz - zakończenie 😮😮😮

Moje pierwsze spotkanie z Klaudią Muniak było naprawdę udane. Chociaż był to początkowo thriller w wersji soft, zdecydowanie troszkę momentami pokręcony, z dużą warstwą obyczajową, to dziwnie mnie do siebie wręcz przykuł. Czytało się bardzo szybko i sprawnie, zagadka wciągała. Może dlatego, że nie byłam pewna tak do końca o co tutaj właściwie chodzi. Potem, kiedy już pewne sprawy wychodzą na jaw - nieźle miesza w głowie. To dobry thriller z mocną podstawą psychiatryczną, gdzie po prostu trochę się grzebie ludziom w głowie, a trochę miesza się czytelnikowi. Lubię, kiedy autorzy tak ze mną pogrywają. Oceniam to nasze pierwsze spotkanie na bardzo pozytywne.