"Szpilki na Giewoncie" wśród kopalń. Mimo, iż mieszkam nad morzem pochodzę ze Śląska, a moja dalsza rodzina związana była z górnictwem więc gdy zobaczyłam opis fabuły "Tam gdzie diabeł mówi dobranoc" od razu po nią sięgnęłam. Weronika Tomala stworzyła historię Darii, pani logistyk z Warszawy, która odnosi sukcesy na polu zawodowym i wydaje jej się, że również prywatnym. Szef, "w nagrodę" za bardzo dobre wyniki wysyła ją na Śląsk, by rozkręciła tamtejszy oddział. Niby nic, ale zamiast pięciogwiazdkowego hotelu jest pokoik u starszej ślązaczki, która gotuje typowe polskie dania i nie wie co to "gluten-free", z zasięgiem kiepsko i na dodatek na przeciwko jej domu mieszka bardzo irytujący Górnik Artur. To bardzo przyjemna opowieść, która kilkukrotnie mnie rozbawiła dlatego uważam, że jest to dobrze spędzony czas, natomiast nie jest to, na pewno historia wysokich lotów. Uważam jednak, że czasem warto między jednym kryminałem, a drugim horrorem się zresetować i ta książka idealne się do tego nadaje. po więcej rezenzji zapraszam na istagram ;)

"Tam gdzie diabeł mówi dobranoc" to świetna obyczajówka którą czyta się jednym tchem. Daria, która realuzuje się jako prawa ręka swojego szefa w dużej firmie zostaje oddelegowana ba Śląsk. Dziewczyna początkowo niezadowolona z takiej decyzji szefa, wkrótce odkrywa, że los zsylajac ją właśnie w takie miejsce ma wobec niej swoje plany. Daria na Śląsku poznaje przyjaznych ludzi oraz przystojnego faceta który zmienia jej zycie. Lekka i przyjemna lektura uchylajaca rąbka tajemnicy gorniczego życia.

Książka, która zawiera w sobie lekką, fajna historię dwójki osób. Różnych, a jednak podobnych do siebie. Daria to kobieta sukcesu, która wie czego chce. Zostaje wysłana na Śląsk do nowych zadań. Poznaje tam Artura, górnika, który wiele przeszedł w życiu. Ich relacja zaczyna się ciekawie i wraz z rozwojem nadal ten humor występuje. Fajna odskocznia od rzeczywistości, a przy okazji można poznać trochę Śląska. Czyta się szybko i przyjemnie spędza przy niej czas. Polecam ;)