Tajemnica diabelskiego kręgu. Tom 1 (okładka miękka)

,,Tajemnica Diabelskiego Kręgu” pozytywnie mnie zaskoczyła. Obawiałam się, że perypetie młodocianych bohaterów mogą być nużące, ale teraz wiem, że jest inaczej. Oto Wybraniec, który swoją rolę wypełnia w nieoczekiwany sposób; bohaterowie, którzy stanowią nietuzinkową zbieraninę i ich perypetie, stanowiące wir przygód, które wciągają czytelnika. Książka nie jest dziecinna - dreszcz nie raz przebiegnie po plecach. W budowaniu atmosfery swój wkład mają czarno-białe ilustracje. Dodatkowo dzięki plastycznym opisom łatwo można sobie wyobrazić poszczególne miejsca. Powieść jest dowodem na to, że wyświechtana klisza w odpowiednich rękach może stanowić podwalinę niebanalnej historii. Autorka odważyła się na połączenie elementów, które zazwyczaj nie są ze sobą zestawiane i w efekcie powstała interesująca historia. Wakacyjne przygody Niny rozbudzą wyobraźnię czytelników, będących rówieśnikami dziewczynki, ale i starsi docenią podszytą grozą historię i jej pomysłowe poprowadzenie.

Zachęcona opisem i ceną kupiłam książkę , niestety bardzo się rozczarowałam . Pomysł fajny , ale niestety coś poszło nie tak . Zostałam przytłoczona smutnymi postaciami i smutnym otoczeniem PRL-u . Tajemnica jest , ale Anioły ? Nie polecę jej na pewno mojej nastoletniej córce .

Książka "wciąga",choć recenzje przekonują że jest ona dla młodzieży,starszy czytelnik który lubił Pana Samochodzika i tego typu lektury na pewno przeczyta ją z przyjemnością.Może jest trochę przerażająca dlatego nie poleciłabym,jej bardzo młodym czytelnikom.

Zaczyna się w nie najciekawszy sposób, ale rozwija się w dobrym tempie, intryguje czytelnika

Super książka, trzyma w napięciu. Idealna dla młodzieży jak i dla starszego pokolenia.

Piekna bajkowa powieść innego rodzaju. Bardzo polecam.

Super polecam bardzo. Super polecam bardzo.!!!!!

polecam

Tematyka, miejsce, czas akcji - to wszystko wydało mi się niezwykle pociągające w tej książce. I faktycznie - w czasie lektury wprost odpłynęłam do świata pełnego tajemnic i niejednoznaczności. To książka, na którą powinni zwrócić uwagę ci wszyscy którzy gustują w magicznych klimatach.. Super.

Ta książka musiała czekać na moją uwagę dość długo. Grzecznie stała na mojej półce i czekała na swoją kolej, choć chyba było jej przykro, że tak długo zwlekam z jej przeczytaniem. W końcu się jednak udało, a ja jestem gotowa, żeby opowiedzieć o swoich wrażeniach po lekturze. Główną bohaterką jest trzynastoletnia Nina, która uwielbia piękne sukienki, bufki przy rękawach i falbanki. Nie cierpi jednak swojej walizki, która nie jest zbyt ładna i zaczyna się psuć. Pewnego dnia zostaje wysłana pociągiem do Klasztoru, w którym czeka na nią anioł. Jednak czeka on nie tylko na nią, bo oprócz niej znajduje się tam dwunastka innych dzieciaków. Tak właśnie zaczyna się przygoda dziewczynki, której z pewnością nie zapomni. Jest to postać, którą bardzo polubiłam za chęć walki ze złem, za rozsądek oraz temperament. Sama wściekałam się na pozostałych bohaterów, kiedy nie chcieli słuchać Niny i ją obrażali. Z drugiej strony dziewczynka chwilami zachowywała się dość dziecinnie, co nie wpływało pozytywnie na jej wizerunek. Otrzymuje jednak ode mnie ogromną pochwałę za to, że zaczytuje się w powieściach detektywistycznych. Jacek i Tamara to dwójka bohaterów, z którymi Nina nawiązała nić porozumienia. Chłopiec jest roztrzepany, lubi jeść (czego nawet nie ukrywa) i jest naprawdę lojalny. Tamara z kolei to dziewczyna o ogromnej odwadze, upartości, szczera do bólu, którą bardzo, ale to bardzo polubiłam. Uważam, że oboje mają wszystkie te cechy, które powinien posiadać prawdziwy przyjaciel. Pozostała dziesiątka, która pojawia się w tej książce, to postacie, których nie polubiłam za bardzo. Widać, że są oni sceptycznie nastawieni do działań Niny, jak i do samej jej osoby. Nie działają na nich nawet najrozsądniejsze argumenty, więc szkoda zachodu. Opiekę nad dziećmi ma pani Celina, czyli kobieta o łagodnym głosie, ciepłej postawie i wielkim sercu. Jednak ona również nie przyjmowała do wiadomości argumentów dziewczynki, czym wzbudziła moją niechęć. Nawet posunęła się do tego, że namawiała Ninę, aby ta wróciła do domu. Z pewnością nie jest to postać, którą mile wspominam. Akcja powieści dzieje się kilka lat po zakończeniu II Wojny Światowej, a dzięki temu historia przedstawiona przez Annę Kańtoch ma swój niepowtarzalny klimat. Moim zdaniem jest to naprawdę ciekawy element książki. Autorka pisze bardzo dobrze, a całą powieść czyta się przyjemnie i w miarę szybko. Choć ja przyznaję się bez bicia, że ostatni miesiąc mnie tak rozleniwił, że czytanie tej pozycji zajęło mi prawie tydzień. Pragnę jednak podkreślić, że to nie przez samą książkę, bo ona jest świetna, a przez moje lenistwo. Podczas lektury towarzyszyła mi atmosfera niepokoju, tajemnicy i ogromnej niepewności, ponieważ nie wiedziałam, z której strony nadejdzie prawdziwe zło. Książka jest takim pomieszaniem powieści młodzieżowej oraz fantastyki, co ja jak najbardziej lubię. Myślę, że Tajemnica Diabelskiego Kręgu spodoba się przede wszystkim młodzieży, ale dzięki stylowi autorki, można ona trafić również do dorosłych. Ja mimo swoich prawie dwudziestu jeden lat na karku, zaliczam samą siebie jeszcze do młodzieży, także na mnie w tym momencie nie patrzcie. 😂 Jestem bardzo ciekawa następnych części, które również stoją na mojej półce, więc z pewnością w najbliższym czasie po nie sięgnę.