„Sekrety nie znikają całkowicie. Niczym mole w szafie podgryzają po cichu, dopóki nie zauważysz wyżartej dziury.” Zły los nie wybiera. Jest rok 1971, rodzinę Harrinktonów spotyka ogromna tragedia. Jeannie razem z dwójką dzieci i ich opiekunką przeprowadza się na wieś do rodzinnej rezydencji Foxcote Manor. To tutaj w ciszy i spokoju kobieta ma zamiar odpocząć, oderwać się od przygnębiającej rzeczywistości i wyjść z depresji. Rita – niania dzieci robi wszystko, aby zapewnić dzieciom bezpieczeństwo, a swojej pani spokój. Niestety, otoczenie temu nie sprzyja, kobiety mają dziwne wrażenie, że są obserwowane. W lesie zostaje znalezione porzucone niemowlę, które przygarniają i postanawiają nic nikomu nie mówić. Nie mają pojęcie, że już niebawem w lesie zostaną znalezione zwłoki, a tajemnice które zaczną wychodzić na jaw nie będą przyjemne. I czasy współczesne, poznajemy Sylvie, która przez przypadek trafia do tego samego lasu… Czy te historie mają ze sobą coś wspólnego? Przejmująca opowieść o sile rodziny i silnych kobietach z różnych pokoleń, które szukają własnej drogi. O destrukcyjnych kłamstwa i mrocznych tajemnic, które wyrządzają wiele zła. Nie jest to do końca rasowy thriller, zawiera sporo elementów z dramatu obyczajowego. Ludzie i ich problemy, radzenie sobie z żałobą, a w tle niepokojący, cichy obserwator – las. Wyraźnie odczuwamy gęstą, pełną mroku atmosferę, towarzyszy nam niepewność i sekrety. Zawiła, przejmująca, niejednoznaczna opowieść. Wymaga uwagi i skupienia podczas czytania. Tajemnice i losy pogubionej rodziny, a w tle mroczna atmosfera. Zakończenie w pełni mnie usatysfakcjonowało. Bardzo polecam, Tatiasza i jej książki :)

Macie ochotę na klimatyczną, nieco mroczną, przesyconą rodzinnymi tajemnicami i pięknymi opisami opowieść? "Szklany dom" będzie strzałem w dziesiątkę! 💚 • Początek lat 70., Harringtonowie w wyniku pożaru tracą dom w Londynie. Zmuszeni są do przeprowadzki do swojej wiejskiej posiadłości. Rezydencja Faxcote Manor położna jest w totalnej głuszy. Głęboki las i brak sąsiedztwa napawa lękiem niektórych członków rodziny. Dzieci są jednak zachwycone. Jest to dla nich duża odmiana po miejskim życiu. Dla ich matki ma być to również okres rekonwalescencji po stracie nowonarodzonego dzieciątka. Choć od tragedii minął rok, kobieta nadal nie może się z tym pogodzić i przechodzi depresję. Dojrzewającą Herą i małym Teddym zajmuje się głównie ich niania, Duża Rita. Pewnego dnia Hera znajduje w lesie niemowlę. Mimo protestów opiekunki, Harringtonowie postanawiają nie zawiadamiać odpowiednich służb i zatrzymać dziewczynkę. Leśna Dzidzia jest jak promyk nadziei dla całej rodziny. Tajemnica jednak w końcu wychodzi na jaw. I to w tragicznych okolicznościach. Na terenie Faxcote Manor znajdują się zwłoki mężczyzny. Po latach Rita ma już swoje życie i własną rodzinę. Trafia do szpitala po wypadku nad urwiskiem, jest w śpiączce. A jej córka postanawia poszukać odpowiedzi na dręczące ją pytania. Niespodziewanie trafia do magicznego lasu, gdzie, krok po kroku, odkrywa sekrety matki i swoją przeszłość. • #szklanydom zaintrygował mnie swoją okładką, odurzył przenikliwą aurą i zachwycił niebanalną fabułą. 🥰 Zgrabne połączenie mrocznego thrillera z powieścią obyczajową. Polecam na długie, jesienne wieczory! 😍 • Za egzemplarz dziękuję @wydawnictwo.kobiece . ❤️

Nie wiem jak Wy, ale ja mam głowę pełną skojarzeń😉. W związku z tym, często również tytuły książek, ich treść, a nawet klimat porównuję do obejrzanych wcześniej filmów, przeczytanych książek, wysłuchanych piosenek itp. Tytuł powieści, którą mam dla Was dzisiaj #szklanydom #evechase od razu skojarzył mi się z wałkowaną w liceum twórczością Stefana Żeromskiego i wizją szklanych domów, czyli utopijnymi, nierealnymi mrzonkami.... I zapewniam Was, że klimat tej powieści jest niezwykły i tajemniczy, a jej gatunek trudny do zdefiniowania - coś na granicy dramatu rodzinnego, thrillera psychologicznego i powieści obyczajowej. Rodzina Harringtonów, po pożarze domu przenosi się do położonej w głębokim lesie rezydencji, która dla każdego z domowników jest szansą na nowy początek. Dla nastolatki Hery i jej małego brata Tedego to przygoda życia, zaś dla Jeannie Harrington zmiana otoczenia jest impulsem do otrząśnięcia się po tragicznej stracie dziecka. Wkrótce w lesie znalezione zostaje niemowlę, a rodzina odzyskuje radość i harmonię. Jest tak jakby Bóg przywrócił im zmarłe przy porodzie dziecko. W związku z tym postanawiają za wszelką cenę zatrzymać dziewczynkę przy sobie i fakt jej znalezienia utrzymują w tajemnicy. Niestety, na terenie ich posesji w niedługim czasie znajdzie się martwe ciało, a głęboko skrywane tajemnice wyjdą na światło dzienne by zakłócić krótkotrwałe rodzinne szczęście.... Takich książek poszukuję i takie lubię czytać. Zmusza czytelnika do myślenia. Jest świetnie skonstruowana, bardzo klimatyczna i nieoczywista. Polecam! @wydawnictwo.kobiece

Trzy kobiety. Jeden zapomniany dom. Jedno odnalezione w lesie dziecko. I niezliczone tajemnice. Cóż, nie będę ukrywać, że najpierw mój wzrok przyciągnęła fenomenalna okładka, która idealnie oddaje wnętrze tej powieści. Chase posługuje się niezwykle plastycznym, obrazowym piórem, przez co poszczególne sceny pojawiały się w mojej wyobraźni niczym najlepsze filmowe kadry. Do tego osadzenie akcji w stojącej w gęstwinie lasu posiadłości, kompletnie odciętej od świata zewnętrznego, nadaje jej dodatkowo ponurego, wrecz klaustrofobicznego klimatu. Eve zgrabnie bawi się dwoma ramami czasowymi, nieustannie przeplatając losy bohaterek. Co prawda książka ta nie jest rasowym thrillerem i szczerze mówiąc zdecydowanie bliżej jej do obyczajowego dramatu, ale unoszące się w powietrzu tajemnice i konsekwencje niewypowiedzianych słów odpowiednio budują narastające z każdą stroną napięcie. To, co dość mocno wyróżnia tę pozycję na tle innych, to silne kobiece postaci. To właśnie one są trzonem tej historii i tym samym nadają jej głęboką warstwę emocjonalną. I chociaż każda z nich jest kompletnie inna, każda zmaga się z innymi problemami, to wszystkie łączy jedno - są matkami, które dla swoich dzieci zrobią wszystko. Chase w swoim dziele porusza motyw bolesnej straty, tęsknoty, wyraźnych różnic społecznych i nieodpartej potrzeby przynależności. "Szklany dom" to historia przesiąknięta rodzinnymi tajemnicami, w której las w naturalny sposób staje się z jednym z bohaterów. Polecam!

Cóż to była za historia! Opowiedziana z trzech, skrajnie różnych perspektyw oraz odnosząca się teraźniejszości i przeszłości sięgającej początku lat ’70. I wreszcie - najważniejsze - skupiająca się na zawiłej, poplątanej i niezwykle bolesnej przeszłości, która nie daje o sobie zapomnieć. ❝Las wygląda, jakby miał pożreć och żywcem❞ Zanim napiszę więcej o „Szklanym domu” chciałabym podkreślić! Jest to książka totalnie idealna na jesienne czytanie! Najlepiej pod cieplutkim kocykiem, w sąsiedztwie pysznie pachnącej świeczki oraz towarzystwie wybornej herbaty, koniecznie angielskiej! Bo to wybitnie angielska opowieść; taka z serii napiętych relacji rodzinnych, ukrywanych i wiecznie hamowanych uczuć, starannie ukrytych sekretów sprzed lat. Oraz okazałych rezydencji! Czujecie ten klimat? 🍁 ☞ Morderstwo sprzed lat, niejasna przeszłości ukryta między wycinkami ze starych gazet, zaginione dziecko i wreszcie… akwarium dla roślin. Przepadam za tą książką! Przeczytałam ją jednym tchem, pełna zapału i pragnienia poznania tej niejasnej, nieco mrocznej, rozbitej na przestrzeni dziesięcioleci historii pewnej angielskiej rodziny, która znalazła się w trudnej, męczącej i dramatycznej sytuacji. Eve Chase zaprosiła mnie do świata pełnego niedomówień i długo skrywanych tajemnic. Świata, w którym przebaczenie przychodzi bohaterom trudno, ale jest niezbędne do wyprostowania zawiłych ścieżek losu, który postanawia znowu skrzyżować je po latach, w najbadziej nieoczywisty sposób.

Gdyby zorganizowano konkurs na najpiękniejszą okładkę roku 2022, mój głos padłby na "Szklany dom" Eve Chase. Okazuje się, że skrywa ona, równie intrygujące wnętrze. Śmierć nowonarodzonego dziecka rozbiła rodzinę Harringtonów. Oszalała z rozpaczy matka trafiła na kilka miesięcy do szpitala psychiatrycznego, jej nastoletnia córka Hera zajada problemy, nietknięty tą sytuacją zdaje się być tylko sześcioletni Teddy. Mąż, który ma powoli dość wszystkiego, odsyła rodzinę do podupadłej posiadłości w środku lasu. Przeszłe wydarzenia poznajemy z perspektywy młodziutkiej niani Rity, która widzi i rozumie dużo więcej, niż by się mogło wydać. Wciąż odkrywa małe mroczne tajemnice tej rodziny. Kilka z nich pozwoli nam zrozumieć również perspektywa nastoletniej Hery. Kim w tej opowieści jest Sylvie? Tego do końca nie wie, nawet ona. To kolejna narratorka, ale tym razem współczesnej rzeczywistości. Niezwykle obrazowy język sprawił, że widziałam wszystko oczyma wyobraźni. Misternie budowany, przesycony tajemnicami nastrój, był leciutko złowieszczy, niczym posępny las otaczający posiadłość Foxcote Manor, i z każdą przeczytaną stroną wciągał mnie coraz bardziej. Momentami brakowało mi odrobiny napięcia, tak nieodzownego do utrzymania uwagi, która raz po raz ulegała rozproszeniu. "Szklany dom" to gęsty od sekretów dramat rodzinny, które zapragniesz odkryć.

Szklany dom" to najnowsza książka Eve Chase od @wydawnictwo.kobiece Rodzina Harringtonów po tragedii, która ich spotkała przeprowadza się do wiejskiej rezydencji - Foxcote Manor. Cisza, przyroda i świeże powietrze ma pomóc Jeannie uporać się z przeszłością i odzyskać chęć do życia, bo przecież ma dla kogo żyć. Jej dwójką starszych dzieci zajmuje się w tej chwili niania Rita i dzięki jej pomocy mogą tu wszyscy być. Ból i strata, którą czuje Pani domu wpędza ją powoli w depresję. Jednak sytuacja zmienia się, gdy w lesie zostaje znalezione niemowlę. Rodzina postanawia je zatrzymać, by uleczyć Jeannie z depresji i wlać w nią chęć życia. Niania starszych dzieci ma inne zdanie na ten temat, ale w sumie decyzja już zapadła. Niestety to dopiero początek kłopotów, bo wkrótce na terenie ich posesji zostają odnalezione zwłoki. Do kogo należą i czy mają jakiś związek z dzieckiem? Ten las i ta rodzina skrywają wiele tajemnic ale i bólu.Ta historia splata teraźniejszość z przeszłością. Teraźniejszość to przede wszystkim Sylvie,która próbuje odnaleźć odpowiedzi na pytania dotyczące jej dzieciństwa a przeszłość to dzieje Harringtonów i ich niani. Jest to historia pełna tajemniczości, mroku, niebanalna i intrygująca. Ucząca nas akceptacji siebie i innych, pokazująca jak ważne dla każdego z nas są korzenie i przeszłość, z której się wywodzimy. Polecam

Niestety mam mieszane uczucia co do tej pozycji. Przeczytałam ją już kilka dni temu, ale nie potrafiłam ubrać swoich myśli w słowa. Z jednej strony książka mi się podoba, a z drugiej mam wrażenie, że jej potencjał nie został wykorzystany. Czegoś w niej zabrakło. Chyba efektu wow, na który tak bardzo liczyłam... Pomysł na fabułę okazał się bardzo intrygujący. Bogata rodzina korzystająca z usług niani, stara posiadłość, niemowlę pojawiające się nie wiadomo skąd i ciało odnalezione w lesie. Brzmi ciekawie prawda? Dodajmy do tego dwutorową akcję, toczącą się w teraźniejszości i przeszłości. A także historię opowiedzianą z perspektywy kilku osób. Nie zapominajmy również o mrocznej atmosferze, tajemnicach, które nie powinny ujrzeć światła dziennego i misternie uknutej intrydze. Co więc mogło pójść nie tak? Kompletny brak akcji... Chociaż byłam ciekawa jak zakończy się historia i w jaki sposób wątki poszczególnych bohaterów zostaną połączone, momentami nie miałam ochoty wracać do lektury. Akcja toczyła się żółwim tempem, co wywoływało irytację z mojej strony. Zdaje sobie jednak sprawę, że innym może to nie przeszkadzać, więc w żaden sposób nie zniechęcam Was do czytania. Wręcz przeciwnie, uważam że każdy powinien sobie wyrobić własne zdanie.

„Szklany dom” autorstwa Evy Chase to jedna z najbardziej klimatycznych powieści jakie miałam okazję czytać w ostatnim czasie. Autorka wykreowała kameralną, pełną tajemnic historię, którą możemy śledzić z kilku perspektyw i dwóch linii czasowych. Bardzo lubię ten zabieg, gdyż pozwala on nie tylko dogłębnie wczuć się w opowieść, ale również spojrzeć na nią z różnych punktów widzenia. W tej pełnej sekretów i niedopowiedzeń historii poznacie rodzinę Harringtonów, nianię Ritę oraz Leśną Dzidzię – znalezione niemowlę, które ma być lekiem na ogromną stratę rodziny. Będziecie też mieli okazję rozwiązać zagadkę znalezionych w lesie zwłok. Bohaterowie są bardzo dobrze wykreowani; część z nich wzbudziła moją sympatię, część wręcz przeciwnie. Podobał mi się wątek kryminalny, jednak to nie on gra tutaj główne skrzypce. „Szklany dom” to dla mnie przede wszystkim historia o rodzinnych sekretach oraz o akceptacji – bez względu na wszystko. Książka przez moje osobiste doświadczenia była dla mnie bolesna, ale mimo tego czytało mi się ją bardzo dobrze. Z całą pewnością mogę Wam polecić ten tytuł. Dla mnie to jedna z ważniejszych książek tego roku.

W lesie znaleziono niemowlę. Pewna rodzina postanawia w tajemnicy przed wszystkimi je zatrzymać. Nie wie, że to dopiero początek kłopotów… Zaciekawiła mnie okładka, nie ma co się oszukiwać. Przeczytałam opis i pomyślałam, że powinna mi się spodobać. Czy tak było? Po części tak. Bardzo fajne połączenie obyczajówki pomieszanej z thrillerem. Są tajemnice, kobiety, które dla swojego dziecka zrobią wszystko. Ponadto ukazane są tutaj jako silne, zdeterminowane, zaradne i waleczne. Podoba mi się to. No i oczywiście nie obyło się bez wzruszeń gdy czyta się o porzuconym bezbronnym dziecku… Styl autorki jest trochę zakręcony (podobno wcześniejsze książki również takie były). Musiałam mieć ciszę i spokój podczas czytania żebym nadążyła za wszystkim. Troszkę nie mogłam się na początku wkręcić, opisy mnie denerwowały a bohaterowie raz czy dwa mi się mylili. Mimo, że sprawnie się czytało czuję, że książka nie zostanie ze mną na długo. Ale jeśli szukacie właśnie takiej obyczajówki połączonej z thrillerem na jeden wieczor to może sięgniecie po nią?

"Szklany dom" to dla mnie mega ciekawy obyczaj z wątkiem kryminalnym. Od samego początku wiemy, że w 1971 r. w lesie odnaleziono zwłoki, nie wiemy jednak kto zginął i dlaczego. Nie wiemy również kto zabił... Autorka powoli odkrywa przed nami karty i podgrzewa atmosferę utrzymując napięcie. Naprzemiennie czytamy o losach bohaterów w 1971 r. oraz obecnie, tworząc sobie obraz całej fabuły. Przejścia są bardzo spójne i nie sprawiają trudności. "Szklany dom" to historia rodziny Harringtonów,która zmagała się z kilkoma problemami, musiała sobie poradzić z rodzinną tragedią, a przede wszystkim musiała sporo ukryć przed światem zewnętrznym. Bardzo zaskoczyło mnie zakończenie. Nie sądziłam, że tak dobrze uda się zamknąć wszystkie wątki. Polecam na jesienne wieczory, książka jest mega ciekawa, intrygująca i tajemnicza. To doskonały obyczaj, gdzie w mrocznym lesie miłość miesza się z i tajemnicą. To obyczaj dla tych, którzy lubią tajemnicę i dreszczyku niepokoju 😉

"Szklany dom" to historia, która jest przepełniona tajemniczością. Opowiada o dramacie jaki spotyka rodzinę Harringtonów, o stracie dziecka, i o tym jak każdy radzi sobie z sytuacją na swój sposób. Ale to też opowieść o tym jak rozwija się sytuacja kiedy los stawia na ich drodze porzucone w lesie dziecko, którym chcą się zająć i ukrywają ten fakt przed światem zewnętrznym. To połączenie dramatu z thrillerem psychologicznym, który zaskakuje do ostatnich stron. Pokazuje, że rodzina to nie tylko ta rodzona, ale nawet bez więzów krwi jest równie silna i piękna. A do tego opisy zieleni, odgłosów lasu są niesamowicie opisane. Miałam co do tej książki dobre przeczucie i nie pomyliłam się, tajemnice rodzinne, odkrywanie ich po latach na nowo, układanka, która pomału, stopniowo pokazuje nam całość daje nam bardzo dobra i ciekawą historię.

Autor: Eve Chase Tytuł: Szklany dom Wydawnictwo: Kobiece Od początku miałam problem ze zrozumieniem fabuły. Bohaterowie mi się mylili na każdym kroku. Pojawiło się przeplatanie przeszłości z teraźniejszością, lecz nie zostało nam objaśnione, kiedy dzieje się akcja. Powodowało to moje zmieszanie Nie mogłam się w nią wciągnąć. Prawie po 100 stronach zainteresowało mnie pewne wydarzenie. Wtedy zaintrygowałam się do poznania prawdy. Nie mogłam doczekać się tego, co zostało tutaj zawarte. Niestety ekscytacja książką przeszła mi bardzo szybko. Była ona prowadzona w taki sposób, że nawet chciałam ją odłożyć. Zabrakło mi w niej tego czegoś, a najbardziej chodzi mi o emocje typowe dla kryminałów. Dokończyłam ją, ale czułam, że jestem nią zmęczona. Zakończenie było dla mnie dziwne, tak jak cała książka. Ocena 1,5/5 Współpraca barterowa.

Szalenie angażująca książka! Niecodzienna zagadka fabularna, zręcznie poprowadzone sploty narracyjne i trzy charakterne kobiety, które walecznie dążą do prawdy – ta historia zaszywa myśli w gąszczu naznaczonego kłamstwem sekretu. Szklany dom nie jest rasowym thrillerem, to niezwykle wciągająca powieść obyczajowa o zauważalnie dramatycznym podłożu. Intrygująca, niebanalna i tajemnicza, wizualnie bardzo efektowna, epizodycznie wręcz zaskakująco filmowa. Eve Chase odurza także przenikliwą aurą – zaprasza bowiem do mrocznej scenerii, momentami dusznej, posępnej, w odczuciu niemal klaustrofobicznej.