Szepty gwiazd (okładka miękka)

Powieść Anny Łajkowskiej ''Szepty gwiazd'' to piękna moim zdaniem powieść obyczajowa, gdzie wiodącym tematem jest miłośc w różnych aspektach i fazach, tak więc mamy motyw zdrady w małżeństwie Agaty i Jacka Szeców , ale także opisane uczucia tej drugiej strony, kochanki Jacka ,Joanny.Czy to małżeństwo ma szansę się uratować, a może Agata znajdzie szczęście u boku owdowiałego doktora?Kolejną parą jest Witek i Jagoda, spodziewający się dziecka, na którym ciąży zła diagnoza ,są wspaniale opisane rozterki i dylematy tej pary aż do czasu szczęsliwego rozwiązania sytuacji . W powieści tej bardzo podoba mi się animacja postaci fikcyjnych przez Autorkę , która kolejno każdej oddaje głos, tzn. jak ona widzi siebie na łamach książki i innych,sprawia to ,że wydaje się czytelnikowi ,że postaci żyją naprawdę gdzieś obok nas i tym bardziej sprawiło to ,że powieść mi się podobała

Recenzja ‼️ "Szepty Gwiazd" Anna Łajkowska @wydawnictwodragon_official ❄️ To chyba ostatnia świąteczna książka , którą przeczytałam parę dni temu. Ciągle myślę jak mogłyby potoczyć się dalsze losy naszych bohaterów. Lecz nie wszystkie książki świąteczne są ze szczęśliwym happy endem. -Agata zapracowana matka nastoletniego syna. Niedawno odszedł od niej mąż. Nadal nie może się z tym pogodzić, lecz stara się być twarda i nie chce zbytnio pokazywać uczuć przed synem. Dochodzi do tego jeszcze choroba matki. -Jacek mąż Agaty odszedł do młodszej zakochanej bez pamięci Joasi. Jako wykładowca i autor paru książek stara się być idealnym ojcem. Lecz nie zawsze mu to wychodzi. -Grażyna matka dwójki dzieci ma już dosyć zajmowania się domem. Nadal marzy o karierze naukowej. -Konrad jest ordynatorem i nadal nie może pogodzić się ze śmiercią żony. Wciąż myśli o wypadku i o tym jak to mogło się stać. - Witek i Jagoda po dość trudnych chwilach jakie przeżyli spodziewają się dziecka. Dziecka ,które może okazać się chore. Nie jest to dobra wiadomość. Wszystkich bohaterów łączy jedno. A mianowicie zbliżające się święta ,które mają być radosne. Lecz nie jest to do końca łatwe. Każdy przechodzi jakaś tragedię. Są tam trudne wybory , bolesne rozstania ,niełatwa miłość i oczywiście nadzieja na lepsze jutro. Ta książka nie jest jak inne książki świąteczne,pełne miłości i radosnego oczekiwania na te jedyne święta. Tutaj chodzi o to ,by zreflektować się nad swoim życiem. Jeżeli można coś naprawić ,to trzeba to zrobić. Fabuła bardzo mocno wciągnęła mnie w świat naszych bohaterów. Jednych polubiłam innych nie. Niekiedy rozumiałam ich decyzje ,lecz innych już w ogóle. Cieszyłam się z nimi i martwiłam się ich podejściem do życia i świata. Przepiękna historia ,która poruszy każde serce. Okładka sama w sobie robi już tą magiczną atmosferę. Czytało się ją szybko ,bo jak coś jest dobra ,to połyka się to w zastraszającym tempie. Pokochałam tę książkę. I jak najbardziej polecam 😊

Nastawiałam się na lekką powieść, która łagodnie wprowadzi mnie w bożonarodzeniowy nastrój. Okazało się jednak, że "Szepty gwiazd" to nie jest zwyczajna świąteczna powieść. Więcej w niej prawdziwych ludzi i ich problemów niż przygotowań do Świąt i specyficznej atmosfery tego wyjątkowego okresu. Święta gdzieś tam są, ale są tłem dla wydarzeń z książki. Jest w niej wielu bohaterów i jeszcze więcej ich życiowych problemów. Przez to i z powodu wielowątkowości tej powieści, można się w niej czasem pogubić. Ale, na szczęście, nie jest trudno się odnaleźć. Najważniejsi są w tej książce ludzie i to na nich autorka skupiła swoją uwagę. „Szepty gwiazd” to książka trudna emocjonalnie. Jest przesiąknięta emocjami. Bardzo różnymi emocjami. Bohaterowie powieści znajdują się na życiowym zakręcie. Próbują sobie to swoje życie jakoś poukładać. Gonią za szczęściem, często dość samolubnie, nie zważając na potrzeby bliskich. Każdy z bohaterów zmaga się z własnymi demonami. Zdrady, śmierć bliskich osób, choroba w rodzinie, traumatyczne wspomnienia, zagrożenie utratą pracy tuż przed Świętami, samotne wychowywanie dziecka, presja rodziców. To nie wszystkie problemy, które dotykają bohaterów powieści. W niektóre z nich wpakowali się sami, swoimi nieprzemyślanymi decyzjami, brawurą myloną z odwagą. I teraz są w dołku, nie wiedzą, jak z tego wyjść, jak sobie poradzić z życiem. Żaden z bohaterow powieści nie ma łatwego życia, każdy nosi w sobie jakiś ciężar, z którym nie potrafi się uporać. „Szepty gwiazd” to książka o życiu, o ludziach z krwi i kości, zmagających się z takimi samymi problemami, jak każdy z nas. O nadziei mieszającej się z bezradnością, o szczęściu przeplatanym rozpaczą. O miłości, poszukiwaniu swojego miejsca w świecie i o radości z rzeczy małych. Szczera, trafiająca do serca. Zmusiła mnie do zastanowienia się nad swoim życiem, nad tym, czy podążam właściwą ścieżką, a to już wartość sama w sobie. Serdecznie polecam! Cała recenzja znajduje się na moim blogu: https://maitiribooks.wordpress.com/2019/12/28/szepty-gwiazd-anna-lajkowska/ Dziękuję Wydawnictwu Dragon za możliwość przeczytania książki.

"Szepty gwiazd" Anny Łajkowskiej to chyba pierwsza w tym roku powieść ze świątecznym klimatem. Jednak dla autorki jest on tylko niejako celem, do którego dążą bohaterowie; Łajkowska skupia się na ich życiu, problemach i trudnych decyzjach, które nie mają ze świętami żadnego związku. Dlatego ze spokojem można po nią sięgnąć, mimo iż jest połowa października, nie jest zbyt wcześnie. Agata musi radzić sobie z odejściem męża i wraz z synem żyć dalej. Michał miewa dziwne bóle a jej mama czeka na ważne wyniki badań. Jacek układa sobie życie z Joasią, choć wie że już na zawsze będzie związany z poprzednią rodziną. Grażyna zajmuje się domem, dwójką dzieci i jednocześnie pisze pracę magisterską. Groźna sytuacja sprawia, że marzy o zmianie mieszkania; boi się nadal mieszkać na dziesiątym piętrze. Jej mąż pracuje w banku i rzadko bywa w domu, ale kiedy widzi strach w jej oczach wie, że to nie żarty. Konrad ma dwójkę dorosłych dzieci i wciąż odczuwa ból po stracie żony przed trzema laty. Rana jednak nie ma prawa się zagoić, gdyż nagle pojawiają się wątpliwości w sprawie jej śmierci; coś się nie zgadza i panuje zmowa milczenia. Witek stara się być przykładnym pracownikiem banku, jednak z niepokojem oczekuje na narodziny drugiego dziecka, bowiem jest możliwe, iż urodzi się z poważną chorobą. Mężczyzna wyrzuca sobie niedawny romans, ale dba o ciężarną żonę i pięcioletnią córeczkę. Na drugim planie pojawiają się jeszcze dwie pary - Monika i Michał, którzy w święta mają się pobrać oraz Dorota i Krzysiek, małżeństwo z trójką dzieci o rozbieżnych poglądach na posiadanie domu z ogrodem. Dodam tylko, że dwoje z nich mają coś wspólnego z postaciami opisanymi powyżej a pojawiające się postacie epizodyczne też mają swoje, niemniej ważne czy ciekawe, historie. Nie potrafię wybrać, czyja poruszyła mnie najbardziej... Autorka przedstawiała nam swoich bohaterów od pierwszego dnia grudnia a potem dzień po dniu śledzimy ich codzienność. Wspominamy, poznajemy najgłębiej skrywane tajemnice i traumy z przeszłości. W wielu rodzinach śmierć - w nie zawsze jasnych okolicznościach - zabrała kogoś bliskiego, pozostawiając pytanie - czy można było temu zapobiec... Zrobić coś inaczej... Lekarze, pisarze, wykładowcy uniwersytetu, pracownicy banku, matki, babcie, małżonkowie, panny czy wdowy - nikogo nie omijają trudne chwile, troski czy niepewność jutra. Świąteczny klimat często pojawia się już w listopadzie - ozdoby, światełka, piosenki w radiu i spokojne wybieranie prezentów. Jednak u powieściowych bohaterów nawet początkowe dni grudnia nie niosą bożonarodzeniowej atmosfery. A to wypadek z oknem, groźba zwolnienia z pracy, choroba dziecka czy matki, odwołany przyjazd rodziców albo brak kogoś ważnego przy stole. Nie zawsze rzeczywista Wigilia jest tą wymarzoną. Wystarczy spojrzeć przez okno, by zobaczyć rozświetlone mieszkania innych i dochodzący z nich donośny śpiew kolęd, ale są też takie, gdzie nikły blask jedynie choinkowych lampek sugeruje przeżywaną po cichu tragedię. Anna Łajkowska pokazała nam tą powieścią różnicę między kobietami które same decydują o swojej życiowej drodze a tymi, którym ona została wybrana. Które będą szczęśliwsze? Opisała walkę o niezależność i przekonania, przywiązanie, zachwianą pewność siebie, szacunek oraz przeciwności losu a swoją opowieść oparła na prawdziwych emocjach, które targają nami każdego dnia. Wspomniała jak częste, choć niekoniecznie dobre jest uleganie wpływom innych, poświęcanie relacji z kimś bliskim, dla innej bliskiej osoby. Autorka uświadamia również, że czasami jesteśmy zbyt rozsądni, robimy wszystko zgodnie z planem, zamiast od czasu do czasu zaszaleć i zrobić coś spontanicznie. Autorka potrafi trafić do czytelnika językiem jakim się posługuje. Jest prosto, kojąco i z ciekawymi wstawkami - to bohaterowie oceniają "Szepty gwiazd" i ich autorkę. Jedni są zadowoleni z tego, jak zostali opisani, jakie cechy im podarowano, inni nie... Podsumowując - "Szepty gwiazd" to studium zwykłego życia ludzi i problemów z jakimi się zmagają. Powieść idealna na czas sporo przed Świętami, by na spokojnie móc usiąść i przemyśleć wiele spraw, móc coś naprawić, może do kogoś napisać, zadzwonić, zastanowić się, z kim chcemy go spędzić. Jest to historia o wielu rodzinach, w których smutki przeplatają się z radościami, narodziny ze śmiercią, rozstania z powrotami. Opowieść o gwiazdach zrobionych z ludzkich historii, o dobrych i złych książkach, trudnym okresie w życiu, podejmowaniu trudnych decyzji, o żalu, rozpaczy, bezradności, strachu i nadziei, a także o tym iż powinniśmy cieszyć się z małych rzeczy. Polecam jako przystawkę do typowych i mocno świątecznych opowieści.

IG- inia.recenzuje //// BLOG- iniarecenzuje.wordpress.com .///// FB- @inia.inia.inia lub @inia.recenzuje Boże Narodzenie nie dla każdego jest radosnym czasem, tak właśnie jest w książce Anny Łajkowskiej „Szepty gwiazd”. Autorka zrobiła coś wyjątkowego, przedstawiła historię umieszczoną w klimacie około świątecznym, ale nie jest ona radosna i lukrowana. Szczera do bólu, o ludzkim zakłamaniu, zagubieni siebie. Znajdziemy tu chorobę, zdradę, samotność, przeróżne odcienie miłości czy zauroczenia. Poznajemy tu rodzinę Konrada, doktora, wdowca i ojca dwojga nastolatków. Który musi sobie sam radzić po wypadku żony. Jest też Agata, która rozstała się z mężem. I nie może pogodzić się z tym, że zostawił ją dla innej. Jacek, były mąż Agaty, wzięty pisarz i nauczyciel akademicki Są również Witek i Jagoda, para spodziewająca się dziecka. Powinni być szczęśliwi, ale los bywa przewrotny i jest podejrzenie u dziecka zespołu Downa. Jest Grażyna, która zagubiła się w swoim świecie, miedzy butelkami, grzechotkami, a pieluchami. To nie jest optymistyczna książka. To bardzo wnikliwa analiza ludzkich zachowań, błędów i ich konsekwencji. Ale napawa nadzieją. Napisana w taki sposób, że nie jesteśmy w stanie jej odłożyć na półkę. Po prostu musimy skończyć, choćbyśmy zarwali noc. Bardzo mi się podobało, że nie powiela schematu standardowych świątecznych powieści. Tam nie ma dobrego zakończenia, jedynym zarzutem jest brak zakończenia niektórych wątków. Brakowało mi tego, bo przy tak dużej liczbie postaci i ciekawych historii było to konieczne. Oprócz opisanej historii, mamy tu jakby prywatne wypowiedzi bohaterów książki, którzy opisują ją i swoje odczucia po lekturze, bardzo ciekawy zabieg literacki. Ale mimo wszystko jest to jedna z lepszych książek polskiej autorki, które czytałam. "Rozejrzyjmy się lepiej wokół siebie. My, nasze dzieci, sąsiedzi, przełożeni i podwładni - sami jesteśmy bohaterami swojego życia".

"Szepty Gwiazd" to świąteczna opowieść o złych wyborach i konsekwencjach naszych czynów. Jak to przy tego rodzaju powieściach i w tej mamy kilka perspektyw. Język powieści jest bardzo przyjemny i czyta się bardzo szybko. Niestety, autorka nie podsumowała kilku wątków. Niektórym bohaterom poświęciła dużo więcej uwagi i przytłoczyła mnie liczbą niepotrzebnych opisów. Poczułam się trochę oszukana. Na kilka zakończeń czekałam dość niecierpliwie, a nie otrzymałam ich.. Nie podobały mi się też wstawki jakoby wypowiali się ludzie, będący pierwowzorami postaci. Było to zbyteczne i nudne. Po drugiej wstawce bez wyrzutów sumienia omijałam takie fragmenty. Nie czułam magii świąt w "Szeptach Gwiazd". Czułam rozgoryczenie bohaterów i ich cierpienie w podejmowaniu trudnych wyborów. To nie jest zła książka, ale zabrakło jej ciepła i radości..

"Szepty Gwiazd" to powieść, która dzięki swojej pięknej, świątecznej okładce może wydawać nam się następną przesłodzoną, przesiąkniętą magią świąt historią. Czytając pierwsze strony, czułam, że może to być kolejna pełna dramatyzmu opowieść z happy endem. Nie, nie i jeszcze raz- nie. Zderzamy się tu z zupełnie inną rzeczywistością niż ta z którą mamy do czynienia w filmach o tej tematyce, mimo tego, że pierwsze co kojarzy nam się z Gwiazdką to szczęście, rodzinne ciepło i wszechobecna miłość. Treść niewątpliwie zaskakuje, wzrusza i intryguje. Bohaterowie są skrzywdzeni, czekają na jakiś znak, dar od losu, który wydaje się nie nadejść. Są dokładnie tacy jak każdy z nas, nie przerysowani. Dlatego łatwiej wczuć nam się w ich życiowe rozterki. To opowieść zarówno o miłości, jak i śmierci. Romansach, złamanych sercach a także wielkiej nadziei. Myślę, że autorka celowo umiejscowiła akcję w okresie świątecznym. Równie dobrze byłaby ona przecież aktualna w każdy inny dzień. Ale chodzi tu moim zdaniem o to ukryte, piękne znaczenie. My, ludzie, nie doceniamy dopóki nie stracimy. W okresie przedświątecznym jesteśmy zajęci przygotowaniami, tym czy światełka na choince powinny być żółte czy może niebieskie. Zapominamy skupić się na tym, co możemy zaoferować w tym czasie naszym najbliższym. Jedyne co muszę tu podkreślić jako duży minus to jednak ilość postaci. W pewnym momencie zaczęły mi na siebie zachodzić, zapominałam czego właściwie dotyczy ich historia i kim są. Jeśli nie lubicie standardowych, świątecznych książek- ta zdecydowanie nada się dla Was na ten okres.

Czy święta Bożego Narodzenia są dla wszystkich radosnym czasem oczekiwania? Wygląda na to, że nie... Agata ma za sobą bardzo burzliwą przeszłość. Niedawno rozstała się z mężem i nadal nie potrafi sobie z tym poradzić. On znalazł już pocieszenie i nową partnerkę, ona natomiast została sama, a przecież zbliża się najbardziej szczęśliwy czas w roku. Kolejna postać, również częściowo "skrzywdzona" przez los, to Grażyna, która jest matką i jak na jej rolę przystało zajmuje się domem i dziećmi, jednak tęskni za przerwaną z tego powodu karierą naukową. Witek i Jagoda są bardzo zgraną i kochającą się parą, która spodziewa się dziecka, które... może okazać się chore :( Boże Narodzenie to czas cudów i magicznej aury, czy będzie ona sprzyjała bohaterom? Czy w te święta odmieni się ich los? Bardzo realistyczna i ciepła powieść, która pokazuje nam, że święta nie zawsze polegają na rodzinnym krzątaniu się po kuchni, ubieraniu choinki, pieczeniu pierniczków, śpiewaniu kolęd czy świątecznych piosenek a także oczekiwaniu na pierwszą gwiazdkę. Święta, dla wielu z nas, tak samo dla bohaterów tej książki są czasem wielu wyrzeczeń, stresu i częściowego smutku. Jest to powieść, której bohaterowie mają za sobą bardzo ciężką, przykrą przeszłość i oczekują na happy end, choć nie są pewni, czy takowy nastąpi. Wzruszająca powieść o głębokiej nadziei, która znajduje się głęboko, na dnie serca, której z pozoru nie jeteśmy w stanie dostrzec. Warto przeczytać "Szepty gwiazd" dlatego, że nie jest to przekoloryzowana historia świąteczna, której ostatnimi czasy możemy mieć po dziurki w nosie. Dzięki niej możemy przyjrzeć się ludziom, którzy mają ciężko w życiu i raczej nigdy nie wychodzą na prostą..

„Szepty gwiazd” to książka o kilku bohaterach, którzy zmagają się z przedświąteczną rzeczywistością. I tak możemy poznać życie kobiety, matki dwójki brzdąców, która pragnie zrobić wszystko idealnie i pod linijkę. Widać, że ma hopla na punkcie porządku i dobrej organizacji. Wszystko idzie sprawnie, aż do pewnego dnia… Kolejną bohaterką, która bardzo wyraziście wyłania się na kartach książki jest Agata – rudowłosa piękność, za którą oglądają się mężczyźni. Agata wiedzie z pozoru ciekawe i ułożone życie, jednak w pewnym momencie coś w sferze rodzinnej zaczyna bardzo mocno zgrzytać. Kolejnymi bohaterami, których poznajemy jest para spodziewająca się dziecka. Bardzo wyczekują swojego drugiego dzieciątka, niestety sprawy zdrowotne nieco się komplikują, a w ich życiu zaczyna gościć strach i zmartwienie… Kolejnym bohaterem jest ojciec samotnie wychowujący dwójkę młodych ludzi. Całej rodzinie jest ciężko, ponieważ brakuje w niej kobiecego ciepła… Czy ich losy wreszcie się poukładają? W końcu święta to magiczny czas – czas cudów – i każdy może bardziej mieć nadzieję na lepszy los i przychylność gwiazd. Początek książki mnie zaciekawił, choć brakowało mi w nim całej otoczki magii świąt. Nie było białego puchu cichutko prószącego na szare ulice, a wręcz była ukazana cała szarość, plucha i brzydota polskiej zimy, którą mamy standardowo od kilku dobrych lat. Mnogość bohaterów, szeroka wielowątkowość sprawiła, że momentami byłam mocno zagubiona kto, jest kim, kto jest z kim i jakie problemy życiowe mają poszczególne postacie. Oczywiście piękna, świąteczna okładka mnie zauroczyła i miałam nadzieję na słodko – gorzką obyczajówkę w świątecznym stylu, a dostałam zupełnie coś innego, co było dla mnie trochę zaskakujące. Moim zdaniem sam pomysł na ukazanie bardziej gorzkiej strony życia bohaterów był dobry, jednak te wszystkie koneksje i powiązania były dla mnie w pewnym momencie lektury zbyt skomplikowane. Brakowało mi skrótowego opisu bohaterów na początkowej lub końcowej stronie powieści dla czytelnika, w celu uporządkowania sobie wszystkich wątków. Gorzkie życie i problemy bohaterów nie wprowadziły mnie za bardzo w dobry nastrój, ale dzięki temu miałam czas na refleksje, momenty wzruszenia i zaskoczenia. Nie oceniam tego negatywnie, ponieważ biorąc to wszystko pod uwagę cała ta historia sprawia wrażenie bardzo realnej i życiowej. Nie jest zbyt przesłodzona i infantylna w swej treści, raczej czytając tę książkę czytelnik twardo stąpa po ziemi i sam zastanawia się nad swoim życiem i postępowaniem (przynajmniej tak było w moim przypadku). Zakończenie tej historii wprowadza w niepewność i nieco tajemniczy nastrój, a ja mam wrażenie, że dzięki takiemu obrotowi spraw poznamy dalsze losy bohaterów w kolejnej części książki. Z ciekawości sięgnęłabym po 2 tom, o ile taki powstanie.

„Szepty gwiazd” to książka o kilku bohaterach, którzy zmagają się z przedświąteczną rzeczywistością. I tak możemy poznać życie kobiety, matki dwójki brzdąców, która pragnie zrobić wszystko idealnie i pod linijkę. Widać, że ma hopla na punkcie porządku i dobrej organizacji. Wszystko idzie sprawnie, aż do pewnego dnia… Kolejną bohaterką, która bardzo wyraziście wyłania się na kartach książki jest Agata – rudowłosa piękność, za którą oglądają się mężczyźni. Agata wiedzie z pozoru ciekawe i ułożone życie, jednak w pewnym momencie coś w sferze rodzinnej zaczyna bardzo mocno zgrzytać. Kolejnymi bohaterami, których poznajemy jest para spodziewająca się dziecka. Bardzo wyczekują swojego drugiego dzieciątka, niestety sprawy zdrowotne nieco się komplikują, a w ich życiu zaczyna gościć strach i zmartwienie… Kolejnym bohaterem jest ojciec samotnie wychowujący dwójkę młodych ludzi. Całej rodzinie jest ciężko, ponieważ brakuje w niej kobiecego ciepła… Czy ich losy wreszcie się poukładają? W końcu święta to magiczny czas – czas cudów – i każdy może bardziej mieć nadzieję na lepszy los i przychylność gwiazd. Początek książki mnie zaciekawił, choć brakowało mi w nim całej otoczki magii świąt. Nie było białego puchu cichutko prószącego na szare ulice, a wręcz była ukazana cała szarość, plucha i brzydota polskiej zimy, którą mamy standardowo od kilku dobrych lat. Mnogość bohaterów, szeroka wielowątkowość sprawiła, że momentami byłam mocno zagubiona kto, jest kim, kto jest z kim i jakie problemy życiowe mają poszczególne postacie. Oczywiście piękna, świąteczna okładka mnie zauroczyła i miałam nadzieję na słodko – gorzką obyczajówkę w świątecznym stylu, a dostałam zupełnie coś innego, co było dla mnie trochę zaskakujące. Moim zdaniem sam pomysł na ukazanie bardziej gorzkiej strony życia bohaterów był dobry, jednak te wszystkie koneksje i powiązania były dla mnie w pewnym momencie lektury zbyt skomplikowane. Brakowało mi skrótowego opisu bohaterów na początkowej lub końcowej stronie powieści dla czytelnika, w celu uporządkowania sobie wszystkich wątków. Gorzkie życie i problemy bohaterów nie wprowadziły mnie za bardzo w dobry nastrój, ale dzięki temu miałam czas na refleksje, momenty wzruszenia i zaskoczenia. Nie oceniam tego negatywnie, ponieważ biorąc to wszystko pod uwagę cała ta historia sprawia wrażenie bardzo realnej i życiowej. Nie jest zbyt przesłodzona i infantylna w swej treści, raczej czytając tę książkę czytelnik twardo stąpa po ziemi i sam zastanawia się nad swoim życiem i postępowaniem (przynajmniej tak było w moim przypadku). Zakończenie tej historii wprowadza w niepewność i nieco tajemniczy nastrój, a ja mam wrażenie, że dzięki takiemu obrotowi spraw poznamy dalsze losy bohaterów w kolejnej części książki. Z ciekawości sięgnęłabym po 2 tom, o ile taki powstanie.