Szamański blues. Cykl szamański. Tom 1 (okładka miękka)

Kolejna bardzo fajna i ciekawa książka Anety Jadowskiej. Może akcja nie jest tak wartka jak w serii o Dorze ale Witkacy nie jest aż tak szybki jak Ti. W książce poznajemy kilku dość interesujących nowych bohaterów, kobietę z przeszłości oraz tajemniczego Kurczaczka. Idealna książka na pochmurne, szare wieczory tej zimy.

Z oporami sięgnęłam po tą powieść. Rozczarowało mnie zakończenie sagi o Dorze Wilk (wiało nidą), ale ta część napisana była ponoć gdzieś tak w połowie tamtego cyklu. Postanowiłam zaryzykować. Nie żałuję. Jest wszystko za co cenię Jadowską, czyta się świetnie. BNa pewno sięgne po nastęny tom.

Kolejna znakomita powieść Anety Jadowskiej, ciepła i pełna humoru. Świat Torunia staje się bogatszy o otaczające duchy równie barwne jak ludzie. Dobra pozycja dla miłośników fantasy.

Pani Jadowska wykazała się świetnym stylem, jak zawsze :). Warto zapoznać się ze wszystkimi książkami tej autorki. Polecam!

Wspaniałe uzupełniebie cyklu o Dorze Wilk, pozostaje czekać na rozwinięcie serii o Witkacym ;)

Świetnie się czyta, wciąga niesamowicie. Nie mogę się doczekać kolejnej części!!!!!!!!!

Hm Dobra ale nie powalająca. Nie wciąga, i nie masz ochoty przeczytać ja zarywając noc.

Po niesamowitej serii o Dorze historia Witkacego nie rozczaruje, Polecam !

Nie będę ukrywać - gdy mowa o najnowszych seriach Anety Jadowskiej, wciąż najmocniej czekam na wrzesień, kiedy ma ukazać się "Dziewczyna w dzielnicy cudów" - pierwsza część nowego cyklu o Nikicie znanej nam już z Thorn universe. To jednak też nie tak, że mogłabym przegapić premierę Witkaca. Tym bardziej, że zapowiadała się powieść urban fantasy w świetnym, trochę mrocznym klimacie noir. Czyli dokładnie to, co tygryski kochają najbardziej. A teraz, po lekturze "Szamańskiego bluesa" jestem zakochana w każdej z przedstawionych postaci trochę bardziej. Przede wszystkim - dostałam od Witkaca to, czego najbardziej szukałam - zawiłą, intrygującą zagadkę, głównego bohatera, który jest detektywem wyjętym niczym z najlepszej powieści noir czy urban fantasy oraz problemy na skalę miastową, a nie światową. Jak to powiedziała Aneta Jadowska, "Witkac to taki typ bohatera, który przy kłopotach na większą skalę, raczej zadzwoni do Dory". Możecie się śmiać, ale taka zmiana po przebojowej i badassowej Dorze była niczym powiew świeżego powietrza. I, okej, w "Szamańskim bluesie" dostaniemy także kilka znanych nam już postaci - będzie Gardiasz, Katia, wpadnie Dora, ale przede wszystkim jest to nowa seria, co oznacza też nowych bohaterów.

Bardzo podobał mi się wątek z Kurczaczkiem. Od razu historia Witkaca nabrała rumieńców. Podobało mi się to, jak autorka "wpasowała się" w nowego bohatera. Witkacy to postać kilku słów. Dlatego też pewnie w jednej książce są wydane dwie powieści - główny bohater nie prowadzi rozległych monologów ani zawiłych dialogów z innymi. Jest raczej typem lakonicznego bohatera.

Podsumowując - nie zawiodłam się. Wychodzi na to, że teraz czekać nas będzie mnóstwo świetnej zabawy, skoro Aneta Jadowska planuje wydawać przynajmniej jedną powieść Witkaca i jedną powieść Nikity rocznie. Trzymam kciuki, żeby tylko teraz Nikita okazała się tak badassowa, przebojowa i intrygująca, jak sobie wymarzyłam, a Wam podsuwam pod nos Witkaca. W tym typie samotnego, biednego, lecz cholernie sprytnego i cwanego detektywa zakochacie się od pierwszego akapitu. :)

Aneta Jadowska wielokrotnie już przekonała mnie swoją twórczością, do tego stopnia, że uważam ją za najlepszą polską autorką urban fantasy. Choć nie udało mi się przeczytać całej heksalogii o Dorze Wilk, a zaledwie pojedyncze tomy, to chętnie sięgam po każdą kolejną książkę, która wyjdzie spod jej pióra. Dorę oczywiście nadrobię, ale tym razem przyszła pora na bliższe zapoznanie się z jej partnerem, Witkacym. I wiecie co? Ten facet jest niesamowicie urzekający! Już sobie wyobrażam spotkanie jego i Harry’ego Dresdena… To byłby nieziemski duet, a ja chętnie bym do nich dołączyła! Choć kryzys wieku średniego zazwyczaj wiąże się z uganianiem się za młodymi, ponętnymi kobietami i nabywaniem drogich samochodów, aby odpowiednio prezentować się na mieście, to w przypadku Witkacego wygląda to zupełnie inaczej. Magia, duchy i upiory – oto jego kryzys. I to nie tylko wieku średniego, to kryzys całego jego życia. Chłop nigdy się nie ustatkował, choć oczywiście próbował, ale jego młodzieńcza miłość uciekła bez słowa wyjaśnienia. Aż tu nagle po szesnastu latach pojawia się na progu jego mieszkania. Dlaczego? Konstancja wierzy, że tylko Witkacy jest w stanie jej pomóc. W szpitalu, w którym pracuje jako pielęgniarka, zaczynają umierać zdrowe noworodki. Kobieta czuje, że ma to związek z czymś więcej, czymś, co zawsze czuła w obecności Witkacego… Spójrzmy prawdzie w oczy – mało jest książek urban fantasy, w których głównym bohaterem jest facet. Ciekawe dlaczego? Przecież to sprawdza się naprawdę świetnie! Owszem, jako dziewczyna preferuję kobiecy punkt widzenia, bo wtedy jestem w stanie się zżyć z główną bohaterką, tak jak to mam chociażby w przypadku mojej ukochanej Kate Daniels, ale hej! Faceci też mają w sobie potencjał. I to spory. Witkacy jest naprawdę genialną postacią, humorystyczną, sympatyczną… Naprawdę ciężko go nie polubić, bo jest po prostu niesamowity. Świetnie działa jako szaman, choć kłopotów mu nie brakuje. Zwłaszcza teraz, kiedy powróciła Konstancja. Witkacy musi się zmierzyć nie tylko z mrocznymi siłami zła, ale i ze swoją osobistą przeszłością. Musi zrobić wszystko, aby Konstancja wyjaśniła mu, czemu odeszła bez słowa. No, może nie to, że nie będzie spał po nocach, bo i tak ma z tym problem, ale jednak prawda mu się należy. Już od pierwszych stron wiedziałam, że polubię głównego bohatera. Aneta Jadowska ma talent do tworzenia takich postaci, które po prostu momentalnie zyskują sympatię czytelnika. Każdy bohater jest inny, w całym tym uniwersum, poczynając od Dory, kończąc na Witkacym, a nawet idąc dalej do Nikity, mamy gamę tak różnobarwnych bohaterów, że po prostu ciężko ich pomylić z kimkolwiek innym. Są tak realistyczni, jakby istnieli gdzieś naprawdę, stają się nam bliscy, niczym dobrzy przyjaciele. Już sobie wyobrażam wyjście na piwo z taką ekipą! A po drodze byśmy zgarnęli kilka duchów czy innych stworów. Jest moc ludzie, jest moc! A sam fakt, z jakimi zaskakującymi zwrotami akcji mamy tutaj do czynienia – czy to w przypadku śledztwa w sprawie śmierci noworodków, czy też tych dotyczących życia osobistego Witkacego, sprawia, że ta powieść staje się wielowymiarowa – poznajemy każdy obszar życia szamana, nie ma tutaj miejsca na nudę, a wszystko łączy się w porywającą, świetnie dopracowaną i w pełni przemyślaną całość. Istotnym elementem tej powieści jest motyw duchów, magii i szamanizmu. Tutaj autorka pokazała klasę! Jest to naprawdę świetnie zaprezentowane, bardzo realistycznie, to rasowe urban fantasy, które po prostu porywa do swojego świata. Cała magiczna otoczka jest niesamowita, a Aneta Jadowska czerpie inspiracje z wielu mitologii, ma głowę pełną pomysłów i naprawdę w znakomity sposób wplata je w swoje historie. Posługuje się też niezwykle barwnym, plastycznym i dojrzałym językiem, dlatego jej książki są po prostu klasą samą w sobie, a ja jestem zachwycona każdą kolejną opowieścią, jaką Jadowska stworzy. Jestem zachwycona, że mogłam bliżej poznać Witkacego! To była niesamowita przygoda, którą pochłonęłam w mgnieniu oka. To jest chyba ten minus genialnych powieści – po prostu się je pożera, a chciałoby się nimi delektować dłużej. Ale jak, skoro akcja ma niesamowite tempo, bohaterowie są perfekcyjnie wykreowani, a fabuła nie pozwala się oderwać od lektury choćby na chwilę? Jak żyć?! Myślę, że oficjalnie mogę się przyznać, że uniwersum stworzone przez Anetę Jadowską całkowicie mnie pochłonęło i stałam się jego częścią. Nadal najbliższa memu sercu jest chyba Dora, ale sama już nie wiem… Nikita jest niesamowita, a Witkacy – jak się okazuje – profesjonalny i urzekający. Chyba po prostu zostanę sobą i będę towarzyszyć im wszystkim na każdym kroku. Będę przenikać pomiędzy ich historiami, ale jedno jest pewne – każda z tych historii zajmie kawałek mojego czytelniczego serca.