Clarkson zawsze mnie bawil swoim humorem, jednak w tej książce pokazuje swoje niezabawne oblicze. Jeden z rozdziałów mówi o religii i Bogu. Autor chamsko obraża Boga i chrześcijaństwo na podstawie tego, że za młodu musiał chodzić na nabożeństwa, co było mu nie w samk. Pełno bardzo niesmacznych inwektyw. Odradzam tą pozycję.
Clarkson w akcji. Jeremy Clarkson powraca z nowy zbiorem felietonów (uściślając dziewięćdziesięciu dwóch). Cięte riposty, błyskotliwe spostrzeżenia, niewygodne prawdy, powalenie na kolana więcej niż jednego absurdu - znaki rozpoznawcze Clarksona są w książce jak najbardziej obecne. I bardzo dobrze - pamiętajmy bowiem, że Jeremy Clarkson to ktoś więcej niż były współprowadzący bijącego swego czasu rekordy popularności "Top Gear". To także znakomity felietonista. Czym raczy nas Clarkson w najnowszej książce? W zasadzie można powiedzieć, że zbiorem z pozoru chaotycznych przemyśleń z okresu tuż po zwolnieniu z "Top Gear" (2015-2017). Chaos jest jednak tylko pozorny, albowiem wyłania się z niego - jak zwykle u tego pana - dość spójna wizja absurdów dotyczących rzeczywistości, w jakiej przyszło jemu i nam żyć. Są to głównie spostrzeżenia poczynione z typowo brytyjskiego punktu widzenia (niepozbawione rzecz jasna wybitnie brytyjskiego poczucia humoru), co może nieco przeszkadzać polskiemu odbiorcy z racji różnych perspektyw piszącego i czytającego, jednak przemyślenia Jeremy'ego są z całą pewnością zajmujące. Godne uwagi. I, przede wszystkim - tutaj zawodu dla oddanej publiki nie będzie - prześmieszne ;) A konkretnie? Konkretnie rzecz ujmując Clarkson pisze poniekąd trochę o wszystkim. O zwierzętach domowych, o internetowej aktywności w dobie wszechobecnych mediów społecznościowych, o potrzebie wprowadzenia urzędowego zakazu opuszczania kraju dla wielu Anglików, o energii jądrowej i jej związku z muzyką pop, o swych refleksjach na temat delegalizacji śmierci, czy też o prawach mężczyzn oraz o spostrzeżeniach dotyczących kreskówek i ich związku z rzeczywistością :) Wszystko rzecz jasna pełne jest humoru, ironii, piętnowania absurdów i niedorzeczności współczesnego świata - jak na Clarksona przystało ;) Moim skromnym zdaniem pewnym ewentualnym minusem może być to, że Clarkson jakoś tym razem w swojej książce nie skandalizuje... Może być to minus z uwagi na fakt, że zapewne część publiki (ciężko powiedzieć jaka, ale zakładam że spora) właśnie na coś takiego liczyła. No cóż - nie tym razem. Czy warto sięgnąć po "Jeśli mógłbym dokończyć..."? Tak :) Nawet jeśli nie zgadzacie się z autorem, z jego spostrzeżeniami, sposobem bycia (aż nadto widocznym z spisanych przezeń słowach), poglądami na ludzi, świat i rzeczywistość, to w najgorszym razie po prostu się pośmiejecie. A w najlepszym również się pośmiejecie, a w bonusie być może poczujecie maleńką satysfakcję z tego, iż nie jesteście osamotnieni w ironicznym spojrzeniu na otaczający nas świat i jego absurdy. Dziękuję Wydawnictwu Insignis za egzemplarz recenzencki. https://cosnapolce.blogspot.com/2020/01/swiat-wedug-clarksona-jesli-mogbym.html
Książka nie jest jakaś opasła, nie zajmie wam pewnie zbyt wiele czasu. Warto jednak posiedzieć nad nią nieco dłużej, by faktycznie zrozumieć sens publikacji. Niby Jeremy Clarkson nie posługuje się jakimiś wyszukanymi sformułowaniami, całość odbiera się bez jakichkolwiek problemów, jednak są tutaj poruszane niezwykle istotne kwestie, nad którymi chyba należy troszkę pogłówkować. Od dziś jestem wielką fanką tego człowieka i będę czekała na jego kolejną książkę. Ta została dopracowana w każdym calu, niczego jej nie brakuje. Nie ukrywam, że trudno mi było ją jako tako dla was opisać, bo pozycja naprawdę trafiła do mnie i siedzi gdzieś tam w głowie - pewnie nie zmieni się to przez długi czas. Plus dla wydawnictwa, które przygotowało niebanalną i rzucającą się w oczy okładkę. Jestem zachwycona. https://czytambolubieo.blogspot.com/2019/12/swiat-wedug-clarksona-jesli-mogbym.html
Mniej recenzji