Subtelnie mówię F*ck! Sprzeczna z logiką metoda na szczęśliwe życie (okładka miękka)

Poradniki to jakoś nie jest szczególnie gatunek książek, w którymi mi "po drodze". Co się więc stało, że sięgnęłam po tę książkę? Zdecydowanie opis... no i może troszkę przyciągający tytuł. Już w opisie dowiadujemy się, ze książka będzie tłumaczyła nam dlaczego nie warto wkręcać się w spiralę "musisz mieć" czy "musisz być". Jestem takim człowiekiem, który nie lubi na ślepo podążać za tłumem. Nigdy nie zrozumiem tego współczesnego wyścigu szczurów, w którym każdy licytuje się o to, kto ma lepiej, kto ma więcej, kto jest lepszy. Oczywiście trudno jest udawać, że taki wyścig nie ma miejsca i człowiek czasami zaczyna się zastanawiać, czy to ze mną coś jest nie tak? Stwierdziłam, że nowe podejście do tej problematyki być może pozwoli mi poukładać sobie nieco swój sposób myślenia. Jak wyszło? "Gdy czujemy się tak, jakbyśmy byli w konflikcie z całym światem, to bardzo możliwe, że jesteśmy tak naprawdę wyłącznie w konflikcie ze sobą." Jeżeli chodzi o styl, jakim napisana jest książka to dla mnie strzał w dziesiątkę. Zdarzają się momenty, w którym autor podaje nam pewne przykłady przejaskrawiając pewne zachowania ludzkie. Czasami przykłady wydają się bezsensowne i przesadzone, ale opis, jaki następuje po nich (lub przed) całkowicie objaśnia nam tok myślenia autora. Podobało mi się luźne słownictwo, które jednocześnie skłania do refleksji. Jestem wielką fanką "Pokolenia Ikea" i tę książkę mogłabym nieco do Piotra C. porównać. O ile nasz rodzimy autor czasami wyśmiewa pewne sytuacje, o tyle Mark Manson pokazuje nam pewne absurdy i pozwala zadecydować, co nas rozśmieszy, a co będzie dla nas poważne. Tak naprawdę autor przekazuje nam życiowe prawdy i schematy, które interpretujemy sami. Czasami zdarza mu się zaśmiać samemu z siebie, co rozluźnia książkę i uświadamia nam, że autor nie kreuje siebie na osobę idealną. Mówi nam o tym, abyśmy nie oczekiwali od siebie idealności i sam spełnia te zasady. "Przekonanie samego siebie, że nasze gówno nie śmierdzi, wymaga wiele czasu i energii, zwłaszcza gdy mieszkamy w kiblu." Książka jest stosunkowo krótka (190 stron) i czyta się ją... szybko i wolno. Ja pochłonęłam ją w całości, ponieważ akurat miałam chwilkę wolnego czasu, w którym mogłam całkowicie się skupić na analizowaniu treści. Jeżeli ktoś pragnie faktycznie PRZEŻYĆ ten tekst, a nie go tylko "przelecieć" to z pewnością będzie to dla niego nieco dłuższa przygoda. Co najważniejsze: autor nie zanudza, nie daje nam pustych rad, nie każe stawać przed lustrem i wmawiać sobie, że jesteśmy wspaniali. Autor co najważniejsze poprzez przykłady INSPIRUJE nas do własnego rozwiązywania problemów i wybrania własnej, dobrej dla nas drogi. Choć totalnie się tego nie spodziewałam ta książka naprawdę pomogła mi w życiu i uspokoiła mnie wewnętrznie. Pożyczyłam już ją mojej koleżance, a z moich opowieści zaciekawiła się również mama oraz chłopak. Jak możecie przeczytać w opisie to dzięki tej książce: -zastanowisz się nad tym, czym jest szczęście i dlaczego jego osiągnięcie stanowi problem -przekonasz się, że poddawanie się tyranii wyjątkowości jest wyjątkową głupotą -przemyślisz kwestie dokonywania wyborów i przestaniesz bać się porażki -docenisz zalety mówienia "nie" -poszukasz jaśniejszej strony własnego przemijania Uważam, że jest to książka naprawdę warta uwagi i polecenia. Jeżeli ktoś z Was ma dość pustych poradników z "radami guru" bądź jeszcze żadnych poradników nie czytał: niech po nią sięgnie. To tak naprawdę niecałe 200 stron, więc nie jest to jakaś zobowiązująca, długaśna lektura. Ja zdecydowanie ciesze się, że spróbowałam czegoś nowego. Poruszone tutaj tematy są świeże i jak najbardziej adekwatne do współczesnych czasów. Język nie jest jakiś skomplikowany niczym podręcznik prawniczy. Wszystko napisane w sposób przystępny dla każdego czytelnika. Wystarczy chcieć zmienić swoje myślenie i sprawić, że będzie Ci się żyło lepiej!

Wybrane problemy tworzymy sami, ponieważ nie potrafimy bez nich żyć, a człowiek jest stworzony do wyzwań, ogranicza go jedynie własny lęk przed porażką, co przejawia się w bierności.

Podnosi samoocenę, gdyż zaczynamy wierzyć w siebie, nawet kiedy popełniamy błędy. Dzięki niej przestałem się nieustannie porównywać z innymi i wyszło mi to na zdrowie.

Kiedy kontrolujemy swoje emocje to dążymy do równowagi. To zdystansowanie powoduje, że myślimy racjonalnie i zaczyna nam się powolutku wszystko układać, a my wychodzimy na prostą.

Autor pisze o życiu, także na swoim blogu. Proza z punktu widzenia Amerykanów, ale przetrawiona przez podróże do Azji. Jak na poradnik zadziwiająco twórcza książka, osobista i prawdziwa.

O roli interpretacji wielu zdarzeń (lub nadinterpretacji), nadawaniu znaczeń (przesadnych), niejednokrotnie usłyszanym nonsensom. Za bardzo bierzemy sobie do serca rzeczy bzdurne, które powodują, że te istotne sprawy gdzieś umykają.

Wyścig szczurów, bo jak inaczej opisać nasze zachowanie? Wszyscy gonimy za tym aby być coraz wyżej w hierarchii, lub żeby być tylko lepszym człowiekiem od innych tylko i wyłącznie poprzez stan posiadania. Kiedy jesteśmy młodzi i chodzimy jeszcze do szkół podstawowych jesteśmy w dużej mierze podatni na rywalizacje tego typu. Jako dorośli potrafimy lepiej radzić sobie z emocjonalnymi wstrząsami czy otaczającym nas światem. Potrafimy sami określić prawdziwe wartości, do których chcemy dotrzeć. Ta książka zapewni czytelnikowi prawidłowe spojrzenie na świat. Fragmenty w języku niemieckim przekonały mnie że warto po nią śiegnąć i spróbować odwrócić swoje myślenie! Już nie mogę się doczekać aż ją przeczytam!

Translacja tego tytułu nie tylko tłumaczowi nie wyszła ale co bardziej istotne zupełnie zmienia jego znaczenie