Brudnopis Boga. Stróże. Tom 2 (okładka  miękka, 11.2019)

Książka, pomimo małej objętości, powinna zadowolić fanów Lokiego! Nowe opowiadania pokazane z perspektywy Zadry i Butcha uchylają kolejny rąbek tajemnicy, na którą powoli przygotowuje nas autor. Pełna recenzja wideo: https://youtu.be/3-1bS8qWII0

Książka średnia. Sa lepsze sposoby na wydanie pieniędzy. Żeby nie było, czytałem caly cykl klamcy i stroży 1 ale ta książka to gniot. Tak samo jak zakończenie kłamcy.

Jeszcze czeka w kolejce do przeczytania, ale jak znam twórczość Kuby Ćwieka, to na pewno nie zawiodę swoich oczekiwań 😊😎 Pierwsza część mnie nie zawiodła 😉

Kolejna część Stróżów. Polecam bo jest równie dobra jak pierwsza!

Uwielbiam Jakuba... każda jego książka mnie zaskakuje. Polecam

Autor trzyma poziom jak na niegoprzystalo tak trzymać.

Inna niż się spodziewałem co nie znaczy że gorsza.

W pyte, pozdrawiam

Ostatnio przyszłam do Was z pierwszą częścią "Stróży", więc dzisiaj czas na drugą, na "Brudnopis Boga". Powiem tak: pióro Ćwieka znów mnie pochłonęło i zaintrygowało do tego stopnia, by sięgnąć po jego kolejne cykle, lecz tym razem poczułam również zawód. Chcecie wiedzieć dlaczego? Zapraszam do dalszej recenzji. "Stróże. Brudnopis Boga" przedstawia nam pięć praktycznie niezależnych, choć teoretycznie powiązanych ze sobą opowiadań, pomiędzy którymi przewija się Dziś - czteroczęściowe, krótkie fragmenty dotyczące aktualnych wydarzeń. I jeśli te opowiadania w zupełności mnie urzekły, dodając powieści, tak "Dziś" kompletnie zawodzi. "Dziś" dzieje się bezpośrednio po Epilogu części pierwszej Stróży, gdzie mamy Butcha i Zadrę próbujących rozpracować Isma'ila, anioła oszalałego, żyjącego bez kontaktu z rzeczywistością. Aniołowie z WINA starają się również dowiedzieć, czym jest tytułowy Brudnopis Boga. Ogólnie pomysł Ćwiek miał naprawdę dobry, tylko wykonanie troszkę nie poszło. Nie mówię tu konkretnie o stylu autora, ale o realizacji planu. Pomieszanie wątków, zburzenie linii czasowej to zabieg, któremu nie do końca podołał. Mógł opisać tę historię jako jedno z opowiadań, co na bank wyszłoby o wiele lepiej, bardziej wciągająco. Tutaj otrzymaliśmy kawałki historii, które po połączeniu skleiły się w całość, owszem, lecz bardzo niespójnie i bez kleju ani rusz. Co się tyczy opowiadań: cud, miód i orzeszki! Wciągnęłam się w każde: czy to przedstawiające pierwszy kontakt Butcha z Zadrą i założenie WINA (Wydziału Interwencyjnego Nadzoru Anielskiego), czy ukazanie pierwszego upadku Lucyfera oraz innych aniołów powiązanego, jak się okazało, z plemieniem Indian. Dotarliśmy też na Haiti, gdzie zderzyliśmy się z voodoo i ze ześwirowanym... (bez spojlerów, więc nie skończę zdania). Ćwiek zagwarantował również świetną zabawę dla miłośników kotów, które jako motyw przewodni urzekają w Karmie, ostatnim opowiadaniu. Najbardziej w "Stróżach. Brudnopis Boga" spodobał mi się sam motyw aniołów stróżującymi nad aniołami stróżami - jakkolwiek dziwnie to nie zabrzmiało. Mówię Wam, Ćwiek dał radę z utworzeniem anielskiej wspólnoty, urzeczywistnił ją i udekorował smaczkami. Czytając, bawiłam się przednio i żałuję, że to koniec mojej przygody z Butchem i Zadrą. Dla wielbicieli Kłamcy wspomnę, że Loki również miał swoje momenty w książce, zdecydowanie mniejsze niż w pierwszej części, ale to dobrze - Lokiemu poświęcono cały cykl, niech teraz inni się wykażą, a co! :) Podsumowując, świetna historia czy to na nudne wieczory, czy na spokojne, czy nawet na szalone, pełne kłótni domowników, gdzie jedyne, o czym się marzy, to zamknięcie w pokoju i ucieczka od rzeczywistości. Polecam zarówno fanom jak i niefanom fantasy - bo czy ktoś nie lubi historii o aniołach, którym towarzyszą rozmaite przygody pełne bałaganu, zagadek i zwrotów akcji? No właśnie. :)

Skrzydlaci w akcji ;) Czy Jakub Ćwiek po znakomitej serii "Kłamca" jest jeszcze potencjalnie w stanie czymś zaskoczyć czytelnika? Przynajmniej jeśli chodzi o anielskie uniwersum? Okazuje się, że tak :) - oto bowiem po "Kłamcy" pojawia nam się kolejny ciekawy cykl, który jednocześnie uzupełnia znane już uniwersum, a jednocześnie ukazuje je z nowej, skrzydlato-anielskiej perspektywy. Pytanie numer jeden: o czym są "Stróże"? No cóż... Przede wszystkim jest to historia o dziejach i dokonaniach tzw. W.I.N.A., a więc Wydziału Interwencyjnego Nadzoru Anielskiego. Ważnymi członkami owej jednostki są Butch i Zadra - skrzydlaci funkcjonariusze połączeni dosyć szorstką przyjaźnią. No i zleceniami rzecz jasna ;) A owe zlecenia potrafią być różnorodne. Czy ciekawe? Również dla czytelnika? Czasem tak, a czasem... jest trochę gorzej. Tekstów w książce znajdziemy cztery. W zasadzie pięć, jeśli brać pod uwagę zakończenie książki zatytułowane "Karma". Opowiadania mają poziom dosyć... nierówny. To oczywiście kwestia gustu co się komu podoba, mi jednak osobiście najbardziej podobały się te nieco krótsze, a najbardziej interesowały mnie dzieje powstania samego W.I.N.A. i jego początki. Te wątki Jakub Ćwiek przedstawił na tyle interesująco, że - można powiedzieć - zostałem "kupiony" ;) Ale nie wszystko mi się w "Stróżach" podobało, głównie przez nieco przegadaną część wątków i, moim zdaniem, zaprzepaszczony potencjał niektórych z nich (dla mnie takim zaprzepaszczeniem było niepotrzebne rozwleczenie historii pewnego indiańskiego plemienia polującego na anioły; można było podać to "danie" w bardziej skondensowanej formie i tylko by ono na tym według mnie zyskało). No cóż... Powiem na koniec tak: jeśli lubiliście Lokiego i całego "Kłamcę", ale nie oczekujecie bezpośredniej kontynuacji, to będziecie zadowoleni. Jakub Ćwiek fajnie rozbudowuje dotychczasowe uniwersum poprzez ukazanie innych perspektyw, ale nie ciągnie na siłę historii Lokiego. Kłamca co prawda pojawia się na łamach książki, ale jest go dużo dużo mniej niż w cyklu poświęconym jego własnej sobie. I dobrze, wszak ma to być historia o aniołach, czyż nie? W ostatecznym wykonaniu nieco szkoda nierównego poziomu opowiadań, ale warto dostrzec potencjał całego pomysłu. Miejmy nadzieję, że Pan Jakub jeszcze go rozwinie :) Dziękuję Wydawnictwu SQN za egzemplarz recenzencki. https://cosnapolce.blogspot.com/2019/12/stroze-brudnopis-boga-jakub-cwiek.html