Strefa mroku (okładka miękka)

Co wspólnego ma śmierć młodego urzędnika z nadchodzącymi wyborami? Czego dowiedział się mężczyzna, że musiał zostać uciszony w ten sposób? “Strefa mroku” to niepokojąca i mroczna mieszanka, stanowiąca połączenie mocnych i interesujących tematów. To opowieść, która być może ze względu na swoją tematykę nie przypadnie do gustu każdemu, ale trochę dobrych chęci, zaangażowania i czasu pozwoli nam znaleźć w tej książce sporo rozrywki i pola dla własnych refleksji. Już pierwszy rozdział wskazuje na to, że w powieści będzie się sporo działo, a będąc już po lekturze mogę stwierdzić, że rzeczywiście się przy tym tytule nie nudziłam. Książka Kjaera to przewrotny i satysfakcjonujący w swojej formie thriller polityczny, poruszający ważne, ale też ciekawe zagadnienia. Nie zabrakło w tym przypadku morderstwa, które jest w mojej ocenie istotnym elementem każdej ponurej historii. Tym jednak co zatrzymuje przy książce jest sposób szukania winnego, nieco inny niż te, jakie zwykle się czytelnikowi oferuje. Tym razem bowiem poszukujemy sprawcy podążając tropem dziennikarza, dla którego ta sprawa, ze względu na długą przerwę w karierze, ma dużą wartość. Mimo że podczas lektury nie poczułam znużenia, to muszę uczciwie przyznać, że czasami tempo akcji zwalniało, a całość nabierała trochę sennego charakteru. Niemniej, polityczny wymiar książki zdawał się tego właśnie potrzebować. Co ciekawe, te spokojniejsze fragmenty akcji nie odbierały nic atmosferze napięcia, całość dalej przypominała cisze przez burzę i nęciła tajemniczym obliczem. Moją uwagę szybko zwróciła postać głównego bohatera. To mężczyzna, którego łatwo można polubić, a przeszkody pojawiające się ze strony losu, sprawiają, że ta nasza nić sympatii staje się jeszcze silniejsza. Być może wynika to z faktu, że bohater ten ma bardzo ludzkie oblicze, jego realizm i autentyczność mogą nam przypominać nas samych, a przynajmniej odbicie lepszych i gorszych momentów. Książkę czyta się przyjemnie, choć tak jak już wspomniałam, spodoba się ona przede wszystkim osobom lubującym się w podobnej tematyce. Nie bez znaczenia pozostaje w tym przypadku także fakt, że autor powieści zawodowo zajmuje się dziennikarstwem, co przełożyło się na spójność, pomysłowość i dopracowanie historii.

"Strefa mroku" to książka, która mnie przyciągnęła do siebie opisem. Często przeglądam zapowiedzi wydawnicze i kiedy coś wpada mi w oko już, chociażby dzięki okładce, to muszę sprawdzić, czy jest warte uwagi. Jakież było moje zdziwienie, kiedy odkryłam, że nie ma recenzji ani na lubimy czytać, ani na stronach księgarń! Gdzie są wszyscy fani political fiction i dobrej sensacji?! Przejdźmy do szczegółów. Zaczniemy tradycyjnie od tego, o czym ta powieść jest. Poznajemy Ulrika, głównego bohatera, dziennikarza. Niestety, nastał moment zwolnień i on także został bezrobotnym, na zasiłku. To nie jest tak, że to kilka dni czy miesiąc, niestety, to się ciągnie już kilka lat. I pewnego dnia przez urząd pracy zostaje skierowany na coś a'la staż/praktyki. Trafia do dziennika, gdzie pierwszym temat, jaki zostaje mu narzucony dotyczy morderstwa. Akurat w tym samym czasie dzieje się tyle w polityce, że wolałby pisać artykuły właśnie w tym temacie, ale nie jest mu to dane. Wszak jest tylko na praktykach. Mimo że Ulrik Torp jest doświadczonym dziennikarzem, każe mu się startować niemal od zera. Jednak sprawa morderstwa okazuje się mieć głębsze dno. Dlatego wraz ze stażystą z dziennika, starają się ją rozwikłać. Zamordowany został urzędnik, który być może odkrył wielkie oszustwo i stąd nagle zniknął ze świata żywych. A teraz przejdźmy do mojej opinii, bo co znajdziecie w fabule, już wiecie. Głównego bohatera polubiłam od razu. Miałam poczucie, że to taki poczciwy przyjaciel, któremu w życiu nie dopisało szczęście i kiedy do tego dokładano jeszcze gorzkie słowa, które zamiast go podnieść na duchu, nieco jednak wbijały w podłogę, to było mi go ogromnie szkoda. No bo komu z nas byłoby miło gdyby jego partner stwierdził, że szuka pracy już pięć lat więc za moment będzie musiał wziąć cokolwiek, niekoniecznie w swoim zawodzie? Do tego dochodzą niesnaski rodzinne, które także są przykrywane uprzejmością, ale jednak widać, że każdy kolejny cios jest coraz gorszy. Na szczęście, kiedy tylko Ulrik łapie porządną sprawę w swoje ręce i może przeprowadzić śledztwo... dosłownie ożywa na nowo. Tylko jak długo to może trwać? Musicie sami sprawdzić :) Akcja jest niespieszna i choć często na takową narzekam, to tym razem było naprawdę świetnie. To taki kawałek sensacji, który obija się o politykę i dziennikarstwo więc nic dziwnego, że nie leci to wszystko na złamanie karku, tylko toczy się powoli, swoim tempem. Ja takie tempo poznałam w "House of cards" i je polubiłam. W tym miejscu muszę zaznaczyć, że każdy fan tego serialu, czy książek, zatopi się w "Strefie mroku" z przyjemnością! Do tego wszystkiego dochodzi fakt, że autor jest dziennikarzem. Wykładał też dziennikarstwo polityczne więc cóż się dziwić, że wiedział, o czym pisze i stworzył historię, nad którą można śmiało zacząć się zastanawiać czy ma coś wspólnego z rzeczywistością. Także podsumowując, polecam! Po kilkudziesięciu stronach włożyłam zakładkę, przymknęłam książkę i powiedziałam "Boże, jakie to jest dobre"! I tak oto nieznane mi wcześniej nazwisko pisarza ląduje na liście "muszę mieć w dniu premiery, koniecznie". Moje absolutne odkrycie. Ode mnie 10/10 gwiazdek. Zaczęłam ją czytać w grudniu, skończyłam w styczniu więc jest to bardzo dobrze rozpoczęty czytelniczo rok. Wydawnictwu Sonia Draga dziękuję za egzemplarz!