Sto lat samotności (audiobook mp3)

sama historia jest wspaniała. Niestety interpretacja lektora zrobiła z powieści farsę.

Sto lat samotności to powieść wielowymiarowa, ale trzeba dużej dojrzałości, żeby te warstwy odkryć. Powierzchownie jest to długa i zawiła historia dziejów rodziny Buendiów. Sam Marquez mówi, że historia rodziny stanowi jedną z wersji dziejów kontynentów Ameryki Łacińskiej. W sferze więc historycznej mamy przybliżoną wojnę domową w Kolumbii, mord buntowników z plantacji bananów. Rewolucję, bunt i walka stanowią ważny motyw w tej książce być może też dlatego, że Marquez był przyjacielem Fidela Castro. autor zauważa, że ci którzy buntują się przeciwko tyranom w końcu stają się tacy sami jak oni. W kontekście filozoficznym autor porusza głównie aspekt czasu. W powieści czas biegnie cyklicznie ," czas nie mija, lecz kręci się w kółko" tak, jak wąż zjadający własny ogon- uroboros. Jednocześnie pisze.,że " przeszłość jest kłamstwem, pamięć nie zna dróg powrotu, dawna Wiosna jest nie do odzyskania i że najbardziej płomienna i uparta miłość jest tylko prawdą efemeryczną". W sferze psychologicznej najważniejsza jest samotność, ale też miłość śmierć i zapomnienie. Samotności można się tutaj dopatrzeć w skali makro, bo przecież samotne jest miasto Macondo, cała rodzina Buendiów jest na nią skazana. W skali mikro samotność dotyka bohaterów książki w całym wachlarz różnych zachowań i sytuacji na przestrzeni wieku. Można odnieść wrażenie, że dopiero ostatniej parze z rodu udaje się wygrać z samotnością, miłością w dostatku i solidarnością w niedostatku, ale i tak nie są w stanie uniknąć klątwy rodu. W końcu jest też to dzieło realizmu magicznego , więc sferze mistycznej porusza zagadnienia, fatum, famme fatal, przeznaczenia, losu, nieuchronnosci kary. Nie mogę się doczekać, żeby przy następnym przeczytaniu tej książki odkryć jej kolejne warstwy znaczeniowe.

Przesłuchałam audiobook i jestem oczarowana. Porwała mnie historia rodziny Buendiów. Znajdziemy w niej wzloty, upadki, dziedziczone skazy rodzinne, miłość i niezrozumienie. Przypomniało mi się jak ja, jako młoda dziewczyna siadałem przy kuchennym stole z kubkiem parującego kakao, a babcia snuła, przeplatane niewiarygodnymi wręcz zdarzeniami, opowieści z rodzimych stron. Ta książka budzi ten klimat: magia, przeplatanie rzeczy przyziemnych i fantastycznych. Jak niegdyś opowieści babci tak i te wszystkie zdarzające się cuda wydały mi się całkiem naturalne.

długo ta książka niezbyt mi się podobała, co chwilę traciłam rachubę o którym synu było mowa, albo ile ta Urszula musiała mieć już lat! tylu bohaterów, tyle zawiłych historii, nie do końca wiedziałam kogo dokładnie dotyczące. Ale zakończenie, kapitalne¡ rekompensuje wszystkie cierpienia długiej powieści. a już myślałam, że realizm magiczny jest nie dla mnie!

Wróciłam do niej po dwudziestu kilku latach. Nie są to już te same emocje, ale z przyjemnością potwierdziłam, że to fantastyczna, wciągająca powieść przedstawiająca w sposób zaskakujący i z wielką pasją losy rodziny innej niż wszystkie, napiętnowanej przeznaczeniem.

Książka momentami może wydawać się zbyt zawiła, mimo to polecam wysłuchanie do końca. Dla mnie była idealna do odpoczynku od cięższych treści (np. naukowych). Kunszt literacki Marqueza i głos Rocha Siemanowskiego to czysta przyjemność.

Problem z odtworzeniem 6 rozdziałów, ale niewiele straciłam, gdyż książka ta w ogóle do mnie nie trafiła. Pogubiłam się w tej historii, czasie, w powtarzanych imionach...

Wspaniała po raz kolejny,za każdym razem ta sama i inna. Dla lektora wyrazy najwyższego uznania.Polecam wszystkim

Ciekawa saga, trochę baśń trochę powieść naturalistyczna. Wciągająca. Szokująca. Polecam!

Książka ma największy sens, gdy doczyta się do ostatniego zdania ♡ uwielbiam!