„Stara zbrodnia nie rdzewieje” Iwony Banach to komedia kryminalna osadzona na motywach z klasyki kryminału – akcja toczy się na odludziu, jest zamknięte grono podejrzanych i tak zwana zagadka zamkniętego pokoju. Oczywiście wszystko to jest unowocześnione, okraszone humorem i absurdem specyficznym dla tej autorki. To opowieść o uczestnikach konkursu literackiego, podczas finału którego zostaje zamordowany członek jury. Kto i dlaczego zabił? Dostajemy tu naprawdę ogromną ilość bohaterów – co dziwne, raczej się czytelnikowi ze sobą nie mieszają. Cały czas coś się dzieje, sytuacje są śmieszne i często absurdalne, a wszystko to ma nie tylko dostarczyć rozrywki, ale i wytknąć wady naszego podejścia do życia i ciągle żywych stereotypów. Autorka często wrzuca też ciekawe uwagi na temat pisarzy i naszego rynku wydawniczego, co dla miłośników książek będzie nie lada gratką. Ogólnie książkę bym chwaliła, gdyby nie jeden bohater – papuga Pinda, która komunikuje się ze światem poprzez jedno słowo, przekleństwo na k… W teorii wiem czemu miała ta postać służyć, jednak nie odebrałam jej humorystycznie – raczej mocno mnie irytowała. Poza tym jednym wątkiem jednak nie narzekam i jak zawsze czekam na kolejną zakręconą komedię autorki!

Do hotelu w którym kipi pieniędzmi przyjeżdżają przyszli debiutanci książek. Z wielu gatunków i osobowości spotykają się na ogłoszenie wyników konkursu literackiego. Nagroda to 25 tysięcy oraz wydanie książki. Każdy z nich zaciera ręce na swój sukces. Do czasu pewnnego incydentu. Zostaje znalezione ciało jednego z jurorów... Hotel zostaje zamknięty do rozwiązania, które będzie starał się dowieść stary kawaler Andrzej Balicki. Komu zależało na śmierci mężczyzny? ____ Mam wrażenie że opis dałam trochę zbyt poważny, jakby to skomentowała nasza Pinda "Kurwaaa?". 😂 Książka jest kryminałem jednak ma ona w głównej mierze rozśmieszyć czytalnika. Z książkami Pani Iwony miałam już styczność dlatego bez skrupułów sięgnęłam po tą pozycję. Zawsze mnie dziwi jak z gatunku który ma obrzydzać czy testować naszą czujność, da się wpleść komedie i nie zwalić całej książki. Po raz kolejny autorka wykazała się poczuciem humoru, szczególnie z postacią papugi (to nasza Pinda, która posiada taki typowy zasób słownika co każdy polak zna i nadużywa 😂) ale i również dobrze rozprowadziła wątki z kryminałem. Bardzo przyjemna lektura od której ciężko się oderwać. Polecam!

*** Stara zbrodnia nie rdzewieje *** Do eleganckiego hotelu w niewielkiej wsi przyjeżdżają laureaci konkursu literackiego.Niecierpliwie wyczekując ogłoszenia zwycięzcy odkrywają,że miejsce w którym się znajdują jest trochę podejrzane..i ..pechowe😬 A kiedy okazuje się,że jeden z jurorów zostaje zamordowany,na wszystkich gości pada blady strach... Czyżby mordercą był ktoś z nich??? To samo pytanie zadaje sobie aspirant Andrzej Balicki,stary kawaler z przebojową mamuśką u boku i zamiłowaniem do kryminałów,które namiętnie czytuje w wolnym czasie. Czy zbrodni mogła dokonać jego dawna ukochana,którą spotyka w hotelu? Czy może...papuga,która zawsze znajduje się tam,gdzie nie powinna i znatylko jedno,zresztą niecenzuralne,słowo... Kolejna komedia kryminalna i kolejna przy której uśmiech nie schodził mi z twarzy. Totalny galimatias,bezkompromisowa starsza pani,różnorodne postaci oraz..papuga. To się nie mogło nie udać😂 To się udało wybitnie i ja jestem tą książką zachwycona! Teraz z pewnością sięgnę po pozostałe pozycje autorki,a Was oczywiście zapraszam do czytania. Dobry humor gwarantowany😁👍

Do eleganckiego hotelu w niewielkim Głuszewie przyjeżdżają laureaci konkursu literackiego. Niecierpliwie wyczekując ogłoszenia zwycięzcy odkrywają że zarówno konkurs jak i miejsce jest zdecydowanie dziwne i pechowe, zwłaszcza gdy w tajemniczych okolicznościach ginie jeden z głównych jurorów. Sprawę morderstwa prowadzi miejscowa policja oraz ich przełożona ale i goście co prowadzi do wielu nieporozumień i komicznych sytuacji. Okazuje się że każdy tak naprawdę mógł mieć motyw... A na dokładkę jest jeszcze papuga, która zna tylko jedno niecenzuralne słowo. „Stara zbrodnia nie rdzewieje” to zdecydowanie lekki i zabawny kryminał z duża dawką specyficznego humoru i ironii. Młodzieżowy styl autorki idealnie tutaj pasuje i jest dodatkowym plusem. A nietuzinkowi i zupełnie różni bohaterowie powodują że każdy z nas znajdzie tutaj swojego ulubieńca. Sam intryga została tak poprowadzona iż nie byłam w stanie się domyślić kto jest winny zbrodni. Polecam każdemu, gdyż książka idealnie nadaje się do tego by oderwać myśli i się zrelaksować

Jest to kolejna ulubiona autorka z tego gatunku zaraz po Alku Rogozińskim, jeśli już  nie przed nim😁🙈 Do hotelu w Głuszucach przyjeżdżaja sześciu laureatów konkursu literackiego. Również jest też szanowne jury, gdzie niebawem zostaje zamordowany jeden właśnie z jurorów. Sprawę prowadzi policjant Balicki, który mieszka na tej wsi. Wszyscy są podejrzani. Komu naraził się juror, że morderca postanowił go zabić. Na rozluźnienie idealna, pełna humoru aż się uśmiałam 😂 najlepsze są postacie drugoplanowe, czyli papuga Pinda 😂 która zna tylko jedno brzydkie słowo na "k"😂 a na końcu szczekając jak pies, siedząc na suficie 😂. Również matka Andrzeja Balickiego jest dobrze wykreowaną postacią, która powoduje śmiech 😂. Nie zabraknie też przezabawnych dialogów debiutujących pisarzy. Całość czyta się naprawdę szybko poprwawiając sobie humor 😉 Po tej książce wiem, że to nie ostatnie będzie moje spotkanie z twórczością autorki🙂☺️

Iwona Banach popełniła bardzo ciekawą komedię kryminalną „Stara zbrodnia nie rdzewieje” z gadającą papugą Pindą w roli głównej. Akcja książki rozgrywa się w hotelu w pewnej wsi. To tam gromadzą się laureaci konkursu literackiego i to tam zostaje zamordowany jeden z jurorów. Miejscowi policjanci próbują odkryć kto jest temu winny, oczywiście w zmaganiach pomagają lub też przeszkadzają debiutujący pisarze i gadająca papuga. Kto zabił? Czy jest to któryś z uczestników konkursu? Co motywowało zabójcę i kto wygra konkurs? Historia jest przezabawna i bardzo sympatyczna, jest tu wielu bohaterów, których ciężko ogarnąć nie tylko policji ale również czytelnikom, za to tworzą oni komiczną atmosferę i z pewnością da się ich lubić. „Stara zbrodnia nie rdzewieje” to powieść na poziomie przy której nie można się nudzić.

Idealna książka na chwilę relaksu powodująca dużo śmiechu z zabójstwem w tle, oraz nieposkromioną papugą krzyczącą słowa na "K". Do hotelu położonego w środku lasu na odludziu przyjeżdża grupa osób obcych sobie w charakterze laureatów konkursu pisarskiego. Wszystkie akcje i zabawne sytuacje krążą wokół zabójstwa jednego z jurorów znanego pisarza. Dzięki zaistniałej sytuacji policjant miejscowy Andrzej mógł spróbować rozwiązać sprawę swojego życia, lecz spotyka nagle w hotelu Sabinę. Swoją miłość życia, która przez intrygi jego matki rozstała się z nim i inaczej ułożyła sobie życie. Prze całą książkę próbujemy rozwiązać zagadkę i pojawiają się coraz to nowsze wątki. Dawno nie śmiałam się czytając książkę. Idealna jest dla relaksu i odstresowania się od codziennych trosk.

Po "Stara zbrodnia nie rdzewieje" nie sięgnęłabym, gdyby nie propozycja od wydawnictwa (za co ogromnie dziękuje!). Dlaczego? Bo nie czytam komedii kryminalnych. Do tej pory przeczytałam jedną i mimo, że bardzo mi się spodobała, to jednak obawiałam się sięgać po kolejne. Bardzo trudno jest napisać dobry thriller czy kryminał, więc co dopiero komedię kryminalną? Ma być przecież groźne, a jednocześnie z humorem. Autorce to się jednak udało! Czytało się lekko (młodzieżowy styl pisania tylko dodawał płynności w czytani) i miejscami bardzo zabawnie. "Stara zbrodnia nie rdzewieje" to zabawna powieść na długie jesienno-zimowe wieczory. Pierwsza Dama o książkach

Nie jest to moje pierwsze spotkanie z autorką, wiem że ma skłonność do ciagłych dygresji, odbiegania od tematu, nie ma "mojego" poczucia humoru, ale za to świetnie potrafi skonstruować całą intrygę. A stworzenie zajmujacego kryminału, w dodatku cały czas sypiąc żarcikami na pewno nie jest proste. I jak to w klasycznych powieściach, jest duszna atmosfera, zamknięty krąg ludzi, tutaj pisarzy (czyli taki nasz kontent), pensjonat w głuszy i tajemnicze zabójstwo. A i (nie)wytresowana papuga.

Poczucie humoru autorki bardzo przypadło mi do gustu. Momentami ciężko było się powstrzymać od głośnego śmiechu. Papuga jest przezabawna. Dodatkową atrakcją są w moim odczuciu imiona bohaterów. Czy kiedykolwiek poznaliście kogoś o imieniu Kwiryna czy Mszczuja? Jednak te imiona idealnie pasują tutaj do ich właścicieli. Fabuła jest wciągająca, ciągle coś się dzieje. Intryga jest świetnie skonstruowana, a jej rozwiązanie prowadzi do wielu zabawnych sytuacji.

Gotowi na rozrywkę w czystej postaci? Proszę się wyposażyć w kubek gorącej czekolady☕ i zapraszam do czytania, poprawa nastroju gwarantowana!! 🤩 Co jeden bohater to bardziej odjechane imię, zamek na modłę nawiedzonego architekta i do tego jeszcze papuga znająca tylko jedno słowo!!! 🤩🤩😂 Ubawiłam się nie lada, momentami śmiałam się na głos 😂😂 Polecam zdecydowanie na zniwelowanie jesiennej chandry.🍁🍂

To chyba najlepsza powieść Iwony Banach. I ja ją serdecznie polecam na długie jesienne wieczory. Czasem potrzeba nam lekkiego przymrużenia oka.