Po znalezieniu kontrolera i uwolnieniu część dziewczynek należących do cassandra sangue, życie na Dziedzińcu i w Przystani całkowicie się zmieniło. Meg stała się częścią Innych a ruch Ludzie Przede I Nade Wszystko (skrót LPiND) zaczęło rosnąć w siłę. Teraz nie tylko Inni są atakowani przez ludzi, ale również osoby pracujące na Dziedzińcu i mieszkający tam. Czy to oznacza otwartą wojnę po między Innymi a ludźmi? Jak zmieniło się życie Intuitów i czy dadzą schronienie wieszczkom krwi? Czy Meg podoła swojej nowej roli jako Pionierka wieszczek? Jaką wizję będzie miała i czy policja w Likeside zdoła im pomóc na czas? Anne Bishop w każdym tomie zaskakuje mnie wieloma pomysłami. Zazwyczaj w seriach, jakie czytałam akcja toczyła się w jednym miejscu a najważniejsi byli tylko dwaj bohaterowie. W serii "Inni" autorka nie ograniczyła się w ten sposób. W trzecim tomie poznajemy bliżej komisariat policyjny i ludzi tam pracujących. Swoje pięć minut będzie miał ponownie porucznik Montgomery. Na Dziedziniec przyjeżdża jego kilkuletnia córka. Gdzie jest jej matka, która tak ograniczała jej kontakt z ojcem? Jakie konsekwencje będzie miał jej przyjazd? Uwielbiam tego policjanta. Jest szczery ale nie jest głupi. Są sytuacje, gdzie normalny człowiek bałby się o swoje życie czy o życie przyjaciela - on te uczucia ma i ukazuje. Nie jest robotem, który wszystko umie i niczego się nie boi. Ostatnio mam takie wrażenie, że co raz więcej jest właśnie takich bohaterów w literaturze. Moim zdaniem - to błąd. Nie są po prostu życiowi, przez co czytelnik nie może utożsamić się z nim. Anne Bishop pięknie wykreowała tą postać i za to jestem jej ogromnie wdzięczna. Powoli kreuje nam się postać Mikołaja Strzępiela - samozwańczego przywódcy Ludzie Przede I Nade Wszystko.Poznajemy jego technikę polityczną, która nie zawsze jest legalna przez to często tracą na tym tylko ludzie. Czy tak na prawdę zależy mu na dobru innych ludzi? Jaki tak naprawdę ma w tym cel? Dodatkowo bliżej przyjrzymy się pracy na komisariacie. Jak czasami ciężko podjąć decyzje, które mogą zaważyć nad tym, czy ludzie zginą z rąk Innych czy też nie. Książka pięknie ukazuję zachłanność ludzi nad czymś, co w dużej mierze nie należy do nich. Skoro odkryli ziemię, na której coś już żyło, uważają że należy do ludzi a Inni powinni im podlegać. Warto przypomnieć, że ziemię na których żyją ludzie, zbudowali swoje miasta i swoje domy to wciąż ziemie Innych. Dali im pod dzierżawę i w każdej chwili mogą zmienić umowę. Akcja III tomu "Inni - Srebrzyste Wizje" toczy się również w Przystani. Zobaczymy jak żyją Intuici - ludzie obdarzeni darem intuicji, ludzie żyjący skromnie - Komuna Prostego Życia ale również jak decyzje podjęte na Dziedzińcu będą miały skutki właśnie w Przystani. Kto tam zamieszka i dlaczego? Przepięknie jest pokazana różnica pomiędzy życiem na Dziedzińcu a w Przystani. Anne Bishop stworzyła nowe uniwersum na miejscu starego świata. Książka nie jest fantastyką, która ma początek i przewidywalne zakończenie. Autorka otwiera tak dużo wątków w każdym tomie, że aż zmusza nas do sięgnięcia po dalsze części. Zobaczymy jak rozwija się przyjaźń po między Innymi a ludźmi. Jak policjant zdegradowany i wysłany do innego miasta odnajduje swoje miejsce w Likeside. Jak krótkowzroczni są ludzie, którzy widzą wyłącznie koniec swojego nosa i przez ich zachowanie, zazwyczaj kończy się to źle dla nich samych. Dzieło mogę polecić każdej osobie, która chcę poznać się z urban fantastyką. Nie znajdziemy tutaj lekkiego romansu po zaledwie kilku stronach. Za to zaskoczy nas ciekawa akcja, interesujący zwrot wydarzeń i nietuzinkowi bohaterowie - a ich nie jest tak mało. Spokojnie! Mimo, że wątków jest równie dużo co postaci, nie pogubimy się. Wszystko opisane i wykreowane jest w sposób jasny i zrozumiały dla wszystkich.
Trzecim tomem niezwykłej serii Inni Anne Bishop jest książka "Srebrzyste wizje". Ujawnia ona dalsze losy wieszczki krwi Meg Corbyn zamieszkującej Dziedziniec w Lakeside wraz z terra indigena. Przekonać można się także, że Simon Wilcza Straż kolejny raz będzie musiał stawić czoła problemom i to nie byle jakim - chodzi o sprawy, które mogą zachwiać równowagę pomiędzy ludźmi a Innymi. Tom pierwszy, "Pisane szkarłatem" oraz drugi - "Morderstwo wron" to pozycje o wysoko postawionej poprzeczce, którą łatwo nie będzie przekroczyć.
"Czasami gdzieś daleko szaleje burza, a nam się wydaje, że nic nam nie grozi. Dopiero kiedy na naszym terytorium pojawia się woda i niszczy wszystko, pojmujemy, że to było fałszywe poczucie bezpieczeństwa."
Sytuacja przedstawiona w tejże kontynuacji jest napięta - z jednej strony Meg na swojej skórze może wykonać tylko tysiąc precyzyjnych cięć, ale z drugiej jednak każda przepowiednia może powstrzymać tragedie, konflikty i kolejne zgony. Wątek polityczny stopniowo pojawiał się na kartach tej historii, aż nagle praktycznie zdominował akcję, która się toczy. Ruch Ludzie Przede i Nade Wszystko to toksyczne, niebezpieczne i nienawistne powstanie przeciwko tubylcom ziemi. Ich ideą było zdominowanie Innych, wyplenienie ich i zajęcie ich terytorium - jakby sami nie byli dla terra indigena nic nieznaczącymi kawałkami mięsa.
O ile w poprzednich dwóch częściach relacja głównych bohaterów - Meg i Simona przeradzała się w przyjaźń, tak tutaj nadal nią jest, jednakże delikatnie wykracza już ponad nią. Oni sami tego nie zauważają, ponieważ nie mają doświadczenia - terra indigena nie lubią ludzkich uczuć, a cassandra sangue życie zna ze zdjęć z Kompleksu. Oboje uczą się dopiero różnych zachowań, ale sęk w tym, że Simon Wilcza Straż nie powinien za bardzo wchodzić w rolę człowieka, bo pewnego razu nie poczuje się już Wilkiem.
"Meg była niczym iskra, która rozpaliła ogień pomiędzy ludźmi i terra indigena - równie jasny, jak ten, który podsycał ruch LPiNW, ale zupełnie inny w swojej wymowie."
Społeczność, która stworzona została na Dziedzińcu w Lakeside powinna być przykładem dla pozostałych osad Innych położonych blisko ludzkich miast. Przewyższa nawet Intuitów, którzy chociaż żyją w zgodzie z terra indigena, to nie osiągnęli tak dużo jak mieszkańcy wyżej wymienionego Dziedzińca. Taki zabieg Bishop pokazuje, że przywódca, jakim jest Simon Wilcza Straż, powinien być wzorem dla pozostałych - nowoczesny, ryzykowny, ale i skuteczny.
Język, jakim posługuje się autorka, daje swobodę, a także wygodę czytania. Nie zaskoczę Was - świat przez nią stworzony wciąga i zapiera dech w piersiach tak samo jak wcześniej, więc na tej linii się nie zawiodłam. Kolejny raz spodobała mi się okładka - polskie wydanie tej serii jest o wiele lepsze od oryginału.
"Srebrzyste wizje" pochłonęłam i nie wiem, jak długo wytrzymam do premiery kolejnej części. W oryginale przewidywana jest na ósmego marca przyszłego roku - pytanie tylko czy dam radę przetrwać? :D W każdym razie spróbuję, a Wam powyżej zrecenzowaną pozycję gorąco polecam!
Za możliwość poznania dalszych losów Meg i Simona dziękuję agencji AIM Media!
Po zapoznaniu się z pierwszym tomem "Innych" z niecierpliwością czekam na każdą kolejną część tej serii, a kiedy się ukarze szybko znajduje się na mojej półce. Nie mogę się powstrzymać, żeby nie przeczytać jej w pierwszej kolejności, przy ostatniej stronie czekając z niecierpliwością na kolejny, niewydany jeszcze, tom. Zastanawiam się, czy świadczy to o moim kiepskim guście czy wysokim poziomie pisarstwa Anne Bishop. Mam nadzieję, że to drugie, gdyż seria "Inni" to klasyczna fantastyka napisana w takim stylu, że łączy w sobie wszystkie składniki dobrej lektury w idealnych proporcjach.
Świat przedstawiony przez autorkę od pierwszego tomu mroczny, ale jednocześnie fascynujący, odsłania się przed nami trochę bardziej. Poznajemy lepiej Przystań Przewoźników, oraz inne miejsca, które do tej pory pozostawały w ukryciu. Zderzenie dwóch światów: Innych i Ludzi, pokazuje zadziwiającą brutalność tych drugich, mimo, że to terra ingera są mrocznymi, bezwzględnymi osobnikami. Autorka potrafi w ten sposób pokazać uniwersum przez siebie wykreowane, że to właśnie Inni stają się najważniejsi, ludzie zaś schodzą na dalszy plan. W trakcie rozwoju akcji kibicujemy Innym, wściekamy się na ludzi i ich niecne zamiary. Choć wiemy do jakich potworności zdolni są tubylcy ziemi, odkrywamy również, ze są oni, o ironio, bardziej "ludzcy".
"Srebrzyste wizje" rozwijają wątek wieszczek krwi, autorka zdecydowała się odsunąć trochę Meg na rzecz innej wieszczki, u której sposób przepowiadania okazuje się niezwykły. W tym tomie pojawia się również wątek kryminalny, który wprowadza córka posterunkowego Montgomery swoim tajemniczym pojawieniem się. Inni chcą otwierać się na ludzi, co niestety prowadzi do tragedii. Wszystkie te wątki autorka splata w mroczną historię.
Trzeci tom odkrywa trochę bardziej uczucie, które rodzi się między Meg a Simonem. O ile Wilk zaczyna odkrywać symptomy wskazujące na bliższe relacje z dziewczyną, o tyle Meg nadal nie rozumie co nią powoduje. Tak powolne rozwijanie tego wątku mogłoby być irygujące, ale jest bardzo dobrym pomysłem, wyróżniającym tę serię i wprowadzającym ciekawość i oczekiwanie, co stanie się dalej.
Mimo całej mroczności, brutalności, cierpienia i śmierci autorce udało się zawrzeć tu bardzo pozytywny wątek wilków. Przemyślenia Simona oraz innych przedstawicieli tej rasy często powodują uśmiech na moich ustach. Myśl o zwinięciu się w kłębek, przespaniu, zabawach z Meg w gonitwy raczej nie wywołują strachu, a są zestawione z wydarzeniami dość makabrycznymi.
Pierwszym impulsem, który skłonił mnie do sięgnięcia po tę serie była okładka. Przy trzecim tomie nadal przyciąga i podoba mi się ona bardziej, niż tego oryginalnego wydania amerykańskiego. Initium zrobiło kawał dobrej roboty przy wydaniu książek.
"Srebrzyste wizje" to godna kontynuatorka poprzednich części. Świat wykreowany przez pisarkę, język powieści, postacie, relacje między nimi, to wszystko tworzy wspaniałą historię, o wielu barwach, którą przyciąga i fascynuje. Jeśli jeszcze nie mieliście okazji czytać tej serii Anne Bishop szczerze polecam. Lektura "Innych"Was pochłonie.
Z twórczością Pani Bishop zapoznałam się już wcześniej w innej serii - "Czarne kamienie " i pokochałam ją całym sercem. Więc gdy tylko miałam możliwość przeczytania kolejnej jej książki bez wahania po nią sięgnęłam. Wprawdzie jest to tom trzeci, a nie czytałam poprzednich części, dlatego nie mogę porównać czy coś zmieniło się w stylu, tempie akcji itp.
Zaczęłam czytać i nie mogłam się oderwać. Mimo. , że nie czytałam wcześniejszych części wszystko było dla mnie zrozumiałe. Poza tym na początku znajduję "krótką historię świata" i to, co w niej było zupełnie mi wystarczyło. Czytając książkę miałam odczucie, że wszystko jest dopracowane, idealnie przemyślane, fragment po fragmencie i złączone w piękną całość. Skończyłam ją bardzo szybko i gdy odłożyłam ją na półkę poczułam pustkę...
Wszystko jest na wysokim poziomie i nie ma się do czego przyczepić, dobre tempo akcji, mimo iż szybkie nie jest, codzienne życie bohaterów dziedzińca do nudnych nie należy i nie można się przy niej znudzić.
Bardzo mi się podoba jak autorka kreuje bohaterów. Nie są to wyidealizowani, perfekcyjni ludzie, ale są tacy jak my, czyli popełniając błędy uczą się na nich. Trafne według mnie jest to też, że w książce głównie mocnym charakterem jest kobieta. W serii "Czarne kamienie" też była to kobieta, co mnie bardzo cieszy.
Oprócz postaci pierwszoplanowych są też barwne postacie drugoplanowe, zresztą jak w prawie każdej opowieści. Ale te na swój sposób są inne, są dopracowane i tak wplecione w fabułę, że nie sposób ich zapomnieć. Cała książka jest napełniona niepewnością o jutro, wiarą, że wszystko się ułoży oraz przyjaźnią i miłością. Która strona zwycięży? Dobrzy czy źli ludzie?
Bardzo mocno polecam wam tę książkę, pozycja obowiązkowa dla fanów Pani Bishop oraz dla osób, które tak jak ja nie mogą żyć bez fantastyki. Każdy znajdzie w niej to, co lubi najbardziej.
Czyta się z zapartym tchem, nie potrafiąc się oderwać ani na chwilę. To jedna z tych książek, po przeczytaniu których, przykłada się ją do piersi, chłonąc ostatnie emocje i pragnąc od razu kolejnego tomu. Jest na tym samym, wysokim poziomie, co poprzednie tomy. Relacje Meg i Simona się zacieśniają, wciąż jednak nie ma pomiędzy nimi romansu, na który spora część czytelników tak czeka. Napięcie rośnie. Jest jednak silna więź pomiędzy nimi. Na naszych oczach budowana jest ich relacja a także zmiana w samych bohaterach. Relacje Meg i innych mieszkańców także przechodzą wielka próbę, gdy Wieszczka doprowadzona do ostateczności sama się tnie, ryzykując nie tylko swoje życie, ale również zdrowie mieszkańców Dziedzińca. Pierwsze konflikty, pierwsze uniesienia i mnóstwo zmian. Pozycja naprawdę godna polecenia. Trzyma w napięciu i nie opuszcza do ostatnich stron. Świat i bohaterowie wykreowani na najwyższym poziomie, a każdy kolejny tom dostarcza jeszcze większą przyjemność czytania, wciąga coraz bardziej w świat Innych, wyzwala cały szereg emocji. To ten typ książek, na które się czeka z niecierpliwością. Warta jest swojej ceny. A graficy Wydawnictwa Initium po raz kolejny pokazali się od najlepszej strony, bowiem nie potrafię przestać podziwiać ich pracy, głaskać cudownie zrobionej okładki i lekkiej grafiki dodanej w środku powieści. Gorąco polecam. Jedna z najlepszych, o ile nie najlepsza pozycja w tym roku. Obowiązkowa seria dla każdego miłośnika dobrej fantastyki, a zwłaszcza urban fantasy na najwyższym poziomie. Jak dla mnie – MISTRZOSTWO PIÓRA.
Serię tą zaczynałam od ostatniego tomu. Cóż, tak wyszło... Jednak nie było to złe rozwiązanie. Mimo iż troszkę ciężko było mi odnaleźć się w świecie wykreowanym przez autorkę. Początkowo przez to prędkość mojego czytania była porównywalna do żółwiego tempa. Jednak po jakimś czasie wszystko się rozkręciło. Co prawda wielu rzeczy musiałam się domyślić i do tej poru nie jestem pewna czy moje mniemanie było słuszne, jest to jednak świetna motywacja do zakupienia poprzednich dwóch części i dogłębnego poznania tej historii. Bardzo mi się podobała idea świata ludzi, innych, wieszczek. Pomysł na sam przebieg przepowiedni, to że zagrażają życiu, a wieszczka sama nie pamięta tej historii, było genialnym posunięciem. Wydarzenia były bardzo ciekawie skonstruowane, świetnie zbudowane napięcie tylko podsycało chęć zaglądania do książki. Bohaterowie okazali się bardzo tajemniczy i często nieprzewidywani, a momentami wykazywani się górnolotnym sarkazmem. Polecam zatem tę część Innych, tym, którzy jej nie czytali, a w szczególności fanom tej serii.
NUDA, akcja totalnie umarła, odniosłam wrażenie że kolejne części będą naciągane jak ta. Przez całą książkę w kółko jest wałkowany jeden temat a i tak nic się na końcu nie wyjaśnia- przez cały czas książka zwodzi czytelnika że coś się wyjaśni ale na końcu zostają niespełnione oczekiwania. :( Ja się bardzo zawiodłam zwłaszcza że za pierwszą i drugą częścią wręcz szaleje.
Wspaniała podróż do pełnego ciekawych zdarzeń świata. Anne Bishop od dawna jest jedną z moich ulubionych autorek. W Srebrzystych wizjach wykreowała równie piękny, niesamowity świat i postaci co w innych swoich książkach. Czyta się z ciekawością i poczuciem zgłębiania czegoś fascynującego.
Mniej recenzji