Spryciarz z Londynu (okładka  twarda)

O tym, że Prachett jest świetnym pisarzem wiedziałam już znacznie wcześniej, jednak zawsze odnosiłam się do jego twórczości z rezerwą. Swoją przygodę z twórczością tego genialnego pisarza rozpoczęłam właśnie od lektury „Spryciarza z Londynu” i jestem pełna podziwu, bo to powieść nie tylko o przygodach zabawnego Dodgera, człowieka na wskroś idealnego, prezentującego krystaliczne wartości, jest to przede wszystkim opowieść o wiktoriańskim Londynie. To przyjemna podróż po kanałach, salonach, ulicach i mieszkaniach miasta z tamtej epoki. Książkę czyta się szybko nie tylko ze względu na dużą czcionkę, napisana jest w sposób żywy, a wartka akcja porywa.

kupiony dla fanki Pratchett'a, która była zachwycona książką, podobno jedna z lepszych książek tego autora

Tak, wiem, jak to brzmi, ale recenzja ta jest skopiowana z wpisu znajdującego się poniżej, z prostego względu - mój poprzedni email został usunięty i nie mam jak się na to konto zalogować. Możecie państwo to sprawdzić.

Zapewne wiele osób zainteresowało się "Spryciarzem" przez nazwisko autora, twórcę słynnego Świata Dysku, bardzo lubianego w kręgach fanów literatury fantastycznej. Terry Pratchett jest znany przede wszystkim z lekkiego pióra i inteligentnego, nieraz bardzo abstrakcyjnego poczucia humoru. Jego dzieła czyta się przez to bardzo przyjemnie, nie mogąc oderwać się od lektury. Miałem nadzieję, że "Spryciarz z Londynu" nie będzie w tej kwestii wyjątkiem. Nie zawiodłem się ani trochę.
Książka wciąga od pierwszych stron. Akcja toczy się dość dynamicznie, przez co ani razu nie odczułem znużenia. Fabuła nie jest szczególnie oryginalna, ot – główny bohater żyjący z tego, co znajdzie w kanałach dziewiętnastowiecznego Londynu przez kilka fortunnych zbiegów okoliczności staje się bohaterem znanym w całym mieście. Zaczyna się nim interesować wiele wpływowych ludzi, między innymi zawodowi zabójcy. Historia zdecydowanie nie powala na kolana. Od tego jest tutaj klimat.
Akcja powieści dzieje się w wiktoriańskim Londynie, a więc na początku dziewiętnastego wieku, kiedy to stolicę Anglii nawiedzały liczne epidemie brudu, chorób i biedy. Wiele osób żyło na ulicach, trudząc się żebraniem, a nieliczni – tak jak główny bohater, Dodger – zbierając w kanałach monety i inne drobnostki. Autorowi nie można zarzucić nieprzygotowania ze strony historycznej – Pratchett opisał ówczesny Londyn, jakby sam swego czasu był jego mieszkańcem (oczywiście nie miałem na celu w żaden sposób urazić go tym stwierdzeniem ).
Warto wspomnieć również o postaciach pojawiających się na kartach książki. Takowe są bardzo charyzmatyczne, każda ma inny, niepowtarzalny charakter. Można spotkać także postacie historyczne – na przykład Charlesa Dickensa czy królową Wiktorię.
Uważam, że Terry Pratchett ponownie odwalił kawał dobrej roboty i "Spryciarz" jest książką lepszą od wielu części Świata Dysku. Autor po raz kolejny udowodnił, że jest mistrzem w swojej dziedzinie.

Zapewne wiele osób zainteresowało się "Spryciarzem" przez nazwisko autora, twórcę słynnego Świata Dysku, bardzo lubianego w kręgach fanów literatury fantastycznej. Terry Pratchett jest znany przede wszystkim z lekkiego pióra i inteligentnego, nieraz bardzo abstrakcyjnego poczucia humoru. Jego dzieła czyta się przez to bardzo przyjemnie, nie mogąc oderwać się od lektury. Miałem nadzieję, że "Spryciarz z Londynu" nie będzie w tej kwestii wyjątkiem. Nie zawiodłem się ani trochę.
Książka wciąga od pierwszych stron. Akcja toczy się dość dynamicznie, przez co ani razu nie odczułem znużenia. Fabuła nie jest szczególnie oryginalna, ot – główny bohater żyjący z tego, co znajdzie w kanałach dziewiętnastowiecznego Londynu przez kilka fortunnych zbiegów okoliczności staje się bohaterem znanym w całym mieście. Zaczyna się nim interesować wiele wpływowych ludzi, między innymi zawodowi zabójcy. Historia zdecydowanie nie powala na kolana. Od tego jest tutaj klimat.
Akcja powieści dzieje się w wiktoriańskim Londynie, a więc na początku dziewiętnastego wieku, kiedy to stolicę Anglii nawiedzały liczne epidemie brudu, chorób i biedy. Wiele osób żyło na ulicach, trudząc się żebraniem, a nieliczni – tak jak główny bohater, Dodger – zbierając w kanałach monety i inne drobnostki. Autorowi nie można zarzucić nieprzygotowania ze strony historycznej – Pratchett opisał ówczesny Londyn, jakby sam swego czasu był jego mieszkańcem (oczywiście nie miałem na celu w żaden sposób urazić go tym stwierdzeniem ).
Warto wspomnieć również o postaciach pojawiających się na kartach książki. Takowe są bardzo charyzmatyczne, każda ma inny, niepowtarzalny charakter. Można spotkać także postacie historyczne – na przykład Charlesa Dickensa czy królową Wiktorię.
Uważam, że Terry Pratchett ponownie odwalił kawał dobrej roboty i "Spryciarz" jest książką lepszą od wielu części Świata Dysku. Autor po raz kolejny udowodnił, że jest mistrzem w swojej dziedzinie.

Wydaje mi się, że Terry Pratchett większości czytelników kojarzy się z serią „Świat dysku". Przez długi czas, mi także kojarzył się wyłącznie z tą serią i nie potrafiłam wymienić żadnego tytułu książki tego autora, która nie wchodzi do tego cyklu. Byłam ciekawa, jak wyglądają inne światy stworzone przez Pratchetta. Ostatnio, sprawdziłam to już drugi raz. Zrobiłam to z pomocą książki „Spryciarz z Londynu". Nie za bardzo wiedziałam, czego mam się spodziewać po książce „Spryciarz z Londynu". Byłam, jednak, jej bardzo ciekawa, w końcu wyszła spod pióra Terry'ego Pratchetta. Długo ta pozycja nie musiała czekać u mnie na półce na swoją kolej. Dosyć szybko zabrałam się za jej czytanie. Najpierw, mnie rozbawiła. Coś było w budowie tej książki, poznawaniu tej historii, co bawi. Dopiero później wciągnęłam się w ten świat i byłam ciekawa, jak potoczy się historia naszego głównego bohatera, czyli Dodgera. Jestem pewna, że książka „Spryciarz z Londynu" nie spodoba się każdemu. Pratchett pisze w dosyć specyficzny sposób, który na pewno wielu osobom nie przypadnie do gustu. Polubiłam książkę „Spryciarz z Londynu", mimo że nie była arcydziełem i wiem, że niedługo o niej zapomnę. Pozycja ta należy raczej to kategorii książek do szybkiego przeczytania i nie myślenia o niej więcej, chyba, że zobaczy się ją za kilka lat na półce i zechce się ją przeczytać ponownie. Nie muszę polecać tej książki tym, co lubią twórczość Pratchetta, więc polecam ją tym, co jeszcze nie czytali nic tego autora.

Prachett to doskonały pisarz, posiadający zręczne pióro i tak charakterystyczny i wyróżniający go spośród innych styl. Jednak Spryciarz... to nie tylko wyśmienita lektura, ale także (a może przede wszystkim) doskonały obraz wiktoriańskiego Londynu ze wszystkimi jego zaletami i wadami (których niestety było najwięcej).Atutem są także doskonale odmalowani bohaterowie oraz uczynienie nimi postaci autentycznych, jak chociażby Charlesa Dickensa, Josepha Bazalgette czy królowej Wiktorii. Jednak Spryciarz... to nie powieść historyczna, ale bajka z niezwykłym przesłaniem i ogromna dawką humoru w klimacie Dickensa.Prachett po raz kolejny potwierdził, że jest doskonałym pisarzem. Poczucie humoru, wspaniałe opisy i przypisy zapewnią wam niezapomniane wrażenia i bezsenną noc, bo od książki trudno się oderwać. I nawet, jeżeli nie jesteście wielbicielami fantastyki, po Spryciarza..możecie śmiało sięgać.

Znamy go ze Świata Dysku, znamy z opowieści Nomów, ale od tej strony to się chyba nikt nie spodziewał poznać imć Terry’ego Pratchetta. Geniusz fantasy stworzył coś nowego. Coś, co tylko przebrzmiewało z jego powieści. Kryminał dla młodzieży, dodatkowo osadzony w klasycznym mrocznym Londynie czasów Dickensa. Kolejny świetny wybór głównego bohatera i spójna nieprzewidywalna akcja. Jest coś w tym autorze, że uwielbiam być zaskakiwana jego aluzjami i poczuciem humoru. I chociaż nie jestem czytelnikiem docelowym, muszę przyznać, że bawiłam się świetnie czytając o zbieraczu z londyńskich kanałów.
Karolina Szczerba, Empik Świdnica

"Spryciarz..." to nie tylko wyśmienita lektura, ale także doskonały obraz wiktoriańskiego Londynu. Opisy miasta, a szczególnie życia codziennego biedoty, są bardzo sugestywne. W książce nie brak także brutalnych scen, walki, pogoni, które niezwykle często toczą się w śmierdzących kanałach stolicy Anglii. Jednak "Spryciarz z Londynu" to nie powieść historyczna, ale bajka z niezwykłym przesłaniem i ogromna dawką dowcipu w klimacie Dickensa. Poczucie humoru oraz wspaniałe opisy zapewnią wam niezapomniane wrażenia i bezsenną noc, bo od książki trudno się oderwać. Gorąco polecam!
Ewelina Menkarska, Empik Częstochowa

Książkę czyta się naprawdę bardzo szybko. Przyznam jednak, że akcja nie była jakaś bardzo wartka i choć sporo ciekawych rzeczy się działo, czasem byłam po prostu znudzona i miałam wrażenie, że autor napisał bardzo dobrą książkę, jednak nie dał fabule 'kopa'. Nie było w niej po prostu dynamiki, wszystko działo się stosunkowo wolno i choć chciałam się dowiedzieć jak potoczą się losy bohaterów, to pragnienie tej wiedzy spowodowało, że bez odpoczynku od tej książki dotarłam do jej końca.

Książka jest niezwykle wciągająca, przyjemnie się ją czytało od pierwszej do ostatniej strony. Autor w sposób mistrzowski poprowadził narrację, nie miałem ani jednego momentu w kórym czułbym znudzenie. Świetny klimat Londynu czasów wiktoriańskich oraz główny bohater sprawiają, że na jakiś czas zapomniałem o książkach ze Świata Dysku.