16-05-2016 o godz 14:43 przez:
Magdalena Senderowicz
Adolf Hitler jest prawdopodobnie jedną z najbardziej znanych i kontrowersyjnych postaci historycznych. Kanclerz Trzeciej Rzeszy, znany z tego, że pociągnął za sobą cały naród, ale i przyczynił się do śmierci milionów ludzi. Jego życie było obiektem badań wielu historyków, a Christopher Macht miał to szczęście, że odkrył zapiski ostatnich rozmów Adolfa Hitlera. Książka, którą napisał, została oparta na źródłach i jej celem w żadnym wypadku nie jest chęć propagowania poglądów nazistowskich. Jednak nie da się ukryć, że do takowych nawiązuje, ale również przedstawia ona Hitlera z zupełnie nowej perspektywy…
„Spowiedź Hitlera. Szczera rozmowa z Żydem” jest formą wywiadu przeprowadzonego z wodzem Trzeciej Rzeczy przez Eduarda Blocha, którego sam führer nazywał „szlachetnym Żydem”. Był on lekarzem jego matki, którą Hitler bardzo kochał i cenił. Był też jednym z nielicznych ludzi, którym ufał, dlatego to właśnie jego wybrał na swojego spowiednika, choć oczywiście nie bał mu się grozić natychmiastowym rozstrzelaniem. Ujawnił przed nim rzeczy, o których nie wspominał nikomu innemu. Jaki miał w tym cel? Kto wie. Warunek był jeden: ludzie mogą to przeczytać dopiero po jego śmierci. I cóż miał zrobić biedny Bloch? Nie miał za dużego wyboru i musiał przystać na propozycję Adolfa.
Nigdy nie ukrywałam swojej fascynacji zbrodniami z okresu II Wojny Światowej, a również zainteresowania głównym zbrodniarzem tych czasów. Jestem nawet w stanie stwierdzić, że w pewnym stopniu podziwiam Adolfa Hitlera, ale oczywiście wiele osób od razu uznaje mnie wtedy za szaloną i nawet nie stara się zrozumieć, co mam na myśli. Nie chodzi mi o to, że podziwiam go za to, że doprowadził miliony osób do śmierci. Nie podziwiam go za to, że rozpoczął wojnę. Tych dwóch aspektów nawet nie pochwalam, chociaż na uwagę zasługuje fakt, że Hitler doskonale wiedział, czym jest eugenika, stąd jego chęć stworzenia perfekcyjnej rasy aryjskiej. Ale zdecydowanie podziwiam go za to, że był człowiekiem oczytanym, znakomitym strategiem, który pociągnął za sobą cały naród oraz osobą, która dzięki swojemu sprytowi i inteligencji potrafi osiągnąć postawione sobie cele.
Książka ta umożliwia dogłębną analizę zachowania Hitlera oraz zrozumienie, dlaczego wybrał taką drogę życia. Skąd ta nienawiść do Żydów? Skąd zapędy polityczne i chęć zbawienia narodu? Eduard Bloch nie bał się pytać führera o jego dzieciństwo, relacje z ojcem i matką, o karierę wojskową, niespełnione marzenia, fantazje, alkohol i kobiety. Dzięki tej lekturze mogę śmiało stwierdzić, że Hitler od zawsze był typem człowieka-przywódcy, który zawsze stał na czele danej grupy i wiedział, czego chce od życia. To, że został kanclerzem było może po części nieuniknione, ale prawda taka, że sam miał zupełnie inny plan – chciał się dostać na ASP (a trzeba go było przyjąć…). Nigdy nie przestanę twierdzić, że jest to fascynująca postać, a dzięki zapiskom Blocha (bądź też Machta) moje stanowisko się tylko umocniło.
Mam dziwne wrażenie, że postępowanie Adolfa Hitlera w dużej chęci wynikało z pragnienia udowodnienia sobie samemu, że potrafi zdziałać coś wielkiego, że jest silny i pozbawiony słabości – to z kolei z pewnością wynika z jego relacji z ojcem. W swojej „spowiedzi” wypowiada się na temat swoich pasji, w tym ulubionych lektur, prezentuje swoją pierwszą miłość i opisuje kontakty z innymi kobietami, opowiada o swoich problemach zdrowotnych, o pobycie w wojsku, o nieprzyjęciu na ASP, o początkach NSDAP, o swojej książce „Mein Kampf”, niechęci do innych ras oraz co ciekawe, o zainteresowaniach okultystycznych. Jednym słowem jest to kwintesencja całego jego życia i jego osoby, która wciąga już od pierwszych stron i została napisana w znakomity sposób – po prostu ciężko sobie nie wyobrazić Hitlera, z tą jego porywczością i bijącą od niego siłą, który w emocjonujący sposób odpowiada na pytania Żyda.
„Spowiedź Hitlera” to książka niezwykle pouczająca, która pozwala dostrzec nieco inne oblicze wodza Trzeciej Rzeszy niż to, które jest nam wpajane od dzieciństwa. To pozycja dla każdego, kto interesuje się tematyką II WŚ i ma otwarty umysł, bowiem osoba sceptyczna po prostu się tutaj nie odnajdzie i na siłę będzie się starała zrobić z Hitlera najgorszego człowieka z możliwych. A wydaje mi się, że dzieło Machta umożliwia właśnie zrozumienie jego postawy, poznanie go od podstaw i przeanalizowanie wszystkich wydarzeń, które miały znaczący wpływ na kształtowanie się jego charakteru i cech osobowości. To doskonała publikacja i ogromnie się cieszę, że miałam okazję ją przeczytać!
www.bookeaterreality.blogspot.com
„Spowiedź Hitlera. Szczera rozmowa z Żydem” jest formą wywiadu przeprowadzonego z wodzem Trzeciej Rzeczy przez Eduarda Blocha, którego sam führer nazywał „szlachetnym Żydem”. Był on lekarzem jego matki, którą Hitler bardzo kochał i cenił. Był też jednym z nielicznych ludzi, którym ufał, dlatego to właśnie jego wybrał na swojego spowiednika, choć oczywiście nie bał mu się grozić natychmiastowym rozstrzelaniem. Ujawnił przed nim rzeczy, o których nie wspominał nikomu innemu. Jaki miał w tym cel? Kto wie. Warunek był jeden: ludzie mogą to przeczytać dopiero po jego śmierci. I cóż miał zrobić biedny Bloch? Nie miał za dużego wyboru i musiał przystać na propozycję Adolfa.
Nigdy nie ukrywałam swojej fascynacji zbrodniami z okresu II Wojny Światowej, a również zainteresowania głównym zbrodniarzem tych czasów. Jestem nawet w stanie stwierdzić, że w pewnym stopniu podziwiam Adolfa Hitlera, ale oczywiście wiele osób od razu uznaje mnie wtedy za szaloną i nawet nie stara się zrozumieć, co mam na myśli. Nie chodzi mi o to, że podziwiam go za to, że doprowadził miliony osób do śmierci. Nie podziwiam go za to, że rozpoczął wojnę. Tych dwóch aspektów nawet nie pochwalam, chociaż na uwagę zasługuje fakt, że Hitler doskonale wiedział, czym jest eugenika, stąd jego chęć stworzenia perfekcyjnej rasy aryjskiej. Ale zdecydowanie podziwiam go za to, że był człowiekiem oczytanym, znakomitym strategiem, który pociągnął za sobą cały naród oraz osobą, która dzięki swojemu sprytowi i inteligencji potrafi osiągnąć postawione sobie cele.
Książka ta umożliwia dogłębną analizę zachowania Hitlera oraz zrozumienie, dlaczego wybrał taką drogę życia. Skąd ta nienawiść do Żydów? Skąd zapędy polityczne i chęć zbawienia narodu? Eduard Bloch nie bał się pytać führera o jego dzieciństwo, relacje z ojcem i matką, o karierę wojskową, niespełnione marzenia, fantazje, alkohol i kobiety. Dzięki tej lekturze mogę śmiało stwierdzić, że Hitler od zawsze był typem człowieka-przywódcy, który zawsze stał na czele danej grupy i wiedział, czego chce od życia. To, że został kanclerzem było może po części nieuniknione, ale prawda taka, że sam miał zupełnie inny plan – chciał się dostać na ASP (a trzeba go było przyjąć…). Nigdy nie przestanę twierdzić, że jest to fascynująca postać, a dzięki zapiskom Blocha (bądź też Machta) moje stanowisko się tylko umocniło.
Mam dziwne wrażenie, że postępowanie Adolfa Hitlera w dużej chęci wynikało z pragnienia udowodnienia sobie samemu, że potrafi zdziałać coś wielkiego, że jest silny i pozbawiony słabości – to z kolei z pewnością wynika z jego relacji z ojcem. W swojej „spowiedzi” wypowiada się na temat swoich pasji, w tym ulubionych lektur, prezentuje swoją pierwszą miłość i opisuje kontakty z innymi kobietami, opowiada o swoich problemach zdrowotnych, o pobycie w wojsku, o nieprzyjęciu na ASP, o początkach NSDAP, o swojej książce „Mein Kampf”, niechęci do innych ras oraz co ciekawe, o zainteresowaniach okultystycznych. Jednym słowem jest to kwintesencja całego jego życia i jego osoby, która wciąga już od pierwszych stron i została napisana w znakomity sposób – po prostu ciężko sobie nie wyobrazić Hitlera, z tą jego porywczością i bijącą od niego siłą, który w emocjonujący sposób odpowiada na pytania Żyda.
„Spowiedź Hitlera” to książka niezwykle pouczająca, która pozwala dostrzec nieco inne oblicze wodza Trzeciej Rzeszy niż to, które jest nam wpajane od dzieciństwa. To pozycja dla każdego, kto interesuje się tematyką II WŚ i ma otwarty umysł, bowiem osoba sceptyczna po prostu się tutaj nie odnajdzie i na siłę będzie się starała zrobić z Hitlera najgorszego człowieka z możliwych. A wydaje mi się, że dzieło Machta umożliwia właśnie zrozumienie jego postawy, poznanie go od podstaw i przeanalizowanie wszystkich wydarzeń, które miały znaczący wpływ na kształtowanie się jego charakteru i cech osobowości. To doskonała publikacja i ogromnie się cieszę, że miałam okazję ją przeczytać!
www.bookeaterreality.blogspot.com
Mniej recenzji