Kije trekkingowe Marka: viking

Kije trekkingowe w góry należy dobrać w taki sposób, aby zapewniały komfort i bezpieczeństwo podczas wędrówek, a zarazem były wytrzymałe. Ważnym kryterium wyboru powinna być liczba posiadanych przez nie segmentów. Kije jednosegmentowe nie umożliwiają regulacji długości, dlatego nie sprawdzą się na górskim szlaku. Modele te nie mogą być również złożone do transportu w plecaku. Znacznie lepszym rozwiązaniem w góry są kije trekkingowe składające się z dwóch segmentów. Można szybko i łatwo wyregulować ich długość. Pozytywną cechą takich modeli jest również spora stabilność i wytrzymałość. Kije z trzema segmentami uchodzą za najpopularniejsze, co wynika z ich praktyczności podczas transportu – można je złożyć do bardzo małych rozmiarów. Ich zaletą jest także wiele możliwości regulacji długości, dzięki czemu można dopasować je do każdego terenu w górach. Jeszcze mniejszy rozmiar po złożeniu osiągają kije 4-segmentowe. Jednak im większa liczba segmentów, tym więcej czasu może zajmować ustawienie właściwej długości.

Kije trekkingowe składane dzielą się również ze względu na system blokowania długości kija. Wewnętrzny mechanizm blokowania działa poprzez skręcanie dwóch sąsiadujących ze sobą segmentów. Jest to rozwiązanie, które dobrze sprawdza się latem, może jednak być problematyczne zimą. Kije trekkingowe tego typu wymagają regularnej konserwacji, aby system nie przestał odpowiednio działać. Zewnętrzny system blokowania jest łatwy w obsłudze bez względu na porę roku i panujące warunki. Długość można dobierać szybko i precyzyjnie nawet jedną dłonią. Tego typu kije trekkingowe w góry nie wymagają konserwacji. Jeszcze inną opcją są modele o konstrukcji sondy, wyposażone w dźwignię oraz linkę łączącą poszczególne segmenty. Rozwiązanie to pozwala błyskawicznie dopasowywać długość kijków, nawet mokrą dłonią. 

Kije trekkingowe w góry należy również dobierać z uwzględnieniem materiału, z jakiego zostały wykonane. Najczęściej powstają one z aluminium, czyli lekkiego metalu, który się odkształca, lecz jest odporny na złamania. Jego wytrzymałość może być jednak różna, w zależności od metody hartowania oraz rodzaju aluminium. W sprzedaży są także dostępne kije trekkingowe karbonowe z włókna węglowego. Średnio sprawdzają się one w wymagającym górskim terenie, ponieważ z uwagi na sporą sztywność są narażone na złamania. Ich zaletą jest jednak spora lekkość oraz zdolność pochłaniania drgań, dlatego producenci często wzbogacają modele aluminiowe o domieszkę karbonu.

Warto także upewnić się, z jakiego materiału postała końcówka kijów trekkingowych. Najlepszymi właściwościami cechują się końcówki widiowe z węglika spiekanego, które są odporne na uszkodzenia i rdzewienie. Jeszcze innym ważnym kryterium wyboru jest sposób wykonania rączki. Najlepiej, aby kije trekkingowe miały odpowiednio wyprofilowaną i antypoślizgową rączkę z pianki EVA lub korka. Wartym uwagi rozwiązaniem są kije trekkingowe z amortyzacją, które pochłaniają wstrząsy i odciążają stawy w trakcie wędrówki po nierównym terenie. Producenci często wyposażają w system amortyzacji zwłaszcza kije trekkingowe dla dzieci.

Kije trekkingowe należy dobrać do wzrostu w taki sposób, aby przedramię i ramię po zgięciu ręki tworzyły mniej więcej kąt prosty. Górna krawędź rączki powinna znajdować się nieco powyżej łokcia, by użytkownik mógł bez trudu chwycić rękojeść. Pomiaru należy dokonywać na płaskim terenie.

Jednokrotne dopasowanie kijów trekkingowych do wzrostu nie jest wystarczające. Ich długość trzeba na bieżąco dostosowywać do profilu trasy podczas górskiej wędrówki. Zupełnie inna długość będzie optymalna w niskich, a inna w wysokich górach. Właściwe ustawienie kija różni się także przy wchodzeniu i schodzeniu – należy wtedy dodać lub odjąć około 5-10 cm. Każdy z dwóch kijów trekkingowych może mieć różną długość podczas pokonywania zboczy w poprzek. Ważne jest, aby ustawić kije sposób umożliwiający zachowanie wyprostowanej sylwetki. Nowoczesne kije trekkingowe teleskopowe pozwalają z łatwością wielokrotnie regulować długość kijów na szlaku.