Spirit Of Eden (CD)

Suuuperrrr. Po pierwszym słuchaniu trudne do przyjęcia, każde następne coraz lepsze, nie chce się przestać słuchać.

Dream Theater to był zawsze zespół, który miał drogie płyty. Płyty tej zawsze kojarzyło mi się z tym akcentem, ale nie przeszkadzało mi to zupełnie, bo mocno doceniam kunszt muzyczny zespołu. John Petrucci to istny magik gitarowy. Trudno jest go pobić jeśli chodzi o zabawę technikami gitarowymi. Nie zawsze na albumach jest zapisane dużo kawałków. Wokalista ma bardzo podobną barwę wokalu do aktualnie popularnego Ghosta. Może to w jakiś sposób skusi ludzi, którzy jeszce nie znają Dream Theater. Moim zdaniem są na tyle profesjnalni w tym co robią, że nie trzeba ich zbytno przechwalać. Dobra płyta i tyle, polecam.

Ta płyta zawiera zdecydowanie inspirującą muzykę. Ten album dla mnie tworzy prawdziwą emocjonalną dewastację, jednocześnie podnosząc na duchu. To mocne dźwięki i niełatwo je konsumować. Znając ich wcześniejsze popowe melodie z lat 80 pierwszy raz słuchałem tego z przerażeniem,. Z jakiegoś powodu odkłożyłem tę płytę na bok, ale nie na długo. Po pewnym czasie doceniłem całą płytę i tak się wkręciłem, że słuchałem ją przez dłuższy czas w kółko. Jest to zdecydowanie charakterystyczna płyta, która jest "inna", dlatego w mojej kolekcji zajmuje wyjątkowe miejsce. Trzeba ją dobrze poznać i odkryć jej wyjątkowość.