Speak And Spell (CD)

Już po tej płycie było widać, że chłopaki mają dobre podejście do muzyki. Zaprezentowali nowe brzmienia, nowy swój styl. Nie mówię nie, na początku i mnie szokował, nie byłem na to gotowy. Później już rozeszła się fala popularności i wraz z nowymi kawałkami, każdy był nimi zafascynowany. Na tym krążku słychać dużo elektroniki, dużo tanecznych rytmów. Być może mało na tej płycie znajdziemy szlagierów, ale mimo wszystko czuć prawdziwy rodowód. Piosenka Just Can't Get Enough w bardziej zamkniętych gronach jest uznawana za jedną z najlepszych tego zespołu więc nie jest tak najgorzej. Płytę oceniam wysoko, dobra jakość dźwięku i melodie dawnych lat, zdecydowanie polecam.

Mówiąc w telegraficznym skrócie początki fenemonalnego zespołu muzyki elektronicznej.Debiut dość nieporadny i naiwnie brzmiący stworzony głównie przez Vincea Clarka,który opuścił band i skierował swe kroki ku stworzeniu duetu Yazoo.Album nie definiuje w żadnym stopniu stylu całego katalogu muzycznego Davea i spółki także nie polecam odbieranie tego albumu jako definicji stylu depeche mode a raczej jako nieśmiałe początki w stylu New romantic ,z którego zespół się odciął na Construction Time Again,.Moim zdaniem dziś płyta nie brzmi najlepiej , dla ludzi ,którzy chcą powspominać początki muzyki elektroniczej jest moim zdaniem ten album dedykowany.

Kolejna płyta Depeche Mode zamówiona w Empiku.Wspomnienia wracają

Jak to jest, że większość płyt DM sprzedawanych przez Empik jest wydana przez Sony Music Polska, a ta (pierwsza z dyskografii) przez jakąś „No name” na licencji? Za tą cenę, to żerowanie na fanach. Jestem zawiedziony, zwróciłem płytę do sklepu.

"Speak&Spell" to pierwsza płyta Depeche Mode - syntezatorowej legendy, która niedługo będzie obchodzić 40 urodziny. Jako pierwszy krążek bardzo różni się od pozostałej dyskografii zespołu. Jest to jedyna płyta, której kompozytorem w 90% był Vince Clarke. Za to w całości to pozytywna dawka słodkiej, dyskotekowej muzyki charakterystycznej dla wczesnych lat osiemdziesiątych: mamy tu młodzieżowe chórki (What's Your Name?), długie, energetyczne przygrywki (Boys Say Go!) i słynnego zdobywce parkietów: "I Just Can't Get Enough!". Ciekawostką jest tu jedyny utwór z muzyką i tekstem autorstwa Martina Gore'a pt."Tora! Tora! Tora!", który mimo chwytliwej melodii wprowadza niepokój. Za to instrumental pt. "Big Muff" tego samego kompozytora to istny, dyskotekowy hit. Lubisz syntezatory, młodzieńców obdarzonych głębokim barytonem albo ładnych chłopców za klawiszami? A może po prostu potrzebujesz pomysłu na oprawę dyskoteki? W takim razie ten album to strzał w dziesiątkę. Ba, nawet w jedenastke! DepecheGoth Art

Płyta Depeche Mode "Speak and Spell" jest pierwszą płytą w karierze zespołu z Basildon .Gorąco polecam