Służące (okładka  miękka)

Bardzo ciekawa, bardzo dobrze się czyta.

Super książka, gorąco polecam

Świetna książka! Polecam!

Super. Polecam .

Swietna książka

Świetna powieść napisana przystępnym językiem. Opowiada o życiu czarnoskórych służących, ale w bardzo, bardzo ciekawy sposób. Nie mogłam się oderwać już od pierwszych stron. Polecam !

"Najpierw książka, później film" - chyba każdy zna tą jedyną i słuszną kolejność. Co jednak, gdy dziwnym trafem obejrzy się ekranizację, a dopiero po jakimś czasie usłyszy o fenomenie książki? Co robić gdy powieść jest ponoć fenomenalna, ale my znamy już fabułę? Czytać? Nie czytać? Na przykładzie "Służących" Kathryn Stockett z pełną odpowiedzialnością powiem CZYTAĆ! ;) Lata 60. XX wieku, Jackson w stanie Missisipi. Do rodzinnego domu powraca Eugenia Phelan, bliżej znana jako Skeeter. Pełna ideałów i pasji młoda kobieta planuje zostać dziennikarką, chce pisać o rzeczach ważnych, o tym, co ma znaczenie. O ironio, jedyną posadą, jaką udaje jej się dostać jest kącik porad domowych w miejscowej gazecie. Skeeter nie ma pojęcia o sprzątaniu i prowadzeniu domu, ma za to (a raczej jej rodzice i przyjaciółki) pomoc domową. Krótkie, kradzione rozmowy z Aibileen, służącą jednej z jej przyjaciółek, staną się punktem wyjścia do rozważań nad segregacją rasową, uprzedzeniami i wartością człowieka. Aby wzniecić ogień, potrzeba tylko iskry. A Skeeter ma ich znacznie więcej. "Służące" to jedna z książek, którą zna każdy, mimo że nie każdy ją czytał. To jedna z tych książek, które przy pomocy niezbyt wysublimowanych słów i mało kwiecistych zwrotów poruszają tematy ważne i sprawy, które niektórzy z uporem zamiatają pod dywan. Problem segregacji rasowej, braku szacunku i uprzedmiotowienia drugiego człowieka nie jest i nigdy nie był łatwy, ale klasa i wyczucie, z jakim porusza go Kathrynn Stockett, są godne podziwu. Ta - jakby nie było biała - amerykańska pisarka próbuje wczuć się w sytuację czarnoskórych kobiet z północy kraju i ukazać ich rzeczywistość w kraju i czasach zdominowanych przez biały kolor skóry, w czasach, gdy czarny znaczył "gorszy" i pozbawiano go prawa głosu. Stockett robi to fenomenalnie. Duży plus należy jej się za narrację podzieloną między trzy osoby - Aibileen i Minny, tytułowe służące, a także między Skeeter, powracającą ze studiów panienkę z tzw. dobrego domu. Dzięki temu doświadczamy całej masy emocji i zyskujemy pełny ogląd na panującą wówczas sytuację. Sama kreacja bohaterów także zasługuje na uwagę - Stockett serwuje nam pełną galerię różnorodnych postaci. I tak mamy tu nie tylko wyważoną Aibileen, krzykliwą Minny i pełną ideałów Skeeter, ale też lubiącą sprawować kontrolę Hilly, niepotrafiącą podjąć własnej decyzji Elizabeth, różową (dosłownie! :D ) Celię i całą resztę nieco przerysowanych pań domu. Stockett nie bawi się w półprawdy i ukazuje świat takim, jakim jest. Często niesprawiedliwym, nierzadko nieobiektywnym i zwykle okrutnym. Nie odbiera nam jednak resztek nadziei i udowadnia, że nawet pośród niesprzyjających nam dusz znaleźć można iskierkę dobra. Że nawet z niewielką pomocą można zmienić świat. A w każdym razie próbować. "Służące" to historia, którą trzeba znać. Napisana prostym językiem, pełna emocji, wzruszeń i prawdy. To opowieść o byciu człowiekiem w pełnym znaczeniu tego słowa, o byciu człowiekiem w czasach, które dalekie są od ideału. To pozycja obowiązkowa w czytelniczym życiu każdego książkoholika. Jedyne, czego żałuję to fakt, że - póki co - to jedyna książka Kathryn Stockett. Bez wahania bowiem sięgnęłabym po każdą kolejną ;)

Muszę się przyznać, że zanim przeczytałam książkę obejrzałam film, który sprawił, że natychmiast pobiegłam do księgarni by zakupić tę powieść.
Gdy zaczęłam czytać, przepadłam bez reszty. A moje myśli przez długi czas kręciły się wokół tego dzieła literackiego.

Może przybliżę nieco fabułę:

"Służące" to piękna, poruszająca opowieść o trzech niezwykłych kobietach. Akcja książki rozgrywa się na przełomie lat sześćdziesiątych ubiegłego wieku, na amerykańskim Południu. Na kartach tej powieści autorka poruszyła bardzo trudny temat segregacji rasowej, lecz moim zdaniem to bardzo dobrze. Pokazuje inną rzeczywistość i pozwala nam być wręcz w głowie głównych bohaterek. Możemy się poczuć tak jak one. I to właśnie jest piękne bo ukazuję ludziom na własne oczy jak słowa, potrafią ranić. Jak głupie przesądy, stereotypy i ograniczenie praw do wolności potrafią zniszczyć człowiekowi życie, ale w imię czego? Koloru skóry?! To jest naprawdę przykre, lecz prawdziwe.

"Murzynom i białym nie można korzystać z tych samych publicznych dystrybutorów wody, kin, publicznych toalet, boisk do baseballu, budek telefonicznych i cyrków. Muni nie mogą chodzić do tej samej apteki a ni kupować znaczków w tym samym pocztowym okienku co ja."

"Służące" to naprawdę świetnie napisana książka. Z wspaniałymi bohaterkami, których odwaga i determinacja jest godna podziwu. Historie tych kobiet łapią za serce niejednego czytelnika. Od pierwszej strony człowiek darzy je ogromną sympatią i współczuciem. Wiele razy podczas czytania tej książki ogarniał mnie gniew gdyż nie mogła znieść tego jak czarno skurzy ludzie byli traktowani. Nie mieściło mi się w głowie jak "biali" ludzie mogli być tak okrutni, wobec ludzi z ciemniejszą skórą.
Książka obnaża wręcz jedne z najgorszych cech ludzi takich jak : okrucieństwo, pycha, władczość.

"Brzydkie żyje w człowieku.Złośliwa i wstrętna osoba jest brzydka"

Pomimo trudnego tematu jakiemu podjęła się Kathryn Stockett, w książce możemy uświadczyć wiele miłych chwil jak i tych złych. Cudownie wplecione ze sobą historię trzech niezwykłych kobiet potrafią sprawić, że będziemy się śmiać, aż rozboli nas brzuch lub płakać jakbyśmy stracili kogoś drogiego naszemu sercu.
Wspaniała, urocza książka zamknięta w otoczce pełnej emocji i wrażeń. Siły i odwagi jakiej zabrakło by wielu innym ludziom, a jaką okazały Aibileen, Minny i Skeeter, główne bohaterki tej o to książki.

Jeszcze raz powtórzę chyba do znudzenia WSPANIAŁE ponad czasowe cudo.
http://miloscwieleznaczen.blogspot.com/2016/06/suzace-recenzja.html

Fantastyczna powieść, napisana bardzo przyjemnym językiem. Bawi, wzrusza i daje do myślenia. Nie ukrywam, że historia uzależnia. Nie mogłam doczekać się wieczoru, by zobaczyć co będzie dalej. To jedna z tych książek, o których myślisz nawet w chwili, w której jej nie czytasz.

” Jesteś mądra, jesteś dobra, jesteś ważna”. Ten cytat towarzyszy mi od momentu gdy kilka lat temu sięgnęłam po ekranizację. Dopiero niedawno miałam przyjemność obcować z książką. Jest to świetna książka feministyczna, o podziałach rasowych i klasowych oraz o przemianach w Ameryce. Główna bohaterka chce spełniać marzenia, chce by jej praca w gazecie, była ważna, a nie tylko zapchaj dziurą w kąciku dla gospodyń domowych. Tak narodził się pomysł na książkę o silnych, niezależnych kobietach, które przeżyły słodkie i gorzkie chwile jako tytułowe służące w domach białych ludzi. Jest to przepiękna historia o kobiecości, dojrzewaniu i o małych ruchach w stronę lepszego jutra. Ta książka potrafi ogromnie wzruszyć, ale też i rozbawić (słynna scena z ciastem czekoladowym). Idealna propozycja, nie tylko dla pań.