Służące (okładka miękka)

Swietna książka

Świetna powieść napisana przystępnym językiem. Opowiada o życiu czarnoskórych służących, ale w bardzo, bardzo ciekawy sposób. Nie mogłam się oderwać już od pierwszych stron. Polecam !

Najpierw zobaczyłam film, teraz zakochałam się w książce. Porusza serca, jednocześnie rozbawiając. Bardzo lekka i wciągająca lektura - idealna na zimowe wieczory. ŻONA.

Po książkę sięgnęłam po obejrzeniu filmu i trochę się obawiałam, ponieważ film był bardzo dobry. Nie zawiodłam się jednak! Bardzo polecam!

"Najpierw książka, później film" - chyba każdy zna tą jedyną i słuszną kolejność. Co jednak, gdy dziwnym trafem obejrzy się ekranizację, a dopiero po jakimś czasie usłyszy o fenomenie książki? Co robić gdy powieść jest ponoć fenomenalna, ale my znamy już fabułę? Czytać? Nie czytać? Na przykładzie "Służących" Kathryn Stockett z pełną odpowiedzialnością powiem CZYTAĆ! ;) Lata 60. XX wieku, Jackson w stanie Missisipi. Do rodzinnego domu powraca Eugenia Phelan, bliżej znana jako Skeeter. Pełna ideałów i pasji młoda kobieta planuje zostać dziennikarką, chce pisać o rzeczach ważnych, o tym, co ma znaczenie. O ironio, jedyną posadą, jaką udaje jej się dostać jest kącik porad domowych w miejscowej gazecie. Skeeter nie ma pojęcia o sprzątaniu i prowadzeniu domu, ma za to (a raczej jej rodzice i przyjaciółki) pomoc domową. Krótkie, kradzione rozmowy z Aibileen, służącą jednej z jej przyjaciółek, staną się punktem wyjścia do rozważań nad segregacją rasową, uprzedzeniami i wartością człowieka. Aby wzniecić ogień, potrzeba tylko iskry. A Skeeter ma ich znacznie więcej. "Służące" to jedna z książek, którą zna każdy, mimo że nie każdy ją czytał. To jedna z tych książek, które przy pomocy niezbyt wysublimowanych słów i mało kwiecistych zwrotów poruszają tematy ważne i sprawy, które niektórzy z uporem zamiatają pod dywan. Problem segregacji rasowej, braku szacunku i uprzedmiotowienia drugiego człowieka nie jest i nigdy nie był łatwy, ale klasa i wyczucie, z jakim porusza go Kathrynn Stockett, są godne podziwu. Ta - jakby nie było biała - amerykańska pisarka próbuje wczuć się w sytuację czarnoskórych kobiet z północy kraju i ukazać ich rzeczywistość w kraju i czasach zdominowanych przez biały kolor skóry, w czasach, gdy czarny znaczył "gorszy" i pozbawiano go prawa głosu. Stockett robi to fenomenalnie. Duży plus należy jej się za narrację podzieloną między trzy osoby - Aibileen i Minny, tytułowe służące, a także między Skeeter, powracającą ze studiów panienkę z tzw. dobrego domu. Dzięki temu doświadczamy całej masy emocji i zyskujemy pełny ogląd na panującą wówczas sytuację. Sama kreacja bohaterów także zasługuje na uwagę - Stockett serwuje nam pełną galerię różnorodnych postaci. I tak mamy tu nie tylko wyważoną Aibileen, krzykliwą Minny i pełną ideałów Skeeter, ale też lubiącą sprawować kontrolę Hilly, niepotrafiącą podjąć własnej decyzji Elizabeth, różową (dosłownie! :D ) Celię i całą resztę nieco przerysowanych pań domu. Stockett nie bawi się w półprawdy i ukazuje świat takim, jakim jest. Często niesprawiedliwym, nierzadko nieobiektywnym i zwykle okrutnym. Nie odbiera nam jednak resztek nadziei i udowadnia, że nawet pośród niesprzyjających nam dusz znaleźć można iskierkę dobra. Że nawet z niewielką pomocą można zmienić świat. A w każdym razie próbować. "Służące" to historia, którą trzeba znać. Napisana prostym językiem, pełna emocji, wzruszeń i prawdy. To opowieść o byciu człowiekiem w pełnym znaczeniu tego słowa, o byciu człowiekiem w czasach, które dalekie są od ideału. To pozycja obowiązkowa w czytelniczym życiu każdego książkoholika. Jedyne, czego żałuję to fakt, że - póki co - to jedyna książka Kathryn Stockett. Bez wahania bowiem sięgnęłabym po każdą kolejną ;)

Rewelacyjna książka. Bardzo wciągająca, przeczytałam w ciągu 3 dni :) Polecam

Świetna książka. Czyta się ją lekko i przyjemnie, choć poruszane tematy do takich nie należą. Doskonale pokazuje realia życia w Stanach w tamtych czasach. Przybliża sytuacje gospodyń domowych, a pokazuje to z perspektywy osoby, która od dziecka jest przyzwyczajona do takiej "hierachii" w domach. Bardzo ciekawa i ujmująca lektura zmuszająca do chwili zadumy. Lekkie pióro, jakim jest napisana sprawia, że może spodobać się różnym czytelnikom, więc jest bezpieczną opcją na prezent.

Muszę się przyznać, że zanim przeczytałam książkę obejrzałam film, który sprawił, że natychmiast pobiegłam do księgarni by zakupić tę powieść.
Gdy zaczęłam czytać, przepadłam bez reszty. A moje myśli przez długi czas kręciły się wokół tego dzieła literackiego.

Może przybliżę nieco fabułę:

"Służące" to piękna, poruszająca opowieść o trzech niezwykłych kobietach. Akcja książki rozgrywa się na przełomie lat sześćdziesiątych ubiegłego wieku, na amerykańskim Południu. Na kartach tej powieści autorka poruszyła bardzo trudny temat segregacji rasowej, lecz moim zdaniem to bardzo dobrze. Pokazuje inną rzeczywistość i pozwala nam być wręcz w głowie głównych bohaterek. Możemy się poczuć tak jak one. I to właśnie jest piękne bo ukazuję ludziom na własne oczy jak słowa, potrafią ranić. Jak głupie przesądy, stereotypy i ograniczenie praw do wolności potrafią zniszczyć człowiekowi życie, ale w imię czego? Koloru skóry?! To jest naprawdę przykre, lecz prawdziwe.

"Murzynom i białym nie można korzystać z tych samych publicznych dystrybutorów wody, kin, publicznych toalet, boisk do baseballu, budek telefonicznych i cyrków. Muni nie mogą chodzić do tej samej apteki a ni kupować znaczków w tym samym pocztowym okienku co ja."

"Służące" to naprawdę świetnie napisana książka. Z wspaniałymi bohaterkami, których odwaga i determinacja jest godna podziwu. Historie tych kobiet łapią za serce niejednego czytelnika. Od pierwszej strony człowiek darzy je ogromną sympatią i współczuciem. Wiele razy podczas czytania tej książki ogarniał mnie gniew gdyż nie mogła znieść tego jak czarno skurzy ludzie byli traktowani. Nie mieściło mi się w głowie jak "biali" ludzie mogli być tak okrutni, wobec ludzi z ciemniejszą skórą.
Książka obnaża wręcz jedne z najgorszych cech ludzi takich jak : okrucieństwo, pycha, władczość.

"Brzydkie żyje w człowieku.Złośliwa i wstrętna osoba jest brzydka"

Pomimo trudnego tematu jakiemu podjęła się Kathryn Stockett, w książce możemy uświadczyć wiele miłych chwil jak i tych złych. Cudownie wplecione ze sobą historię trzech niezwykłych kobiet potrafią sprawić, że będziemy się śmiać, aż rozboli nas brzuch lub płakać jakbyśmy stracili kogoś drogiego naszemu sercu.
Wspaniała, urocza książka zamknięta w otoczce pełnej emocji i wrażeń. Siły i odwagi jakiej zabrakło by wielu innym ludziom, a jaką okazały Aibileen, Minny i Skeeter, główne bohaterki tej o to książki.

Jeszcze raz powtórzę chyba do znudzenia WSPANIAŁE ponad czasowe cudo.
http://miloscwieleznaczen.blogspot.com/2016/06/suzace-recenzja.html

Świetna, porywająca książka o rzeczach ważnych i mniej ważnych. Autorka pisze łatwym językiem. Standardowo: zdecydowanie lepsza jak film więc dla wszystkich kinomaniaków obowiązkowa lektura na półce.

Fantastyczna powieść, napisana bardzo przyjemnym językiem. Bawi, wzrusza i daje do myślenia. Nie ukrywam, że historia uzależnia. Nie mogłam doczekać się wieczoru, by zobaczyć co będzie dalej. To jedna z tych książek, o których myślisz nawet w chwili, w której jej nie czytasz.