Siostra wirtuoza (okładka  miękka)

Książka którą się świetnie czyta. Zycie brata, wspaniałego pianisty, kompozytora, męża stanu, a czasami zagubionego człowieka, opisane oczami uwielbiającej Go siostry

- Czy mogę się do pani przysiąść? - nieśmiało zapytała. Podniosłam głowę i spojrzałam na elegancką damę. W jej uszach mieniły się przepiękne, zdobne kolczyki z szafirami, z misternego uczesania wydobyło się kilka pasemek włosów, co nadawało figlarnego wyglądu kobiecie, uśmiechała się ciepło, a z jej oczu biła czysta życzliwość, szczodrość, serdeczność i ufność. Rozejrzałam się po kawiarni, sądząc, że nie do mnie zostało skierowane to pytanie. Nikt nie zwracał na nas żadnej uwagi, każdy był zatopiony w swojej rozmowie, wszędzie było pełno ludzi i tylko przy mnie znajdowało się wolne miejsce. Spojrzałam na nią jeszcze raz i nieznacznie skinęłam głową. - Proszę. Z gracją zajęła miejsce naprzeciw mnie i poprosiła przechadzającego się kelnera o filiżankę malinowej herbaty. Po czym zaczęła opowiadać swoją historię. Zasłuchana w jej melodyjny głos nawet nie spostrzegłam, kiedy dzień dobiegł końca. - Jeszcze mam ci tyle do opowiedzenia. Spotkajmy się tu jutro o tej samej godzinie. W naszym życiu wydarzyło się wiele i pragnę komuś tę historię opowiedzieć - uśmiechnęła się do mnie promiennie, po czym wstała i odeszła w kierunku zachodzącego słońca. Zagłębiając się w powieść, tak właśnie się czułam. Jakby Antonina usiadła na wprost mnie, by zgłębić mi swój życiorys, jak i jej utalentowanego brata Ignacego Paderewskiego. Jak żyła w jego cieniu, nie mogąc funkcjonować, tak jak podpowiada jej serce. Na rękach miała kajdany, które uniemożliwiały wzbicie się w powietrze, uziemiona w czasach, gdzie zdanie liczyło się tylko od osoby, która nosi spodnie. Posiadała takie same osiągnięcia, co brat, znała wiele języków, które otwierały niejedne drzwi, jednak urodziła się w okresie, gdzie kobiety powinny zajmować się domem, rodziną, a inne sprawy najlepiej pozostawić mężczyznom. Bolało ją to, jednak ten ból nie przyćmił nigdy radości z sukcesów, które osiągał z każdym koncertem jej ukochany brat. Czuć na kartach powieści jej ogromną miłość do niego, zatroskanie, obawę, gdy działał ponad siły. Zmartwienie, gdy kolejny raz człowiek o złotym sercu, zamiast myśleć o sobie i swoim stanie zdrowia, myśli o innych nie zważając na to, że wykorzystują jego dobroć oraz ufność. Wybitna postać Ignacego Paderewskiego, obserwujemy jego historię od samego początku. Jak mimo przeciwności, różnych osób, które odradzały mu życiową drogę, prze do przodu. Gdy zamykało mu się drzwi przed nosem, on wchodził oknem, nie poddawał się mimo zmęczenia, wciąż mu było mało. Swoją postawą i zaangażowaniem udowadniał, że w człowieku są tylko ograniczenia, w jego głowie, a gdy się je pokona, można osiągnąć wszystko. Z przejęciem i z mieszaniną ekscytacji słuchałam opowieści Antoniny, która nie mogąc rozwinąć skrzydeł, ograniczona przez ojca, męża i cały świat, którzy zmusili ją do podjęcia z góry narzuconych ról, towarzyszyła w życiu Ignacego niczym cień. Z niedowierzaniem odkrywałam kolejne kawałki historii, chłonęłam wydarzenia wszystkimi zmysłami. W tle słyszałam zachwyty kobiet i mężczyzn, nad kunsztem Paderewskiego, jego utwory dotykały mnie do żywego, współczułam i złościłam się na świat, gdy Antonina nie mogła w pełni cieszyć się życiem, takim, jakim pragnęła. Od jakiegoś czasu lubuję się w takich powieściach, które ukazują mi ciekawą osobowość, o której się słyszało, ale nigdy na tyle, by zagłębić się w jego życiorys na dłużej. Przedstawieni w taki sposób, że chce się poznawać, odkrywać daną postać. Dzięki takim autorom, jak np. Agnieszka i wielu innych, czytelnicy mogą doświadczyć wielu wrażeń, poznać kawałek historii popartych faktami, listami, fragmentami zachowanych wypowiedzi. Mój apetyt rośnie w miarę jedzenia, chce poznać więcej, czytam rozmaite artykuły, pragnę odwiedzić miejsca, które były szczególne ważne dla różnych postaci, zgłębiać wiedzę na swój sposób. Wtedy odkrywam barwny, burzliwy świat, z wlotami i upadkami, z przeróżnymi życiowymi przeciwnościami, by osiągnąć to, o czym się pragnie, marzy. Kiedyś czułam awersję do tematu historii, życiorysu, a od pewnego czasu chce zgłębiać losy osób, które przyczyniły się do rozmaitych zmian w naszym życiu, które przyniosły wiele dobrego do rzeczywistości. Dlatego z przyjemnością pochłonęłam najnowsze dzieło autorki i mam nadzieję, że również sięgnięcie po ,,Siostra wirtuoza''. Gorąco polecam!

Najnowsza książka Agnieszki Lis to biografia Ignacego Paderewskiego, ale napisana w nietypowy sposób. Zaręczam Wam, że w takiej formie biografii nie mieliście jeszcze okazji czytać, bo ja na pewno z podobną się nie spotkałam. Nie są to suche fakty, które łatwo można znaleźć w encyklopedii, ale jest to życiorys niesamowitego człowieka, jakim niewątpliwie był Paderewski przedstawiony z punktu widzenia jego siostry, równie energicznej i żywiołowej, może nawet zdolniejszej od brata, ale z racji tego, że była kobietą, nie było jej dane, tego talentu ani szlifować, ani tym bardziej zaprezentować szerszej publiczności. Antonina Wilkońska, siostra Paderewskiego snuje swoją opowieść o bracie, rodzinnych tajemnicach, romansach, spawach szlachetnych i wstydliwych, a także o wydarzeniach historycznych istotnych dla losów Polski i świata. Agnieszka Lis udowodniła, że jest pisarką wielkiego formatu i potrafi stworzyć powieść pełną emocji, nawet jeśli jest to biografia. Nie da się nie dostrzec i nie docenić ogromu pracy, jaki autorka włożyła w stworzenie tej niezwykłej historii. Opowiada o człowieku, którego droga wbrew pozorom nie była ani łatwa, ani pełna sukcesów. A wprost przeciwnie była całkiem wyboista, za to wizja wielka i niezmienna. Jak sama autorka wspomina w posłowiu przede wszystkim zapomniana, co jest bolesne i krzywdzące. A Paderewski to niesamowity człowiek, pierwszy światowy celebryta i w dodatku dyplomata, który doprowadził do odzyskania niepodległości przez nasz kraj, jak dalej pisze autorka. Agnieszka Lis przedstawia nieznany mi dotąd obraz genialnego wirtuoza, widziany oczami jego starszej siostry. Siostry, która cierpiała z powodu tego, że była kobietą i mogła żyć tylko w cieniu słynnego brata, niedocenianej przez ojca, dla którego to syn był całym światem. Mimo wypowiadanych cały czas słów podziwu i zachwytu nad kunsztem gry brata nie można odczuć, że w Antoninie wciąż brzmią nutki żalu, bo przecież razem grali, a ona miała nie mniejszy talent niż Ignacy, a może nawet większy, to nie miała szans ćwiczyć i się kształcić, bo ona była tylko kobietą, dla której społeczeństwo przewidziało inną rolę. Autorka napisała piękną biografię słynnego Polaka, który swoją muzyką rozsławiał nasz kraj, chociaż nie było go na mapie. W niezwykły sposób autorka przedstawia życie i karierę słynnego polskiego pianisty, kompozytora, działacza niepodległościowego, męża stanu i polityka. Biografia tego niezwykle utalentowanego człowieka może nie byłaby aż tak ciekawa i interesująca, gdyby pani Agnieszka nie przedstawiła jej oczami siostry wirtuoza, która żyła w cieniu wielkiego brata. To jej punkt widzenia, kobiecy punkt, powoduje, że ta historia jest tak zajmująca i niezwykła. Szacunek budzi ogrom pracy, jaki autorka włożyła w napisanie swojej książki. Na jej końcu znajduje się spis źródeł bibliograficznych, z jakich pani Agnieszka korzystała, podczas jej pisania, tylko wielka szkoda, że znajdują się właśnie w takim miejscu, bo wciąż musiałam się odrywać od lektury i do nich zaglądać. Ogromnie się jednak cieszę, że mogłam przeczytać tę książkę i poszerzyć swoje czytelnicze horyzonty, bo jak się okazało, moja wiedza o Ignacym Paderewskim była znikoma. Ciekawie było śledzić historię życia wirtuoza, oczami Antoniny, o której tak naprawdę nie wiele wiadomo i bardzo się cieszę, że autorka przy okazji pisania biografii Ignacego Paderewskiego postanowiła także przybliżyć czytelnikom postać Antoniny Paderewskiej/Wilkońskiej. Piękną historię napisała Agnieszka Lis, oddając głos Antoninie, która w ciekawy sposób opowiada o życiu i karierze brata, tak, że nie da się od książki oderwać. Wspaniale było towarzyszyć Ignacemu Paderewskiemu w jego muzycznej, a także politycznej karierze. Nie da się nie zauważyć, jak niezwykły był to człowiek o niespotykanej wręcz charyzmie i wybitnym talencie. „Siostra wirtuoza” to wspaniały hołd oddany naszemu rodakowi o wielkim sercu, który nade wszystko ukochał swój kraj i muzykę, a może odwrotnie.

Agnieszka Lis jest jedną z tych pisarek, po której książki sięgam już właściwie w ciemno. Nic więc dziwnego, że kiedy jakiś czas temu zobaczyłam zapowiedź najnowszej powieści autorki pod intrygującym tytułem „Siostra wirtuoza” to już wtedy wiedziałam, że na pewno będę chciała ją przeczytać. W opowiedzianej historii poznajemy Antoninę Wilkońską, starszą siostrę Ignacego Jana Paderewskiego. Autorka postanowiła uczynić ją narratorką przedstawiającą perypetie swego niezwykle utalentowanego brata. Paderewski był powiem nie tylko wybitnym pianistą lecz także żarliwym patriotą i wielkim orędownikiem niepodległej Polski, co de facto ziściło się ostatecznie dzięki jego niebagatelnemu wpływowi. Antonina opowiada również nieco o swoich własnych losach, niezbyt szczęśliwym małżeństwie, utracie syna oraz marzeniach i pragnieniach, które nigdy nie miały szans się spełnić ze względu na to, że była kobietą. Jak zapewne wiecie kobiety w tamtych czasach miały być jedynie ozdobą mężczyzny, dbać o dom i rodzinę – taka miała być ich podstawowa rola – refleksja nad tym, iż panie także chciałyby się realizować na innych polach nawet nie przemknęła nikomu przez myśl. Jest to książka o wielkiej siostrzanej miłości, która czasami bywa nieco zaborcza. O zachwycie nad talentem i nietuzinkową osobowością bliskiej osoby. Z kart powieści wyłania się też postać samej Antoniny, jako kobiety inteligentnej, wrażliwej, empatycznej, ale czasem odrobinę złośliwej i zazdrosnej o ukochanego braciszka. W „Siostrze wirtuoza” śledzimy fantastyczną i niesamowicie intensywną karierę Ignacego Jana Paderewskiego, który jak się dowiadujemy był światową gwiazdą na miarę swoich czasów. Autorka ukazuje też jego wzloty i upadki, które podkreślają, iż mimo wielkiego talentu i idącej za nim sławy Ignacy pozostał człowiekiem z krwi i kości – kochał, cierpiał i borykał się ze swoją codziennością podobnie jak każdy z nas, targały nim także różnorakie emocje. Agnieszka Lis w nakreśloną przez siebie historię bardzo umiejętnie wplotła sytuację społeczno – ekonomiczną oraz rolę, jaką pełniły ówczesne kobiety. Bycie kobietą sprowadzało się bowiem wyłącznie do bycia córką, żoną, matką, doglądania bliskich i bycia piastunką domowego ogniska. Niewiasta miała tęsknić i czekać cierpliwie aż panowie spełnią wszystkie wyznaczone im powinności w świecie. Antonina w swej opowieści momentami nieco buntuje się przeciwko takiemu stanowi rzeczy, ostatecznie jest jednak na tyle mocno wtłoczona w utarte schematy, że mimo wszystko ostatecznie w nich pozostaje. Powieść ta jest bardzo interesująca, a w jej obszernych przypisach czytelnik znajdzie wiele odniesień do materiałów źródłowych, z których czerpała autorka. Jeśli macie ochotę poznać bliżej postać Ignacego Jana Paderewskiego oraz jego siostry i zgłębić ich ciekawe losy to zapraszam Was serdecznie do tej lektury. Opowieść jest jeszcze mówiąc kolokwialnie „ciepła”, ponieważ swoją premierę miała zaledwie kilkanaście dni temu – 11 stycznia 2023. * https://www.facebook.com/Ksiazkowoczyta * https://ksiazkowoczyta.blogspot.com/2023/01/sprawy-kobiece-to-skupienie-na-rodzinie.html

Bardzo inspirująca książka o jednym z najwybitniejszych polskich pianistów. Wszechstronny i utalentowany działacz niepodległościowy, kompozytor, który zrobił międzynarodową karierę. "Siostra wirtuoza" - to pełna pasji i emocji opowieść o Ignacym Janie Paderewskim. Najnowsza książka Agnieszki Lis jest napisana w pierwszoosobowej narracji, w której siostra Ignacego - Antonina przybliża szczegóły z jego życia. O muzycznej pasji, drodze do marzeń, patriotyzmie, charytatywnych działaniach na rzecz Polaków i miłościach, które pojawiały się w życiu słynnego wirtuoza. ~ Antonina Paderewska z niezwykłą czułością mówi o swoim bracie, mimo tego, że przez całe życie tkwiła w jego cieniu. Była również uzdolniona muzycznie, lecz nie było jej dane zrobić takiej kariery, jak jej brat. Życie ówczesnych kobiet skupiało się głównie na prowadzeniu domu i wychowaniu dzieci. Siostra Ignacego była dla brata ogromnym wsparciem. Troszczyła się i martwiła, gdy tylko coś złego działo się w jego życiu. Mimo dającej się momentami zauważyć zazdrości, szczerze mu kibicowała. Nigdy też nie integrowała w jego decyzje. Ignacy Paderewski był niezwykle utalentowany i ambitny. Ćwiczył nawet po 16 godzin dziennie i mimo pesymistycznych założeń wielu osób, zyskał niezwykłą popularność. Jego kariera z czasem przybierała na sile. Nie mógł odpędzić się od tłumów i kobiet. Koncertował na całym świecie, w największych zakątkach. Skomponował dzieło sceniczne "Manru". A na zlecenie Ignacego, Antonin Wiwulski wykonał pomnik, który upamiętniał zwycięstwo wojsk polskich w Bitwie pod Grunwaldem. Ekscentryczny wygląd z burzą rudych loków za każdym razem zwracał uwagę na koncertach. Paderewski wspomagał różne działalności charytatywne, nie odmawiał pomocy i był zawsze hojny. Starał się robić wiele dobrego dla Polaków, ofiar wojny. Był współzałożycielem Komitetów Pomocy dla Polaków w Londynie i Paryżu. Za jego sprawą Woodrow Wilson w orędziu do Senatu Stanów Zjednoczonych oświadczył: "Mężowie stanu są wszędzie zgodni, że winna istnieć zjednoczona, niepodległa i samorządna Polska z dostępem do morza". "Siostra wirtuoza" przybliża również życie, jakie prowadziły kobiety na przełomie XIX i XX wieku. Jakie miały prawa, jak żyły, czym się zajmowały. Były to kompletnie inne czasy, w których to mężczyźni rozwijali się zawodowo i spełniali swoje pasje. Kobiety głównie zajmowały się domem, nie wypadało im robić rzeczy, które dla nas są obecnie normą. Książkę czyta się dosyć powoli, ale dla mnie był to plus, bo wolałam po trochu przyswajać sobie informacje. Jest pełną emocji historią o niezwykle utalentowanym wirtuozie. Dla którego muzyka była życiem, która otworzyła mu wiele drzwi i sprawiła, że mógł dokonać wiele dobrego dla Polaków. Polecam! Będzie świetną czytelniczą propozycją dla osób, które lubią biografie i powieści historyczne.

~"SIOSTRA WIRTUOZA" Agnieszki Lis to wielowymiarowa i emanująca elektryzującą, muzyką klasyczną, opowieść o Antoninie Wilkońskiej, siostrze wielkiego kompozytora i pianisty Ignacego Jana Paderewskiego. Kobiecie o której większość z nas zapewne nigdy nie słyszała, a nawet nie miała pojęcia o jej istnieniu, gdyż owa dama żyła w cieniu brata artysty. W czasach kiedy to rządziły twardo ustalone konwenanse, a rola kobieca ograniczała się tylko do bycia żona i matką, bez wyrażania swojego zadania czy dbania o rozwój talentu, marzeń, a nawet planów związanych z dalszym kształceniem - bo i po co? Nie było ważne, nawet to, że Antonina była niezwykle utalentowana muzycznie jak jej brat, gdyż przez to, że była kobietą, nie miała prawa decydować o możliwości rozwoju swojego talentu. Pozostaje zatem pytanie, czy gdyby urodziła się w innych czasach to stała by się słynna pianistką o której usłyszał by również cały świat? Zapewne tak! "Ja nie mogłam nic. Byłam kobietą, czyż to nie wystarczy by nie móc" "Gdybym nie była kobietą – czy byłabym gdzie indziej?” "Czy kobiety naprawdę nie powinny do niczego dążyć?" ~ To właśnie dzięki zastosowanej przez autorkę narracji pierwszoosobowej oraz naszej głównej, skomplikowanej bohaterce - Antoninie, jej błyskotliwemu charakterowi, sposobie bycia, mamy możliwość, poznania prawdziwego losu tysięcy kobiet oraz historii Paderewskiego, od momentu jego narodzin po czasy dorosłe (sukces, romanse, mocne jak i słabe strony) i wielką sławę na arenie międzynarodowej aż po kres jego życia. Drogę żmudną, która kosztowała mężczyznę długich godzin poświęconych ćwiczeniom, ciągłej nauce związanej z brakiem snu czy nawet chwilą na posiłek. Jan Paderewski jako wybitny i wymagający od siebie zbyt wiele człowiek, dzięki miłości do muzyki, uporowi, pracy ponad siły oraz pracy poza granicami kraju zdobył rozgłos na arenie międzynarodowej co pomogło zdobyć kontakty i profity dla Polski. I tak z czasem Jan Paderewski wielki artysta epoki, wirtuoz został Premierem Polski - politykiem, czyniąc ogrom dobra dla ojczyzny. ~ "Siostra wirtuoza" to przepiękna ujmująca serducho biografia o Ignacym Paderewskim, która za pośrednictwem jego siostry Antoniny pozwala przenieść się nam w odległe czasy. Dzięki czemu jako bierny widz jesteśmy świadkiem ważnych wydarzeń, mający kluczowy wpływ na dalsze losy Polski. Gratuluję autorce pomysłu na fabułę oraz cierpliwość w zbieraniu ważnych informacji które stały się wskazówką do napisania obezwładniającej historii o tak ważnej postaci - jaką był Ignacy Paderewski. Ja jestem wprost oczarowana ❤️ I jako wierna czytelniczka poproszę o więcej tak kształcących historii! Polecam J.K.

„Ja nie mogłam nic. Byłam kobietą, czyż to nie wystarczy, by nie móc?” Przenosimy się w czasie, do schyłku XIX wieku, kiedy to Polski nie było na mapie świata. Poznajemy Antoninę Wilkońską, starszą siostrą Ignacego Jana Paderewskiego – to z jej perspektywy autorka, zajmująco snuje swą opowieść. Krok po kroku wnikamy w życie tej kobiety. Widzimy czasy, w których kobiety były zepchnięte na margines, bez prawa głosu, rozwoju, szans na bycie samodzielną, niezależną. Miały być posłusznymi córkami, żonami i miały rodzić dzieci. Antonina po narodzinach brata, zostaje zepchnięta na boczny tor. Ich ojciec widzi tylko talent syna, córka, cóż, to tylko dziewczynka. Nigdy nie było jej dane rozwinąć skrzydeł, szybko wydana za mąż, mogła tylko przyglądać się, jak jej brat pnie się do przodu. Jest w pełni świadoma roli, jaką przyjdzie jej pełnić w życiu, częściowo się z tym godzi. Gdy ona próbuje odnaleźć się w nieudanym małżeństwie, Ignacy zaczyna być rozpoznawany i doceniony w świecie muzyki. Powieść – biografia, jest bardzo przejmująca, wielowymiarowa, tchnie szczerością i realizmem, toczy się niespiesznie. Fabuła ciekawie utkana, dopracowana w każdym szczególe, niesie ogromne, sprzeczne emocje. Dostajemy kompendium wiedzy o wybitnym muzyku i jego bliskich. Czuć ogromną wiedzę i ogrom pracy, jakie pisarka włożyła w stworzenie tej rewelacyjnej opowieści. Antonina to inteligentna, ciepła, wrażliwa, energiczna, młoda kobieta, zawsze w cieniu brata. Nie kryje się ze swoimi prawdziwymi uczuciami, żalem, poczuciem niespełnienia, wręcz stłamszenia. Bywa zaborcza, bardzo czuła i wyrozumiała w stosunku do brata. Oddana, była dla niego ogromnym wsparciem. Wspomnienia snute z pasją i empatią. Dzieciństwo, młodość, nauka, ćwiczenia, porażki i sukcesy, życie rodzinne... śmierć. Niezwykle klimatyczna, nietuzinkowa opowieść o intensywnej karierze Paderewskiego. Jego geniuszu, wzlotach i upadkach, miłościach jego życia, patriotyzmie, karierze politycznej, a w tle trudna sytuacja naszego kraju. Biografia pełna emocji, muzyki i faktów. Rodzinne tajemnice, codzienność ta lepsza i ta gorsza, wstydliwe i piękne chwile. Życie Pendereckiego nie było łatwe, była to trudna droga, pełna wyrzeczeń, ciężkiej pracy - potrafił nieustannie godzinami ćwiczyć grę na fortepianie. Miał w sobie ogromną siłę i determinację, jego parcie do przodu było niezmienne. Wybitny muzyk, patriota, dyplomata, poliglota, filantrop, biznesmen, polityk. Genialnie, subtelnie, delikatnie, wnikliwie opowiedziana historia. Trafia prosto w serce, gra na emocjach i daje do myślenia. Serdecznie polecam! Tatiasza i jej książki :)

[współpraca reklamowa] Wydawnictwo Skarpa Warszawska Ignacy Jan urodził się 6.11.1860 roku. Pół roku po porodzie jego rodzicielka zmarła. Ojciec stał się teraz i ojcem i matką. Starał się wychować syna jak najlepiej. Ignacy miał starszą siostrę, która zawsze stała w cieniu brata. Gdy dostała fortepian, Ignaś też musiał grać na nim. Ojciec zapisał go na nauki, jednak grał on po swojemu. Z czasem założono mu zeszyt „Kompozycje Ignacego Paderewskiego”, w którym miał swoje utwory. Siostra Ignacego to Antosia. Dziewczynka od dziecka była zaniedbywana i niedoceniana przez ojca. Zazdrościła bratu wolności, tego, że może wyjechać za granicę i studiować pianistykę, a później grać wiele koncertów na całym świecie. Gdy miała 21 lat została wydana za męża, którego nie chciała. Stało się to bez miłości i bez jej zgody. Marzenia jej o lepszym życiu skończyły się wraz z małżeństwem. „Siostra wirtuoza” to pełna emocji książka o kobiecie, która stała wiecznie w cieniu swojego wielkiego brata. Ale chociaż miała ona sławnego brata, to jest to książka o niej a nie o nim. Kobieta opowiada swój punkt widzenia i opowiada o rodzinie i jej tajemnicach, romansach i o różnych mniej lub bardziej wstydliwych sprawach. W książce znajdziemy również wiele informacji o losach Polski i Polakach i ważnych wydarzeniach jakie miały miejsce w XVIII wieku. Nie jest to pierwsze dla mnie spotkanie z twórczością pani Agnieszki Lis. Do tej pory przeczytałam „Córkę rabina”, która dostarczyła mi wielu emocji. Podobnie jest w „Siostrze wirtuoza”. Czytając powieści, których akcja dzieje się w XVIII i XIX zastanawiałam, się jakbym mogła odnaleźć się w tamtych czasach i w realiach wtedy panujących. Antosia była bardzo mądrą kobietą, która pragnęła czegoś więcej w życiu niż rodzić dzieci. Niestety, ale nie urodziła się mężczyzną i jej marzenia nie bardzo mogły spełnić się. Bardzo polubiłam tę bohaterkę i jej siłę. Książę czyta się bardzo szybko. Właściwie nie wiem, kiedy znalazłam się na ostatniej stronie. Lekkie pióro autorki, piękny styl pisania, świetnie wykreowane postacie, które zapadają w pamięci na dłużej. To wszystko sprawia, że od lektury nie można oderwać się, a strony same przekładają się. Bardzo polecam ten tytuł tym, co lubią zagłębić się zarówno w historię naszego państwa jak i warunki wtedy panujące, które niestety, ale nie sprzyjały naszemu kraju.

Agnieszka Lis zaskakuje powieścią, która już na starcie kusi tym co najlepsze. Połączenie historycznej przeszłości z fabularną prozą i swobodą stylu autorki przełożyło się na opowieść od której po prostu nie można się oderwać. Nie zawsze było mi po drodze z książkami Lis. Czasami narzekałam na jej brak emocjonalnego zaangażowania, kiedy indziej niekoniecznie przekonywała mnie kreacja bohaterów. To jednak było kiedyś, ponieważ ostatnie tytuły przyniosły mi czystą radość z czytania a "Siostra wirtuoza" stała się zdecydowanie moją ulubioną lekturą. Opowieść pełna bólu, skrywanych marzeń i nadziei na lepsze jutro w bardzo dosadny sposób prezentowała trud tamtejszych czasów, pokazując czytelnikowi punkty z naszej historii o których po prostu nie możemy zapomnieć. Nie zakładajcie, że pojawiający się motyw historyczny wpłynie w nużący sposób na fabułę. Na pewno nie! Właściwie to nuta tego co wydarzyło się kiedyś naprawdę pięknie podbija wiarygodność wydarzeń i wprowadza do akcji wiele skrajnych emocji. Śledzimy losy Antoniny Wilkońskej, siostry Paderewskiego, która otwarcie opowiada o tajemnicach zamkniętych w jej domu oraz o intrygach, które zrodziły się w jej życiu. Z zapartym tchem podążamy więc drogą w pełni wiarygodnie wykreowanej bohaterki, której wielowymiarowa sylwetka nie pozostawia żadnej wątpliwości jakoby miała swoje odzwierciedlenie w prawdziwym życiu. Żyła w cieniu swojego brata a przecież też miała marzenia i wielkie plany. Niestety dostrzegano jedynie wielkiego wirtuoza, którego pokochał cały świat. Obserwujemy pełni niepokoju jak trudno było Antoninie dorastać i podejmować własne decyzje, gdy czuła nieustanny nacisk ze strony rodziny. Autorka w bardzo ciekawy sposób ujęła problemy głównej bohaterki, postawiła ją na równi z czytelnikami i pozwoliła nam utożsamić się z jej historią a było to możliwe za sprawą licznych, często skrajnych emocji. "Siostra wirtuoza" to piękna, czasami poważna, kiedy indziej typowo obyczajowa powieść o tym, że każdy z nas jest jednostką indywidualną i nie może żyć w niczyim cieniu. Lektura pełna zachwytów, emocji oraz cudownie wykreowanych bohaterów. Spośród wszystkich książek Agnieszki Lis ta bez wątpienia należy do grona moich ulubieńców, ponieważ przebija się przez nią kobiecość oraz walka o własne idee.

Antonina Wilkońska z osobliwą czułością, swoistą delikatnością, melancholią, w końcu z zazdrością i podziwem snuje opowieść o życiu swojego brata, wybitnego muzyka Ignacego Jana Paderewskiego. Co ciekawe o sobie pisze przede wszystkim w kontekście braku swobody, braku odwagi i niemocy. Bo jest tylko kobietą. Tylko cieniem. Z perspektywy kobiety opisuje życie genialnego muzyka, bo jej pragnienia nigdy się nie spełnią. Też miała ambicje i talent. Ale urodziła się nie taka jak trzeba. W wersji niewieściej. Gorzkie refleksje znajdziemy tu na temat kobiecości. Rozczarowanie. Krzywdzące konwenanse. Z jednej strony szczere oddanie bratu, z drugiej świadomość, że on może wszystko - bo jest mężczyzną... "Każda szanująca się dziewczyna powinna wyjść za mąż i urodzić dzieci, inaczej się nie liczy ". Natomiast On, wybitny muzyk, władający biegle 7 językami, reprezentant narodu i państwa, którego nie było, umacniał polskiego ducha, podnosił morale, podtrzymywał nadzieję. Obdarzony niezwykłą wrażliwością muzycznej duszy, talentem, urokiem, samozaparciem i nieustępliwością. Na dodatek dobrym sercem. Jednak muzyka była wymagającą kochanką, trzeba było poświęcić jej życie, czasem zaniedbując syna, rodzinę a nawet żałobę ... Artysta wszech czasów, ale także zwykły człowiek, czasem ogarnięty niemocą twórczą i kryzysem. Popadający w skrajności, poświęcający się sprawie polskiej i filantropii. Narracja obdarzona niespieszną fabułą, będąca raczej gawędziarską opowieścią o życiu kogoś bliskiego. Mało tutaj dialogów, a mnóstwo ciekawostek o tym jak Paderewski stał się wybitnym pianistą, jak dochodził do sukcesu, z jakimi problemami się borykał. Kto go uczył, kogo kochał, z kim spędzał najwięcej czasu i ile kosztowały go lekcje nauki...Informacje nawet o tym, że jadał raz dziennie, koło północy ! Książka wymagająca, choć dająca czytelniczą satysfakcję, czasem wzruszająca a nade wszystko dająca obraz czasów i sytuację kobiet w ówczesnych czasach. Napisana w narracji pierwszoosobowej, biograficzna, poniekąd historyczna powieść. Piękny język literacki, ze swadą i wrażliwością nakreślone życie wybitnego człowieka! 8/10