Dwie najlepsze śledcze z Rosji- Natasza Obrazcowa oraz Anastazja Kamieńska biorą udział w programie telewizyjnym, który transmitowany jest na żywo. Całość programu przebiega bez żadnego problemu i zgodnie z założeniami, ale na samym końcu ktoś z publiczności podnosi transparent z napisem "Skoro jesteś taka mądra, zgadnij gdzie znajdziesz śmierć". Bardzo szybko udaje się ustalić, że jest to młody chłopak, który na prośbę nieznanej mu kobiety podniósł go do góry. Po pewnym czasie w Moskwie zaczyna dochodzić do szeregu morderstw , gdzie ofiarami są ubodzy ludzie. Przy ciałach morderca zostawia liściki skierowane do jednej ze śledczych. Tylko do której? Kobiety muszą działać szybko, aby zapobiec kolejnym morderstwom. Pomimo dużej ilości stron książkę czyta się w mgnieniu oka. Dialogi i opisy wydarzeń są dobrze wyważone. Autorka stworzyła świetny mroczny klimat, który idealnie pasuje do tej powieści. Wszystkie wątki są ze sobą spójnie połączone. Zabójca wykreowany jest bardzo ciekawie. Możemy dogłębnie poznać jego psychikę, oraz wszystkie czynniki, które go ukształtowały. Dla mnie pomysł na kryminał z kobietami w roli głównej to strzał w dziesiątkę. Czytam wiele książek z tego gatunku, a przyznaję, mogę na palcach wyliczyć kiedy to kobieta ścigała mordercę a nie mężczyzna. Fajnie było pogłówkować. Czekam na kolejne śledztwa z major Kamieńską, mam nadzieję, że będą tak samo ciekawe.

"Siódma ofiara" - książka miała niedawno swoją premierę, poznajemy tu seryjnego mordercę. To moje kolejne spotkanie z twórczością tej autorki. Dwie rosyjskie śledcze biorą udział w telewizyjnym programie "Kobiety niezwykłych profesji" - Anastazja Kamieńska i Tatiana Obrazcowa. Wkrótce po emisji programu zaczynają umierać ubodzy mieszkańcy Moskwy, a obok zwłok morderca zostawia tajemnicze wiadomości, nie wiadomo czy do Tatiany czy do Anastazji. Czy jedna z nich jest na liście mordercy? Czy major Kamieńska znajdzie go? Dla mnie to ciekawa historia (ponad 500 stron, ale czyta się szybko). Dobrze ukazana psychika zabójcy, mroczny klimat Moskwy lat dziewięćdziesiątych. Kilkuosobowa narracja - poznajemy historię z punktu widzenia Anastazji Kamieńskiej oraz Tatiany, a także samego mordercy, przez co poznajemy jego motywy postępowania. Książka bardzo wciąga, podoba mi się styl autorki. Ciekawie przedstawiła pracę rosyjskiej milicji oraz problemy mieszkańców ówczesnej Moskwy. Autorka ukończyła studia prawnicze, pochodzi z rodziny prawników, pracowała w milicji, zrezygnowała z niej i zajęła się pisarstwem. Polecam przeczytać!

"Siódma ofiara" - książka miała niedawno swoją premierę, poznajemy tu seryjnego mordercę. To moje kolejne spotkanie z twórczością tej autorki. Dwie rosyjskie śledcze biorą udział w telewizyjnym programie "Kobiety niezwykłych profesji" - Anastazja Kamieńska i Tatiana Obrazcowa. Wkrótce po emisji programu zaczynają umierać ubodzy mieszkańcy Moskwy, a obok zwłok morderca zostawia tajemnicze wiadomości, nie wiadomo czy do Tatiany czy do Anastazji. Czy jedna z nich jest na liście mordercy? Czy major Kamieńska znajdzie go? Dla mnie to ciekawa historia (ponad 500 stron, ale czyta się szybko). Dobrze ukazana psychika zabójcy, mroczny klimat Moskwy lat dziewięćdziesiątych. Kilkuosobowa narracja - poznajemy historię z punktu widzenia Anastazji Kamieńskiej oraz Tatiany, a także samego mordercy, przez co poznajemy jego motywy postępowania. Książka bardzo wciąga, podoba mi się styl autorki. Ciekawie przedstawiła pracę rosyjskiej milicji oraz problemy mieszkańców ówczesnej Moskwy. Autorka ukończyła studia prawnicze, pochodzi z rodziny prawników, pracowała w milicji, zrezygnowała z niej i zajęła się pisarstwem. Polecam przeczytać!

„Siódma ofiara” Aleksandy Marininy to 21 tom cyklu o Anastazji Kamieńskiej. Mimo to było to moje pierwsze spotkanie z prozą tej autorki i muszę przyznać, że mimo iż zaskakujące, to też całkowicie udane – nie miałam problemów, by połapać się w zależnościach i relacjach bohaterów serii. Nie jest to krwawy, mroczny i brutalny kryminał. To ciekawa zagadka kryminalna przedstawiona w lekkim, swojskim stylu. To pełni bohaterowie mający życie poza pracą i świetny obraz psychologiczny mordercy. To też trochę przemyśleń na temat człowieka, ludzkiej natury i samej śmierci, ale podanych w sposób nienachalny, dobrze wpasowanych w dialogi i przemyślenia postaci. To również ciekawe przedstawienie życia w Rosji pod koniec lat 90tych XX wieku, a i zaskakujący przejaw feminizmu w podejściu obydwu głównych kobiecych bohaterek. Całość czytało mi się bardzo przyjemnie, zagadka jest mądra i zaskakująca. To naprawdę dobre wytchnienie od współczesnych mrocznych i dusznych kryminałów. Polecam tym, którzy nie potrzebują morza krwi, by uznać lekturę kryminału za satysfakcjonującą.

Dzisiaj przychodzę do Was z recenzją książki, którą miałam możliwość przeczytać dzięki uprzejmości wydawnictwa @czwartastronakryminalu i było to moje pierwsze spotkanie z autorką. Czy udane? No nie bardzo szczerze powiedziawszy. Tak jak z reguły nie czytam opisów tak tutaj przeczytałam i myślę sobie "wow, zapowiada się świetny kryminał!", ale jak przyszło co do czego to się rozczarowałam. Akcja się wlokła, nie wzbudzała we mnie kompletnie żadnych emocji no i jak dla mnie wisienka na torcie. Po co opisy przygotowywania kolacji prawie, że krok po kroku na niemal cała stronę albo opisy sprzątania na półtorej strony 🤦‍♀️ no serio. Nie rozumem tego absolutnie. Książka to sporo cegiełka, a przez te opisy i nudną akcję to była dla mnie męczarnia. Jak na razie odpuszczę sobie autorkę. Może za jakiś czas spróbuję na nowo. Zapraszam na Instagram www.instagram.com/ksiazkowa_nutka oraz na stronę @Ksiazkowa_nutka na Facebooku

Tym razem śledztwo prowadzi nie tylko Kamieńska, ale również Tatiana Obrazcowa. Wszystko zaczyna się kiedy obie śledcze występują w programie telewizyjnym. W tłumie ludzi zadających pytania zauważają napis „Skoro jesteś taka mądra zgadnij gdzie spotkasz śmierć”... Od tego momentu próbują zapobiec kolejnym morderstwom, ale również dowiedzieć się do której z nich był skierowany ten komunikat. Powieść jak każda inna z tej serii trzyma w napięciu i nie pozwala się oderwać. Do tego mamy nawet przepis na Jajka po neapolitańsku, co jest bardzo fajnym dodatkiem, ale dlaczego się on pojawił to już polecam przeczytać 😀 Dużym plusem były rozdziały poświęcone zabójcy, pozwalające na poznanie jego psychiki. Dzięki temu możemy poznać historię z dwóch stron. Jak zawsze polecam Marininę każdemu mającemu ochotę na porządny, dobry kryminał z krwi i kości.