Miecz Salomona. Samotny krzyżowiec. Tom 1 (okładka miękka)

Cudze chwalicie, swego nie znacie. Zastanawiałam się, gdzie autor ukrywał się do tej pory, bo zadebiutował w bardzo dojrzałym stylu, jakby miał juz za sobą kilka naprawdę niezłych pozycji. Jak na powieść przygodową i to jeszcze w klimacie historycznym i to trudnym, bo czas krucjat jest dośc skomplikowany, Marek Orłowski świetnie sobie poradził. Nie jestem wielką miłośniczką krwawych scen i opisów bitew, ale jednak rozmach i plastyka scen batalistycznych zrobiły wrazenie nawet na mnie. Trochę się pogubiłąm w dwóch prologach, ale zważywszy, że to początek cyklu, da sie to wybaczyć. Główny bohater, z poczatku może trochę czarno biały, w miarę rozwoju akcji nabiera charakteru i z pewnością jest postacią bliską sercu czytelnika. Autor prowadzi go przez coraz bardziej niebezpieczne przygody, aż do niesamowitej końcówki, która po prostu zmusza do sięgnięcia po drugi tom. Bawiłam się wybornie przy tej lekturze, polecam wszystkim fanom książek przygodowych!

Marek Orłowski, a właściwie Marko Szapkarow-Orłowski, urodził się w Warszawie w 1958 roku. Jedną z jego pasji jest historia średniowiecza. Uwielbia czytać książki, a od niedawna sam je pisze. Samotny krzyżowiec to jego debiut literacki. Powieść została wydana przez Instytut Wydawniczy Erica w 2014 roku.
Jest rok 1187 roku. W Królestwie Jerozolimskim trwają walki między krzyżowcami a niewiernymi. W licznych potyczkach giną dziesiątki rycerzy, a sułtan Saladyn zdaje się niepokonany. Zagarnia kolejne hektary ziem, morduje chrześcijan i plądruje miasta. Bracia zakonni bronią się jak mogą, ale ich siły topnieją w zastraszającym tempie. Wśród ich wojsk jest jednak wojownik, który już raz uszedł cało z potyczki z sułtanem. Roland de Montferrat, zwany Czarnym Rycerzem, to legendarny wojownik, który sieje postrach w szeregach wroga. Nie jest zakonnikiem, ale walczy po stronie chrześcijan, chcąc w ten sposób zmazać grzechy z przeszłości. Wojna trwa, a posiłki z Europy nie nadciągają. Wielki Mistrz postanawia zwrócić się o pomoc do asasynów, płatnych morderców. Chce, by zabili oni Saladyna. W zamian oferuje im ogromny skarb, który przez lata skrywali krzyżowcy.
Marek Orłowski stworzył powieść historyczną, w której nie brak wątków fikcyjnych. Autor przyznaje się do tego w ostatnim rozdziale książki, w którym tłumaczy, co zaczerpnął z historii, a co wymyślił. Lektura jest oparta na prawdziwych wydarzeniach, a te fikcyjnie są tak dobrze wmieszane w całość, że czytelnik przyjmuje opowieść jako prawdziwą.
Głównym wątkiem jest wojna z niewiernymi. Autor opisuje potyczki, narady, pertraktacje, szpiegowanie i zdrady. Orłowski przedstawia też zakon templariuszy. Bardzo dokładnie studiuje ich zasady, pokazuje kodeks honorowy. Wkłada w usta swoich bohaterów opinie dotyczące śmierci i życia. Poza tym w książce znajdziemy również wątek przygodowy związany z tajemniczym skarbem króla Salomona. Pojawia się też motyw nieszczęśliwej miłości.
Mocnym punktem lektury jest główny bohater. Sylwetka Czarnego Rycerza pojawia się na początku powieści, ale o nim samym dowiadujemy się więcej dopiero w kolejnych rozdziałach. Jednak nawet po zakończonej lekturze ma się wrażenie, że nie wszystkie karty zostały przed nami odkryte, a Roland skrywa jeszcze wiele tajemnic. Być może wątpliwości rozwieje drugi tom powieści, który jest już dostępny w księgarniach.
Warto wspomnieć o narratorze trzecioosobowym. To wszechwiedzący obserwator, który nie skupia się jedynie na Rolandzie. Opisuje też to, co robią inne postacie. Dzięki temu czytelnik dostaje kompletny obraz sytuacji widzianej z różnych perspektyw.
Podczas lektury czekają nas dwie niespodzianki. Pierwszą jest język, którym posługuje się autor. Plastyczne opisy, wtrącenia łacińskie i arabskie, cytaty z Biblii i Koranu sprawiają, że czytelnik przenosi się do Ziemi Świętej i wraz z krzyżowcami bierze udział w naradach i wojnach. Orłowski opisuje także różne wonie, a robi to tak doskonale, że czytający nieraz marszczy nos, wyczuwając fetor rozkładających się ciał czy rozlanej krwi. Drugą niespodzianką są ilustracje. Ich autorem jest sam Marek Orłowski. To niewielkie ozdoby, które nie odwracają uwagi od tekstu, ale go dopełniają.
Książka nie wszystkim przypadnie do gustu. Nie brak w niej krwawych scen, długich opisów pojedynczego zdarzenia. Nie jest uporządkowana chronologicznie, do niektórych rzeczy wraca się po kilku kartkach. Często pojawiają się retrospekcje. Także historia może wydać się skomplikowana. Początkowo czytelnik może nie radzić sobie ze zrozumieniem, kto jest kim. Liczne postacie i obcobrzmiące nazwiska mogą przyprawić o zawrót głowy. Warto jednak dać tej pozycji szansę. Po kilkunastu stronach wątpliwości się rozwiewają, a opowieść wciąga.
Moim zdaniem Samotny krzyżowiec to interesująca lektura. Mimo że nie jestem fanką historii, książka porwała mnie od pierwszej strony. Styl autora przeniósł mnie w czasie i przestrzeni. Zaskakujące zwroty akcji nie pozwoliły mi odłożyć książki przed skończeniem rozdziału. Na pewno sięgnę po drugą część.
Polecam tym, którzy szukają czegoś związanego z historią i przy okazji chcą przeżyć przygodę. To ciekawa książka, która przeniesie was do średniowiecznych czasów walki religijnej i nie wypuści przez kilka godzin.

Książka ta rozpoczyna cykl "Samotnego krzyżowca", a jednocześnie debiutem Marka Orłowskiego. Wprawy krzyżowe, templariusze, zderzenie się dwóch kultur jest tym, o czym lubi się czytać, tematyka jest ciekawa i pozwala się wykazać.

Głównym bohaterem powieści jest krzyżowiec Roland Demontferrat, zwany też Czarnym Rycerzem. Znany jest zarówno w szeregach swoich sprzymierzeńców jak i wrogów. Jego sława jako wojownika ciągnie się daleko przed nim, gdziekolwiek się znajdzie. Jego imię powtarzane jest z szacunkiem i podziwem. Zna wszystkie sztuki walki, lecz nie spieszy się, aby zasilić szeregi Templariuszy. Niestety sam jeden nie jest w stanie odwrócić wyniku wojny i sułtan Saladyn odnosi zwycięstwo pod Hittin. Wtedy właśnie Roland zostaje wysłany jako obstawa do siedziby assasynów, aby prosić o wsparcie Starca z Gór, Nie wie on w jaki sposób pokonać nadprzyrodzone siły, które pojawiły się w miejscu, w którym kiedyś wykuto demoniczny miecz.

Może się wydawać, że jest to powieść historyczna, lecz autor tylko wykorzystuje elementy historii i nie skupia się na niej szczegółowo. To co działo się w czasie wypraw krzyżowych jest tylko otoczką tej powieści. Uwagę czytelnika z pewnością przykuje motyw związany z legendarną Arką Przymierza, skarbami i samym Zakonem Templariuszy.

Ogólnie rzecz biorąc książka jest przyjemna i lekka. Jak na debiut jest całkiem dobra pod względem stylu. Dobre jest także to, że autor w żaden sposób nie naciągał i bardzo nie rozszerzał akcji byleby tylko zapełnić strony, co jest bardzo dużym plusem. Przede wszystkim widać, że Orłowski miał dobry pomysł na napisanie tej historii i osiągnął swój cel. Elementy fantastyczne skupiające się wokół tytułowego miecza Salomona pobudzają wyobraźnię i dodają do całej historii czegoś niesamowitego.

Jak już wcześniej wspomniałem "Miecz Salomona" otwiera trylogię. Sprawia, że ma się ochotę na więcej, dlatego na pewno sięgnę po kolejne tomy tej wspaniałej powieści. Książka z pewnością zadowoli miłośników historii, dobrej przygody, a także miłośników legend i mitów.

Książka Samotny Krzyżowiec - Miecz Salomona jest debiutem polskiego pisarza Marka Orłowskiego, który pisząc ją pokazał że jest prawdziwym znawcą historii średniowiecza oraz oręża tamtego czasu. Książa jest naprawdę świetna, nie zawiedziemy się jej zakupieniem. Już czytając pierwsze strony poczujemy ciekawość zawartej w niej historii. Czytelnik zostaje wprowadzony w tajemniczy świat starożytnej Jerozolimy którą włada wielki Salomon oraz świat odległej i nie znanej nam starotestamentowej magi. Następnie akcja przenosi się w czasy Wypraw Krzyżowych, kiedy to rycerze Templum bronili pielgrzymów podróżujących drogami Królestwa Jerozolimskiego do Grobu Pańskiego. Akcja zaczyna się od bitwy pod Hittinu gdzie wojska Krzyżowców ponoszą jedną z największych porażek, która jak się później okaże była początkiem upadku Królestwa. Już na początku książki jest nam dane dobrze poznać jej głównych bohaterów min: Rolanda de Monteferratu(czarnego rycerza), Saladyna, Mistrza Odona Saint-Claire i wiele innych postaci. Akcja rozgrywa się bardzo szybko nie dając nam przez cały czas mnóstwo emocji. Książka staje się coraz ciekawsza kiedy to Wielki Mistrz Templum wysyła swych ludzi do siedziby asasynów aby zdobyli niezwykły miecz, wykuty przez demona i ukryty tam przed wiekami, gdzie muszą się zmierzyć nie tylko z wrogami ale także i z mistycznymi mocami. Bo tylko ta niezwykła broń może przeważyć szale zwycięstwa na stronę walecznych Chrześcijan. Abyśmy mogli lepiej wyobrazić sobie dziejącą się tam akcje na pierwszej stronie książki umieszczona została bardzo dokładna ówczesna mapa terenów wypraw Krzyżowych. Książkę tą polecam wszystkim czytelnikom ale szczególnie tym którzy interesują się historią oraz czasami rycerzy i wypraw Krzyżowych. Szczerze liczę na szybkie pojawienie się kolejnej części tej książki ponieważ jak na debiut literacki jest ona mistrzowskim dziełem.

Powieści historyczne to książki, po które zawsze bardzo chętnie sięgam, podobnie jak i po fantasy. Oba z tych gatunków w równym stopniu mocno oddziałują na eskapizm, dzięki czemu czytelnik może oderwać się od rzeczywistości, zapominając o problemach codziennych i delektując się lekturą. Wystarczyło więc podsunąć mi tylko "Miecz Salomona" pod nos i nikt nie musiał namawiać, bo czytanie ruszyło z kopyta.

Książka, zanim zacznie się właściwa jej akcja, wprowadza nas dwoma prologami. W jednym dowiadujemy się, że Salomon, Pan Izraela, nakazuje swojemu kowalowi wykucie miecza ze specjalnie pozyskanego po upadku z nieba kamienia, który miał się okazać wyjątkową bronią przeznaczoną tylko jednemu Panu. W drugim natomiast przenosimy się do Jerozolimy do roku 1120, gdzie za sprawą Hugo de Payensa powstaje Zakon Rycerzy Chrystusa, później znany jako Templariusze, który ma walczyć w imię wiary wykazując śluby ubóstwa, czystości i posłuszeństwa. Po tym wstępie jesteśmy już przeniesieni do roku 1187, kiedy na dobre rozpoczyna się akcja tej książki.

Wojska krzyżowców na czele z głównym bohaterem Rolandem De Motferratem, zwanym Czarnym Rycerzem, ponoszą druzgocącą porażkę z Sułtanem Saladynem na wzgórzach Hittynu. I nie jest to jedyna porażka jaką ponoszą, bo Saladyn posiada ogromną armię i dzięki niej i własnemu sprytowi zdobywa większość ziem Jerozolimy. Żeby zapobiec całkowitemu upadkowi Królestwa wielki mistrz templariuszy wysyła Rolanda z sekretną misją do Starca z Gór, wodza asasynów, zabójców, którzy nie cofną się przed niczym, jeśli otrzymają zlecenie likwidacji namierzonego celu. Czy zaprawiony w bojach i niezwyciężony Roland de Monferrat zdoła wypełnić misję i tym samym przyczyni się do ochrony Królestwa? Czy ma coś z tym wspólnego sekretna broń wykuta setki lat temu? A może coś innego ocali Jerozolimę?

Rewelacyjnie napisana pierwsza część z nie wiadomo ilu, sagi „Samotny krzyżowiec” autorstwa Marka Orłowskiego wciąga, zapiera dech w piersiach , a kończy się w takim momencie, że zabić autora to mało! Co oczywiście jest plusem samym w sobie, powieść naprawdę kończy się świetnie.
Młody, zawsze na czarno ubrany Roland de Montferrat, zwany Czarnym Rycerzem, wędruje po Ziemi Świętej, bierze udział w walkach toczonych przez Zakon Templariuszy, a w głowie ma tylko wspomnienie o dawnej miłości oraz nadzieję. Nadzieję związaną z mieczem króla Salomona, z odkryciem jego tajemnicy, rozwikłaniem jej. Wędrówka prowadzi go do sekty asasynów, gdzie jest szansa na rozwikłanie nużącej go od dawna zagadki. Pozostaje tylko pytanie, dlaczego Czarny Rycerz chce posiąść wiedzę, a może i sam miecz, opętany przez demona?
Bardzo roztropnie napisana książka, bez zbędnych upiększeń, bez językowego przesytu, za to z wartką akcją, ciekawie naszkicowanymi bohaterami i historią, która sama wchodzi w głowę. Podobno debiut literacki – z czym pewnie ciężko się kłócić – na takowy nie wygląda. Przewyższa językiem niejedna historyczną powieść! Polecam gorąco.

Niczym nie wyróżniająca się książka batalistyczna osadzona w okresie walk między krzyżowcami a saracenami.Wraz z głównym bohaterem przemierzamy bliski wschód okresu krucjat i uczestniczymy w kolejnych(większości autentycznych) bitwach i pomniejszych starciach. I to by było wszystko,gdyż wielkich tajemnic Jerozolimy,Templariuszy i starożytnych artefaktów jest w treści niewiele. Oprócz pierwszych kilkudziesięciu stron które opisują genezę tytułowego przedmiotu,reszta książki to wielostronicowe opisy batalii .Krótkie fragmenty fabularne są tylko wstępem do kolejnej podróży i walki.I nawet dość nieoczekiwana i groźna sytuacja bohatera w końcowej części książki nie przekona mnie do zakupu kolejnego tomu.
Podsumowując-kto lubi przewlekłe opisy walk rycerstwa w Ziemi Świętej w XI i XII wieku będzie zadowolony.Ktoś poszukujący przygód z szybkimi i zaskakującymi zwrotami akcji może poczuć się nieco rozczarowana.

"Samotny krzyżowiec. Miecz Salomona" zalicza się do tych debiutów, które zaskakują czytelnika swoim wysokim poziomem. Owszem, książka ma kilka mankamentów, jednakże w zderzeniu z faktami, że błędy nie rzucają się w oczy oraz, iż jest to debiut, można by przymknąć na nie oko. Lektura tej powieści zapewnia frapującą i przemyślaną historię, w której granica między fikcją literacką a faktami historycznymi mocno się zaciera. To także okazja poznania bohatera literackiego, który szybko zaskarbia sobie naszą sympatię. Jeżeli poszukujecie intrygującej lektury, z którą miło spędzicie czas, to polecam Wam debiut literacki Marka Orłowskiego. Gorąco polecam!

Więcej: http://recenzjeoptymisty.blogspot.com/2016/05/miecz-salomona-marek-orowski.html

Nie tak łatwo o dobrą i wciągającą powieść historyczną, szczególnie, jeśli dotyczy czasów odległych. Trzeba umieć czymś zainteresować, zafascynować czytelnika, ale i zręcznie przenieść to na papier. Markowi Orłowskiemu chyba znakomicie to się udało. Czasy krucjat w jego wydaniu są przedstawione niezwykle obrazowo, trzymając w napięciu i przyciągając specyficznym charakterem epoki.

Jestem zachwycony tą książką. Dobry debiut, książkę się dobrze czytało. Jestem bardzo pozytywnie nastawiony do twórczości autora, zastanawiam się czy nie spadnie z czasem w jakości, mam nadzieję, że kolejny tom będzie równie dobry, albo nawet lepszy od "Samotnego Krzyżowca". Polecam ten debiut, warto przeczytać i spróbować się z nowym autorem.