Cinder. Saga Księżycowa. Tom 1 (okładka twarda)

Marissa Meyer jest znaną amerykańską pisarką zajmującą wysoką pozycję na liście New York Times’a pośród wielu bestsellerów, znajomość z tą panią zaczęłam od „Bez serca” o przepięknej okładce, która oddawała klimat tej książce. Wydawnictwo Papierowy Księżyc sprezentowało mi także Sagę Księżycową „Cinder” oraz „Scarlett”, za co dziękuję. Książka wydana w twardej oprawie z charakterystyczna czerwoną szpilką i czymś jeszcze metalowymi kośćmi ukrytymi pod skórą. Tak, tytułowa bohaterka Księżycowej Sagi jest osieroconym cyborgiem, wiem, jak dziwnie to może brzmieć, ale dlaczego nie? Przenosimy się w daleką przyszłość, bowiem aż 126 lat po IV wojnie światowej, po której zakończeniu ludzkość nawiązała nowe sojusze, po raz kolejny podnosząc się ze skutków rozlewu niepotrzebnej krwi. Świat toczył jednak zupełnie inną wojnę, chociaż działania zbrojne dawno dobiegły końca. Letumosis, śmiertelnie niebezpieczna choroba dziesiątkująca ludzkość, z którą toczą wojnę naukowcy próbując znaleźć atidoutm. Mimo heroicznej walki i usilnych starań ciągle słychać o kolejnych zachorowaniach, a co za tym idzie zgonach. Akcja toczy się w stolicy Wspólnoty Wschodniej, czyli w Nowym Pekinie, gdzie władza jest sprawowana przez Cesarza- Rikana, który niestety zachorował na letumosis. Mieszkańcy miasta i całego świata są wstrząśnięci i zrozpaczeni taką informacją. Ludzkości udało się skolonizować księżyc, a żyjąc w takich warunkach udało się wyewoluować w nieco odmienną rasę. Królowa Luny- Levana stara się nawiązać korzystny dla siebie sojusz między Ziemianami, a Lunarami. Jednym z założeń sojuszu jest ślub Levany z cesarzem Rikanem, który przez wszystkie lata nie zgadzał się z wymogami królowej. Śmiertelnie chory cesarz zdaje sobie sprawę, że władzę obejmie jego syn Kai, który zamierza trwać przy wcześniejszej decyzji ojca, co nie zniechęca Levany. „Czy istoty twojego pokroju wiedzą, czym jest miłość? Czy ty w ogóle coś odczuwasz, czy to jedynie kwestia... oprogramowania?” Główna bohaterka Cinder, jak wcześniej wspominałam jest sierotą, która jest wychowana przez złą macochę. Mieszka z dwoma przyrodnimi siostrami w niezbyt dużym mieszkaniu zarabiając na swoje utrzymanie, jako mechanik, okrzyknięty mianem najlepszego w całym Pekinie. Zawdzięcza to nie tylko sumienności i zaangażowaniu, jakie wkłada w wykonywaną pracę, ale także temu, że jest w 36% maszyną. Pewnego dnia na jej stragan zawędruje książę Kai prosząc, aby naprawiła mu jego androida, który posiada cenne dla niego informacje. To spotkanie da początek zupełnie nowemu życiu, sieci tajemnic, intryg, w które zostanie wplątana. Ach, Ci mężczyźni. Rozpocznie się także walka z czasem o odkrycie lekarstwa na, leumosis, które nęka coraz mocniej kruchy, ludzki świat. Cinder nie chce zdradzić księciu prawdy o swojej trzydziestosześcio procentowej mechanicznej budowie, a on sam jest tego nieświadomy. W taki sposób główna bohaterka wpadnie w sam środek międzygalaktycznej rozgrywki, w której ma do odegrania dość istotną rolę. Jak długo uda jej się zachować tożsamość w tajemnicy? Co też kryje jej przeszłość, że stała się tak istotnym elementem? Czy jest gotowa na poświecenie, aby ocalić mieszkańców Ziemi? „- W tym mieście jest jakieś dwieście tysięcy samotnych dziewcząt, które wyszłyby z siebie za ten przywilej. Zapadła między nimi cisza. […] - Dwieście tysięcy samotnych dziewcząt. – powiedział. – Więc dlaczego nie ty?” Tą książką Marrisa Meyer zadebiutowała, widać, że jest osobą, która uwielbia baśnie, dlatego dostrzegamy w książce zarys unowocześnionego Kopciuszka. Ojciec Cinder zmarł przed pięcioma laty, a ona zmuszona była zamieszkać z macochą i dwiema przyrodnimi siostrami, w wyniku poważnego wypadku musiała przejść kilka operacji, aby ocalić życie. Tak stała się cyborgiem, człowiekiem drugiej kategorii, bez praw, ale za to z obowiązkami. Rodzina przecież sama się nie utrzyma. Cinder czuje się niegodna księcia, broni się zawzięcie przed uczuciem, które się w niej rodzi. Kto jest w stanie pokochać cyborga? Czy maszyna ma prawo do miłości? Traktowana przez społeczeństwo jak niewolnik i służąca nie ma zbyt dużej wiary w siebie. Cyborgi się posiada, stają się własnością, jak więc syn cesarza miałby spojrzeć na nią przychylniej? Nie mógłby, nie powinien. Los, jednak bywa przewrotny. W historii, jak na Kopciuszka przystało nie może zabraknąć balu, na którym Kai wybierze swoją przyszłą małżonkę, oczywistej obecności na nim sióstr ze wstawiennictwem macochy, a także przekonania, że nasza Cinder się na nim nie pojawi. W wyniku zawirowań w fabule Cinder nie tylko się na nim zjawiła, ale także coś znaczącego zgubiła uciekając o pół nocy z pałacu. Nie zdradzę jednak więcej szczegółów, aby je poznać powinniście sięgnąć po pierwszy tom Sagi Księżycowej. „Może spotkasz odpowiednią dziewczynę na uroczystościach. Ekspresowy romans, żyli długo i szczęśliwie i przez resztę swych dni nie doświadczyli trosk.” W moim przypadku książka czytała się sama, wciągnęła mnie historia ukrywającej przed ś

Do pierwszego tomu Sagi księżycowej podchodziłam z dużą ostrożnością, bo naprawdę fantastyka, to taki gatunek literacki, który znam od podszewki i ciężko czymkolwiek mnie zaskoczyć. Nie mniej jednak opis niesamowicie mnie zainteresował i musiałam przeczytać tę powieść. Jakich wrażeń mi dostarczyła? Czy mnie usatysfakcjonowała? Tego dowiecie się z mojej recenzji. Zapraszam. Ulice Nowego Pekinu zapełniają ludzie i androidy. Na ulicach szaleje zaraza, która zbiera ogromne żniwo, a księżycowa królowa próbuje przejąć władze także na ziemi. Do swoich celów używa szantażu i wszystko wskazuje na to, że jej plan ma szansę się powieść. Nikt nie zdaje sobie sprawy, że los ziemi spoczywa w rękach jednej samotnej i zagubionej dziewczyny. Cinder nie jest normalną dziewczyną, jest cyborgiem, który nie pamięta swojego życia sprzed operacji, która uratowała jej życie, ale także zmieniła ją w maszynę. Przez to dziewczyna czuje się wyrzutkiem i obywatelem drugiej kategorii. Mężczyzna, który ją adoptował, nie żyje, a macocha jej nienawidzi i obwinia za wszystko, co złe. Cinder jest jej popychadłem, ale postanawia zmienić swoje życie. Wtedy też jej życie splątuje się z życiem przystojnego księcia Kaia i oboje czują, że dopadło ich zakazane zauroczenie. Poza tym okazuje się, że dziewczyna może mieć więcej wspólnego z międzygalaktycznym konfliktem, niż można było się tego spodziewać. Cinder czekają trudne wybory. Czy wybierze wolność, czy zaryzykuje swoje życie? Na pewno musi odkryć prawdę o sobie, bo tylko ona może uratować świat przed zagładą. Na samym początku przyznam Wam się bez bicia, że miałam ciężko żeby zabrać się za tę powieść. Nigdy nie lubiłam azjatyckich filmów, a tym bardziej książek z takimi bohaterami. W sumie to chyba sama nie wiem, dlaczego tak było, no ale było i już. Teraz żałuję, że tak długo książka leżała na moim recenzyjnym stosie, bo wpadłam w tą historię po same uczy i nie wiem, w jaki sposób dam radę czekać na kolejną część. Chyba każdy z nas jako dziecko lubił bajki. Ja od małego zaczytywałam się w Kopciuszku i Królewnie Śnieżce, a Cinder to taka właśnie bajka o Kopciuszku, ale z przyszłości, który na balu nie zgubił pantofelka, a sztuczną stopę. Autorka wzorowała się na tej bajce i naprawdę wyszło jej to genialnie. Ja zatraciłam się w tej historii i zdecydowanie chcę więcej. Oczywiście historia Cinder różni się bardzo od pierwowzoru, bo w książce dzieje się naprawdę dużo, jest wiele emocji, tajemnic i intrygujących wydarzeń, a wszystko to osnute jest mgłą niebezpieczeństwa. Tutaj nic nie jest pewne, na każdej stronie zostajemy zaskoczeni czymś innym i z bijącym sercem wyczekuje się zakończenia, które tylko jeszcze bardziej pobudza ciekawość i ciężko pogodzić się z tym, że trzeba czekać na kolejny tom. Autorka wykreowała naprawdę świetnych bohaterów i choć to Cinder wiedzie prym, to także poznajemy bardzo dobrze księcia oraz pewnego doktora, o którym nic Wam nie napiszę. Bardzo polubiłam Cinder, która żyła w przeświadczeniu, że jest nic nie warta, że jest niczym i nikogo nie obchodzi jej los. Bardzo często jej współczułam, bo czy ktokolwiek chciałby być popychadłem, osobą od sprzątania i zarabiania? Na pewno nie, a Cinder właśnie taką osobą była w domu. Według mnie dziewczyna była wyjątkowa, bo mimo tego, że była cyborgiem, to potrafiła odczuwać emocje, była silna i wiedziała, czego tak naprawdę chce. Potrafiła współczuć, nienawidzić i kochać. Jej życie było pełne bólu i cierpienia i niestety nad jej głową cały czas zbierały się czarne chmury. "Czy istoty twojego pokroju wiedzą, czym jest miłość? Czy ty w ogóle coś odczuwasz, czy to jedynie kwestia... oprogramowania?" Jeżeli chodzi o księcia Kai, to niesamowicie go podziwiałam, bo był to młody człowiek, który stanął przed nie lada wyzwaniem. To on musiał zdecydować, co jest najlepsze dla jego kraju i dla jego ludu. Gdy poznał Cinder zaczął się w niej zakochiwać i to właśnie ona nawet w trudnych dla niego chwilach potrafiła wywołać uśmiech na jego twarzy. Niestety młody książę nie wiedział o dziewczynie najważniejszej rzeczy, a przecież jak wiemy, tajemnice potrafią wszystko zniszczyć. W książce są jeszcze dwie ważne postacie, pewien doktor oraz królowa Levana, ale o nich cicho sza. W tej części poznajemy ich, ale nic na ich temat Wam nie zdradzę, żebyście mieli wiele niespodzianek podczas czytania. Polecam Wam tę powieść z czystym sumieniem. Na samym początku myślałam, że dostanę ckliwy romans i fabułę, która toczy się tylko i wyłącznie wokół głównych bohaterów. Jednak moje podejrzenia się nie sprawdziły, bo książka jest pełna niespodzianek. Dużo się w niej dzieje i na pewno nie znajdziecie w niej ani grama cukru. Miejscami jest przewidywalna, ale zakończenie Was na pewno zaskoczy i tak jak ja będziecie niecierpliwie czekać na kolejny tom. Gorąco polecam! Za możliwość przeczytania książki dziękuję Wydawnictwu Papierowy Księżyc.

Nie jest tajemnicą, że uwielbiam retellingi. Moda na nie jest spełnieniem moich dziecięcych fantazji w dorosłym wydaniu. Więc, kiedy pojawia się nowy tytuł moje serce bije szybciej, uśmiech rozjaśnia twarz, a portfel choć pusty sam się otwiera. Saga księżycowa już dawno kusiła swoją zagraniczną wersją, ba! nawet zakupiłam "Cinder" w wydaniu wydawnictwa Egmont, ale jak tylko dowiedziałam się, że nie wydadzą 3 i 4 części odłożyłam na półkę bez czytania (jak tak można!). I chwała Papierowemu Księżycowi, że zdecydował się wydać tę sagę, w dodatku tak zjawiskowo! Wracając jednak do "Cinder", po małym researchu okazuje się, że Kopciuszek (myślę sobie -ok, fajnie lubię,) w futurystycznej wersji- (jakoś to przeżyję) jest cyborgiem... Kopciuszek cyborgiem? Byłam pewna, że to nie może się udać! Ale nie mogę oceniać bez spróbowania, tak więc dałam jej szanse, usiadłam popołudniu z książką w ręce- skończyłam nad ranem. Oj jak bardzo lubię się mylić! "Łatwiej jest przekonać innych o swojej urodzie, jeśli samemu nie ma się co do niej wątpliwości. Lustra mają jednak nieprzyjemny zwyczaj przekazywania prawdy." FABUŁA: Marissa Meyer zabiera nas na ulice Nowego Pekinu, gdzie ludzie żyją wspólnie z androidami, a w mieście szaleje śmiertelna zaraza, która nie oszczędza nikogo - ukochanego nawet cesarza. Jakby tego było mało do wszystkich nieszczęść dołączają również księżycowi- bezlitośni mieszkańcy księżyca, na czele ze swoją śmiertelnie niebezpieczną królową, którzy jakby tylko czekali aż będą mogli przejąć władze na planecie. W środku, tych niezbyt radosnych okoliczności mieszka Cinder- która jest cyborgiem i mechanikiem. Zresztą jednym z najlepszych w Nowym Pekinie. Jako cyborg dziewczyna jest traktowana znacznie gorzej niż mieszkańcy, którzy nie posiadają w sobie cyfrowych złączy. Choć jako jedyna zarabia na utrzymanie macochy i dwóch sióstr, to nie może oczekiwać na wdzięczność, macocha jej nienawidzi. Jedynie android imieniem Iko i jedna z przyrodnich sióstr i darzy Cinder sympatią, ale i to nie trwa długo. Wszystko zmienia się, kiedy pewnego dnia stragan dziewczyny cyborga odwiedza następca tronu, młody książę Kai. Serce Cinder zabije mocniej, nie ma jednak pojęcia, że to zdarzenie wywoła lawinę innych, którym niczego nie świadoma Cinder będzie musiała stawić czoła. Czy uda znaleźć się lek na Litumozę? Czy księżycowa królowa Levana osiągnie swój cel? Czy jest jakaś szansa, żeby uratować Ziemię? Na te i całą masę innych pytań odpowiedzi znajdziecie w 1 tomie sagi księżycowej. "36,28 procent. W takim stopniu nie była człowiekiem." BOHATEROWIE: Cinder jest absolutnie wspaniała! W kanonie YA i NA, gdzie zbyt często można spotkać bohaterki nijakie, głupiutkie czy infantylne, albo co tu dużo mówić mocno denerwujące swoim zachowaniem, Cinder wymiata. Byłam przekonana, że jej cechy cyborga będą mi przeszkadzać, w końcu to miał być Kopciuszek! Całe szczęście Marissa Meyer tylko lekko zainspirowała się historią Kopciuszka, i uwierzcie mi tu nie będzie cukierkowo. Cinder jest mądra, zaradna i waleczna. Choć doświadczyła nie wiele miłości w swoim życiu to jest w stanie poświęcić wszystko dla tych, których kocha. Jej uczucie do księcia jest szczere i piękne. Dziewczyna ma bolesną świadomość tego, że jako cyborg jest obywatelką drugiej kategorii i nigdy nie będzie godna Kaia. "- Skoro już jesteśmy przy operacji oczu, czy wiesz, że brakuje ci kanalików łzowych? - Czego? Naprawdę? A myślałam, że jestem po prostu emocjonalnie upośledzona." Kai również zaimponował mi swoją dojrzałością i stanowczością, kiedy musiał podejmować ważne dla swoich rodaków decyzje, nie dziwę się, że Cinder darzy go uczuciem. Mamy tu całkiem nieźle nakreślone relacje między bohaterami, lubimy ich bądź darzymy wręcz odwrotnym uczuciem. Cinder i Kai pokazują nam jak każdego dnia poświęcają wszystko co mają i walczą o lepsze jutro, a czeka ich bardzo ciężka walka. KSIĄŻKĘ POLECAM JEŚLI: +lubicie retellingi +chcecie zawalczyć wraz z Cinder i Kaiem o losy Ziemi +macie ochotę na inne podejście do klasycznych baśni KSIĄŻKI NIE POLECAM JEŚLI: -nie przepadacie za fantastyką/sci-fi - retelling to nie Wasza bajka 😉 PODSUMOWANIE: Pióro Marissy Meyer jest lekkie i niesamowicie szybko czyta się tę historię. Czy ma wady? Ależ oczywiście, i nie mam zamiaru zaprzeczać. Brakowało mi opisów miejsc, Nowy Pekin miał taki potencjał, tyle chciałam się o nim dowiedzieć, i czułam lekki niedosyt. Z drugiej strony czy wadą jest to, że było mi mało? To nie jest wiekopomne dzieło literackie, ale cudowna historia o walce o lepsze jutro i miłości ponad podziałami. Podejdźcie do niej z otwartym umysłem, i po prostu dajcie się porwać do Nowego Pekinu, i poznajcie historię Cinder. Ja dałam jej szansę i przeżyłam wspaniałą przygodę. Nie mogę się doczekać kolejnego tomu! http://ksiazkaibestia.blogspot.com/2018/01/cinder-marissa-meyer.html

" Czy istoty twojego pokroju wiedzą, czym jest miłość? Czy ty w ogóle coś odczuwasz, czy to jedynie kwestia... oprogramowania? " Nawet nie wiecie jak się cieszę, że mogę dla was pisać tą recenzje. Wiem, że takowa pojawiła się już na moim blogu, jednak postanowiłam, że z okazji tego, że cała seria zostanie wydana w Polsce to przeczytam pierwsze tomy jeszcze raz z kilku powodów. Po pierwsze, żeby dokładnie przypomnieć sobie wszystkie wątki i niczego ważnego nie pominąć, po drugie, aby sprawdzić czy z biegiem czasu moje upodobania co do tej serii się nie zmieniły, no i na koniec byłam ciekawa czy cokolwiek w swoim tłumaczeniu zmieniło wydawnictwo. Saga Księżycowa jest serią, która ma swoich fanów, ale z tego co zauważyłam to jest ich niewielu. Czemu wcale się nie dziwię, oczywiście ja jestem ogromną fanką tejże serii i każdemu ją polecam, ale wiem, że czytanie serii, która nie została całkowicie przetłumaczona w naszym języku może sprawiać problem. Sama przeczytałam trzeci tom w języku angielskim, ale za czwarty tom się nie zabrałam. Cieszę się, że Papierowy Księżyc postanowił zrobić coś w tym kierunku, gdyż jest to saga warta polecenia i powinna narobić trochę szumu w świecie czytelniczym, ale do tej pory nie miała okazji zabłysnąć, mam nadzieję, że to się zmieni i coraz więcej osób będzie się nią zachwycać razem ze mną. " Łatwiej jest przekonać innych o swojej urodzie, jeśli samemu nie ma się co do niej wątpliwości. Lustra mają jednak nieprzyjemny zwyczaj przekazywania prawdy. " Cinder jest cyborgiem mieszkającym w Nowym Pekinie. Jest uważana za najlepszego mechanika w całym mieście, bo kto mógłby się na tym lepiej znać niż sam cyborg. Któregoś dnia pojawia się u niej zamaskowany następca tronu książę Kai, ze swoim zepsutym androidem. Prosi dziewczynę aby naprawiła cyborga jak najszybciej, Cinder oczarowana księciem przyjmuje zlecenie. Dziewczyna mieszka razem z macochą oraz dwiema siostrami. Mimo niechęci ze strony macochy i jednej z sióstr, Cinder ma bratnia dusze w drugiej z sióstr Peoni, która kocha ja jak siostra i z wzajemnością. Któregoś dnia wielka tragedia spada na Cinder i jej przybraną rodzinę, Peony zaraziła się Letumosis, nieuleczalną chorobą na którą zachorował sam Król. Cały kraj szuka lekarstwa jednak na znalezienie są nikłe szanse. Macocha oskarża o wszystko dziewczynę i oddaję ją pod opiekę naukowców, aby mogli na niej testować różne antidotum. Cinder nie jest przeciwna, wie że dla Peony zrobi wszystko, nawet da się zarazić nieuleczalną chorobą. Która mała dziewczynka nie uwielbia bajki o Kopciuszku, pięknej dziewczynie, która znajduję swojego księcia z bajki. Jednak dla coraz większej osoby, ta bajka nie robi już takiego wrażenia jak kiedyś, więc pisarze chcą nam w jakiś spsoć przypomnieć bajki z dzieciństwa i to uczucie, które nam towarzyszyło przy ich oglądaniu czy czytaniu. Właśnie taką pisarką jest Marissa Meyer, która chciała być nieco oryginalna i swoją historię przeniosła do świata w którym towarzysza nam cyborgi, androidy i nieuleczalne choroby. Co jest ciekawym pomysłem, ale czy aby spodoba się czytelnikom ? Główną bohaterką jest tytułowa Cinder, która nie zajmuje się czynnościami domowymi jak zwykły Kopciuszek, otóż nasza bohaterka zajmuje się mechaniką i jak się okazuję jest naprawdę dobra w tym co robi, do tego stopnia, że nawet sam książę zgłasza się do niej po pomóc. Nie jest to przypadkiem, że dziewczyna tak dobrze zna się na tym co robi, gdyż sama jest cyborgiem, więc zdolności, które posiada nie są przypadkowe. Cinder to bardzo ciekawa postać, która skrywa wiele tajemnic jak się później okazuje. Jednak nie martwcie się autorka długo nie trzyma czytelników w niepewności, a to co wam zaserwuje sprawi, że z niecierpliwością będziecie czekać na dalsze części tej niesamowitej sagi i dalszych losów Cinder i księcia Kai’a. " 36,28 procent. W takim stopniu nie była człowiekiem. " Nie myliłam się Saga Księżycowa nadal robi na mnie wielkie wrażenie, czytanie ponownie pierwszego tomu sprawiło mi niesamowitą radość i cieszę się, że mogłam to zrobić. Nie miałam już tego zaskoczenia i wyczekiwania na ciąg dalszy, ale mimo to jest to Saga do której chcę się wracać i wraca się z przyjemnością. Jeżeli nie znacie jeszcze losów Cinder, albo nie słyszeliście o Sadze Księżycowej to serdecznie wam polecam zrobić to jak najszybciej, gdyż kolejne tomy nadchodzą a wy nie możecie tego przegapić. https://in-my-different-world.blogspot.com/2017/12/cinder-marissa-meyer-recenzja.html

Już od dawna chciałam przeczytać tę powieść i gdy tyko otrzymałam taką możliwość, niemal skakałam ze szczęścia. Jak już zapewne doskonale się orientujecie "Cinder" to nowoczesna wersja "Kopciuszka", baśni naszego dzieciństwa. Główna bohaterka jednak nie jest typową dziewczyną, która snuje fantazje o księciu i marzy jedynie o wybraniu się na bal. Wie, że nie może mieć wszystkiego, kierują nią zupełnie inne priorytety, twardo stąpa po ziemi. W podejmowaniu decyzji nigdy nie kieruje się egoizmem, dla niej liczy się dobro większości. Szczerze muszę przyznać, iż postać dziewczyny- cyborga skradła moje serce niemal od pierwszej strony. Jest inteligentna, zaradna, to ona utrzymuje rodzinę, waleczna, a przede wszystkim wie, czego chce i uparcie dąży do osiągnięcia wyznaczonego celu. Urzekło mnie, jak dba o innych, wielokrotnie udowodniła, że jest zdolna do poświęceń w imię wyższych wartości. Bolał mnie fakt, że macocha traktowała ją jak własność. Znienawidziłam ją za pogardę, brak szacunku i jakichkolwiek uczuć wobec podopiecznej. Takie postępowanie jednak było niestety przewidywalne, przecież znamy doskonale pierwowzór powieści. Należy wspomnieć o wątku romantycznym, jaki tu znajdziemy. Bez obaw, został on wpleciony subtelnie, nie dominuje i nie przysłania pozostałych elementów. Dostrzegamy rodzące się uczucie, ale akcja jest na tyle wartka, że wielokrotnie pozostaje on daleko w tyle. Styl autorki jest niezwykle lekki, przystępny i przyjemny, dzięki czemu całość pochłania się w błyskawicznym tempie. Plastyczność języka momentalnie przenosi nas w miejsce akcji, sprawia że wszystkiego doświadczamy intensywniej, czujemy się, jakbyśmy oglądali film. Lektura "Cinder" to czysta rozkosz, której po prostu nie chce się kończyć. Jestem totalnie zachwycona wyobraźnią pisarki, stworzyła wyjątkową, dopracowaną i oszałamiającą rzeczywistość, z której żaden czytelnik nie chce wracać do codzienności. Bardzo spodobał mi się zwłaszcza motyw Księżycowych. Posiadają niezwykłą moc, perfekcyjnie manipulują, zmieniają ludzkie postrzeganie, dzięki czemu zdają się być wymagającym, silnym i nieprzewidywalnym przeciwnikiem. "Księżycowi stanowili społeczeństwo, które wyewoluowało z ziemskiej koloni na Księżycu całe wieki temu, ale nie byli już ludźmi. Mówiono, że Księżycowi byli w stanie przemienić czyjś mózg - sprawić, że taka osoba zobaczy lub poczuje coś, czego nie powinna, a także będzie robić rzeczy, których wcale nie chce. Ich nienaturalna moc sprawiła, że stali się chciwą i brutalną rasą, a królowa Levana była najgorsza z nich wszystkich." "Cinder" to doskonałe połączenie elementów klasycznej baśni, takich jak zła macocha, bal, książę, czy walka dobra ze złem, z nowoczesnością, progresem technicznym i jego tragicznymi skutkami. Zaawansowana technologia natomiast została ukazana w niebywale przystępny sposób. Zwykle cyborgi i przełom technologiczny kojarzy się z treściami, których odbiór wymaga od czytelnika wyjątkowego skupienia, a wszelka robotyka przemawia zwłaszcza do panów. W tym wypadku mamy do czynienia z wersją bardziej subtelną, ośmielę się ją nazwać typowo kobiecą science fiction. Mamy przecież postęp technologiczny, jego skutki, a także daleką przyszłość, czy wizję postapokaliptyczną. Wszystko to jednak nawiązuje do pięknej baśni, owiane jest romantyzmem i bajkowością. W efekcie powstała wybuchowa, porywająca i przyjemna mieszanka, w której czytelnik zatraca się bez pamięci. "Cinder" to wyjątkowa, zniewalająca i fascynująca historia, ukazująca zupełnie nowe, oszałamiające oblicze, ukochanego przez wielu, Kopciuszka. Bardzo ciekawa i dopracowana wizja przyszłości, ciekawa intryga, wyraziste postacie, walka dobra ze złem, baśniowy klimat, a także świeżość i nieszablonowość, bijąca niemal z każdej strony, a to wszystko dopełnione zachwycającą szatą graficzną. Lektura jest niesamowitym doświadczeniem, funduje solidną dawkę relaksu, przyjemności i zapomnienia, pochłania totalnie i odgania wszelkie smutki. Wkroczcie do ekscytującego Nowego Pekinu i przeżyjcie przygodę życia! Gwarantuję, iż książka podbije Wasze serca! Przyznaję szczerze, że po prostu zakochałam się w tej historii i już nie mogę doczekać się momentu, gdy druga cześć wpadnie w moje ręce. Polecam gorąco! "Łatwiej jest przekonać innych o swojej urodzie, jeśli samemu nie ma się co do niej wątpliwości. Lustra mają jednak nieprzyjemny zwyczaj przekazywania prawdy."

Sięgasz po klucz, leżący obok prawego kolana. Odsuwasz z twarzy włosy, które wysunęły się z kucyka, po czym dokręcasz śrubkę. Masz wrażenie, że za chwilę nogi odmówią ci posłuszeństwa, po zbyt długim czasie trwania w niewygodnej pozycji. Nagle czujesz pod palcami oleistą maź. Przeklinasz pod nosem, łapiąc szmatę znajdującą się najbliżej i zatykasz dziurę. Szybko dokręcasz śrubkę, a płyn przestaje lecieć. Wzdychasz, odsuwając się od naprawianego przedmiotu. W dłoni masz ścierkę, która przesiąkła czarną cieczą i jedyne na co się nadaje, to śmietnik. Podnosisz się, czując nieprzyjemny ból w kolanach. Odsuwasz robota, przecierając czoło nasadą dłoni, tym samym wycierając pot oraz zostawiając ciemną smugę smaru. Ulice Nowego Pekinu zapełniają ludzie i androidy. Szaleje śmiertelna zaraza. Bezlitośni Księżycowi patrzą z kosmosu, czekając na swoją okazję. Cinder, utalentowana mechanik, jest cyborgiem. Tym samym należy do obywateli drugiej kategorii. Jej przeszłość to tajemnica. Macocha jej nienawidzi i wini ją za chorobę przyrodniej siostry. Ale kiedy jej życie splątuje się z życiem przystojnego księcia Kaia, Cinder nagle wpada w sam środek międzygalaktycznej wojny i doświadcza zakazanego zauroczenia. Rozdarta pomiędzy obowiązkiem a pragnieniem wolności, lojalnością a zdradą, musi odkryć prawdę o swojej przeszłości, by uratować przyszłość świata. Nie jest to moje pierwsze spotkanie z Marissą Meyer, gdyż to nastąpiło w marcu tego roku. "Bez serca" całkowicie pokochałam, a więc postanowiłam sięgnąć po inną książkę tej autorki, Cinder, wznowioną przez wydawnictwo Papierowy Księżyc w oryginalnej szacie graficznej. Tym razem jest to retelling bajki znanej każdemu - Kopciuszka. I muszę przyznać, że przepadłam. Pochłonęłam tę historię w niecałe dwa dni, a mogłabym jeszcze szybciej. Po prostu, nie da się inaczej. Bardzo spodobał mi się sposób, w jaki autorka podeszła do historii znanej wszystkim - z całkiem świeżym spojrzeniem, inspirując się bardzo ogólnikowo, prowadząc opowieść Cinder w odrobinę niekonwencjonalny i zaskakujący sposób. Nie możemy z góry zakładać, że wiemy, co się wydarzy, bo jest to największym możliwym błędem. I chociaż w pewnym momencie, zaraz przed punktem kulminacyjnym, domyśliłam się, co się wydarzy, ani trochę nie zepsuło mi to radości w czytaniu tej powieści. Marissa poprowadziła fabułę w dynamiczny sposób, nie pozwoliła czytelnikowi choćby na chwilę odetchnąć. Akcja goni akcję, a dodatkowo jest to przeplecione tajemnicami, historią postapokaliptycznego świata i rozdarciem głównej bohaterki. Bohaterowie są ciekawie wykreowani, choć kiedy zastanowimy się nad tym dłużej, nie wiemy o nich za dużo. Albo inaczej - to, czego się dowiadujemy, to zaledwie wierzchołek góry lodowej. Opowiedziane jest to jednak w taki sposób, iż autorka jasno wskazuje, że im dalej będziemy brnąć w serię, tym więcej będziemy wiedzieć. Cinder naprawdę polubiłam, a nawet było mi jej żal, kiedy czasem czuła niechęć do siebie samej. Choć nie można powiedzieć, że jej życie jest idealne, stara się dopasować do otaczających ją realiów. Cinder po części opowiada walkę głównej bohaterki o przetrwanie, w świecie, gdzie bycie cyborgiem sprowadza ją do właściwie niczego. Za to moją drugą i o wiele większą miłością został książkę Kai, który skradł moje serce już na początku. Nie pytajcie dlaczego, po prostu... tak wyszło. Cinder jest książką będącą nie tylko opowieścią o życiu dziewczyny w brutalnym świecie, gdzie w każdej chwili możesz umrzeć na lumitozę, ale także historią o walczeniu o swoje prawa, dążeniu do celu, byciu sobą i nie poddawania się, chociaż inni mogą w ciebie nie wierzyć. Uważam, że każdy znajdzie tu coś, co go poruszy, a sama fabuła wciągnie go bez reszty. Jedyne co, to żałuję, iż poznałam tą powieść dopiero teraz. Dlatego jeśli jeszcze jakimś cudem nie znacie Cinder lub innych książek Marissy Meyer, to koniecznie sięgnijcie po nie jak najszybciej. Są genialne, naprawdę. http://boook-reviews.blogspot.com/2017/11/marissa-meyer-cinder.html

Tekst pochodzi z bloga: https://amandaasays.blogspot.com/2017/12/cinder-marissa-meyer-saga-ksiezycowa-1.html KOPCIUSZEK W FUTURYSTYCZNEJ ODSŁONIE Przyznam, że gdyby nie fakt, że siadając do lektury Cinder wiedziałam, że jest to retelling Kopciuszka, to pewnie sama nie zdałabym sobie z tego sprawy. Dlaczego? Bo chociaż ta baśń została wykorzystana i jeśli się już o tym wie, to zdecydowanie zauważa się podobieństwa, to jednak Marissa Meyer stworzyła coś zupełnie nowego i niezwykłego. Futurystyczny Nowy Pekin, z androidami, cyborgami, komami, zarazą i Księżycowymi to cała gama odważnych, ale i jakże trafnych pomysłów na to, by stworzyć książkę, która pochłania czytelnika od samego początku do końca. Autorka w zgrabny sposób przemieszała swój pomysł na fabułę z dobrze nam znanymi elementami baśni, takimi jak macocha i siostry, książę, bal, a nawet pantofelek i dobra wróżka. I chociaż wydawać by się mogło, że znając baśń, będziemy też znać zakończenie Cinder, to nie możemy się bardziej pomylić. Meyer zdecydowanie odchodzi od cukierkowego toku wydarzeń i daje nam masę zaskakujących zwrotów akcji. Fakt, niektórych się domyśliłam, jednak niektóre okazały się wielką niespodzianką, a wraz z intrygującym zakończeniem sprawiły, że już nie mogę doczekać się lektury drugiego tomu! BOHATEROWIE Wielką zaletą tej książki jest kreacja bohaterów. Było ich wielu, jednak każdy bardzo mnie ciekawił, bo autorce udało się nakreślić ich w ciekawy sposób. Naszą główną bohaterką jest Cinder i to wokół niej toczy się główna akcja. Dziewczyna-cyborg była stworzona z wielkim wyczuciem i podobało mi się, że nie została ona w żaden sposób przesadzona, czy wyolbrzymiona. Nie była irytująca, ani zbyt "mechaniczna", a autorce udało się świetnie wypośrodkować cechy zarówno człowieka, jak i cyborga. Jednak pozostając przy maszynach - bardzo polubiłam Iko - androidkę, która miała niezłe poczucie humoru i sarkastyczne uwagi, dzięki którym niejednokrotnie uśmiechnęłam się podczas lektury. Intrygujące postacie znaleźć można było również w pałacu - zarówno książę Kai, jak i doktor Erland wzbudzili moją sympatię i chętnie jeszcze o nich poczytam w dalszych tomach serii. Co się zaś tyczy czarnych charakterów - wprost uwielbiam pomysł na Księżycowych i królową Levanę i mam nadzieję, że w dalszych tomach nasza zła królowa również się pojawi, bo potrafiła nieźle namieszać! STRUKTURA Książka podzielona jest na cztery części, w ramach których jest jeszcze podział na numerowane rozdziały. Są one średniej długości, jednak często kończone są w takich momentach, że ciężko oderwać się od książki i co chwilę powtarzałam sobie "jeszcze jeden rozdział!" ;-) Narracja natomiast jest prowadzona w trzeciej osobie, co tylko potęguje niezwykły baśniowy klimat książki - jak na porządny retelling przystało. Styl pisania autorki jest lekki i przyjemny w odbiorze i lektura minęła mi bez większych zgrzytów. Warto również zauważyć, że nowe wydanie Sagi księżycowej ma też nowe tłumaczenie i kilka nazw własnych jest zmienionych, więc jeśli czytaliście wcześniejszą wersję, warto sprawdzić, co się zmieniło, by rozumieć wszystko przy lekturze następnych części. Dla miłośników estetycznych wydań również się coś znajdzie - piękna, twarda oprawa, zachowana oryginalna okładka i cudowne zdobienia stron. Ta książka zdecydowanie stała się jedną z najładniejszych, jakie zdobią moją biblioteczkę. PODSUMOWUJĄC Cinder to genialny wstęp do serii Sagi księżycowej. Świetny pomysł na historię, zgrabnie połączony z motywem znanej i lubianej baśni sprawił, że otrzymałam magiczną i klimatyczną książkę, od której ciężko się było oderwać. Dodatkowo, ciekawie wykreowani bohaterowie i niezwykłe zwroty akcji oraz mega intrygujące zakończenie. Tę książkę zdecydowanie warto przeczytać! Sprawdzi się ona dla wszystkich miłośników retellingów, futurystycznych historii oraz nietypowych pomysłów!

Ulice Nowego Pekinu przemierzają zarówno ludzie, jak i androidy. Na świecie szaleje śmiertelna zaraza, która zbiera krwawe żniwo. Ludzie na Ziemi cierpią, podczas gdy bezlitośni Księżycowi czekają cierpliwie na swoją okazję. Linh Cinder jest cyborgiem i niezwykle utalentowanym młodym mechanikiem. Nie pamięta nic ze swojego życia sprzed tajemniczego wypadku, po którym jedynym sposobem na ocalenie jej życia była zmiana w cyborga. Kiedy losy jej i księcia Kaia – następcy tronu Wschodniej Wspólnoty splatają się przypadkowo, dziewczyna trafia w sam środek międzygalaktycznego konfliktu. Rozdarta między pragnieniem wolności a obowiązkiem, musi zdecydować, czy pozostanie bierna wobec rozgrywających się wydarzeń, czy zacznie działać, aby uratować świat, który zna. „Cinder” to pierwszy tom Sagi Księżycowej autorstwa Marissy Meyer, której dwa pierwsze tomy zostały kilka lat temu wydane w Polsce przez wydawnictwo Egmont. Niestety mimo próśb oraz petycji czytelników trzeci i czwarty tom nigdy się nie ukazały. Przyszło nam długo czekać, jednak w końcu wydawnictwo Papierowy Księżyc postanowiło wydać całą Sagę Księżycową, uszczęśliwiając tym nie tylko czytelników spragnionych dalszych części historii, ale również osoby, które nie miały okazji jeszcze się z nią zapoznać. Autorka tworząc Sagę Księżycową, czerpała inspirację z dobrze znanych klasycznych baśni. Każdy tom odwołuje się do innej historii. W „Cinder” możemy dostrzec liczne nawiązania do Kopciuszka, jednak to znacznie więcej niż tylko jego futurystyczna wersja. Autorka nie przepisała całej historii, umieszczając ją w nowych realiach, ale połączyła poszczególne jej elementy z własnymi pomysłami. W efekcie otrzymaliśmy główną bohaterkę, która jest po części cyborgiem i pracuje jako mechanik. Jej marzeniem nie jest piękny książę, ale wolność i ucieczka od ciężkiego życia. W dodatku otrzymujemy świat, w którym panuje zaraza, odbierająca życie za życiem oraz niesamowity czarny charakter, którym dla odmiany nie jest zła macocha, ale królowa Levana sprawująca twardą ręką rządy na Księżycu. „Cinder” od pierwszych stron wciąga nas w wykreowany przez autorkę świat. Bez większych trudności zaznajamiamy się z panującymi w nim zasadami, które podobnie jak życie nie są do końca sprawiedliwe. Autorka stworzyła świetnie skonstruowaną historię, w której wszystko splata się ze sobą i łączy w jedną spójną oraz logiczną całość. Krok po kroku odkrywamy tajemnicę kryjącą się za przeszłością głównej bohaterki, aż w końcu sami możemy się wszystkiego domyślić, jeszcze zanim ujawni to przed nami autorka. Jednocześnie obserwujemy rozwój relacji pomiędzy Cinder a księciem, który jest bardzo subtelny, autorka nie stara się złączyć ich ze sobą na siłę, a raczej daje na przesłanki, drobne gesty, które wskazują, czego możemy się spodziewać. „Cinder” to połączenie magii i techniki w najlepszym wydaniu. Marissa Meyer wie, jak przykuć uwagę czytelnika, aby na długie godziny nie mógł oderwać się od stworzonej przez nią historii. Ostatecznie książka nie kończy się tak pięknie, jak dobrze wszystkim znana baśń. Autorka postanowiła zakończyć pierwszy tom Sagi Księżycowej w najciekawszym momencie, który pokazuje, że to, z czym mieliśmy do czynienia przez całą książkę, było tylko wstępem do czegoś o wiele większego. Już nie mogę doczekać się kolejnych tomów i gorąco polecam „Cinder” osobom, które szukają czegoś nowego i oryginalnego, historii, która ukazuje przyszłość, ale nie jest pozbawiona baśniowych i fantastycznych akcentów. http://someculturewithme.blogspot.com/2017/11/lustra-maja-osobliwa-wasciwosc.html

Jeśli tylko nie stronicie całkowicie od literatury Young Adult prawdopodobnie słyszeliście o „Sadze Księżycowej" i oburzeniu czytelników w związku z przerwaniem wydawania serii po drugim tomie. Powieści Marissy Meyer swego czasu były bardzo popularne wśród zagranicznych booktuberów a jak dobrze wiemy nieustanne przypominanie o jakimś tytule wcale nie pomaga przy złamanym serduchu czytelnika. Co prawda wydawnictwo Papierowy Księżyc ogłosiło, że na nowo zajmą się wydawaniem cyklu, ale czas płynął, a wznowienie „Cinder" jakoś nie pojawiało się na księgarnianych półkach. Aż do teraz, Ulice Nowego Pekinu nie są miejscem, w którym można czuć się w pełni bezpiecznie. Nad państwem wisi widmo wojny z Księżycowymi, a na domiar złego ludność dziesiątkowana jest przez tajemniczą zarazę. Cinder, utelentowany mechanik - cyborg, marzy o tym aby opuścic Nowy Pekin oraz swoja prawną opiekunkę i razem z androidem Eko - miłośniczką koronek i świecidełek zacząć życie na nowo. Jeden z pozornie zwyczajnych dni na targu wywraca jednak życie dziewczyny do góry nogami - wizyta księcia Kaia mimowolnie wplątuje ją w polityczne intrygi, a zaraza odciska piętno na kimś jej wyjątkowo bliskim. Kilka lat temu miałam okazję zapoznać się z pierwszym wydaniem „Cinder" i przyznaję, że lektura wywarła na mnie wówczas bardzo dobre wrażenie, ale nie byłam przekonana czy ów sytuacja się powtórzy. Na przestrzeni tego czasu mój gust czytelniczy uległ jednak pewnym zmianom i obawiałam się nieco, że historia Marissy Meyer nie uwiedzie mnie już w równym stopniu swoim baśniowym klimatem. Ale zupełnie niepotrzebnie. Tak jak w przypadku „Bez serca", Marissa Meyer pokazuje, że bardzo dobrze radzi sobie z łączeniem baśniowego klimatu i elementów własnego świata przedstawionego. W przypadku „Cinder", przede wszystkim dostrzegamy inspiracje „Kopciuszkiem", ale na przestrzeni całej powieści możemy znaleźć wskazówki co do innych baśni. Świat „Sagi Księżycowej" posiada w sobie pewne elementy science fiction, ale są one na tyle subtelne, że nawet jeśli nie do końca odnajdujecie się w tym gatunku, jak ja, nie powinny Wam one przeszkadzać. Chociaż Marissa Meyer kreuje fikcyjną rzeczywistość z rozmachem - nie ograniczając się jedynie do granic Nowego Pekinu i wplatając w historie wątki polityczne - nie da się ukryć, że „Cinder" przedstawia nam czytelnikom zaledwie pewien zarys. Niektóre kwestie nie otrzymują jeszcze rozwinięcia, ale autorka tym samym tylko zaostrza apetyt na kolejne tomy serii. Chociaż osobiście nie przeszkadzają mi historie o niespiesznej akcji, jestem w stanie docenić przeciwny scenariusz - taki jak ten „Cinder", gdzie praktycznie w każdej scenie mamy do czynienia z wydarzeniami popychającymi fabułę do przodu, a dominacja dialogów dodatkowo dynamizuje historię. A chociaż dostrzegam pewne mankamenty „Cinder", jestem je sobie w stanie wytłumaczyć. Zarówno wątek "insta love" w przypadku Cinder jak i Kaia, czy też tendencja do kreowania czarno-białych postaci wpisuje się w pewną baśniową konwencję i przez to nie traktuję tego jako wadę opowieści. Chyba sami dostrzegacie, ze po raz kolejny pozostaję pod urokiem historii wykreowanej przez Marissę Meyer. Dla kogoś kto zakochany jest w Disney'owskich animacjach i baśniach, połączenie bajkowego klimatu i elementów science-fiction okazuje się doskonałą mieszanką. Przebieram nogami do premiery „Scarlett" (zwłaszcza, ze drugiego tomu „Sagi Księżycowej" nigdy nie czytałam), a Was zachęcam do lektury „Cinder".

Zapewne wielu z nas z wielkim sentymentem wspomina bajki takie jak "Kopciuszek", "Piękna i bestia" czy "Królewna Śnieżka". Kiedy myślę o swoim dzieciństwie, to właśnie te tytuły jako pierwsze przychodzą mi na myśl. Są ponadczasowe i nigdy nie stracą na swojej wartości. Wielu autorów stara się odświeżyć te historie, przenosząc tradycyjne motywy w nowoczesny i futurystyczny świat. Jednym wychodzi to lepiej, innym nieco gorzej. Marissa Meyer inspirując się "Kopciuszkiem", stworzyła niezwykłą historię, która czaruje czytelników już od pierwszych stron. Po świetnych opiniach w końcu i ja musiałam sięgnąć po tę powieść. Podchodziłam do niej z dość dużymi oczekiwaniami i się nie zawiodłam. Autorka stworzyła niesamowicie oryginalną i barwną adaptację, która nie pozwoliła oderwać mi się przez długie godziny. Może zacznę od świata wykreowanego przez Meyer. Nowy Pekin od pierwszych stron kradnie serce. Ten futurystyczny kraj po IV wojnie światowej, w którym na każdym kroku można spotkać androida, jest nieco orientalny i egzotyczny. Na myśl przychodzi mi ciągle porównanie do "Łowcy adroidów". Ulice w mojej wyobraźni pełne były brudu i tajemnic oraz ogromnych neonów i wieżowców. Cieszę się, że autorka nie poszła utartymi schematami i nie umieściła całej fabuły w Europie czy Ameryce. Przechodząc do bohaterów... Cinder została jedną z moich ulubionych postaci. Pisarka świetnie połączyła mechaniczne działanie maszyny z ludzkimi, szczerymi emocjami. Dziewczyna jest bardzo mądrą i dojrzałą bohaterką jak na swój wiek. Nie podejmuje pochopnych decyzji i zawsze stara się najpierw myśleć o dobru innych. Nawet z najgorszymi obelgami i kompromitującymi sytuacjami radzi sobie z godnością. Tym całkowicie zaskarbiła sobie moją sympatię. Księcia Kaia poznajemy w dość trudnym momencie jego życia. Musi podjąć ważne decyzje i wykaże się przy tym niezwykłą mądrością. Chłopak jest księciem idealnym, przynajmniej pod względem charakteru. Autorka bowiem nie przywiązała większej wagi do jego wyglądu, dostajemy w tym temacie tylko strzępy informacji. I bardzo dobrze, dzięki temu nie wyszedł z tego kolejny romans ze słodkim mięśniakiem. Chemia między bohaterami jest subtelna i świeża. Czuć wyraźnie wzajemne przyciąganie i fascynację, ale nie jest to sztampowy romans. Pisarka świetnie przemyciła do swojej powieści taką prostotę uczucia, którą znajdziemy w każdej klasycznej baśni. Sam motyw "Kopciuszka" jest dość wyraźnie wyczuwalny, jednak nie na tyle, aby zwracać na to większość uwagi. Autorka interpretuje na swój sposób poszczególne wydarzenia i nic nie jest tak dosłownie, jak w pierwowzorze. Ta historia jest zdecydowanie bardziej brutalniejsza, doroślejsza oraz porusza nowe problemy. "Cinder" to opowieść o odrzuceniu, pogoni za marzeniami i samotności. Mamy okazję zanurzyć się w wartkiej akcji, nowoczesnych technologiach i nowatorskiej wizji świata, a przy tym świetnie się bawić. Nie każdemu ta powieść przypadnie do gustu, jednak mnie absolutnie kupiła. Pomimo, że domyślałam się rozwiązania zagadki, to obserwowanie metamorfozy bohaterki w miarę jak dowiadywała się o sobie nowych rzeczy, było dla mnie ogromną frajdą. Polecam całym sercem! Ach, no i oczywiście to wydanie. Jest przepiękne. Nic, tylko je położyć na jakimś honorowym miejscu w biblioteczce. Chapeau bas dla wydawnictwa, że zostawiło to oryginalne okładki :) Teraz pozostaje czekać z niecierpliwością na kolejne części :)