Ryzyko (okładka  miękka, 02.2020)

gorący hokeiści są super <3

szybko zrobilam dnf

Kocham!

Świetna

Polecam

Elle Kennedy udało mi się poznać w zeszłym roku za sprawą książki „Pościg”, która pochłonęła mnie na tyle, że z chęcią zgodziłam się patronować drugiemu tomowi cyklu Briar U, pod tytułem „Ryzyko”. Autorka jest kanadyjką i kojarzy mi się właśnie z książkami, w których mamy nie tylko romans i skomplikowane uczucie, ale także styczność ze sportowcami, czy też murami uczelni. Nie tak dawno pojawił się w księgarniach cykl Hokeiści, „Dobry chłopak” i „Zostań”, które także objęłam medialnym patronatem. W pierwszym tomie cyklu, „Pościg” poznaliśmy Summer, która wywodziła się z wyższych sfer, przez co ocena jej osoby wypadała niezwykle krzywdząco, zwłaszcza przez pewnego hokeistę Fitza. Chłopak marzył o tym, by stać się graczem hokeja i udało mu się to zrealizować, przez przynależność w drużynie uniwersyteckiej. Dzięki temu mógł opłacić swoje studia, więc ciężką pracą brnął do celu. Początkowo mogłoby się wydawać, że Summer i Fitz do siebie nie pasują, dzieli ich wszystko, a łączy niezbyt wiele, jednak czas pokazał, jak łatwo można się pomylić w swoich osądach. Czasami wystarczy kilka nieodpowiednich słów, aby skrzywdzić kogoś i samego siebie przy okazji. Dlatego tak ważne jest, aby nie oceniać innych po pozorach, bowiem prawda może się okazać zupełnie inna. W „Pościgu” udało nam się poznać Brennę Jensen, córkę trenera drużyny uniwersyteckiej, o której autorka zdecydowała nam się opowiedzieć w swojej powieści pod tytułem „Ryzyko”. Myślę, że mimo wszystko, jeśli nie znacie pierwszego tomu cyklu, uda się Wam wczuć w sytuację i podążyć za nowymi bohaterami. W końcu każdy tom opowiada o innych bohaterach, a kto wie, może za sprawą „Ryzyka” polubicie twórczość Elle Kennedy? Z całą pewnością nie jest łatwo dorastać pod czujnym okiem trenera, zwłaszcza, kiedy ma się plan na siebie i niezły charakterek. Brenna jest młodą dziewczyną, do której trudno się zbliżyć. W oczach innych uchodzi za niedostępną i zdystansowaną kobietę, jednak sama zainteresowana nie zwraca na to najmniejszej uwagi. Kiedy czegoś pragnie, jest gotowa na wszystko, aby to zdobyć. Jest silna i niezłomna, wie doskonale czego chce od życia i nie ma zamiaru pozwolić komukolwiek decydować za nią. Marzy o tym, aby zostać dziennikarką sportową, nie spocznie póki tego planu nie zrealizuje. Brenna jest wiernym kibicem uniwersyteckiej drużyny, w której z resztą grają jej przyjaciele, a trenuje jej ojciec. Nic więc dziwnego, że sport jest dla niej tak ważny, kiedy od najmłodszych lat był obecny w jej życiu. Nie ma więc możliwości, żeby zdecydowała się umawiać z kimś, kto nie dzieli tej pasji, bądź, co gorsza kibicuje lub gra w przeciwnej drużynie, zwłaszcza, jeśli jest w niej gwiazdą. Wyobrażacie sobie skandal, jaki by wybuchnął gdyby tak Brenna zdecydowała się na romans i rozkwit zakazanego uczucia? Rywalizacja między drużynami Harvardu i Briar może przypominać nieco motyw dwóch zwaśnionych rodów z „Romea i Julii”, to było moje pierwsze skojarzenie, podczas zagłębiania się w lekturę, ale czy to źle? W żadnym wypadku. Brenna marzy o stażu w Hockey.Net, stacji, która specjalizuje się głównie w hokeju, jednak dostanie się tam jest niezwykle trudnym zadaniem. Udanie się na rozmowę kwalifikacyjną jest wystarczająco stresujące, że dziewczyna strzela gafę lub, bardziej sportowo krążkiem hokejowym w samiutkie kolano i to te, na którym nie ma ochraniacza! Co się stało? Drobne kłamstwo bardziej niż odrobinę komplikuje jej życie. W wyniku niefortunnego zakręcenia Brenna wyjawia, że jest dziewczyną i to nie byle kogo, a gwiazdy Harvardu w hokeju. Kłamstwo ma krótkie nogi, a ona nie może sobie pozwolić na to, żeby stracić możliwość odbycia stażu w Hockey.Net. Co teraz? Jake Connelly jest wyjątkowo uzdolnionym hokeistą, który znajduje się na liście zakazanych obiektów westchnień Brenny, z powodu przynależności do drużyny Harvardu. Nie ważne jest to, że facet jest przystojny i w dziwny sposób oddziałuje na główną bohaterkę. Wróg pozostaje wrogiem, w czym pomaga jego aroganckie usposobienie. Problem pojawia się dopiero, kiedy dziewczyna wpada w cieć swojego kłamstwa i ma zamiar zrobić wszystko, aby podtrzymać jego wiarygodność. Brienna jest taką osobą, która pomimo niepowodzeń brnie do przodu i ciężko pracuje, a męski sport nie jest zbyt przychylnie nastawiony do kobiet, jeśli nie siedzą na trybunach i nie kibicują grzecznie mięśniakom. Staż jest dla niej wszystkim, dlatego decyduje się na wszystko, nawet prośbę skierowaną do swojego wroga. Czy kapitan uniwersyteckiej drużyny zgodzi się pomóc dziewczynie? Jacke jednak ją zaskakuje, jednak każda przysługa ma swoją cenę. Jaka będzie jego? Nie taka skomplikowana, domaga się prawdziwej randki z nią w zamian za każdą, która będzie zmyślona. Co z tego wszystkiego wyniknie? Czy prawda wyjdzie na jaw? A co jeśli okaże się, że Jacke znaczy dla niej więcej niż by tego chciała? „Ryzyko” jest powieścią, która została napisana lekkim i plastycznym językiem, dzięki czemu czyta się ją szybko i przyjemnie. Chociaż początkowo miałam obiekc

Brennę poznałam już wcześniej, kiedy czytałam „Pościg” i bardzo polubiłam jej postać. Jest pewną siebie dziewczyną, która wie czego chce i przede wszystkim nie boi się powiedzieć tego głośno. Jest szczera i zabawna, ale jak się też okazuje, pod tą maską uśmiechu i pewności siebie skrywa pewne tajemnice i… wrażliwość. Jej historia mnie zaskoczyła, bo w pierwszym tomie autorka nie daje odczuć, że za przeszłością tej dziewczyny może kryć się coś więcej, więc fajnie było odkrywać to, jaka Brenna jest naprawę i co siedzi w jej głowie. Uwielbia hokej i oczywiście gorąco kibicuje swojej drużynie z Briar. A jednak ciągnie ją do gracza z Harvardu. Jake to marzenie każdej dziewczyny i nie ma problemu z ich zdobyciem. A jednak Brenna potrafi mu się oprzeć i chyba właśnie dlatego go do niej ciągnie – bo jest dla niego wyzwaniem. Chłopak gra w hokeja i jest w tym naprawdę niesamowity, a do tego widać, że bardzo mu na tym zależy, bo to właśnie to jest dla niego priorytetem. Connelly to mój książkowy mąż literacki i myślę, że niejedna czytelniczka straci dla niego serce. Nie dość, że przystojny, to jeszcze pewny siebie w ten pozytywny i powodujący uśmiech sposób. Nie jest go łatwo zbić z tropu, ale łatwo go polubić. I jeśli o niego chodzi, nie przejmuje się tym, że podoba mu się dziewczyna, która kibicuje konkurencyjnej drużynie. Podejrzewałam, że drugi tom serii „Briar U” może być właśnie o Brennie i Jake’u, bo ich znajomość już troszkę zaczęła się w pierwszej części, a gdy to się potwierdziło wiedziałam, że będzie ciekawie i nie dadzą się nudzić czytelnikowi. Jeśli ktoś z was nie czytał „Pościgu” i wolałby przeczytać tylko „Ryzyko” to nie widzę przeciwwskazań. Nawet jeśli chcecie tę serię przeczytać w innej kolejności. Wiadomo, będzie wtedy znajomy finał poprzedniej pary, ale autorka nie zdradza żadnych szczegółów i nie wyłapałam żadnych momentów, które mogłyby wam zdradzić coś z życia Summer i Fitza. Wracając jednak do tej historii, tak jak się spodziewałam, było ciekawie. Jensen i Connelly tworzyli zabawny, zgrany duet i dobrze się z nimi bawiłam. Relacja pomiędzy nimi to coś zakazanego. Jake gra dla wrogiej drużyny, a Jenna przyjaźni się z zawodnikami z Briar i co więcej, jest córką ich trenera. Czy taki związek może się w ogóle udać, skoro jest wbrew wszystkiemu? Cóż, o tym musicie przekonać się sami, ale powiem wam, że łatwo nie mieli, bo już od początku wszystko wskazywało na to, że nie mają szans. „Ryzyko” to zabawna historia, ale też w pewnym momencie się wzruszyłam. Podobała mi się na pewno bardziej od pierwszego tomu, zarówno sam pomysł, fabuła jak i wykreowanie bohaterów. Jest to powieść, która niekoniecznie wyróżnia się z tłumu, ale jednocześnie myślę, że zapada w pamięć. To seksowna opowieść młodych ludzi, pełna namiętności i humoru. Prócz zakazanej miłości, autorka wplotła również wątek hate-love, co bardzo mi się podobało i było interesującym połączeniem, bo naprawdę, przy tej książce nie dało się po prostu nudzić. Pomiędzy Brenną a Jake’em ciągle dochodziło do słownych potyczek, z których czerpałam radość chyba nawet taką samą jak oni. Widać było od razu, że coś ich do siebie ciągnie, ale oboje uparcie się do tego nie przyznawali. Do czasu. Cieszę się, że Elle Kennedy nie pospieszyła z rozwinięciem ich relacji, ale było warto czekać na to, co się wydarzy. Ta książka na pewno wpadnie na listę moich ulubionych i cieszę się, że zdecydowałam się poznać serię „Briar U” oraz bohaterów. Fajnie było spotkać nie tylko Summer oraz Fitza, ale także całą resztę, no i koniecznie musicie poznać Rupi – ta dziewczyna jest szalona! Nie mogę się też doczekać kolejnej części z tej serii, ale na razie sobie nie będę zdradzać o kim będzie, choć mam już swoje małe domysły. Nie wiem też dlaczego tyle czasu wstrzymywałam się z sięgnięciem po książki tej autorki, ale w wolnej chwili na pewno wszystko nadrobię. „Ryzyko” jest warte polecenia. Naprawdę! Może troszkę przewidywalna, ale na przykład ja nie spodziewałam się, że historia Brenny będzie wyglądać w taki sposób, więc nie tak do końca da się przewidzieć wszystko. Jest napisana lekkim piórem, przez co czyta się ją naprawdę szybko i co więcej, z ciekawością dzięki temu, że relacja pomiędzy bohaterami jest dość zawirowana, ale dla mnie też intrygująca. Jeżeli lubicie książki z tego gatunku, a także jeśli lubicie twórczość Elle Kennedy to pewnie, że wam polecam! I mam nadzieję, że ta historia spodoba się wam w takim samym stopniu jak mi! http://books-hoolic.blogspot.com/ https://www.instagram.com/books_holic/

O Elle Kennedy mówi się, iż jest jedną z lepszych autorek powieści romantycznych i New Adult. Rok temu miałam okazję przeczytać jej Pościg, który mimo tego, że był bardzo dobrą powieścią, to niestety nie pozostał w moich myślach na jakoś bardzo długo. Tym razem jednak mam wrażenie, że będzie zupełnie inaczej, ponieważ za mną drugi tom serii Briar U. No i muszę przyznać, że to było coś, zdecydowanie. Brenna Jensen to młoda kobieta, która, choć uważana za niegrzeczną i dość niebezpieczną, to ma swoje zasady. Jednakże pewnego dnia przyjdzie jej o nich zapomnieć, gdyż na plan wkroczy Jake Connelly, który jest gwiazdorskim członkiem drużyny hokejowej Harvardu. Okrutny los sprawia, że Brenna musi prosić go o przysługę - ma udawać jej chłopaka, a że Jake nie jest naiwny, to w zamian za każdą udawaną randkę żąda prawdziwej. No i tu się dopiero zaczyna prawdziwa zabawa. Czy przed rozpoczęciem lektury tej książki miałam jakieś oczekiwania? Właściwie to nie. Spodziewałam się przyjemnego romansu, który rozgrzeje moją romantyczną duszę i to właśnie dostałam. Jednak poza romantyzmem, w tej książce odnalazłam coś więcej, ale o tym w dalszej części. Główną bohaterką jest Brenna, dziewczyna twarda, niedająca sobie w kaszę dmuchać i ogólnie dość stanowcza. Obawiałam się, że jej surowość wpłynie na mój stopień sympatii do niej, jednak na próżno. Ponieważ ta bohaterka w stu procentach zakręciła mi w głowie i sprawiła, że chciałabym właśnie taką Brennę jako swoją przyjaciółkę. No ale, jak to często bywa w powieściach, ta bohaterka nie była tylko taka silna i dzielna, ponieważ chowała przed innymi swoje zmory z przeszłości głęboko do szafy. Mogłabym się tutaj przyczepić, że było to schematyczne i tak dalej, ale szczerze? Dzięki temu wątkowi polubiłam ją jeszcze bardziej. Jack to drugi główny bohater, który również zdobył moją sympatię. Mogłabym go nazwać pozerem, ponieważ zgrywał niezwykle pewnego siebie i takiego egoistycznego dupka, ale miał również swoją drugą twarz, przez którą okazywał się - dosłownie - milusim szczeniaczkiem. No tak, chyba nie muszę mówić, że znalazłam nowego książkowego męża i jest on już zaklepany na amen? 😉 W tej książce podobało mi się... wszystko. Dosłownie. Zarówno kreacja głównych bohaterów, jak i tych drugoplanowych jest bardzo dobra, akcja, choć odrobinę szła utartym szlakiem, to potrafiła zaskoczyć na różnych zakrętach. Mogłam się również domyślić, że książka nie będzie w całości taka ciepła, zabawna i urocza. W pewnym momencie nastąpiła konfrontacja Brenny z jej przeszłością, a to wywołało we mnie nie tylko szok, ale i łzy. Bardzo spodobało mi się to, że Elle Kennedy postawiła na przedstawienie dość trudnej i chłodnej relacji między rodzicem a dzieckiem. Jasne, niektórych może ten temat już nudzić, ale mnie z jakiegoś powodu zawsze to przyciąga. Nie inaczej było w przypadku tej powieści, gdzie ten aspekt został podkreślony dość mocno i również nie obyło się bez moich łez. Mam wrażenie, że dużo płakałam na tej książce... No cóż, dobra robota Kennedy. Na plus zasługuje również to, w jaki sposób autorka przedstawiła tutaj motyw sportu, a w tym przypadku hokeja. Kiedy opisywane były mecze, autentycznie czułam atmosferę tego pobudzenia i adrenaliny uderzającej właśnie podczas oglądania ulubionej drużyny podczas gry. O tym, że autorka ma lekkie pióro, chyba nie muszę znowu wspominać. Ta powieść spodobała mi się o wiele bardziej niż Pościg i naprawdę, mam ochotę zacząć czytać tę powieść jeszcze raz, żeby zobaczyć, czy czegoś przypadkiem nie pominęłam. No, a to może znaczyć tylko jedno: ta książka naprawdę jest bardzo dobra. Ryzyko całkowicie zaspokoiło moje serduszko i tchnęło w nie życie. Nie mogę się doczekać lektury trzeciego tomu, a że nie wiadomo, kiedy Polska premiera, to prawdopodobnie zainwestuję sobie w wersję po angielsku. W tej chwili dla tej autorki jestem w stanie się poświęcić. Jeżeli tak jak ja przepadacie za świetnie napisanymi romansami, to musicie, po prostu musicie sięgnąć po Ryzyko Elle Kennedy. Nie akceptuję żadnej odmowy. 😉

Los bywa przewrotny i czasem jedno zdanie, wypowiedziane pod wpływem chwili, może pociągnąć za sobą spore konsekwencje i odnieść niespodziewany skutek. Przekonała się o tym Brenna. Teraz musi prosić o pomoc, a to do niej niepodobne. W dodatku prośba skierowana jest do napastnika Harvardu, aroganckiego, pewnego siebie, chociaż nie tylko to zwraca uwagę. Jake Connelly jest przystojny i doskonale zdaje sobie z tego sprawę. Zgadza się na jej prośbę, ale oczywiście chce coś w zamian. Ma udawać jej chłopaka, ale chce w rewanżu prawdziwej randki. Zapowiada się… sporo zawirowań. Poznałam już pierwszy tom tej serii, a jego główni bohaterowie, czyli Summer i Fitz wciąż goszczą w mojej pamięci. W poprzedniej części pojawiła się też Brenna - wyróżniała się na tle grona bohaterów i tym chętniej rozpoczęłam drugi tom, by poznać jej historię. Czy jest równie ciekawa i z zapadającymi w pamięci bohaterami? Od samego początku kipi od emocji. Dzieje się tak za sprawą Brenny i Jake’a, którzy są charakterystyczni, pewni siebie, jednocześnie realnie nakreśleni. Od razu między nimi są utarczki słowne, atmosfera pełna napięć i niedomówień, chemia. Coś, co z początku jest tylko grą, nabiera rozpędu. Czy jednak coś w tych relacjach jest prawdziwe, czy to tylko pozory? Obserwując rozwój wydarzeń trafia się na momenty zaskakujące, chociaż przewidujących też jest całkiem sporo. W tym gatunku literackim akurat ten element mi nie przeszkadza. W tym momencie liczą się emocje, a akurat w książkach tej pisarki ich nie brakuje, tak samo jak sporej dawki humoru. To wszystko razem zapewnia rozrywkę i pozwala oderwać się od ponurych myśli a przenieść do miejsca pełnego przystojnych hokeistów oraz pięknych, pewnych siebie kobiet, które w niczym im nie ustępują. Starcia są nieuniknione, a to tylko dodaje rumieńców opowieści. Główni bohaterowie wzbudzają sympatię od pierwszych stron. Różnią się, ale być może nie tak bardzo, jak sądzą. Ich historia zaczyna się niepozornie i szybko nabiera rozpędu. Brenna wyróżnia się siłą charakteru, przebojowością, ale też dążeniem do spełnienia marzeń i tak lubianym na ustach kolorem czerwonym. Zwraca na siebie uwagę męskiego grona i dobrze się z tym czuje a czerwona szminka jest niczym jej znak rozpoznawczy. Jakby zakładała maskę, którą pokazuje światu. Jaka jest naprawdę? Gdy w jej życiu pojawia się Jake i niczym tornado przewraca wszystko do góry nogami, nic nie wygląda już tak samo. On też wie, czego chce i nie zamierza ustąpić. Rozpoczyna się emocjonująca, pełna napięć gra między tą dwójką. Warto wspomnieć też o ważnych tematach, które w książce są poruszane. Trudne relacje rodzinne, wzajemne oskarżenia, ocenianie po pozorach, szantaż emocjonalny i traumatyczne wspomnienia, przebaczenie. Autorka poruszyła też istotną kwestię a związana z Brenną i wymarzonym przez nią stażem. Więcej na ten temat nie napiszę, aby nie zdradzić zbyt wiele. „Ryzyko” to udana kontynuacja serii z charyzmatycznymi bohaterami, których historię dobrze się poznaje. Ma swój urok, jak każda z książek autorki, które cechują swobodny styl pisarski, zabawne dialogi i zgrabnie poprowadzona fabuła pełna emocji. Przyciąga uwagę, rozbawia, ale też daje do myślenia. Polecam na poprawę humoru, czy też po prostu na wieczór przy aromatycznej kawie, czy herbacie. http://wyczytane-ksiazki.blogspot.com/2020/04/ryzyko-elle-kennedy.html

Serie Off Campus i Briar są jednością, nie można pokochać jednej nie czytając drugiej. Idealnie się uzupełniają. I tak jak seria Off Campus skupiała się na gorących hokeistach, tak Briar jest jej damskim odzwierciedleniem. Podobieństwo jest bardzo mocno widoczne. Rozdziały opisują zarówno odczucia dziewczyny jak i chłopaka. Autorka podzieliła je tak, że czytając wszystko układa się w idealną całość. Historia jest wtedy pełna, a my dokładnie poznajemy bohaterów. Elle Kennedy zdecydowanie należy do grona naszych ulubionych autorek. Mimo, że niektóre opisy przyprawiają czytelnika o wypieki na policzkach to nie razi nas to. Sytuacje erotyczne są opisane z niebywałym wyczuciem. Dlatego, że właśnie nie na nich jest skupiona fabuła, te sceny są dodatkiem, pewnym smaczkiem, urozmaiceniem. Głównym wątkiem książki jest tytułowe ryzyko. Człowiek codziennie je podejmuje. Jest ono małe, średnie albo duże. Nie istotne, każdy z nas ryzykuje. Bohaterowie drugiego tomu serii Briar U są połączeni całkowicie z hokejem. On pretendent do tytułu najlepszego gracza w historii, ona córka jednego z najlepszych trenerów ligi uniwersyteckiej. Młodzi, piękni, zdolni i chcący osiągnąć sukces. Mają przyjaciół, w miarę ułożone plany na przyszłość. Idealna para… Hmm coś pominęłyśmy… co to było… zapomniałyśmy dodać, że kochają całkiem inne drużyny hokeja, które zacięcie ze sobą rywalizują… a ta dwójka ? Zdecydowanie się nie znosi. Jake gdy wjeżdża na lodowisko, lód pod nim topnieje. Jeden z najpopularniejszych i najseksowniejszy hokeista Harvardu. Dziewczyny ustawiają się do niego w kolejce… I już za chwilę będzie baaaardzo bogaty. Tylko czy to mu wystarczy? Ona gdy wchodzi na campus zwraca na siebie uwagę każdego faceta. Piękna i błyskotliwa. I na dodatek zna się na hokeju! Ideał! Ma za sobą jednak zbyt mroczne tajemnice. Czy one ją dogonią? Kasia jest niewątpliwie wielbicielką Garetha Grahama z Układu. I samo pojawienie się kilku wzmianek o nim powodowało szybsze bicie serca… i zdecydowanie sprawiło to jej wielką przyjemność. Darka pochłonęła dwa tomy błyskawicznie! Dowcipne dialogi, świetnie wykreowani bohaterowi i tak jak wspomniałyśmy przy recenzji Pościgu, czytanie Ryzyka było jak odwiedzeniem starych znajomych po latach nieobecności. Nie było tu chyba niczego, co by nam się nie spodobało. Historię pochłonęłyśmy w kilka godzin i czekamy na więcej <3 Jak nie uwielbiać hokeistów?? Mocnym atutem tych książek są postacie kobiet, głównych bohaterek, postaci drugoplanowych. Są one twarde, wiedzące na czym im zależy i nie bojące się po to sięgać. Jednak największą ich siłą jest wycofanie się, nawet gdy serce pęka a oczy są pełne łez. To się nazywa szacunek, szacunek do samej siebie. Ryzyko to opowieść pełna namiętności i strachu. Dwie zupełnie różne osoby, postrzegające się wrogo los postawił przypadkiem na swojej drodze. Brenna i Jake to osoby pełne pasji i chcące zdobyć świat. Jednak nie zawsze dostaję się wszystko na złotej tacy. Muszą wiele przejść by osiągnąć porozumienie. Bowiem przebywanie w jednym pomieszczeniu dla nich to wielkie ryzyko. A dlaczego ? Nie powiemy… Musicie przeczytać 💜🖤 Dziękujemy bardzo za możliwość patronatu tej powieści. Dziękujemy za zaufanie i za pomoc w każdej kwestii, oraz za wspaniały kontakt z Zysk i S-ka Wydawnictwo <3 Dziękujemy