Ryzyko (okładka miękka)

Jake Connelly jest 22-letnim przystojniakiem, gwiazdą hokeja i kapitanem drużyny. Wkrótce ma rozegrać bardzo ważny mecz, po którym "awansuje" i stanie się jednym z najlepszych graczy. Przeciwnikami jest drużyna z Briar, której kibicuje piękna i inteligentna Brenna - córka trenera. Dziewczyna stara się o pracę w jednej ze stacji telewizyjnych. Niestety nie jest to łatwe zadanie, dlatego posuwa się do ostateczności i... kłamie, że jest w związku z Connelly. Chłopak zgadza się na odgrywanie romantycznego związku, w zamian za prawdziwą randkę. Tym sposobem kłamstwo staje się prawdą... Prawdą, którą muszą ukrywać, a gdy w końcu wychodzi na jaw, powoduje poważne spustoszenie w obu drużynach... Jak zakończy się niewinne niedopowiedzenie? Czy Brenna otrzyma wymarzoną pracę? A najważniejsze - która drużyna sięgnie po mistrzostwo? "Ryzyko" Elle Kennedy, to powieść obyczajowa i romans. Zbiera masę fantastycznych opinii, w których przeczytać można między innymi o tym, że jest komedią. Cóż... Mam wrażenie, że czytaliśmy różne książki. Albo, że nie mam poczucia humoru. Kompletnie... Cała recenzja -> https://www.zaczytanaemigrantka.eu/2020/03/ryzyko-elle-kennedy.html

Ryzyko" to książka z serii romansu, tak też i ja określiłabym ten gatunek. Brenna jest córką trenera drużyny hokeistów. Szuka swego miejsca w życiu i próbuje dostać się do na staż do agencji dziennikarskiej w której praca, to jej wielkie marzenie. Jake jest zawodnikiem i kapitanem drużyny hokeistów, której trenerem jest odwieczny wróg ojca Brenny. Los sprawia, że by dostać się do wymarzonej pracy Brenna musi poprosić o pomoc Jacea by jej pomógł i udawał jej chłopaka. Ten jednak wymaga od dziewczyny by ta w zamian za jego "usługi" umawiała się z nim na prawdziwe randki. Udawane spotkania doprowadzają do tego, że pomiędzy tymi ludźmi rodzi się pewnego rodzaju uczucie. Dla mnie ta książka była jedna z nudniejszych jakie czytałam w ostatnim czasie. Ciągnącą się niemiłosiernie fabuła sprawiała, że jedynie moje postanowienie czytania książek do końca nie pozwoliło mi odłóżyć jej w połowie. Łóżkowe sceny które powinny nadać tej książce nieco pikanterii w moim odczuciu były pisane zbyt wulgarnie i... co tu dużo pisać, po prostu je pomijałam. Przykro mi, ale muszę powiedzieć, że nic a nic mi się w tej książce nie podobało.

Elle Kennedy już wiele razy pokazała, że potrafi pisać, tworzyć historię, które toczą się własnym rytmem, a akcja, miłość, mieszanka emocji zawarta w opowieści tworzy płynną akcję, którą się samemu wręcz czyta. Bez problemu zatapiamy się w losy naszych bohaterów, poznajemy coraz to lepiej, a to także przekłada się na nasze odczucia. Sama dzięki wielu zabiegom autorki, bez wytchnienia angażowałam się, chciało się po prostu więcej, a przyjemność spływała z wielu stron na mnie. Sama relacja między głównymi bohaterami sprawiała, że wiele razy się uśmiechałam. To co się wywiązało podczas akcji, niekiedy zaskakiwało, pokazywało ich charaktery, zawziętość i ukryte wewnątrz nich uczucia. Nie to tylko w historii jest ważnym elementem, nie doświadczymy tutaj jedynie miłości, gdyż autorka pokazuje nam również różnego rodzaju relacje, niekiedy bardzo trudne przez brak zaufania, kłótnie, jakie wywiązały się z powodu ukrytej prawdy. „Ryzyko”, to powrót autorki w swoim stylu, lekkim, przyjemnym, który nie męczy czytelnika powieścią, a z każdą stroną tylko angażuje.

Autorka postawiła na twardych zawodników. Tutaj nie ma miejsca na bycie słabeuszem. Jake to kapitan i zarazem sportowa gwiazda Harvardu. Chłopak mieszka z zamożnym przyjacielem nie będąc jednak typem człowieka nastawionym na typowy wyzysk drugiego człowieka. Dla swojej drużyny jest w stanie zrobić wiele. Ile zrobi dla miłości? Przystojny, zadziorny, ale niekoniecznie denerwujący. To nie jest typowy bad boy, choć swoje ma za uszami. Typowy akademicki podrywacz, który po bliższym poznaniu… pokazuje prawdziwego siebie. Brenna to kobieta, która nie pozwoli ze sobą zadzierać. Za wyrządzone krzywdy jest w stanie pokazać pazury. Długie i ostre. Otwarta na przyjaźń, jednak niedopuszczająca do siebie słabości. Wszak w przeszłości sporo przeszła, a skrywane sekrety, choć próbujące się przebić, nie mogą zniszczyć jej życia. Co się stanie, kiedy mimo wszystko doświadczenia przeszłości postanowią powrócić? Książka rozpoczyna się dość stereotypowo. Mamy standardowych bohaterów wyjętych rodem ze studenckiego świata. Są przyjaźni, uprzedzenia, rywalizacja szkół. Niezobowiązujące podrywy, przelotne romanse – jednym słowem coś, co już było, choć zapodane w lekki i chwytliwy sposób. Ze sporą dawką humoru, w końcu w grę wchodzą dość nietuzinkowe osobowości. Z czasem jednak okazuje się, że w lekturze nie chodzi tylko i wyłącznie o fizyczny pociąg czy grę charakterów. Na wierzch zaczynają wychodzić pewne zdarzenia z przeszłości. Jest postać eksa, skrywane żale, przywołane, traumatyczne doświadczenia. Pomiędzy głównymi bohaterami, którzy naprzemiennie przejmują pierwszoosobową narrację, dochodzi do zwierzeń i szczerych rozmów, dzięki którym odkrywają swoje prawdziwe „ja”. Pojawia się wątek nieprawidłowych relacji rodzinnych, braku zaufania, element kłamstwa, które prędzej czy później zawsze wychodzi na wierzch. Są żywiołowi bohaterowie drugoplanowi i obraz zakazanych uczuć będący wynikiem rywalizacji drużyn. W końcu zawzięty ojciec Branny stoi po drugiej stronie barykady, nie tolerując zawodników spod pieczy Jake’a. W jednym zdaniu, historia nie jest tak słodka i tak beztroska, jakby się na początku mogło wydawać. Dobrze napisana historia, z wyważoną dawką humoru, namiętności, dramatu i lekkości. Drugi tom serii Briar U, nie licząc scen z udziałem bohaterów z pierwszej części, może funkcjonować jako samodzielna historia. W końcu na pierwszy plan wchodzą teraz zupełnie nowe postaci, pełne potencjału i sekretów. New Adult, potrzebujące czasu, żeby rozkręcić akcję, która w dalszej części tworzy naprawdę wartościową fabułę. Gotowi na sportowy romans młodych dorosłych? Zatem śmiało czytajcie. https://ktoczytaksiazki-zyjepodwojnie.blogspot.com/2020/03/ryzyko-elle-kennedy-sportowy-romans-w.html

Szkoda że nie ma E booka. :( Wielka szkoda...

Elle Kennedy udało mi się poznać w zeszłym roku za sprawą książki „Pościg”, która pochłonęła mnie na tyle, że z chęcią zgodziłam się patronować drugiemu tomowi cyklu Briar U, pod tytułem „Ryzyko”. Autorka jest kanadyjką i kojarzy mi się właśnie z książkami, w których mamy nie tylko romans i skomplikowane uczucie, ale także styczność ze sportowcami, czy też murami uczelni. Nie tak dawno pojawił się w księgarniach cykl Hokeiści, „Dobry chłopak” i „Zostań”, które także objęłam medialnym patronatem. W pierwszym tomie cyklu, „Pościg” poznaliśmy Summer, która wywodziła się z wyższych sfer, przez co ocena jej osoby wypadała niezwykle krzywdząco, zwłaszcza przez pewnego hokeistę Fitza. Chłopak marzył o tym, by stać się graczem hokeja i udało mu się to zrealizować, przez przynależność w drużynie uniwersyteckiej. Dzięki temu mógł opłacić swoje studia, więc ciężką pracą brnął do celu. Początkowo mogłoby się wydawać, że Summer i Fitz do siebie nie pasują, dzieli ich wszystko, a łączy niezbyt wiele, jednak czas pokazał, jak łatwo można się pomylić w swoich osądach. Czasami wystarczy kilka nieodpowiednich słów, aby skrzywdzić kogoś i samego siebie przy okazji. Dlatego tak ważne jest, aby nie oceniać innych po pozorach, bowiem prawda może się okazać zupełnie inna. W „Pościgu” udało nam się poznać Brennę Jensen, córkę trenera drużyny uniwersyteckiej, o której autorka zdecydowała nam się opowiedzieć w swojej powieści pod tytułem „Ryzyko”. Myślę, że mimo wszystko, jeśli nie znacie pierwszego tomu cyklu, uda się Wam wczuć w sytuację i podążyć za nowymi bohaterami. W końcu każdy tom opowiada o innych bohaterach, a kto wie, może za sprawą „Ryzyka” polubicie twórczość Elle Kennedy? Z całą pewnością nie jest łatwo dorastać pod czujnym okiem trenera, zwłaszcza, kiedy ma się plan na siebie i niezły charakterek. Brenna jest młodą dziewczyną, do której trudno się zbliżyć. W oczach innych uchodzi za niedostępną i zdystansowaną kobietę, jednak sama zainteresowana nie zwraca na to najmniejszej uwagi. Kiedy czegoś pragnie, jest gotowa na wszystko, aby to zdobyć. Jest silna i niezłomna, wie doskonale czego chce od życia i nie ma zamiaru pozwolić komukolwiek decydować za nią. Marzy o tym, aby zostać dziennikarką sportową, nie spocznie póki tego planu nie zrealizuje. Brenna jest wiernym kibicem uniwersyteckiej drużyny, w której z resztą grają jej przyjaciele, a trenuje jej ojciec. Nic więc dziwnego, że sport jest dla niej tak ważny, kiedy od najmłodszych lat był obecny w jej życiu. Nie ma więc możliwości, żeby zdecydowała się umawiać z kimś, kto nie dzieli tej pasji, bądź, co gorsza kibicuje lub gra w przeciwnej drużynie, zwłaszcza, jeśli jest w niej gwiazdą. Wyobrażacie sobie skandal, jaki by wybuchnął gdyby tak Brenna zdecydowała się na romans i rozkwit zakazanego uczucia? Rywalizacja między drużynami Harvardu i Briar może przypominać nieco motyw dwóch zwaśnionych rodów z „Romea i Julii”, to było moje pierwsze skojarzenie, podczas zagłębiania się w lekturę, ale czy to źle? W żadnym wypadku. Brenna marzy o stażu w Hockey.Net, stacji, która specjalizuje się głównie w hokeju, jednak dostanie się tam jest niezwykle trudnym zadaniem. Udanie się na rozmowę kwalifikacyjną jest wystarczająco stresujące, że dziewczyna strzela gafę lub, bardziej sportowo krążkiem hokejowym w samiutkie kolano i to te, na którym nie ma ochraniacza! Co się stało? Drobne kłamstwo bardziej niż odrobinę komplikuje jej życie. W wyniku niefortunnego zakręcenia Brenna wyjawia, że jest dziewczyną i to nie byle kogo, a gwiazdy Harvardu w hokeju. Kłamstwo ma krótkie nogi, a ona nie może sobie pozwolić na to, żeby stracić możliwość odbycia stażu w Hockey.Net. Co teraz? Jake Connelly jest wyjątkowo uzdolnionym hokeistą, który znajduje się na liście zakazanych obiektów westchnień Brenny, z powodu przynależności do drużyny Harvardu. Nie ważne jest to, że facet jest przystojny i w dziwny sposób oddziałuje na główną bohaterkę. Wróg pozostaje wrogiem, w czym pomaga jego aroganckie usposobienie. Problem pojawia się dopiero, kiedy dziewczyna wpada w cieć swojego kłamstwa i ma zamiar zrobić wszystko, aby podtrzymać jego wiarygodność. Brienna jest taką osobą, która pomimo niepowodzeń brnie do przodu i ciężko pracuje, a męski sport nie jest zbyt przychylnie nastawiony do kobiet, jeśli nie siedzą na trybunach i nie kibicują grzecznie mięśniakom. Staż jest dla niej wszystkim, dlatego decyduje się na wszystko, nawet prośbę skierowaną do swojego wroga. Czy kapitan uniwersyteckiej drużyny zgodzi się pomóc dziewczynie? Jacke jednak ją zaskakuje, jednak każda przysługa ma swoją cenę. Jaka będzie jego? Nie taka skomplikowana, domaga się prawdziwej randki z nią w zamian za każdą, która będzie zmyślona. Co z tego wszystkiego wyniknie? Czy prawda wyjdzie na jaw? A co jeśli okaże się, że Jacke znaczy dla niej więcej niż by tego chciała? „Ryzyko” jest powieścią, która została napisana lekkim i plastycznym językiem, dzięki czemu czyta się ją szybko i przyjemnie. Chociaż początkowo miałam obiekc

Elle Kennedy tworzy świetne historie. Uwielbiam czytać jej książki, a Pościg bardzo mi się podobał, więc nie mogłam się doczekać kolejnego tomu. I jak zwykle, w przypadku tej autorki, nie zawiodłam się :D Od razu mogę śmiało powiedzieć, że z chęcią zaprzyjaźniłabym się zarówno z Brenną jak i Jake'm. Jesteśmy bardzo podobni do siebie z charakteru i nie ma opcji, byśmy się ze sobą nie dogadali :D obydwoje twardo stąpają po ziemi, są pewni siebie, czasami aroganccy, nie boją się powiedzieć to, co myślą i stawiają na swoim. Lubią się przedrzeźniać. Po prostu trafił swój na swojego. Chyba nie miałam jeszcze okazji pisać recenzji, w której to bohaterowie są podobni do siebie z charakteru :D I choć wydawałoby się, że mogłoby to się gryźć, to w rzeczywistości Brenna i Jake idealnie pasują do siebie. Jednak nie wszystko w tej historii jest takie kolorowe. Brenna ma za sobą trudną przeszłość - kilka poważnych błędów, które popełniła, ale wyciągnęła z nich wnioski i wyszła naprawdę na prostą. Jake takowej nie miał, ale całe swoje życie poświęcił hokejowi. Postawił sobie cel i zamierzał go osiągnąć. Świetnie przyjął wyznanie dziewczyny. Co prawda z innego powodu zachował się jak głupek, ale szybko też zrozumiał swój błąd. Elle Kennedy pisze prostym językiem, który sprawia, że czyta się bardzo szybko i przyjemnie. Narracja prowadzona jest z punktu widzenia dziewczyny i chłopaka. Opisy meczów hokejowych są dobre, można się wciągnąć w rozgrywkę, choć nie ma nas na boisku czy trybunach. Jak dla mnie same plusy. Nie widziałam tutaj minusów. Pojawiają się także bohaterowie z poprzedniej części oraz nowi, którzy wprowadzają dużo śmiechu. Taką osoba jest Rupi i uwierzcie mi - przy niej nie da się nudzić :D Mam nadzieję, że dostanie swój tom, bo przeczuwam, że będzie to jedna z lepszych historii :D Ryzyko to świetna rozrywka, kiedy mamy gorszy dzień, czy wolny wieczór. Uśmiech na twarzy podczas lektury gwarantowany! Nie pozostaje mi nic innego jak czekać na kolejny tom :D Recenzja pochodzi z bloga http://www.whothatgirl.pl

,,Ryzyko" to powieść, która od pierwszej strony mnie oczarowała. Historia Brenny i Jake'a jest urocza i seksowna, nie brakuje w niej zabawnych sytuacji, przy których się zaśmiejemy, jak i tych, które poruszają trudne tematy. Kennedy podaje je w przystępny sposób, a co najważniejsze czuć te napięcie. Mam wrażenie, że autorka powróciła do dobrych czasów swoich pierwszych powieści, bo ,,Ryzyko" to romans sportowy, który rozbudza, nie jest naiwny i przede wszystkim ma w sobie to coś, czego czytelnicy romansów poszukują. Ja zostałam całkowicie kupiona ! I nawet mam dobrą wiadomość - jeśli nie czytaliście poprzedniej części, nic nie staje na przeszkodzie by sięgnąć po historię Brenny i Jake'a, bo te książki nie są ze sobą jakoś powiązane (oprócz paru nawiązań). Ja szczerze Wam polecam tę historię i będę z pewnością czekała na kolejne tomy. Całą recenzję przeczytasz na blogu http://mojswiatliteratury.blogspot.com/2020/02/elle-kennedy-ryzyko-recenzja.html

Brennę poznałam już wcześniej, kiedy czytałam „Pościg” i bardzo polubiłam jej postać. Jest pewną siebie dziewczyną, która wie czego chce i przede wszystkim nie boi się powiedzieć tego głośno. Jest szczera i zabawna, ale jak się też okazuje, pod tą maską uśmiechu i pewności siebie skrywa pewne tajemnice i… wrażliwość. Jej historia mnie zaskoczyła, bo w pierwszym tomie autorka nie daje odczuć, że za przeszłością tej dziewczyny może kryć się coś więcej, więc fajnie było odkrywać to, jaka Brenna jest naprawę i co siedzi w jej głowie. Uwielbia hokej i oczywiście gorąco kibicuje swojej drużynie z Briar. A jednak ciągnie ją do gracza z Harvardu. Jake to marzenie każdej dziewczyny i nie ma problemu z ich zdobyciem. A jednak Brenna potrafi mu się oprzeć i chyba właśnie dlatego go do niej ciągnie – bo jest dla niego wyzwaniem. Chłopak gra w hokeja i jest w tym naprawdę niesamowity, a do tego widać, że bardzo mu na tym zależy, bo to właśnie to jest dla niego priorytetem. Connelly to mój książkowy mąż literacki i myślę, że niejedna czytelniczka straci dla niego serce. Nie dość, że przystojny, to jeszcze pewny siebie w ten pozytywny i powodujący uśmiech sposób. Nie jest go łatwo zbić z tropu, ale łatwo go polubić. I jeśli o niego chodzi, nie przejmuje się tym, że podoba mu się dziewczyna, która kibicuje konkurencyjnej drużynie. Podejrzewałam, że drugi tom serii „Briar U” może być właśnie o Brennie i Jake’u, bo ich znajomość już troszkę zaczęła się w pierwszej części, a gdy to się potwierdziło wiedziałam, że będzie ciekawie i nie dadzą się nudzić czytelnikowi. Jeśli ktoś z was nie czytał „Pościgu” i wolałby przeczytać tylko „Ryzyko” to nie widzę przeciwwskazań. Nawet jeśli chcecie tę serię przeczytać w innej kolejności. Wiadomo, będzie wtedy znajomy finał poprzedniej pary, ale autorka nie zdradza żadnych szczegółów i nie wyłapałam żadnych momentów, które mogłyby wam zdradzić coś z życia Summer i Fitza. Wracając jednak do tej historii, tak jak się spodziewałam, było ciekawie. Jensen i Connelly tworzyli zabawny, zgrany duet i dobrze się z nimi bawiłam. Relacja pomiędzy nimi to coś zakazanego. Jake gra dla wrogiej drużyny, a Jenna przyjaźni się z zawodnikami z Briar i co więcej, jest córką ich trenera. Czy taki związek może się w ogóle udać, skoro jest wbrew wszystkiemu? Cóż, o tym musicie przekonać się sami, ale powiem wam, że łatwo nie mieli, bo już od początku wszystko wskazywało na to, że nie mają szans. „Ryzyko” to zabawna historia, ale też w pewnym momencie się wzruszyłam. Podobała mi się na pewno bardziej od pierwszego tomu, zarówno sam pomysł, fabuła jak i wykreowanie bohaterów. Jest to powieść, która niekoniecznie wyróżnia się z tłumu, ale jednocześnie myślę, że zapada w pamięć. To seksowna opowieść młodych ludzi, pełna namiętności i humoru. Prócz zakazanej miłości, autorka wplotła również wątek hate-love, co bardzo mi się podobało i było interesującym połączeniem, bo naprawdę, przy tej książce nie dało się po prostu nudzić. Pomiędzy Brenną a Jake’em ciągle dochodziło do słownych potyczek, z których czerpałam radość chyba nawet taką samą jak oni. Widać było od razu, że coś ich do siebie ciągnie, ale oboje uparcie się do tego nie przyznawali. Do czasu. Cieszę się, że Elle Kennedy nie pospieszyła z rozwinięciem ich relacji, ale było warto czekać na to, co się wydarzy. Ta książka na pewno wpadnie na listę moich ulubionych i cieszę się, że zdecydowałam się poznać serię „Briar U” oraz bohaterów. Fajnie było spotkać nie tylko Summer oraz Fitza, ale także całą resztę, no i koniecznie musicie poznać Rupi – ta dziewczyna jest szalona! Nie mogę się też doczekać kolejnej części z tej serii, ale na razie sobie nie będę zdradzać o kim będzie, choć mam już swoje małe domysły. Nie wiem też dlaczego tyle czasu wstrzymywałam się z sięgnięciem po książki tej autorki, ale w wolnej chwili na pewno wszystko nadrobię. „Ryzyko” jest warte polecenia. Naprawdę! Może troszkę przewidywalna, ale na przykład ja nie spodziewałam się, że historia Brenny będzie wyglądać w taki sposób, więc nie tak do końca da się przewidzieć wszystko. Jest napisana lekkim piórem, przez co czyta się ją naprawdę szybko i co więcej, z ciekawością dzięki temu, że relacja pomiędzy bohaterami jest dość zawirowana, ale dla mnie też intrygująca. Jeżeli lubicie książki z tego gatunku, a także jeśli lubicie twórczość Elle Kennedy to pewnie, że wam polecam! I mam nadzieję, że ta historia spodoba się wam w takim samym stopniu jak mi! http://books-hoolic.blogspot.com/ https://www.instagram.com/books_holic/

https://kochajacaksiazki.blogspot.com/2020/02/285-elle-kennedy-ryzyko.html Elle Kennedy to kanadyjska autorka romansów młodzieżowych, którą większość może kojarzyć z takich tytułów jak: „Układ”, „Błąd”, „Podbój”, „Cel” (cykl: „Off-Campus”). Często sięgam po powieści z tego gatunku, więc nazwisko to nie było mi obce, pomimo iż nigdy nie przeczytałam żadnej historii pióra Kennedy. Jednak zachęcona wieloma pozytywnymi opiniami, postanowiłam na własnej skórze sprawdzić, co w trawie piszczy… Wszyscy twierdzą, że niedobra ze mnie dziewczyna. Mają rację tylko po części – nie pozwalam, by rządził mną strach i z pewnością nie obchodzi mnie, co myślą o mnie ludzie. Jake Connelly – gwiazdorski napastnik Harvardu na swoje nieszczęście grzeszy arogancją, butnością i zbyt przystojną aparycją. Niestety, okrutny los sprawił, że muszę prosić go o pomoc w zdobyciu tak upragnionego przeze mnie stażu. Na moją prośbę Jake Connelly udaje, że jest moim chłopakiem. On jednak nie ułatwia mi zadania, za każdą udawaną randkę żąda… prawdziwej. Muszę przyznać, że nie lubię pisać recenzji tego typu książek. Z jednej strony wciągnęłam się w tą historię, spędziłam kilka przyjemnych godzin na jej lekturze, ale z drugiej strony nie znalazłam w „Ryzyku” nic nowego. To wszystko już było. Tak więc o czym tu pisać? Elle Kennedy wykreowała ciekawych bohaterów, ale są oni tak schematyczni, że nie pozostaną w mej pamięci na długo. Podobało mi się to, że w kwestii wątku romantycznego, autorka zestawiła ze sobą dwa, bardzo podobne charaktery, które wyróżniają się dużą pewnością siebie, pewnego rodzaju zadziornością, mają podobne poczucie humoru itp. Dzięki takiemu zabiegowi było zabawniej, ciekawiej i mniej banalnie. Co się tyczy pozostałych bohaterów: wszyscy są do siebie bardzo podobni pod względem… nijakości. Do samego końca nie mogłam spamiętać, który z hokeistów był z drużyny Harvardu, a który z Briar. Nie wspominając już który jaką rolę gra w całej fabule. Dlaczego? Każdy z tych bohaterów jest taki sam: bez wyrazu. Tylko jedna dwójka z pewnością zostanie w mej pamięci na dłużej: dziwak Hollins i niezrównoważona wariatka Rupi. Nie ma co, para doskonała. Bardzo spodobał mi się wątek relacji Brenny z jej własnym ojcem. Od samego początku byłam zaciekawiona dlaczego ich wzajemne relacje wyglądają tak, a nie inaczej. Choć cała fabuła skupia się wokół mistrzostw hokeja i romansu głównych bohaterów, to autorka porusza w swej książce kilka innych motywów, jak np. wyżej wymieniona relacja rodzic & dziecko, ale również i wątek uzależnień, nałogów. Podsumowując, „Ryzyko” jest schematyczną i przewidywalną historią, choć czyta się ją bardzo dobrze. Być może jest to wynik lekkiego pióra autorki. Historia przez nią stworzona jest idealnie wyważona - nie jest przedramatyzowana (co często zdarza się w tego typu powieściach), a ponadto została napisana z poczuciem humoru. Ciekawa propozycja na chwilę relaksu i tzw. „odmóżdżenia”. Moja ocena: 7/10