Rytmatysta (okładka  twarda)

Świetna. Szkoda, że taka krótka. czekam na kolejne tomy!

Bardzo podobała mi się historia, liczę na kontynuację.

Ciekawy świat.

Ładnie wydana.

Co takiego przerażającego może być w kredowych rysunkach? Dlaczego zwykłe linie i okręgi narysowane kredą mają moc ? Kim są Rytmatyści i dlaczego po szkoleniu udają się wprost do Nebrasku aby bronić Amerykańskie Wyspy? Co z tym wspólnego mają tajemnicze zniknięcia młodych uczniów, którzy mają zostać Rytmatystami? Joel uczy się w szkole, w której uczą się również Rytmatyści. Chłopiec od zawsze marzył o zostaniu jednym z nich, ale nie posiada ich mocy. Jego rysunki są tylko kredowymi rysunkami. Splot pewnych wydarzeń sprawia, że zostaje on pomocnikiem profesora, którego zadaniem jest rozwiązanie zagadki tajemniczych zniknięć młodych uczniów. Wraz z Melody, która trafia na zajęcia wyrównawcze do tego samego profesora, trafiają na ślad niebezpiecznych i zaskakujących odkryć. „Rytmatysta” to jedna z najnowszych książek Brandona Sandersona, autora, którego darzę ogromnym uwielbieniem. Objętościowo niepozorna jak na autora książka, bo licząca zaledwie 307 stron skrywa w sobie niesamowitą i zaskakującą historie. Głównym bohaterem jest Joel, ale w sumie każdy kto się pojawia na kartach powieści jest ważny i odgrywa w niej ważną rolę. Melody, profesor Fitch, dyrektor York, profesor Nazlizar – każde z nich to tryb tej opowieści, który idealnie współgra z innymi trybikami. Autor po raz kolejny zaskoczył mnie swoją pomysłowością i umiejętnością stworzenia niesztampowej opowieści. Próżno tu szukać typowych rozwiązań z literatury młodzieżowej, próżno wypatrywać kalek czy zapożyczeń. Rytmatysta to powieść odrobinę przekorna, zaskakująca, a główny bohater nie jest typowym zabiedzonym chłopaczkiem z ukrytą mocą, który akurat przypadkiem tak się składa, że musi uratować cały świat. Akcja powieści jest wartka i ciekawa. Wyjątkowo zaskakujący system magiczny połączony z zegarami, sprężynami, mechanicznymi urządzeniami jest strzałem w dziesiątkę. A magia oparta na rysunkach kredą? Dla mnie genialne i tchnące świeżością. Panie Sanderson, skąd u Pana takie niesamowite pomysły ja pytam? I dodaję od razu – proszę się nie zatrzymywać, tylko wymyślać i pisać dalej! Zaczynając czytać Rytmatystę byłam pewna, że to taki pojedynczy strzał, jednotomówka napisana przez autora – jak sam to napisał – niejako na boku, przez przypadek. A jednak nawet książka „nieplanowana” została przez autora dopracowana i napisana lekkim i dobrym stylem. Fabuła jest spójna, nieoczywista, poszukiwania tego złego są intrygujące, a autorowi udało się mnie sprowadzić na manowce niejeden raz. Oczywiście byłam przekonana, że przejrzałam niecne plany złoczyńcy i wiem kto to, ale tutaj dostałam od pana Sandersona pstryczka w nos i to co wydawało mi się pewnikiem, nim nie było. Zakończenie jest pięknym zaskoczeniem bo okazuje się, że zwiastuje tom drugi. Wbrew moim założeniom, Rytmatysta wcale nie jest jednotomówką, tylko pierwszym tomem czegoś dłuższego, ale kiedy autor podejmie się pisania drugiego tomu jeszcze nie wiadomo. Mocno liczę na to, że nie będzie długo zwlekał, bo to cudowna przygoda w niezwykłym świecie magii, maszyn, geometrii i kredowych rysunków. Skończyłam czytać zauroczona i zachwycona. Autor po raz kolejny udowodnił, że ma nieograniczoną wyobraźnię. Gorąco polecam.

"Walka kredą" Niewielu jest autorów, którzy jak Brandon Sanderson, potrafią tak szybko i masowo zjednywać sobie kolejnych czytelników. Autor, który przyzwyczaił swoich czytelników do umiejscawiania akcji w nowych fantastycznych światach, kreacji ciekawych postaci i używania przez nich coraz wymyślniejszych sztuk magicznych ciągle zaskakuje i zachwyca nowych i starych czytelników. Tym razem na polskim rynku pojawiła się jego książka wydana w 2013, która mimo iż skierowana dla bardziej młodszego czytelnika, nie powinna powstrzymywać tych nieco starszych przed sięgnięciem po nią, bo to w dalszym ciągu fantastyka zaskakująca pomysłowością i sprawiająca sporą przyjemność. Joel to syn zwyczajnego twórcy kredy, który od zawsze pragnie zostać Rytmatystą. Ale Rytmatyści to tylko osoby o specjalnych umiejętnościach pozwalających nadawać życie dwuwymiarowym rysunkom, i wybierani są przez Mistrza w tajemniczych ceremoniach. Joel może jedynie przyglądać się jak młodzi Rytmatyści uczą się tej wyjątkowej magii, dla nauczenia i stosowania której on sam poświęciłby wszystko. Jednak pewnego razu, gdy uczniowie zaczynają niespodziewanie znikać, syn twórcy kredy zostaje pomocnikiem potężnego profesora Fitcha, który ma za zadanie zbadanie tych zbrodni. Joel razem z przyjaciółką Melody i profesorem Fitchem trafiają na pierwsze ślady, które doprowadzą ich do niewiarygodnych odkryć. Mam już za sobą kilkanaście książek Sandersona i chociaż "Rytmatysta" nie należy do ścisłego top najlepszych i najbardziej oryginalnych autora, to jednak ciągle czytanie jego kolejnych książek sprawia mi cholerną frajdę i rewelacyjnie się przy każdej nich relaksuję. Najnowsza pozycja Amerykanina, która właściwie najnowszą nie jest, bo za granicą pojawiła się kilkanaście lat przed polską premierą, dalej przejawia znany, sprawdzony i ujmujący czytelników schemat bazujący na tym, o czym wspomniałem we wstępie. Nowy świat, nowa ciekawa magia, nowe fajne postaci. Tym razem akcja toczy się na Wyspach Zjednoczonych Ameryki, których mapka znajduje się na samym początku. Widać na niej mnóstwo nazw przypominających nazwy ówczesnych stanów o oczywiście innej nieco topografii, gdzie zaznaczone są między innymi umiejscowione w nich różne Akademie Rytmatyczne, czyli szkoły, w których nowi uczniowie uczą się i doskonalą swoje umiejętności używania magii. (...) https://swiat-bibliofila.blogspot.com/2019/04/rytmatysta-brandon-sanderson-recenzja.html

Brandon Sanderson w swej książce zabiera czytelników do oryginalnego baśniowego świata, w którym naturalną rzeczą jest magia – nazywana tam rytmatyką – oraz odwieczna walka dobra ze złem, która rozgrywa się na wyspie Nebrask. Głównymi bohaterami dzieła są nastoletni Joel i jego rówieśniczka Melody. Oboje uczą się w Akademii Armedius, gdzie przygotowują się do wejścia w dorosłość. Joel syn wytwórcy kredy zafascynowany jest rytmatyką, zna wszelkie jej tajniki, jednak ze względu na bark umiejętności tworzenia magicznych linii i potworów zwanych kredowcami nigdy nie stanie się rytmatystą choć bardzo tego pragnie. Jego przyjaciółka Melody pochodzi z zamożnej rodziny, dla której liczy się kariera jej członków. Dziewczyna wolałaby wieść normalne życie, wolne od oczekiwań jej rodziny, mimo to ze względu na talent rytmatyczny jej życie wydaje się z góry określone. Drogi obydwojga bohaterów splatają się ze sobą bardzo mocno, gdy pewnego dnia w Akademii pojawi się nowy profesor Nalizar, a w okolicy pojawia się potwór, który zaczyna porywać uczniów z akademii… Książka „Rytmatysta” to zdecydowanie powieść fantasy dla dzieci i młodzieży. Napisana jest w sposób przystępny dla młodego czytelnika, rozpoczynającego swoją przygodę z tego rodzaju literaturą. Niewątpliwym atutem książki jest oryginalny świat, w którym osadzona jest historia oraz atrakcyjna nieco mroczna okładka zaprojektowana przez Dominika Brońka. Również bohaterowie książki to wyjątkowo pozytywne postaci, które nie trudno polubić. Wśród minusów wskazałbym przede wszystkim niedopracowany i przewidywalny wątek kryminalny, stanowiący jeden z fundamentów historii. Ponadto czytając „Rytmatystę” miałem poczucie płytkości i niedopracowania całej historii. Dotychczas czytając powieści Sandersona, autor za każdym razem potrafił zaskoczyć mnie licznymi zwrotami akcji, które wywracały wszelkie przewidywania i pomysły na rozwój wypadków w jego książkach. Niestety w „Rytmatyście” fabuła jest liniowa i w gruncie rzeczy przewidywalna. Również wątek sztuki rytmatycznej i tworzenia kredowców wydaje się niedopracowany, gdyż mimo przeczytania książki od deski do deski pozostaje wciąż mało zrozumiały.

Brandon Sanderson to mistrz w kreowaniu literatury fantasy i science fiction. Rytmatysta trzyma poziom. Mimo, że docelowo książka kierowana do młodego czytelnika, przeczytałam z ogromną przyjemnością i będę wypatrywać dalszego ciągu przygód Joela i Melody. Melody jest Rytmatystką, czyli potrafi ożywiać kredowce - rysunki narysowane kredą. Joel fascynuje się rytmatyką, ale nie ma mocy ożywiania rysunków. Oboje trzymają się na uboczu swoich grup, Melody kiepsko rysuje, a Joel jest synem sprzątaczki i bogatsi koledzy dają mu odczuć, że są lepsi. Gdy w tajemniczych okolicznościach zaczynają znikać uczniowie Rytmatyści, robi się gorąco. Zaczyna się walka z czasem, wszyscy czują się zagrożeni. Jeśli chcecie się dowiedzieć co się wydarzy to koniecznie przeczytajcie. Czyta się bardzo szybko. ☺ Polecam!