Rewanż (okładka  miękka)

Mega fajna kontynuacja.... Fantastyczne zakończenie! Zaskakujące do pewnego stopnia.

Książkę dostałam z rozdarciem na okładce. Okładka jest cała w skazach

Uwielbiam,każda książka Katarzyny to czysta przyjemność czytania!

Bardzo ciekawa książka, uwielbiam książki tej autorki.

Świetna druga część. Zakończenie zaskakujące .

RECENZJA REWANŻ - KATARZYNA NOWAKOWSKA Skończyłam, skończyłam, skończyłam. Dalsze losy Abbi i Jacoba właśnie za mną i szczerze, z ręką na sercu, jak dla mnie "Zagrywka", nie umywa się do "Rewanżu". W moim przypadku to się bardzo rzadko zdarza, że siedzę i nie wiem co powiedzieć, taką złapałam zawieche. Chciałabym wziąć czyjąś stronę, całkowicie kogoś pokochać, kogoś znienawidzić, ale kurde nie mogę. I chyba bardziej jestem zaintrygowana i rozwalona emocjonalnie, tym co ta książka, ze mną zrobiła niż wściekła, taka prawda. To już nie jest prosta, zwyczajna, historia, autorka wyciągnęła tym razem porządne działa. Miłość na granicy obsesji i to wręcz taka chora, prowadząca do autodestrukcji, grająca na emocjach, wyrzutach sumienia, zemście. Nałóg i bezsilność, kiedy ktoś nie chce przyjąć naszej pomocy. To właśnie w takich sytuacjach, człowiek odczuwa tysiące przeróżnych emocji i czuje jakąś potrzebę uratowania kogoś na siłę, a w przypadku porażki zaczyna się obwiniać o wszystko. Taka właśnie była Abbi, ona wręcz nie przyjmowała do wiadomości, że Jacobowi, nie da się pomóc, jeśli sam nie wykaże ciut inicjatywy. Z jednej strony było mi jej żal, bo tkwiła w takim błędnym kole, nie miała normalnego życia, ciągłe gdybanie, co by było gdyby. Jakby chciała wziąć na siebie odpowiedzialność dosłownie za wszystko, a z drugiej strony aż miałam ochotę nią potrząsnąć i powiedzieć "kobieto, weź się w końcu od niego uwolnij, to, że za każdym razem będzie grał ci na emocjach, a ty będziesz tańczyć jak ci zagra, to nie jest normalne. To trzeba raz, a porządnie uciąć, zanim dojdzie do tragedii. A jednak stanęła po stronie Jacoba, zamiast go pogrążyć na amen, kiedy miała na to szansę. Z jednej strony super, że nie dobiła go bardziej, a z drugiej nie wiem czy na to zasługiwał. No i to był mój dylemat, który towarzyszył mi przez całą książkę, bo nie potrafiłam ostatecznie stwierdzić, czy popieram to co robiła, czy nie. Był jaki był, a ona i tak gdzieś w głębi go kochała, albo raczej tego chłopaka, którym był kiedyś i nie rozumiała, że jego już nie ma. A Jacob, temu panu to najchętniej zdzieliłabym w łeb, żeby się w końcu obudził. Może i była we mnie nutka współczucia, szczególnie jak pokazał, swoją prawdziwą twarz, chłopaka, który zagubił się w świetle sławy. Wszyscy oczekiwali, od niego, że będzie niezwyciężony, a on tego po prostu nie udźwignął moim zdaniem. Ale ten mały promyczek bardzo szybko wyparował i zamienił się w nienawiść a już szczególnie, kiedy oglądałam na kolejnych stronach tą jego chorobliwą zazdrość, wręcz obsesyjną i to, że miałam wrażenie jakby uwiązał Abbi ze sobą na zawsze. Z nikim nie będzie gadał, tylko z nią, tylko ona go uratuje, jak mi się coś stanie, to będzie twoja wina. No cóż kurde chciałabym żywić do niego nienawiść, ale nie mogę, bo gdzieś tam z tyłu jakiś głos mówi, że to wszystko bo jest chory. Tak jakbym próbowała na siłę go tłumaczyć, coś jak Abbi. I to mnie strasznie denerwowało, bo chciałabym przejść obok tego obojętnie, bo mam wrażenie, że Jacob wcale nie zasługiwał na pomoc, kiedy za plecami robił to samo. Jednak nie potrafię. Za to bardzo podobała mi się postać Conrada. Miałam wręcz wrażenie, jakby pojawił się w życiu Abbi specjalnie. Coś jakby to on miał być tym, który pomoże jej spojrzeć na wszystko z dystansu, pokaże, że to co było między nią, a Jacobem, nie było wcale normalne. Jakby miał zostać, kimś, kto pokaże jej, że istnieją męskie ideały, zmieni jej przykre doświadczenia apropo mężczyzn, pokaże jej prawdziwe szczęście. Imponował mi swoją postawą, bo dobrze wiedział, że bliższe relacje z Abbi nie będą łatwe, szczególnie kiedy miała w szafie mnóstwo trupów z przeszłości i szalonego męża. Przecież widział co zachowanie Jacoba z nią robiło, a jednak zamiast się poddać, jak to stwierdził "znajdzie na nią sposób". No i ten Alan, nie twierdzę, że ten pan to mój ulubieniec, bo szczerze mówiąc nie mam go za co lubić, tym bardziej, że miałam wrażenie, że z nim też jest coś nie halo, zresztą poznając jego relacje z Abbi to już tym bardziej, a jednak bardzo mnie zaintrygował, a raczej jego nagłe pojawienie się, bo w przypadki to ja nie wierzę i to jest pewne, a on może jeszcze nieźle narobić problemów. Jedno mogę wam powiedzieć, o tej książce, jak zaczniecie czytać to przekonacie się, że nie ma nudy, co chwile coś się dzieje, jedne sytuacje wyprowadzą was z równowagi, przez inne odczujecie skrajne emocje, będziecie zaciekawieni, zaintrygowani, zajrzycie w przeszłość, by móc zrozumieć wiele, zobaczyć jeszcze więcej. By ostatecznie śledzić historię bohaterów do końca, dowiedzieć się, jak to się potoczy i wyjaśni. No i coś czego nie może zabraknąć u tej autorki. Gorące, przepełnione pożądaniem sceny i mężczyźni, którzy zawładnęli, albo dopiero zawładną ciałem i sercem Abbi. A jednak to nie tylko aspekty seksualne i romans sprawiają, że była ciekawa. Jest również bardzo prawdziwa, według mnie. Są wzloty i upadki, problemy, walka z nałogiem i nigdy nie wiesz czym cię jeszcze zaskoczy

Historia Abigail czasem przypomina najpiękniejszy sen, a czasem okropny koszmar. Nastoletnie zauroczenia, pochopne decyzje, zawiedzione nadzieje, złamane serce i rozstania. Abigail mimo trudnej przyszłości zostaje prezesem klubu koszykarskiego New York Hunters. Po latach spotyka Jacoba, który dołącza do drużyny otoczony aurą “gwiazdy NBA”. Od tamtej pory kobieta po raz kolejny zalicza wloty i upadki, by na samym końcu znów dać się ograć czarującemu Jacobowi. Abigail wbrew pozorom nie jest słabym zawodnikiem. Doświadczenia, które zebrała przez całe życie, pozwalają patrzeć głębiej i dalej. Pragnie zmian, szczęścia i stabilizacji. Jednak przeszłości nie da się wymazać, a nawet o niej zapomnieć. Jacob podejmuje grę, ale gubi go własne ego i ogrom błędów, które niebezpiecznie zaczynają wymykać mu się spod kontroli. Zarówno w sporcie, jak i w życiu bywa tak, że na miejsce kogoś, kto zawodzi, pojawia się ktoś nowy. Abigail będzie musiała podejmować decyzje czy grać dalej, czy może jednak oddać zwycięstwo walkowerem. Cześć druga tej dylogii zaskoczyła mnie pod kilkoma aspektami. Mam wrażenie, że autorka na sam koniec zostawiała całą “esencję” tej historii, choć “Zagrywka” również kipiała emocjami. Uwielbiam w książkach autorki to, że niczego nie da się przewiedzieć, ani z góry założyć. Napięcie wybucha, każdy zwrot akcji jest niczym bomba, która eksploduje totalnie z zaskoczenia, powodując rozstrojenie emocjonalne czytelnika. W “Rewanżu” zarówno postacie, cała fabuła i problematyka jest o wiele bardziej intensywna, dosadniejsza i myślę, że również mocniej dopracowana. Przemiana Abigail jest bardzo naturalna, w pewnym momencie daje się zauważyć w jej zachowaniu, decyzjach i działaniach pewne różnice, które następują po sobie, tworząc coś na zasadzie pozytywnego progresu. Mówiąc zaś wprost, ta postać dojrzewa, zmienia trochę priorytety i co najważniejsze patrzy na to, aby wyjść zwycięsko z gry, która rozgrywa się w jej życiu. Kreacja Jacoba to od samego początku mistrzostwo. Mężczyzna wywołuje rollercoaster uczuć w czytelniku. Przez całą dylogię Jacoba się kocha, współczuje, stara się zrozumieć, by za chwilę znienawidzić. Co więcej, ta mieszanka doznań w stosunku do tej postaci zmienia się szybko i dynamicznie by za chwilę znów się zapętlić. Oczarował mnie ten bohater wszystkim, co akurat reprezentował. Jestem zdania, że jeśli chodzi budowę postaci, która ma mocne psychologiczne tło, wszystko wyszło tutaj bardzo dobrze. W ostatniej części tej serii do gry wkracza nowy zawodnik — Conrad. Postać z początku bardzo tajemnicza. Czytelnik zastanawia się, czy będzie to kolejny antagonista, czy przelotna drugoplanowa postać, a może jeszcze ktoś inny, kto nada biegowi fabuły zupełnie inny kierunek. Wprowadzenie tego bohatera tej powieści to była istotna i bardzo trafna rewolucja, dzięki której wiele kwestii zyskało nowy sens. Katarzyna Nowakowska jest fachowcem, jeśli chodzi o tworzenie powieści, które są jednocześnie lekkie, ale z drugiej strony mają w sobie ogromny ładunek pewnych przesłań, konkluzji, czy wniosków, które każdy czytelnik dostrzeże na swój sposób. Treść “Zagrywki” i “Rewanżu” cechuje realizm, choć dramat goni dramat, tak jest to wszystko bardzo autentyczne, nasycone emocjami, które czuć w każdej pojedynczej literce. W książkach autorki dominuje akcja, dialogi i działania, zamiast przedłużających się opisów rzeczywistości bohaterów, przemyśleń czy nadmiernie “poetyzowanych” wewnętrznych dylematów postaci. To wszystko sprawia, że od powieści nie da się oderwać, ciągle się coś dzieje, choć oczywiście, całość jest spójna, a tempo całej treści idealnie dynamiczne. Nie mogę się oprzeć, by nie wspomnieć o zakończeniu, które rozrywa serce, jednocześnie naklejając plaster na krwawiącą ranę. “Rewanż” to powieść o wyborach, o zmienności, o miłości, która zmienia życie. O dojrzewaniu, wahaniach, błędach i decyzjach przeszłości, ale także o wybaczaniu, poświęceniu i odbijaniu się od przysłowiowego dna. Gorąco polecam tę dylogię, do której lektury zaopatrzcie się w chusteczki i czas… bo zarwiecie nie jedną noc.

🏀Recenzja książki 🏀 🏀🏀REWANŻ 🏀🏀 AUTOR : K.N. Haner/Katarzyna Nowakowska - strona autorska Wydawnictwo : Między słowami " Wyrzuty sumienia i demony z przeszłości zżerają mnie od środka. Nie umiem się z tym uporać. Za wiele złego się wydarzyło, żebym cały czas potrafiła udawać silną i niezależną. Wcale taka nie jestem. Czuję, że się rozpadam na kawałki." Ile razy można dawać szansę, po raz kolejny? Czy warto walczyć o swoje marzenia i miłość ? Rewanż to druga część, a zarazem finał histori Abigail. W tej części autorka mocna namiesza w życiu bohaterów. Zaczyna się walka o szczęście, nierówna gra z emocjami i uczuciami, z którymi zmagają się bohaterzy. Starcie z przeszłością i walka o przyszłość. Próba uporania się z wyrzutami sumienia, toksycznymi związkami i nałogami. Nierówna gra, rewanż tylko dla kogo okaże się zwycięski. Kto w tym starciu wyjdzie cało. Rewanż to książka, która zapewniła mi pełen wachlarz emocji. Jestem nią zachwycona i to idealne zakończenie histori. Pełno w niej zaskakujących zwrotów akcji, których nie sposób odgadnąć. Namiętność, która rozpala zmysły. To zmysłowa walka o prawdziwą miłość. Pełno w niej zakrętów i obsesyjnej miłości, z wplecioną zemsta i wątekiem sportowym. Wszystko dynamicznie się toczy. Bohaterowie świetnie wykreowani, wyraziści. Każdy z nich wywołuje przeróżne emocje. Są to postacie złożone, które ciężko rozgryść i za nimi nadarzyć. Mają jaką nutkę tajemniczości w sobie , która ciężko rozgryść, a tym bardziej ich zachowanie. Pomiędzy Abi i Jakobem czuć ogromne emocje i pożądanie które prowadziło ich prosto do piekła, to było obsesyjne uczucie, które ich niszczyło. Pojawienie się Conrada wszystko znienia, a Abi zmienia się, na lepsze, dużo sobie uświadamiając, chociaż cały czas miała poczucie winy i odpowiedzialności. Autorka stworzyła świetna fabułę, która jest dobrze dopracowana i przemyślana. Gra niczym wirtuoz na emocjach i uczuciach bohaterów, jak i naszych zapewniając dobrą zabawą. Tu nie ma chwili na nudę, naprawdę dużo się dzieje. Autorka zaskakuje na każdym kroku. Sceny erotyczne, przepełnione są pożądniem, wręcz parzą. A wszystko opisane smacznie i apetycznie, pobudzając wyobraźnię i apetyt na więcej. "- A wiesz, co to znaczy nie pozwalać sobie na słabość? - przerywa mi ze łzami w oczach. - To, że słabości i tak w tobie siedzą, ale nie dajesz sobie szansy, by je przepracować. I one się tak piętrzą i piętrzą, aż, kurwa, ta cała jebana wieża traum w końcu rumie i zniszczy wszystko. " Abi i Jacoba łączy wspólną przeszłość i dziecko. Dziewczyna cały czas go kocha, był jej pierwszą miłością, którą tyle lat miała w sercu, po mimo tego co jej zrobił. Gdy po latach, ich drogi ponownie się splatają, ona otworzyła dla niego serce i siebie po raz kolejny. Jakob kolejny raz łamie jej serce i ją zawodzi. Kolejny raz się nią zabawił. Ich relacja jest dość toksyczna i zaczyna prowadzić ich na dno. Abi chce zacząć wszystko od nowa. Iść dalej i być po prostu szczęśliwa. Po tym co zaszło, postanawia zmienić swoje życie. Odchodzi z klubu, stawia przed sobą wyzwania, które planuje krok po kroku wypełnić. Ale Jacob nie chce odpuścić, zwodzi ją, sam również się w tym zapętlając. Wywołuje w dziewczynie wyrzuty sumienia. Wpada w ogromne tarapaty, zaczął się staczać. Alan nie daje spokoju Abi, chcąc się na niej zemścić. Poznaje Conrada, za pomocą którego chce wywołać zazdrość u Jacoba. Tylko między czasie gra znienia bieg wydarzeń . Jak zakończy się ta gra i co z niej wyniknie. - Czy Abi ponownie ulegnie Jacobowi. - Czy zacznie w końcu nowy rozdział w swoim życiu. - Czy odbuduje relacje z bratem. - Czy będzie umiała zrezygnować z Jacoba. - Czy Jacob zawalczy o Abi. - Czy Abi pozwoli sobie na szczycie u boku nowego mężczyzny. - Czy Conrad i Abigail mają szansę na prawdziwy związek. - Czy w tej grze jest szansa na miłość. - Czy Jakob wyjdzie na prostą. Polecam bo dostarcza wrażeń i emocji.

🏀Recenzja książki 🏀 🏀🏀REWANŻ 🏀🏀 AUTOR : K.N. Haner/Katarzyna Nowakowska - strona autorska Wydawnictwo : Między słowami " Wyrzuty sumienia i demony z przeszłości zżerają mnie od środka. Nie umiem się z tym uporać. Za wiele złego się wydarzyło, żebym cały czas potrafiła udawać silną i niezależną. Wcale taka nie jestem. Czuję, że się rozpadam na kawałki." Ile razy można dawać szansę, po raz kolejny? Czy warto walczyć o swoje marzenia i miłość ? Rewanż to druga część, a zarazem finał histori Abigail. W tej części autorka mocna namiesza w życiu bohaterów. Zaczyna się walka o szczęście, nierówna gra z emocjami i uczuciami, z którymi zmagają się bohaterzy. Starcie z przeszłością i walka o przyszłość. Próba uporania się z wyrzutami sumienia, toksycznymi związkami i nałogami. Nierówna gra, rewanż tylko dla kogo okaże się zwycięski. Kto w tym starciu wyjdzie cało. Rewanż to książka, która zapewniła mi pełen wachlarz emocji. Jestem nią zachwycona i to idealne zakończenie histori. Pełno w niej zaskakujących zwrotów akcji, których nie sposób odgadnąć. Namiętność, która rozpala zmysły. To zmysłowa walka o prawdziwą miłość. Pełno w niej zakrętów i obsesyjnej miłości, z wplecioną zemsta i wątekiem sportowym. Wszystko dynamicznie się toczy. Bohaterowie świetnie wykreowani, wyraziści. Każdy z nich wywołuje przeróżne emocje. Są to postacie złożone, które ciężko rozgryść i za nimi nadarzyć. Mają jaką nutkę tajemniczości w sobie , która ciężko rozgryść, a tym bardziej ich zachowanie. Pomiędzy Abi i Jakobem czuć ogromne emocje i pożądanie które prowadziło ich prosto do piekła, to było obsesyjne uczucie, które ich niszczyło. Pojawienie się Conrada wszystko znienia, a Abi zmienia się, na lepsze, dużo sobie uświadamiając, chociaż cały czas miała poczucie winy i odpowiedzialności. Autorka stworzyła świetna fabułę, która jest dobrze dopracowana i przemyślana. Gra niczym wirtuoz na emocjach i uczuciach bohaterów, jak i naszych zapewniając dobrą zabawą. Tu nie ma chwili na nudę, naprawdę dużo się dzieje. Autorka zaskakuje na każdym kroku. Sceny erotyczne, przepełnione są pożądniem, wręcz parzą. A wszystko opisane smacznie i apetycznie, pobudzając wyobraźnię i apetyt na więcej. "- A wiesz, co to znaczy nie pozwalać sobie na słabość? - przerywa mi ze łzami w oczach. - To, że słabości i tak w tobie siedzą, ale nie dajesz sobie szansy, by je przepracować. I one się tak piętrzą i piętrzą, aż, kurwa, ta cała jebana wieża traum w końcu rumie i zniszczy wszystko. " Abi i Jacoba łączy wspólną przeszłość i dziecko. Dziewczyna cały czas go kocha, był jej pierwszą miłością, którą tyle lat miała w sercu, po mimo tego co jej zrobił. Gdy po latach, ich drogi ponownie się splatają, ona otworzyła dla niego serce i siebie po raz kolejny. Jakob kolejny raz łamie jej serce i ją zawodzi. Kolejny raz się nią zabawił. Ich relacja jest dość toksyczna i zaczyna prowadzić ich na dno. Abi chce zacząć wszystko od nowa. Iść dalej i być po prostu szczęśliwa. Po tym co zaszło, postanawia zmienić swoje życie. Odchodzi z klubu, stawia przed sobą wyzwania, które planuje krok po kroku wypełnić. Ale Jacob nie chce odpuścić, zwodzi ją, sam również się w tym zapętlając. Wywołuje w dziewczynie wyrzuty sumienia. Wpada w ogromne tarapaty, zaczął się staczać. Alan nie daje spokoju Abi, chcąc się na niej zemścić. Poznaje Conrada, za pomocą którego chce wywołać zazdrość u Jacoba. Tylko między czasie gra znienia bieg wydarzeń . Jak zakończy się ta gra i co z niej wyniknie. - Czy Abi ponownie ulegnie Jacobowi. - Czy zacznie w końcu nowy rozdział w swoim życiu. - Czy odbuduje relacje z bratem. - Czy będzie umiała zrezygnować z Jacoba. - Czy Jacob zawalczy o Abi. - Czy Abi pozwoli sobie na szczycie u boku nowego mężczyzny. - Czy Conrad i Abigail mają szansę na prawdziwy związek. - Czy w tej grze jest szansa na miłość. - Czy Jakob wyjdzie na prostą. Polecam bo dostarcza wrażeń i emocji

“Moje demony nie odpuszczają. Próbują zdominować moje życie i sprawić, bym zwątpiła w to, że mam prawo do szczęścia. Teoretycznie każdy je ma czyż nie?” Drugą część “Zagrywki”, czyli “Rewanż” na gorąco przeczytałam już jakiś czas temu. Byłam w szoku, co się tam wydarzyło i targało mną wiele emocji. Nie napisałam wtedy recenzji, ponieważ nie potrafiłam zebrać myśli. Po jakimś czasie wzięłam książkę jeszcze raz i zaczęłam ją czytać od nowa. Za pierwszym razem jak czytałam, to robiłam to szybko, byłam pod wrażeniem i być może do końca wszystkiego dobrze nie wyłapałam. Za drugim razem, gdy już opadły te emocje, miałam trochę mieszane uczucia. Nastawiłam się na inne wątki i nie tego się spodziewałam. Nie jestem rozczarowana, czy coś w ten deseń, ale też nie wbiła mnie ta opowieść w fotel. Wiem, że relacja Abi i Jacoba była naprawdę toksyczna i wyniszczająca, ale… Chciałabym Wam dużo napisać, jednak nie mogę, bo byłby to za duży spojler. Główna bohaterka strasznie mnie drażniła na samym początku, bo sama nie wiedziała, czego chce. Taki trochę rozkapryszony bachor. Dopiero później zaczęła się robić inna i można ją było wtedy zaakceptować. Później zrozumiałam, że ona po prostu zakładała maskę twardej i silnej, czasami też irytującej kobiety, żeby pokazać się światu. Nie mogła okazać słabości. Dostała ode mnie rozgrzeszenie, bo w końcu zrozumiałam jej postępowanie :D Ta część z pewnością jest emocjonalna i naprawdę czuć wylewające się ze stron emocje. Kasia z pewnością miesza czytelnikom w głowach, robiąc im sieczkę z mózgu. Nastawia ich na coś, by za chwilę wylać na nich kubeł zimnej wody, żeby ochłonęli i się ogarnęli. Fabuła na pewno jest przemyślana, dobrze skonstruowana i temu nie można zaprzeczyć. Dzieje się tu bardzo dużo, jest dynamicznie, jest wiele akcji i nie raz serce mi się ściskało z żalu, jednak wiedziałam, jak książka się kończy i od razu wszystkie te odczucia mi mijały. Ja chciałam innego zakończenia i takie mam ciągle w swojej głowie. Żeby nie było, książka nie kończy się źle, ale jak wcześniej wspominałam, ja miałam swoje własne wyobrażenie. Myślę, że właśnie w tym tkwi problem, że ta lektura nie wbiła mnie w fotel. Po tym wszystkim, co się wydarzyło, Kasia mogła jakoś to tu dopisać, to tam i by wyszedł mój wymarzony “the end”. Jednak sama wiem, że podczas pisania książki wszystko się może zmienić w jednej chwili. Autorka miała taki pomysł na zakończenie i taki zrealizowała. To, że mnie akurat się nie podobało, nie znaczy, że i Wam się nie spodoba. Kasia pisze lekko i spójnie, dzięki czemu jej książki czyta się naprawdę szybciutko. Nie pitoli trzy po trzy tylko wali konkretami, co bardzo lubię. Po “Rewanż” powinny sięgnąć tylko osoby +18, ponieważ treść zawiera rzeczy nie dla dzieci :D Pewnie zauważyliście, że nie wspomniałam nic o Jacobie, ale jest to celowe. Już sami musicie sprawdzić, jakim człowiekiem jest ten koleś, którego uwielbiałam i uwielbiam nadal. Być może moja recenzja Was zachęci, żeby dać tej opowieści szansę. Ja na pewno jeszcze do tej książki wrócę. Od nowa przeczytam ciągiem “Zagrywkę” i “Rewanż”. Być może wtedy mój umysł się bardziej otworzy na to, co miało miejsce w obu tomach i zaakceptuje to “zakończenie”. Wybaczcie, ale spędza mi to sen z powiek, dlatego tak to ciągle powtarzam :D Polecam Wam tę książkę, bo jest naprawdę dobra. Ja nadal mam mieszane uczucia (wiecie czemu) i ta historia nie wywołała we mnie w stu procentach tego, czego oczekiwałam, to i tak jest warta uwagi. Jestem pewna, że Wam się spodoba i będziecie zadowoleni. Oceniam tę opowieść 7/10.