Remedium 111 (okładka miękka)

TEGO MI BRAKOWAŁO, TAKIEJ POWIEŚCI NA DNI, GDY WYCHODZIĆ NIE ZALECAJĄ Z DOMU. WCIĄGA OD PIERWSZEJ STRONY I WKURZA, BO CHCIAŁOBY SIĘ WIEDZIEĆ, JAKIE JEST ZAKOŃCZENIE, A TU TYLE DO CZYTANIA. POLECAM, BO JESTEM PO LEKTURZE PREQUELA, "SZPONY DIABŁA" I MILE MNIE "REMEDIUM 111" ZASKOCZYO.

To nie jest przysłowiowa rąbanka w amerykańskim stylu. I nie typowy kryminał, a prawdziwy, wielowątkowy thriller, w którym wszystko może się zdarzyć, a to co oczywiste za chwilę staje się tylko bajką. Trzyma w napięciu. Wielość wątków dla nieuważnego czytelnika jest może nieco niewygodna, ale tylko wzbogaca treść. Pewne elementy może na granicy wiarygodności, ale przecież co rusz nauka robi nowe odkrycia i to co dawniej uznawane było za niemożliwe, dziś jest w powszechnym użyciu. Zadziwia znajomość autora specyfiki akcji i procedur służb specjalnych, ale to tylko dla niego plus, bo przemyca je w formie, która nie razi. Brawo, to rzeczywiście pozycja, której dawno na rynku nie było i żałuję, że trafiłem na nią dopiero teraz.

Przeczyłam "Szpony diabła", byłem zachwycony. Dopiero po niej sięgnąłem po "Remedium 111", aczkolwiek z pewną obawą, bo wiele kontynuacji, serii, mnie rozczarowały. A tu zaskoczenie, jak obuchem w łeb, doskonała. To nie pisane dla zarobku historie, a fantastyczna lektura, która zostawia po jej ukończeniu, niepokój. I pytania, jak mało wiemy z tego, co dzieje się wokół nas. Nawet, gdy w dużej części jest to pewnie wyobraźnia autora, to wydaje się, ze przemyca pewne fakty, ukrywając je za fabułą.

Zastanawialiście się kiedyś z jakich elementów powinna składać się dobra książka sensacyjna? Na pewno musi być bohater pozytywny i jego wielki, obowiązkowo niesamowicie groźny, przeciwnik. Do tego potrzebna jest zbrodnia, może być morderstwo lub kradzież czegoś bardzo cennego lub/i szalenie niebezpiecznego. A może jeszcze terroryści? Najlepiej arabscy, bo są teraz na topie. Albo supertajne bractwo lub agencja rządowa? Albo jedno i drugie naraz? A jakby jeszcze dorzucić „zwyczajnych” szpiegów, ale za to z kilku państw? Lub jakąś ultra tajną technologię, najlepiej pozaziemskiego pochodzenia? I na dokładkę jeszcze wywiad SS ? No i oczywiście piękna i tajemnicza kobieta. I to wszystko umieścić w jednej powieści? Ale jeśli powiedzielibyście, że co za dużo to niezdrowo, że takie przeładowanie będzie niestrawne lub groteskowe, to bardzo byście się pomylili. Nieprawdopodobny kunszt pisarski Marka Boszko-Rudnickiego nie tylko pomieścił wszystkie powyższe elementy, ale i zmultiplikował pozytywnych bohaterów o równorzędnym dla opowiadanej historii znaczeniu. I co ciekawe, jest to tak skonstruowane,że nawet przez moment nie poczujecie,że czegoś jest za dużo. Doskonale wymyślona i przedstawiona fabuła, dopracowana w najdrobniejszych szczegółach. W liczącej sobie ponad 650 stron książce nie znajdziecie nawet jednej dłużyzny, a osławione „opisy przyrody” będące często zapchajdziurą w różnych powieściach i owszem są – jest to opis zimowego lasu na Pomorzu... w którym komandosi z kilku krajów ścigają terrorystów. Zdecydowanie godna polecenia pozycja. W dodatku zakończenie napisane tak, że jak autor znajdzie czas i wenę jest szansa na kolejny tom. Czego sobie i Państwu życzę