Randka (okładka miękka)

Randka to thriller, który od samego początku trzyma w niesamowitym napięciu. Kiedy masz wrażenie, że znasz już zakończenie, autorka śmiejąc Ci się w twarz zmienia bieg wydarzeń, który niby tak dobrze jest Ci znany... "Randkę" czyta się szybko i przyjemnie. Jeśli wydaje Ci się, że wspólnie z książką spędzisz parę wieczorów, to jesteś w błędzie. Jak już zaczniesz, to nie przestaniesz zanim nie poznasz zakończenia :) Zdecydowanie daję 5 gwiazdek oraz Wszystkim gorąco polecam!!!

Extra

Książka którą polecam. Może nie mega zachwycająca lecz warta przeczytania

Bardzo dobra ksiazka. Polecam kazdemu kto potrzebuje odczuć emocje oraz napięcie.

Cudowna książka! Gorąco polecam. Wciąga i trzyma w napięciu. Uwielbiam książki tej autorki.

"To niepojęte, jak można sięgać do najciemniejszych zakamarków czyjegoś umysłu, jednocześnie ignorując mrok czający się we własnym." Właśnie takich thrillerów psychologicznych poszukuję podczas przygód czytelniczych, rewelacyjnie wciągających, niepozwalających odbiorcy na wypuszczenie z rąk książki, wywołujących silne emocje i niezapomniane przeżycia. "Randka" cechuje się wszystkim tym, co powinien posiadać w pełni satysfakcjonujący thriller, dla szczerości: mały minus jedynie za mało przekonujące uzasadnienie motywu, ale przecież nie z takich powodów jak zaprezentowano ludzie czynią zło. Sprytnie, zagadkowo i zajmująco zapleciona intryga, obserwujemy nie tylko bieżące zdarzenia, ale również staramy się z główną bohaterką odzyskać obrazy z jednego dnia bliskiej przeszłości, który diametralnie zmienił wszystko. Ponadto, zaglądamy w daleką przeszłość naznaczoną traumatycznymi wydarzeniami, ciekawi jesteśmy ich wymiaru i intensywności. Narastające wrażenie niepewności, czegoś niedobrego ukrytego w incydentach, niezrozumiałego i niezdefiniowanego, wymykającego się skomplikowanym migawkom retrospekcji, uciekającego przed żalem i nienawiścią, ale gęstego w atmosferze, ciężkiego w paraliżu niemocy, obciążającego w poczuciu winy, przybierającego ciemny odcień barw i złowieszcze brzmienie. Louise Jensen udanie oddziałuje na wyobraźnię odbiorcy, angażuje jego zmysły. Narracja przyjazna i przekonująca, fantastycznie prowadzi po świecie ponurych i mrocznych obrazów. Umiejętna gra z odbiorcą powieści, podgrzewanie zainteresowania, nadawanie trudnych do rozszyfrowania sygnałów, ale trafnie intuicyjnie odbieranych. Błyskawicznie odwracamy strony książki w niecierpliwym pragnieniu poznania, co jeszcze autorka dla nas przygotowała, w co wplątała kluczową postać, dokąd kazała jej zmierzać i z czym się zmierzyć. Jak odzyskać wspomnienia, kiedy wewnętrzny mechanizm zamyka się na ich poznanie? Jak nauczyć się żyć z niepamięcią, utratą zdolności rozpoznawania twarzy i brakiem poczucia bezpieczeństwa? Alison Taylor, dwudziestoośmiolatka, pracująca w domu opieki społecznej, po niewyjaśnionym w pełni wypadku, traci fragment wspomnień, ponadto nie jest w stanie przetwarzać obrazów twarzy. Wie, że za wszelką cenę musi ustalić tożsamość osoby odpowiedzialnej za zniszczenie jej życia. Pod wpływem osobliwych wydarzeń, rozwaga i zdrowy rozsądek odchodzą, przerażenie i panika zaczynają wieść prym, zaś strach spadania w nicość przeważa. Czy można nad tym zapanować, oszukać umysł próbujący chronić duszę przed rzeczami, z którymi nie można sobie poradzić? Jak odnaleźć właściwe wskazówki w zagubieniu pomiędzy przeszłością a teraźniejszością? Styl autorki i pomysł na fabułę znalazły uznanie także podczas spotkań z "Surogatką" i "Prezentem". bookendorfina.pl

Kolejna wciągająca książka od tej autorki. Polecam

Będąca w separacji ze swoim mężem Alison za namową przyjaciółek udaje się na randkę w ciemno. Następnego dnia budzi się obolała i posiniaczona, nie pamięta nic z poprzedniej nocy, a w dodatku nie rozpoznaje swojej własnej twarzy w lustrze. Okazuje się, że rana na głowie spowodowała u niej prozopagnozje, polegającą na upośledzeniu funkcji rozpoznawania rysów twarzy. Nagle wszyscy zaczynają wydawać się jej obcy. Jakby tego było mało po pewnym czasie zaczyna otrzymywać niepokojące przedmioty powiązane z wieczorem, w którym odbyła się randka. Alison czuje się nieustanie obserwowana. Kto chce ją skrzywdzić i dlaczego? Brzmi jak idealny pomysł na fabułę? Być może. Gorzej jest niestety z wykonaniem. "Randka" Louise Jensen nie jest książką, którą czyta się jednym tchem z wypiekami na twarzy, a postacie w niej występujące wydają się zupełnie pozbawione charakteru i płaskie. Sama Alison niewiele o sobie zdradza. Wiemy jedynie, że nie ułożyło się jej z mężem. O tym jak bardzo jest związana z młodszym bratem. A także o tym, że w przeszłości wydarzyło się coś, co rozbiło jej szczęśliwą rodzinę i jednocześnie sprawiło, że straciła zaufanie do policji. Poza tym i częściową utratą pamięci nie wiemy nic o tym jakim jest człowiekiem, ani jaki ma temperament. Co lubi. Fabuła dosyć powoli zmierza do tego, że najbliższe osoby z otoczenia Ali od samego początku ją okłamywały, a osoba nazywająca ją "Ali-kotkiem" okazuje się jej największym wrogiem. Nie jest to powieść wybitna, ani też szczególnie dobra. Taka na raz. By przeczytać i zapomnieć. Jeśli ktoś szuka czegoś niewymagającego na pochmurny wieczór nada się w sam raz.

Jestem pod wrażeniem! Dawno nie czytałam tak dobrej książki. Nie mogłam się od niej oderwać. Bardzo ciekawa historia, pełna niewiadomych. Trzyma w napięciu. Szybkie zwroty akcji, nutka tajemniczości- idealna dla fanów thrillerów prychologicznych. Jest to kolejna pozycja od Jensen Louise, obok której nie można przejść obojętnie. Co może spotkać główną bohaterkę, gdy ta umówi się na pozór zwykłą randkę? Otóż...bardzo wiele. Gorąco polecam!

Mam za sobą wszystkie książki Louise Jensen w tym także "Randkę". Wiedziałam, że poziom książek jest naprawdę bardzo wysoki, ale "Randka" zaskoczyła mnie totalnie. Rety, jakie to było dobre! Przede wszystkim po raz pierwszy spotkałam się w książce ze zjawiskiem prozopagnozji . W sumie to spotkałam się z tym pojęciem po raz pierwszy w życiu, nie tylko w książce. Oznacza ono, że nie potrafi się rozpoznawać twarzy. Jakie byłoby to straszne nigdy już nie rozpoznać twarzy kogoś bliskiego ani nawet swojej... Historia dotyczy Ali, która umawia się na randkę i budzi się w łóżku z raną na głowie i brakiem świadomości co do zeszłej nocy. Ali jest dręczona, szantażowana i zastraszana, na dodatek nie może nikogo rozpoznać, a co więcej nikomu ufać. Koszmarna przeszłość nadal spędza jej sen z powiek, ale mimo to Ali się nie poddaje i dąży do wyjaśnienia co wydarzyło się podczas tajemniczej randki. Kreacja bohaterki bardzo przypadła mi do gustu. Pomimo ciążącej w powietrzu przeszłości, narastających problemów i stresu, miewa chwilami małe załamania, ale to silna babka i radzi sobie z całą sytuacją bardzo dobrze. Sama nie wiem jak zachowałabym się w jej przypadku, dodatkowo znosząc ciężar prozopagnozji, co nie ukrywam bardzo mnie przeraża. Nieoczekiwane zwroty akcji występują średnio co rozdział czyli bardzo często. Kiedy już myślałam, że czegoś się domyślam, następował zwrot akcji i moja teza rozsypywała się na kawałki. Samo zakończenie też bardzo mnie zaskoczyło, podejrzewałam kogoś innego aż do ostatnich stron gdzie napisane było czarno na białym kto jest owym prześladowcą i dlaczego. Jak informuje autorka, pracowała nad książką bardzo długo, może dlatego wyszła z tego taka perełka. "Randka" zdecydowanie zajmuje pierwsze miejsce spośród książek Jensen, ale też jest jednych z lepszych thrillerów jakie czytałam. Rzadko zdarza mi się, a właściwie wcale, że budzę się wcześnie rano żeby poczytać, a ta książka mnie do tego przekonała, a ponad to zamiast iść spać po imprezie - czytałam do piątej rano, bo inaczej bym nie usnęła gdybym nie wiedziała jak skończyła się historia Ali. Zdecydowanie polecam wam randkę z Randką. Nie pożałujecie!