www.wielopokoleniowo.pl Zostają wysłani na Ziemię w konkretnym celu, mając do spełnienia dokładnie określoną i niezwykle ważną misję. Od przebiegu tej wyprawy uzależniony jest dalszy byt milionów ludzi przebywających obecnie w pokoleniowym statku - w statku, który zapewnić ma przetrwanie całemu ludzkiemu gatunkowi. Nie wiedzą, co zastaną na Ziemi; nie mają pojęcia, czego mogą się spodziewać, bo przecież Ziemia lata temu zaczęła już umierać... Barbarzyńskie i prymitywne plemię, dla którego agresja i spożywanie ludzkiego mięsa są na porządku dziennym; Londyn z damami w sukniach i panami we frakach, który, jak się okazuje, jest jedynie zbiorowiskiem różnych wyrzutków społeczeństwa, a same miasto funkcjonuje dzięki mgle, w której unoszą się narkotyczne i mocno uzależniające opary; dziwne miasto Aurora, rządzące się swoimi specyficznymi prawami. Lilo i Rez spotykają się z przeróżnymi i czasami mocno dziwacznymi sytuacjami, ale tak naprawdę nic ich nie zaskakuje i nie dziwi. Sami są mocno podrasowanymi ludźmi, o ile można ich jeszcze nazwać ludźmi. Czy uda im się zakończyć powodzeniem swoją misję, której celem jest odnalezienie Biblioteki Snów wszystkich mieszkańców Ziemi? Biblioteki, w której zawarto cenne i prawdziwe wspomnienia ludzi? Jak zakończy się ta niecodzienna wyprawa? Jest to nietuzinkowa i można nawet rzec- całkiem specyficzna powieść. Pokuszę się nawet o stwierdzenie, iż odnajdą się w niej wytrawni, a jednocześnie podchodzący z dużym dystansem do literatury czytelnicy. Akcja szybko posuwa się do przodu, zaskakując na każdym kroku i wymagając od nas skupienia i pełnego zaangażowania. Ba! Nawet i wtedy można się nieco pogubić w tej wyimaginowanej rzeczywistości! Zaskakująca, nieprzewidywalna, inteligentna pozycja przede wszystkim dla wymagających i ceniących sobie oryginalne propozycje czytelnicze.

"Pył Ziemi" Rafał Cichowski książka ciekawa chociaż historia nierelna, połączenie science fiction z gotycką powieścią wiktoriańską, książka która na pewno zaciekawi nie jednego. Historia toczy się w wieku XXIV Ziemia jest nie do odratowania, ciągłe wojny i zanieczyszczenie środowiska prowadzą do zagłady. Żeby przetrwać ludzie wyryszają w przestrzeń kosmiczną ogromnym statkiem o nazwie Yggdrasil. Siedemdziesiąt milionów ludzi teraz będzie błąkać się po przestrzeni kosmicznej ale niestety tam też nie jest bezpiecznie dlatego siedemset lat później na Ziemię postanawiają wrócić Rez i Lilo. Zmodyfikowani technologicznie agenci chcą odszukać tajemniczą Bibliotekę Snów dzięki której będą mogli uratować Yggdrasil. Niestety tutaj też nic nie jest proste okazuje się że ludzie którzy nie odlecieli statkiem nadal żyją. Czy agenci odnajdą Bibliotekę Snów? Czy uda im się powrócić w przestrzeń kosmiczną? To wszystko w książce. Książka dość fantastyczna ale powinna skłonić ludzi do refleksji w końcu jeśli nadal nie będziemy dbać o naszą planete to nikt nie wie co się z nią stanie za kilkaset lat. W książce bardzo dużo się dzieje akcja jest szybka, nie da się nudzić, przedstawione są trzy różne miejsca i społeczności - prymitywne plemię, doskonałą replikę XIX- wiecznego Londynu oraz nowoczesną stolicę świata Aurorę. Każde miejsce jest inne i każde wnosi coś innego do książki, nic nie jest oczywiste. Wszystko opowiadane jest z perspektywy głównego bohatera Reziego ale Lilo też dużo wnosi do akcji. Pył Ziemi bardzo bardzo pozytywnie zaskakuje a czasami intryguje i przeraża, na pewni nie da się przy niej nudzić. Zapraszam fanów science fiction do lektury.

Rok 2310. Nasza planeta chyli się ku upadkowi, a ratunkiem dla ludzkości jest ewakuacja. Statek pokoleniowy Yggdrasil, na wzór Arki Noego, staje się oazą dla cywilizacji. Musi przetrwać w przestrzeni kosmicznej do momentu odnalezienia nowego domu dla ludzkości. Po siedmiuset latach okazuje się, że nie wszystko idzie po myśli ocalałych. Dwójka z pasażerów Yggdrasil, Lilo i Rez, zostaje wysłana na planetę swoich przodków z misją, której powodzenie zadecyduje o losach statku. Bohaterowie muszą odnaleźć Bibliotekę Snów, w której zgromadzone są wszystkie wspomnienia ludzkości. Lilo i Rez czekają fascynujące przygody - będą musieli stawić czoła przeciwnościom i zaskakującym wydarzeniom. To śmiała i nieprzewidywalna historia, od której nie mogłam się oderwać. Oprócz SF znalazł się tu także interesujący wątek kryminalny, a całość dopełniona została ironią i humorem. Rafał Cichowski dał się ponieść swojej wyobraź, stworzył dopracowany i finezyjny świat przyszłości. Właściwie to wszechświat. Opowieść jest pełna ciekawych koncepcji czerpiących z różnych teorii SF i nauki, a akcja nie zwalnia. „Pył Ziemi” to nie tylko świetna rozrywka i opowieść o odległej przyszłości naszej planety, ale także analiza naszej cywilizacji. Polecam wszystkim fanom fantastyki. http://obsesyjna.com/rafal-cichowski-pyl-ziemi-recenzja/

Z autorem spotykam się pierwszy raz. Styl był dla mnie troszkę za ciężki, dużo działo się na raz i często się przez to gubiłam. Miałam wrażenie, że autor chce przekazać za dużo myśli i obrazów odrazu. Zamysł książki był dobry, fabuła dosyć oryginalna ale mnie troszkę męczyła i przytłaczała. Akcja zaczynała się rozwijać, dużo się działo ale jakby zaraz kończyła. Nie było szansy na większe rozwinięcie akcji bo autor bardzo szybko ją kończył, a czułam, że ma wielki talent i może dużo pokazać. Zainteresował mnie wątek ze śmierciami prostytutek. Sprawa została rozwiązana, zanim na dobre się zaczęła.Co do postaci to były charyzmatyczne i każda wnosiła klimat do powieści, choć nie wszystko mi się podobało. Jak dla mnie było za dużo wulgaryzmów. Postaci używały też dużo technologi, która finalnie nie pomagała im w pokonywaniu przeciwników. Moim zdaniem autor nie wykorzystał do końca potencjałów bohaterów. Jednak wątek z ukazaniem zaginionej Biblioteki Snów bardzo mi się podobał. Fajne było też to, że autor inspirował się różnymi gatunkami literackimi. Reszta recenzji na moim blogu : http://ilovetravelingreadingbooksandfilms.blogspot.com/2017/05/33-recenzja-py-ziemi-rafa-cichowski.html

W XXIV Ziemia umiera. W kosmos zostaje wysłany statek kosmiczny Yggdrasil wraz z ludźmi i nadzwyczajnym bytem. Takim, który został zmieniony genetycznie i nanotechnicznie, tak, aby zagwarantować ludzkości nieśmiertelność. 700 lat później Lio i Rez wracają na Ziemię. Ich celem jest odnalezienie tajemniczej Biblioteki Snów, w której zawarte są wspomnienia ludzkości. Dla głównych bohaterów powrót okazuje się być jednak zadziwiający. Nie tego się spodziewali po przybyciu na błękitną planetę. Rzeczywistość ich zaskakuje, lud żyje. Jednak mimo przetrwania ludzkości w lekturze buszuje pełno zagrożeń, a rzeczywistość nie jest tak bezpieczna, jak może się wydawać. Pył Ziemi to książka, w której przeplata się wiele gatunków literackich. Jest to powieść chwilami zaskakująca i nietuzinkowa. Jednak to wszystko sprawia, że czuję pewnego rodzaju niedosyt. Książka nie jest jakoś szczególnie unikatowa. Jest w niej dosłownie misz-masz. Wszystkiego po trochu, a niektóre schematy wydają się brzmieć podobnie względem innych lektur typu fantasy i nie tylko. Nie jest to zła książka, czyta się ją lekko i przyjemnie, jednak mi w niej czegoś brakowało, przez co nie jestem w pełni usatysfakcjonowana.

🌍Akcja książki rozgrywa się w XXIV wieku, gdy Ziemia umiera. Ludzie żyją na statku kosmicznym zwanym Yggdrasil. Dwójka nieśmiertelnych ludzi, Rez i Lilo wyrusza z powrotem na naszą planetę, aby znaleźć Bibliotekę Snów, w której zapisane są wszystkie wspomnienia ludzkości. Od ich misji zależy ocalenie wszystkich ludzi, którzy znajdują się na statku. 🌍Nie mogę powiedzieć, że od początku książka mi się podobała, bo tak nie było. Przez pierwsze sto stron przeszkadzało mi wiele rzeczy. 🌍Na szczęście bohaterowie przypadli mi do gustu od pierwszej strony! Lilo i Rez to naprawdę świetne, wyraziste i zabawne postaci. Inni bohaterowie są zaś tajemnicy i zachęcają czytelnika, żeby dowiedział się o nich czegoś więcej. 🌍Podsumowując: na początku owszem, coś mi nie grało, ale jak już się przebyło przez te pierwsze sto stron to zrobiło się bardziej interesująco. „Pył ziemi” to całkiem dobra dystopia, której końcówka zaskakuje, a bohaterowie potrafią rozbawić do łez. W skrócie: „Pył ziemi” 3/5 ⭐️ Za książkę dziękuję Wydawnictwu SQN. CAŁA RECENZJA DOSTĘPNA TUTAJ: https://www.instagram.com/konstancjareads_/

Dzisiaj wezmę się za naszą polską fantastykę. Po tej książce szczerze mówiąc, nie wiedziałam czego się spodziewać. Rzadko kiedy jestem fanką polskich autorów, ale jak już to ich książki muszą być po prostu dobre. Przytaczać wam o czym jest, nie zamierzam, bo wystarczająco dużo napisane jest o tym w opisie. Ja postaram się opisać moje odczucia związane z nią i to, co najbardziej was interesuje - czy mnie zawiodła czy też nie. Powieść ta łączy tematykę fantasy, science-fiction i może trochę kryminału. ,,Pył Ziemi" opowiada głównie o rozwarstwieniu społecznym, problemach ludzkości i tego jak dążyć do władzy. Poruszany zostaje wątek naszej przyszłości, tego jak może wyglądać. I choć książka ta ma wiele opisów, autor dodając do niej trochę humoru poprawia swój styl pisania, dzięki czemu czytanie nam się aż tak nie dłuży. Ogólnie rzecz biorąc, lektura sympatyczna. Nie powaliła mnie na kolana, choć zakończenie mnie zaskoczyło. Mimo to, cieszę się, że mogłam zapoznać się z kolejnym polskim autorem i jego twórczością.

Apokalipsa. Wyprawa kosmiczna by nasz gatunek przetrwał. By przetrwała wiedza. Kultura. Pamięć o człowieku jako gatunku... Przynajmniej slad w pyle, kóry zostanie kiedyś po Ziemi. A wszystko w XXIV wieku. Nic dodac, nic ujac. Książka aż huczy od róznych pomysłów, rozwiązań, ścieżek. Ba! Nawet miejsca akcji sa tak różne, że co gdyby wskoczyś w sam środek książki, nie od razu byłoby wiadomo, ze to sci-fi. Dzieki temu nie ma tu nudy, chociaż pod koniec może być już po prostu zbyt dużo. Ciut mniej oznaczałoby lepiej? Jest tu gdzieć ogromny potencjał i kto wie, czym autor uraczy nas jeszcze w przyszłości. Tym bardziej, Pył Ziemi to pozycja obowiązkowa.

"Pył Ziemi" to zupełnie nowy schemat w literaturze. Każda strona była zaskoczeniem. Im dalej zagłębiałam się w fabułę, tym bardziej byłam zszokowana. To co autor pokazał w tej pozycji jest czymś nie z tej ziemi. Ta lektura nie dość, że jest jedną wielką niespodzianką to posiada w sobie mnóstwo radości i zabawnych scen. To chyba pierwsza pozycja, przy której się śmiałam. W "Pyle Ziemi" znajdzie się chyba wszystko. Romans, kryminał, krew i śmierć. Miłość młodych, nienawiść starych. Wydaje mi się, że każdy znajdzie tu coś dla siebie. http://wysnioneksiazki.blogspot.com/2017/04/40-py-ziemi-rafa-cichowski.html

Miałam wielkie nadzieje, co do tej książki, jako polskie sciense-fiction i świetne recenzje, więc oczekiwałam wiele. Początek się dłużył ze względu na monologi i rozmyślenia głównej postaci, a końcówka w której wiele się działo została opisana skrótowo, najszybciej jak się dało. Świetny klimat z początku książki nie dotrwał niestety do końca. Sama końcówka jest dla mnie kiepska, taka opowieść mogła się przeróżnie zakończyć i takie zakończenie nie jest najlepsze. Ogólna ocena 3/5 ponieważ książka zbyt krótka, mniej monologów a bardziej rozbudowana ostateczna walka i byłoby na pewno lepiej.

Przyznam się szczerze, że książki, które są z gatunku science- fiction nie zawsze trafiają do mnie. Rzadko, kiedy czytam takie książki, ponieważ dla mnie są za bardzo oderwane od rzeczywistości. Jednakże ta propozycja bardzo mi się spodobała. Przede wszystkim już po kilku pierwszych stronach wiedziałam, że nie odłożę jej szybko, ponieważ fabuła całkowicie mnie wciągnęła. Oprócz tego autor ma bardzo przystępny styl kreowania rzeczywistości bardzo mi on odpowiadał. Rzeczywiście pierwszy raz przy tej książce udało mi się odpocząć i zrelaksować.

Z jednej strony mamy tutaj wiele ciekawych pomysłów, jak chociażby wcześniej wspomniana Biblioteka Snów i nietypowa forma głównych bohaterów – niby są istotami ludzkimi, ale nie do końca, a także sama droga ku osiągnięciu wyznaczonego celu. Z drugiej strony nie do końca przekonała mnie do siebie taka wizja świata i niektóre z wątków według mnie zostały potraktowane trochę marginalnie, chociaż gdyby je bardziej rozciągnąć, książka byłaby o wiele bardziej obszerna. http://www.czytajac.pl/2017/05/pyl-ziemi-rafal-cichowski/

Rafał Cichowski eksperymentuje z różnymi gatunkami i sposobami kompozycji, ale trzeba przyznać, że robi to umiejętnie, przez cały czas intrygując odbiorcę, chociaż zdarzają mu się potknięcia wymagającego od odbiorcy cierpliwości. W ogólnym rozrachunku „Pył Ziemi” jest jak najbardziej godną polecenia lekturą, do której przeczytania gorąco wszystkich zachęcam! Więcej: http://recenzjeoptymisty.blogspot.com/2017/08/list-z-przyszosci-dot-pyu-ziemi-rafaa.html

Spodziewałam się naprawdę genialnej książki. Bardzo zaciekawiła mnie historia Reza i Lilo, którzy przybywają na teoretycznie wymarłą Ziemię z niezniszczalnego statku z kosmosu. Troszkę się jednak zawiodłam, ponieważ odnosilam wrazenie, że autor ślizga się po temacie, jego opisy rzeczywistości i technicznych nowinek są niedokładne i trochę chybione. Chyba największe wrazenie zrobił na mnie Jack Velentine i jego cięty dowcip.