Dunya nie dała mi nawet złapać głębszego oddechu, tylko od pierwszej strony wrzuciła w głęboką wodę, pełną rozpaczy, bólu i zaniku jakiegokolwiek współczucia dla drugiego człowieka, kobiety, dziecka czy mężczyzny. Wielokrotnie odrywałam się od lektury, poruszona beznamiętnym, szczegółowym opisem, który tylko potęgował poczucie współczucia u kobiet i dzieci, którym udało się uciec. Bardzo istotną postacią jest tu również osoba jaką jest sam Abdullah. To on stworzył siatkę pomocników, którzy wszelkimi metodami próbowali wyzwolić branki spod jarzma ISIS. Jego telefon dzwoni niemalże bez przerwy, a każda kolejna historia, której staje się współuczestnikiem wydaje się straszniejsza od poprzedniej. Pszczelarz z Sindżaru to nie jest powieść, którą można podzielić na wstęp, rozwinięcie i zakończenie… To jak wielka rana, która od 2014 roku nie może się zagoić, zrosnąć czy dać się chociażby leczyć. Autorka w sposób bez kompromisowy pokazała z czym od tylu lat boryka się Irak. http://www.pierwszadamaoksiazkach.pl/pszczelarz-z-sindzaru-dunya-mikhail-wydawnictwo-otwarte/

Wystarczyło parę godzin 3-go sierpnia 2014 roku, żeby życie mieszkańców regionu Sindżar w południowo wschodnim Iraku wywróciło się do góry nogami za sprawa czarnej flagi ISIS. Bojownicy Państwa Islamskiego dokonali tam masakry, zginęło mnóstwo osób, kobiety i dzieci zostały porwanie na sprzedaż i tylko nielicznym udało się uciec. Książka Dunyi Mikhail zawiera świadectwa tych którzy zdołali uwolnić się z niewoli z pomocą pewnego pszczelarza. Pomoc kobietom więzionym przez Daesz stała się głównym zajęciem Abd Allaha i wiele poświęca aby kolejna z nich mogła wrócić do rodziny. Jedną z osób, która rozmawia z autorką jest również Nadia Murad, laureatka pokojowej nagrody Nobla z 2018 roku, ambasadorka dobrej woli przy ONZ. Historie spisane przez Dunyę łamią serce, niektóre są druzgocące, nie chce się wierzyć że to działo się tak niedawno, ale uważam że warto je poznać.

ISIS, Daesz, Państwo Islamskie... Badia'a, Kami, Madlin, Maha, Sausan, Marwa, Nidal.... Te pierwsze to synonimy kalifatu utworzonego na terytorium iracko-syryjskim, drugie zaś to jego ofiary – kobiety pojmane w niewolę, które zdecydowały się opowiedzieć o tym czego doświadczyły. Pojmanie w niewolę... Aż dziw bierze, że we współczesnych czasach takie praktyki są nadal aktualne. Niewola bowiem kojarzy się z czymś zamierzchłym, pierwotnym, anachronicznym. A jednak... Pomimo silnego, światowego pędu do nowoczesności, międzynarodowego wyścigu technologicznego, ideowego, myślowego, odnaleźć można na mapie świata rejony, gdzie niewolnictwo, handel żywym towarem, prześladowania religijne to fakt, nie fikcja. Ale po kolei.... Więcej: http://czytadlopisadlo.blogspot.com/2019/01/pszczelarz-z-sindzaru-dunya-mikhail.html#more Zapraszam do lektury :)

Książka, którą się czyta z tępą świadomością realizmu. To nie fikcyjne czy nawet fabularyzowane historie. To prawdziwe życie ludzi, których wiara okazał się być ich winą. Przeczytaj i przestań narzekać.