"Psychopata" to bardzo dobry thriller medyczny. Autorka tej książki jest absolwentką biotechnologii i pisząc ją, była w swoim żywiole. Bohaterką jest Maja Lipska, która pracuje w ośrodku badawczym BCT w Krakowie. Młoda badaczka zajmuje się nową, nieinwazyjną metodą zwalczania nowotworów mózgu. Praca to jej pasja jest sumienna i pracowita. Praca Mai jest zauważona na konferencji, gdzie wykłada referat, gdzie dostaje oklaski na stojąco. Po udanym bankiecie gdzie przyjmuje gratulacje, urywa jej się film. Budzi się w parku, tuż koło domu na ławce nic nie pamiętając. Wie, tylko że jest już ranek, ona jest cała bez żadnych skaleczeń, czy podartej odzieży. Ma torbę, portfel i telefon (choć rozładowany). W domu bardziej ogląda swoje ciało, martwiąc się, czy ją ktoś nie zgwałcił i podłącza telefon. Telefon pokazuje mnóstwo wiadomości i nieodebranych telefonów, a data pokazuje jest trzydzieści sześć godzin później. Maja nic nie pamięta, od chwili bankietu, gdzie się dobrze bawi. W tym samym czasie w Krakowie dochodzi do brutalnych zabójstw, młodych kobiet. Sprawą zajmuje się jej chłopak Olek, który odchodzi od zmysłów, podczas jej nieobecności. Wszystkie poszlaki wskazują na to, że to seryjny zabójca i czyha na następną ofiarę. W osobowości Mai z każdym dniem coś się zmienia. Nie może zrozumieć co czuje. Myśl o zbrodni staje jej się bliska, lekko ją fascynuje a nawet podnieca. Czy to ma związek z tym co ją spotkało, o czym nic nie wie? Czy amnezja, którą doznała, podświadomie ją zawładnęła? Czy tak samo działa umysł mordercy?? Książka to petarda! Uwielbiam takie książki, trochę medycyny, psychologii i kryminału. Czytając tą książkę nie wyobrażałam sobie zakończenia. Moim zdaniem nie można było zakończyć tej książki... Widziałam, że książka się kończy a końca nie widać... Zakończenie bomba!!! Nigdy bym tego tak nie powiązała. Autorka zrobiła to perfekcyjnie. Już niedługo będzie druga książka tej autorki, już nie mogę się doczekać.

Przy Olku Maja postanawia zapomnieć o przeszłości i z nadzieją spojrzeć w przyszłość. Przy swoim komisarzu bowiem czuje się naprawdę bezpiecznie. Kobieta pracuje w ośrodku naukowo - badawczym na obrzeżach Krakowa. Podczas konferencji ma wygłosić prelekcję, dotycząca nieinwazyjnych operacji mózgu w terapii nowotworowej tego narządu. Przedstawia świetną prezentację i wszyscy są pod wrażeniem jej wystąpienia. Potem jest bankiet, drinki, uściski i tańce. Całe przedsięwzięcie można by uznać za sukces, gdyby nie fakt, że Maja po wszystkim budzi się na ławce w parku. Kompletnie niczego nie pamięta i nie wie dlaczego znalazła się w tym miejscu. Kiedy zaczyna rozumieć, że straciła blisko 36 godzin ze swojego życia, jest wstrząśnięta, a niewiedza wyprowadza ją z równowagi. W tym samym czasie dochodzi do wyjątkowo brutalnych morderstw młodych kobiet. Morderca zostaje przez policjantów roboczo nazwany "nożownikiem z Krakowa." Ktoś traci dziewczynę, żonę, córkę, a ten psychopata bez żadnych wyrzutów sumienia postanawia zabawić się w Boga. Wraz z upływem czasu Maja zaczyna zauważać u siebie pewne niepokojące objawy. Nie rozumie, skąd się biorą te potworne obrazy, których nie potrafi wyrzucić z głowy? Jak bardzo nieodgadnionym narządem wciąż pozostaje nasz mózg? Jak bardzo nieprzewidywalne może się okazać to, co siedzi w naszej głowie? Struktura mózgu i jej wpływ na psychikę człowieka nadal stanowią wielką niewiadomą. Jakie tajemnice kryją się za drzwiami tego ośrodka? Czy uda się komuś dotrzeć do prawdy? Dużo wiedzy medycznej + ciekawe psychologiczne studium przypadku w pakiecie z wątkiem kryminalnym - takie połączenie to ja lubię ♥️ Kiedy dowiaduję się dzięki książce czegoś nowego, to zawsze stanowi dla mnie wartość dodaną. Kiedy historia kończy w taki sposób, że ani przez moment nie jestem na właściwym tropie - mistrzostwo🥇 Z niecierpliwością czekam na kolejne wspólne spotkanie ♥️ Już 29 lipca🙂

Maja Lipska pracuje w ośrodku naukowo-badawczym, gdzie testuje się nową metodę zwalczania nowotworów mózgu. Kariera badaczki rozwija się bardzo obiecująco. Wyniki badań swojego zespołu przedstawia na konferencji, a potem zbiera liczne gratulacje na bankiecie. Sielanka kończy się, gdy kobieta budzi się na ławce w parku i odkrywa, że nie pamięta, co robiła przez ostatnie 36 godzin. Nie ma na sobie śladów napaści, jedynie małą rankę na głowie. Tymczasem w mieście grasuje seryjny morderca, a śledztwo prowadzi życiowy partner Mai. Kobieta zaczyna czuć, że i w niej budzą się mordercze żądze… Ciekawy zarys fabuły, prawda? Mnie bardzo zaciekawił, a w połączeniu z okładką sprawił, że musiałam poznać tę historię. Wątek medyczny jest bardzo fajnie poprowadzony. Wszystko brzmi bardzo profesjonalnie, ale przystępnie dla czytelnika między innymi dzięki temu, że bardziej zawiłe kwestie są rozpisane jako wyjaśnienia Mai kierowane do jej partnera. Akcja wciąga już od pierwszych stron. Świetnie został wykreowany klimat narastającej paranoi, zagrożenia i niepokoju. Wydarzenia poznajemy z perspektywy głównej bohaterki, co daje nam świetny wgląd w jej przeżycia i nie pozwala być pewnym, co jest prawdą. Sama bohaterka jest według mnie najsłabszym elementem książki. Chyba że celowo została stworzona jako postać, z którą bardzo trudno sympatyzować… Pomimo irytującej głównej postaci fabuła jest tak wciągająca, że trudno się od niej oderwać. Akcja niestety trochę zwalnia pod koniec i bardzo przyspiesza na finał Chociaż zakończenie mnie satysfakcjonuje to zdecydowanie wymagało dłuższego rozwinięcia. Podsumowując – minusem jest okropna, zadufana w sobie bohaterka, ale świetna, wciągająca fabuła i wątek medyczny z ciekawym zakończeniem to wynagradzają. Czy każdy z nas może zostać psychopatą? Czekam na kolejne książki autorki!

Mieliście już okazje przeczytać Psychopatę? Ja jestem już po lekturze i nie mogę się doczekać kolejnej części. Na szczęście „Nie ufam już niekomu” jest już w drodze :) Wracając do tematu, to autorka poruszyła rzadko występujący w książkach temat, czyli o badaniach medycznych. By po niego sięgnąć należy wykazać się doskonałą wiedzą i znajomością tematu. Pani Klaudio, chapeau bas. Pomimo, że ta tematyka jest mi zupełnie obca, to thriller był niesamowicie wciągający. Od pierwszych stron trzymał emocje w napięciu, które to z biegiem książki wzrastało, by na koniec eksplodować. Główną bohaterką jest Maja. Badaczka, prowadząca testy na małpach, odnosząca wielkie sukcesy w życiu zawodowym. Związana jest z Olkiem, policjantem zajmującym się sprawą seryjnego mordercy. Pewnego razu, po bankiecie firmowym, dziewczyna budzi się na ławce w parku. Nie pamięta zupełnie nic z końcówki przyjęcia, a jej konsternację podbija fakt, że od spotkania minęło 36 godzin. Ta niecodzienna sytuacja potęguje w kobiecie uczucie strachu, które narasta, gdy Maja odkrywa, że fascynują ją morderstwa, podoba się jej smierć, podnieca podduszanie. Co się stało po bankiecie? Jakim sposobem z wrażliwej kobiety, stała się rządnym krwi potworem? Treść książki totalnie mnie zaskoczyła. Nie spodziewałam się fabuły idącej w tym kierunku i to zaskoczenie było wyjątkowym uczuciem. Książka wciągnęła mnie tak bardzo, że pochłonęłam ją błyskawicznie, a na koniec żałowałam, że już po wszystkim. Spodziewałam się zupełnie innego zakończenia, a to, totalnie mnie zaskoczyło. Bardzo dobra lektura, która potęguje emocje wraz z rozwojem akcji. Autorka doskonale balansuje napięciem, stopniowo je zwiększajac. Delikatnie wprowadza czytelnika w błąd, nakierowująca na zakończenie, które nie będzie miało miejsca. Bardzo dobry thriller!

Maja pracuje w ośrodku naukowo-badawczym, pod Krakowem, w którym prowadzą badania nad nowotworami mózgu. Przychodzi czas na ogłoszenie wyników pracy i zostaje zorganizowana konferencja, następnie przychodzi czas na bankiet, na którym pojawia się większość naukowców będących na konferencji. Maja budzi się na skwerze, niedaleko swojego domu, jest czysta, jej ubrania są w stanie idealnym, a z torebki nic nie ubyło. Jednak, kiedy dziewczyna zdaje sobie sprawę, że od bankietu minęły 2 dni, zaczyna się niepokoić co robiła przez ostatnie 36 godzin. Kilka dni wcześniej, chłopak dziewczyny dostaje wiadomość, że zostało znalezione kolejne ciało kobiety, której zostały odcięte palce. Wszystkie poszlaki wskazują na działanie seryjnego zabójcy. Po tajemniczym zniknięciu Maja zauważa u siebie coraz częstsze myśli o morderstwie, widzi jak kogoś zabija. Co łączy dziewczynę i seryjnego mordercę? Czy ich umysły działa tak samo, ale jak to możliwe? Sięgając po tą książkę, nie było przekonana, czy jest to gatunek dla mnie. To mój pierwszy przeczytany thriller medyczny, i z pewnością sięgnie po tej gatunek jeszcze, kilkukrotnie. Interesuje się psychologią, ta książka to prawdziwa kopalnia wiedzy o ludzkim umyśle, uświadomiłam sobie, że tak naprawdę o mózgu nie wiemy nic. Już od pierwszy stron wiedziałam, że ta pozycja nie była błędem, pierwszy raz od długiego czasu książka była dla mnie zaskoczeniem, nie takiego zakończenia się spodziewałam. Jeżeli interesujesz się biologią/ psychologią koniecznie sięgnij po ta książkę! Jeżeli to nie są twoje upodobania i tak książka warta i bardzo wartościowa! Kolejna książka, napisana przez Polaka, a ja znowu się nie rozczarowuje!! Już czekam z niecierpliwością na kolejna książkę tej autorki, oraz liczę na kontynuacje „Psychopaty”. Ocena: 10/10 

Thriller medyczny pt. Psychopata autorstwa K. Muniak, to drugi thriller Pani Klaudii, jaki miałam przyjemność czytać /pierwszy to Substancja - taki bardziej bym powiedziała biomedyczny/ i słowo "przyjemność" nie jest na wyrost, bo oba czyta się świetnie. Autorka ma lekkie pióro, pisze konkretnie, nie owija w bawełnę, a tematy medyczne podaje w sposób bardzo przystępny i nie nużący. Główną bohaterką Psychopaty jest młoda pani naukowiec Maja Lipska. Kobieta jest w szczęśliwym związku z komisarzem Olkiem Rudką. Pracuje w ośrodku naukowym, gdzie zajmuje się opracowywaniem nowatorskiej i nieinwazyjnej metody leczenia raka mózgu przy pomocy komórek macierzystych. Badania te są już wysoce zaawansowane i są obecnie w fazie testowania na szympansach. Maja bierze udział w konferencji dotyczącej postępu badań, gdzie wygłasza błyskotliwą prelekcję, nagrodzoną owacjami. Potem bryluje na bankiecie, po którym budzi się na ławce w parku, nie pamiętając wydarzeń z ostatnich 36 godzin.... Tymczasem, Krakowem wstrząsa seria brutalnych zabójstw. Ofiarami są młode kobiety, które morderca pozbawia palców. Powyższą sprawą zajmuje się Olek. Dziewczyna nie mówi mu o swojej tajemniczej amnezji i o małej rance na głowie, którą odkrywa po tym zdarzeniu w parku. Wkrótce na terenie ośrodka badawczego odnalezione zostaje kolejne ciało, a głównym podejrzanym zostaje kolega i bliski współpracownik Mai... W międzyczasie autorka w zaowalowany sposób daje nam do zrozumienia, że Maja ma za sobą jakąś traumę, bierze też antydepresanty i wyobraża sobie, że chce kogoś zabić i to ją kręci... Bardzo fajny, wciągający thriller z ciekawymi postaciami, dobrą intrygą i całkiem smacznymi, ale pikantnymi scenami erotycznymi... Zaciekawieni? Czytajcie😀 @wydawnictwo.kobiece

"Psychopata" to kolejny thriller medyczny. Widać, że autorka, jako absolwentka biotechnologii, swobodnie czuje się w tym gatunku i posiada rozległą wiedzę medyczną, którą potrafi zaciekawić czytelnika. Nie chodzi tylko o posługiwanie się terminologią medyczną, lecz dotykanie zagadnień z zakresu neurologii i działania naszego mózgu. Tym razem w nowoczesnym ośrodku naukowo-badawczym prowadzone są eksperymenty, których celem jest testowanie nieinwazyjnej metody leczenia nowotworów mózgu. Jedną z osób odpowiedzialnych za ich przeprowadzenie jest Maja. Niestety po jednym z bankietów budzi się na ławce w parku i odkrywa, że od czasu, gdy cokolwiek pamięta z ostatnich wydarzeń minęło 1,5 doby. Wkrótce dochodzi do morderstw. Partner Mai, który jest policjantem podejrzewa, że stoi za tym seryjny morderca. Mimo tego, czego doświadczyła Maja nie czuje lęku i nie zamierza zachowywać ostrożności. Zaczyna zauważać u siebie dziwną fascynację, związaną z przemocą... Jak miło trafić wreszcie na książkę, której akcja rozgrywa się w moich okolicach. 🙂 Szkoda, że nie pojawiło się tam więcej opisów konkretnych miejsc. Po lekturze "Kliniki", "Terapii" i "Nie ufam już nikomu" znałam już styl pisania autorki i wiedziałam czego się spodziewać. Rozczarowania nie było, aczkolwiek bardziej podobała mi się "Terapia", a "Nie ufam już nikomu" bardziej poruszyło moją wyobraźnię. Mamy jednak interesującą zagadkę, napięcie, intrygę, czyli to czego szukam w książkach. Narracja pierwszoosobowa prowadzona przez główną bohaterkę byłaby interesująca, gdyby sama Maja bardziej przypadła mi do gustu, a niestety nie bardzo się polubiłyśmy. Mimo to uważam, że "Psychopata" to książka przy której można miło spędzić czas, więc polecam Wam ją.

Autorka ewidentnie pragnie do siebie przekonać i fanów thrillerów i wielbicieli erotyków, jeszcze się nie zdecydowała, lawiruje bardzo. To mnie akurat zirytowało, bo za erotyk bym nie chwyciła a tak zostałam zrobiona w balona. Mimo to nie mogę napisać, że to zła książka, tym bardziej, że to debiut i to w dodatku nasz rodzimy. Ale też nie jestem do niej do końca przekonana. Ciekawiła mnie i irytowała w równym stopniu. W każdym razie pomysł był. Jest zajmująco, choć na pewno nie zaskakująco ale zakończenie mi się bardzo podobało. Z jednej strony przerażający proces postępującej choroby psychiczne z drugiej bezwzględny świat nauki. Wkręciłam się w ten wątek. Szybko i sprawnie się czyta, to lektura na jeden wolny dzień. Nie ma przestojów, nie ma nudy. Jest trochę i thrillera i medycznego, ale też myślę, że do typowego gatunku daleka droga. Jest niestety trochę śmiesznie i mało przekonująco. Osobiście w takie nieprawdopodobne historie trudno mi się emocjonalnie zaangażować. Co do głównej bohaterki Mai Lipskiej mam wrażenie, że więcej czasu spędza w sypialni niż na uczelni. Drażniła mnie ona bardzo, niby myśli a nie myśli... I jej partner. Policjant prowadzący śledztwo w sprawie seryjnego mordercy, opowiadający "przy obiedzie" szczegóły postępowania to dla mnie totalny absurd. Mam też problem ze stylem pisania, trudno mi sprecyzować, być może to kwestia narracji w pierwszej osobie. Czytajcie, wielu się spodobała i wielu się jeszcze spodoba. Ja, nie ukrywam, czekam na kolejną książkę autorki, wiem, że to zupełnie odrębna historia. Być może to będzie ostatnie nasze spotkanie, być może nie... Zdecydowany plus dla kampanii reklamowej i okładki książki.

W ośrodku naukowo-badawczym pod Krakowem pracuje nasza bohaterka-Maja Lipska.Jest cenionym naukowcem i twardo stąpa po ziemi.Dlatego,gdy po jednym z bankietów kończącym konferencję budzi się na ławce w parku,próbuje dociec,dlaczego tak się stało i czemu nic nie pamięta z ostatnich 36 godzin. Tymczasem jej chłopak Olek ma zupełnie inne zmartwienie.Ktoś brutalnie morduje kobiety i odcina im palce u rąk.Wszystko wskazuje na seryjnego mordercę.Kiedy zaś ostatnia ofiara zostaje znaleziona na terenie ośrodka ,gdzie pracuje Maja,jego niepokój o ukochaną narasta w zastraszającym tempie... Tym bardziej,że ona sama dostrzega u siebie niezdrową fascynację krwią,a myśl o zbrodniach wywołuje dziwne podniecenie. Dziewczyna nie wie co się z nią dzieje i za wszelką cenę próbuje się dowiedzieć-co tak naprawdę się kryje za drzwiami ukochanego miejsca pracy... ******************************************** Rzadko sięgam po thrillery medyczne.Nie lubię zawartej w nich tej całej terminologii,której po prostu nie rozumiem. Tutaj z początku było tego sporo i chociaż bohaterka starała się wszystkie te pojęcia dokładnie wytłumaczyć,dla mnie to i tak była ,,czarna magia". Poza tym książka była naprawdę świetna i bardzo mi się podobała. Autorka dobrze zbudowała tutaj napięcie.Tak,że czytając,coraz bardziej wkręcałam się w akcję i zaczynałam zastanawiać czy Maja i jej kolega mają rację w swoich przypuszczeniach. Ja obstawiałam,że tak. Czy się myliłam? Tego dowiecie się z książki. Podpowiem Wam tylko tyle,że zakończenie mocno wbiło mnie w fotel i na pewno się tego w taki sposób nie spodziewałam. Macie teraz ochotę przeczytać? Ja POLECAM.

Lubicie thrillery medyczne? Ja kiedyś przepadłam w tych zagranicznych, a ostatnio otwieram się także na te z rynku polskiego. A jak mowa o polskich thrillerach medycznych, to na scenę wjeżdża Klaudia Muniak! „Psychopata” to moje trzecie spotkanie z twórczością autorki i z przyjemnością stwierdzam, że bardzo udane! Powieść toczy się w podobnym klimacie co „Nie ufam już nikomu”, która również mi się bardzo podobała. Fabuła oparta na zagadnieniach medycznych to specjalność Klaudii Muniak i trzeba przyznać, że łączenie ich z wątkami psychologicznymi wychodzi jej doskonale. Maja jest młodą, odnoszącą sukcesy badaczką zatrudnioną w Instytucie badawczo-naukowym testującym nowoczesną metodę leczenia nowotworów mózgu. Po bankiecie wieńczącym konferencję branżową, bohaterka budzi się na ławce w parku i odkrywa, że nie pamięta co robiła przez ostatnią dobę. Tymczasem w mieście dochodzi do serii brutalnych zabójstw na młodych kobietach. Śledztwo prowadzi Olek, partner Mai, dzięki któremu kobieta jest w miarę możliwości na bieżąco w sprawie. Kiedy kolejna ofiara zostaje znaleziona na terenie ośrodka, Maja zamiast wpaść w panikę, zaczyna odczuwać niepokojącą fascynację zbrodnią. Nawiedzają ją też niepokojące myśli i niewytłumaczalne zachowania. Co sprawa nożownika ma wspólnego z placówką naukową? I jaką rolę w tym wszystkim odgrywa sama Maja? Tego już nie mogę zdradzić, żeby nie zepsuć Wam przyjemności z czytania. Obiecuję, że ta książka nie pozwoli Wam się nudzić! Czyta się bardzo szybko ze względu na rosnącą ciekawość rozwoju fabuły. Wersja audio również przyjemna w odbiorze - jeśli ktoś preferuje słuchanie.

Maja Lipska pracuję w ośrodku naukowo badawczym, jest naukowcem, który zajmuję się badaniami glejaka mózgu, który jest w fazie eksperymentalnej. Podczas bankietu, która kończy konferencję naukową, kobieta budzi się na ławce w parku i nic nie pamięta z ostatnich dwóch dni. Po tym wydarzeniu bohaterka zaczyna miec niepokojace myśli, zaczyna fascynować ją krew i morderstwa. W tym samym czasie w Krakowie grasuje seryjny morderca, który brutalnie zabija młode kobiety. Co się stało po bankiecie? Czy Maja ma coś wspólnego z seryjnym mordercą? Okładka książki bardzo przykuła moją uwage, a sam opis bardzo mnie zaintrygował. Główna bohaterka która nie pamięta co robiła przez 36 godzin plus eksperyment medyczny i seryjny morderca sprawiły, że chciałam przeczytać książkę jak najszybciej i dowiedzieć się co w tej historii jest zawarte i jak to wszystko się zakończy. W książce znajdujemy bardzo sporo opisów medycznych, które sprawiają, że historia wydaje się bardzo prawdopodobna. Autorka ciekawie wykreowała postać głównej bohaterki, która wydaje się być silną osoba, jak się później okazuje kobietą skrywa i dusi w sobie pewną tajemnicę, o której dowiadujemy się na ostatnich stronach książki. Fabuła bardzo ciekawa, chociaż jak dla mnie za wolno się rozkręcała. Napisana jest w taki sposób, że wchodzimy w psychikę głównej bohaterki. Autorka zakończyła książkę tak, że można było by napisać druga część, a ja bym byla pierwszą osobą ktora chcialaby przeczytac tę książkę. Podsumowując książka bardzo ciekawa, myślę, że historia Mai pochłonie nie jednego czytelnika.

Są książki, do których siadam w ciemno i wczytuję się w historię, która pochłania od pierwszych stron. Nie czytam opisu, nie czytam opinii innych, aby nie zepsuć sobie zabawy. Po raz trzeci więc zasiadłam do lektury książki autorstwa Klaudii i po raz trzeci się nie zawiodłam - jestem wierną fanką jej pióra i opowieści od samego początku. Nie będę wam tu pisać na temat stylu pisania, ponieważ wydaje mi się, że ten temat wyczerpałam przy poprzednich opiniach. Chociaż nie, dodam od siebie parę słów. Choć tematyka medycznego thrillera nie należy do najłatwiejszych, to jednak Klaudia ma w sobie dryg lekkości i szczyptę czytelniczej przystępności. Najnowsza powieść Klaudii pt. "Psychopata" wciąga czytelnika w wir niedomówień, tajemnic, medycznych smaczków i w historię, w której od początku będziemy czuli się zagubieni oraz znajdziemy się w matni dyskomfortu psychicznego. Przez całą lekturę poczujemy się jakbyśmy siedzieli w głowie głównej bohaterki. Maja wydaje się mieć poukładane życie, ale to tylko powierzchowność. W jej psychice z każdą kolejną stroną widać co raz więcej rys, nakłada się co raz więcej problemów z podjęciem właściwej decyzji, dzięki czemu czytelnik nie do końca wie, po której stronie stanąć. Ogromną wręcz zaletą są ostatnie strony. Pewne wydarzenia dziejące się w książce wbijają w fotel, a zakończenie? Powiedzmy szczerze, z pewnością skusi każdego do sięgnięcia po kontynuację, bo tak opowieść opisana między kartkami skończyć się nie może! Jak dla mnie "Psychopata" jest bardzo mocnym 8/10. Polecam ogromnie.

Niewiele na polskim rynku jest thrillerów medycznych, bo temat nie jest łatwy. Sama w tym temacie jestem absolutnym laikiem, choć jest to niezwykle ciekawa dziedzina. W „Psychopacie” autorka porusza szalenie ciekawy temat neurogenezy i zaburzeń psychicznych. A wszystko to jest umieszczone w akcji, która mrozi krew w żyłach! Młoda, inteligentna badaczka Maja, prowadzi testy nad nieinwazyjna metodą leczenia raka mózgu i odnosi spektakularne sukcesy. Po bankiecie z tej okazji budzi się na ławce w parku i okazuje się ze nie pamięta ostatnich 36 godzin i nie ma pojęcia co się wtedy z nią działo... Do tego po okolicy szaleje seryjny morderca, którego tropi ukochany głównej bohaterki, a Maja odkrywa, że zbrodnie jej nie przerażają, a fascynują... Thriller ten wciąga i mrozi krew w żyłach! Do końca nie wiedziałam jak się skończy i choć podejrzewałam w jaka stronę to zmierza, zakończenie zaskoczyło mnie bardzo! Jeśli chodzi o medyczne zagadnienia (wiem ze wiele osób na to zwraca uwagę) to autorka w bardzo prosty i przystępny sposób stara się wytłumaczyć całe zawiłości medycznych procesów, w sposób który nie nuży czy zniechęca. Mi się podobało i to bardzo! Książkę czyta się szybko i mimo że to thriller z strasznymi morderstwami to czyta się lekko, bo fabuła bardzo mnie wciągnęła. Lubię takie klimaty. Psychopaci to temat fascynujący i zawsze na czasie, prawda?

Cześć Kochani, dziś parę zdań o książce Klaudii Muniak Psychopata. Zastanawialiście się kiedyś ile jesteście w stanie poświęcić aby uratować swoje dziecko ? Maja i Olek są parą od dłuższego czasu, on komisarz policji ona naukowiec pracujący nad wykorzystaniem komórek macierzystych w leczeniu nowotworu mózgu w podkrakowskim ośrodku naukowo-badawczym. Żyją spokojnie planując swoją wspólną przyszłość aż do bankietu podczas którego Maja wygłasza referat opisujący badania nad którymi pracuje. Po bankiecie dziewczyna znika na 36 godzin których nie pamięta. Maja jest tym faktem bardzo zdenerwowana szczegolnie, że nikt z osob towarzyszacych jej na bankiecie nic nie zauważył. Jej frustracja wzrasta gdy odkrywa w sobie fascynację zbrodnią a konkretnie duszeniem innych. Równocześnie Olek prowadzi śledztwo w sprawie brutalnych zabójstw młodych kobiet. Trzy ofiary, wszystkie młode, okaleczone i zgwałcona przez seryjnego zabójce. Gdy ostatnia ofiara zostaje znaleziona na terenie instytutu w którym pracuje Maja Olek zaczyna podejrzewać jednego ze współpracowników swojej dziewczyny. Czy amnezja Maji ma coś wspólnego z zabójstwami kobiet? Autorka bardzo zgrabnie zbudowała intrygę, przyznam się, że zwiodła mnie i prawie do końca miałam zupełnie inne podejrzenia. Ja na pewno przeczytam kolejne książki autorki a Was zachęcam do przeczytania tej zawiłej historii.

Maja Lipska jest naukowcem. Prowadzi badania nad nowotworami mózgu. Po bankiecie,który kończył jedna z konferencji, kobieta budzi się na ławce w parku. Okazuje się,że ma lukę w pamięci. Nie wie co się z nią działo aż przez 36 godzin! Jak to możliwe!? Równocześnie w Krakowie mają miejsce brutalne morderstwa młodych kobiet. Wszystko wskazuje na seryjnego zabójcę. Kolejne ciało odkryto na terenie ośrodka gdzie pracuje Maja. Kobieta mimo to nie czuje niepokoju, czuje za to ekscytację na myśl o zbrodni. Jak to możliwe!? Czy ma to coś wspólnego z luką w pamięci? I jak te sprawy łączą się w całość? To już moja trzecia przygoda z twórczością autorki, jak do tej pory najlepsza. Z czystym sumieniem mogę powiedzieć,że jest to bardzo dobry thriller medyczny. Dokładnie zostaje przekazana niezbędna wiedza odnośnie badań naukowych, wszystko jest proste i zrozumiałe. Czytając przepadałam już od pierwszych stron. Intrygująca fabuła sprawiła,że ciężko było mi się rozstać z książką. Napięcie trzyma do samego końca. A zakończenie zwala z nóg. To co sama sobie tworzyłam w głowie dalekie było.od prawdy. Takie książki bardzo lubię. Podobała mi się również postać głównej bohaterki, Mai, dobrze wykreowana, od razu ją polubiłam.

Książka "Psychopata" Klaudii Muniak to kolejna książka, na którą trafiłam w bibliotece. Tym razem zdecydowanie nie żałuję swojego wyboru. Ta historia kompletnie mnie pochłonęła już od pierwszych stron. Główną bohaterką jest Maja Lipska, która pracuje w ośrodku naukowo-badawczym BCT, gdzie trwają testy nad nowoczesną, nieinwazyjną metodą zwalczania nowotworów mózgu. Obecnie testy prowadzone są na zwierzętach, bynajmniej wszyscy są co do tego przekonani, ale czy na pewno? Pewnego dnia Maja budzi się na ławce w parku. Pierwotnie myśli, że musiała nieźle zabalować, ale w domu odkrywa, że od bankietu minęło już 36 godzin. Co się z nią działo w tym czasie, co robiła?, a no tego właśnie nie pamięta. Od tego momentu zaczyna ją ekscytować zbrodnia. Coraz częściej zastanawia się co by było, gdyby zacisnęła swoje ręce komuś na szyi. W tym samym czasie po mieście grasuje „krakowski nożownik”. Jego ofiary pozbawione są palców. Śledztwo w sprawie "krakowskiego nożownika" prowadzi partner Mai. Czy dziewczynie uda się odkryć prawdę o tym, co działo się w czasie, którego nie pamięta? Jak dla mnie bardzo ciekawa książka. Postaram się sięgnąć po inne pozycje tej autorki.

Na pewno przynajmniej raz w życiu nie mogliście się doczekać na premierę jakiejś książki. Nie mogliście się doczekać, aż trafi w Wasze ręce, aż będziecie mogli ją przeczytać i sprawdzić czy rzeczywiście było na co czekać. Czasami okazuje się, że było warto, czasami niestety się rozczarowujemy. Ja z niecierpliwością czekałam na trzecią już książkę Klaudii Mundial. Po rewelacyjnych "Gdybym jej uwierzył" i "Substancji" byłam ciekawa, czym jeszcze Autorka może mnie zaskoczyć. Wczoraj w końcu "Psychopata", tak długo wyczekiwana przeze mnie książka do mnie dotarła.. Zaczęłam ją czytać.. I przeczytałam w ciągu jednego wieczoru.. To była tak dobra książka, że żałuję, że tak szybko ja przeczytałam, ale z drugiej strony nie mogłam inaczej. Historia opowiedziana przez Autorkę jest wciągająca, zaskakująca i nie raz wywoływała u mnie dreszcze niepokoju, strachu.. Przyspieszone bije serca było gwarantowane 😅 książka na pewno trafia do listy moich ulubionych książek i najlepszych książek 2020 roku. Ma tylko jedną wadę, no może dwie: ma zaledwie 300 stron i zdecydowanie za szybko się ją czyta 😁

Thrillerów medycznych jest co niemiara, mało kiedy dobrze się je czyta bo w pochłania je medyczny żargon. Bałam się, że od nadmiaru pojęć eksploduje mi głowa. „Psychopata” całe całe napisany jest w taki sposób by osoba, która z anglojęzyczną nie ma za wiele stron, zrozumiała wszystko i jeszcze czerpała z lektury niemałą przyjemność. Tak było w moim przypadku, bawiłam się przy lekturze świetnie! Książka nie jest gruba, dodatkowo napisana w taki sposób, że czyta się naprawdę szybko. Trudno jest się od niej oderwać, cały czas kup w napięciu. Trudno rozróżnić co rzeczywiście jest prawdą, a wymysłem głównym bohaterki. Jeśli chodzi o mnie, nie mogłam się doczekać zakończenia, żeby przekonać się czy moje przypuszczenia okażą się słuszne. Mimo to do Autorka i tak nieźle wyprowadziła mnie na manowce, przez co jeszcze chwilę po konkursie książki zastanawiałam, co tam naprawdę się wydarzyło. Mój mózg chwilowo przez chwilę nie ogarnął. Polecam, bardzo! Już ostrze pazurki na kolejną książkę spod pióra Klaudii Muniak. Ta pierwsza pierwsza, ale z pewnością nie ostatnią.

„Psychopata” to thriller medyczny, z naciskiem na aspekt medyczny. Znajdziemy w nim wiele specjalistycznej wiedzy naukowej, a typowe dla thrillerów napięcie jest budowane bardzo powoli i delikatnie. Osobiście nie polubiłam się z główną bohaterką, ale jej wewnętrzna przemiana została przedstawiona bardzo dogłębnie, co niewątpliwie wzbudziło moje zainteresowanie i bardzo mi się podobało. Książka pod względem stylu i języka jest przystępna i czyta się ją z zaciekawieniem, jednak najmocniejsze jej sceny i dynamiczną akcję znajdziemy dopiero na samym końcu powieści. Zakończenie natomiast uwieńczyło całą książkę w sposób niewątpliwie zaskakujący i konkretny. Patrząc na całokształt, „Psychopata” jest wartą przeczytania i indywidualnego ocenienia lekturą, gdyż jej elementy mogą zarówno zachwycić odbiorcę, jak i zrazić do siebie. Mnie ostatecznie jednak Klaudia Muniak przekonała swoją książką do śledzenia jej pisarskiej kariery i z chęcią przeczytam jej następne dzieło.

Maja Lipska to bohaterka ,,Psychopaty'' Klaudii Muniak. Maja jest młodą uczoną,która prowadzi badania nad nowotworami mózgu w podkrakowskim ośrodku . Jej przeszłość owiana jest nutką tajemniczości,ale teraźniejszość układa się wspaniale,ponieważ odnosi sukcesy w życiu zawodowym ,a obok niej stoi zakochany mężczyzna komisarz policji Olek. Nagle wszystko zaczyna się psuć,po mocno zakrapianej imprezie nasza uczona zapomina ostatnie 36 godzin ze swojego życia. Staję się inna, a informację o morderstwach i seryjnym zabójstwie,nie tylko ją interesują,ale podniecają. Co się stało? Wraz z bohaterką próbujemy się dowiedzieć,co koło nas się dzieje,czy obok ludzie czegoś nie ukrywają. Zaczynamy się zastanawiać co ,,nie gra ''obok nas , a może w nas. Wszystko nagle staję się inne i tajemnicze. A koniec niesamowity i nie oczekiwany. Chciałoby się jeszcze o coś zapytać,coś wyjaśnić...Mam nadzieję,że autorka jeszcze coś napiszę,a może wróci jeszcze do obecnej powieści.