Psy Prewencji (okładka miękka)

Książka głęboko szokuje. Autor przedstawia jak wygląda praca policjanta od środka. Komendanci myślą, że mogą poniewierać swoimi podwładnymi, którzy codziennie narażają swoje życie. Strasząc ich utratą pracy lub innymi gorszymi rzeczami. Książka, jak sam autor wskazuje nie nadaje się dla osób wrażliwych i poniżej 16 roku życia. Jest tutaj bardzo ostre, wulgarne słownictwo. Powieść „Psy prewencji” w 80% oparta jest na faktach. To może przerażać, ale nie martwcie się. Znajdziecie tutaj również dużo zabawnych tekstów. Uśmiałam się do łez. Dziękuję za te momenty. W książce są również momenty do płaczu. I to nie są fajne momenty. Moim zdaniem, ten kto gnębi swoich podwładnych nie zasługuje na to stanowisko. I powinien być zdegradowany, ale nie oszukujmy się rączka rączkę myje. Zwykły policjant bez „silnych pleców” nie ma szans na awans, a czasami nawet i protekcja nie pomoże. Znam to niestety z autopsji. Jestem zachwycona tą książką. Przy niej można się pośmiać i popłakać. Głęboko szokuje. Brawo dla autora. Z całego serca polecam „Psy prewencji”. Większość społeczeństwa narzeka na Polską Policję, ale co by bez niej zrobili? Gdy ktoś kogoś bije po kogo dzwonią pierwsi? Kiedy mąż maltretuje żonę – do kogo się zwracają o pomoc? Gdy ktoś znajdzie zwłoki, to po kogo dzwoni? Chcielibyście rozdzielać kiboli? Policjanci nie mają wyboru. Muszą iść i rozdzielać bijących się ludzi. Często dzieje się to z narażeniem życia. Jest Wigilia, wy sobie smacznie zjadacie świąteczną kolację, a rodziny policjantów martwią się czy ich dziecko, mąż, żona, matka, ojciec wrócą z pracy w całości czy w kawałkach. Myślicie, że ich Święta są takie same jak wasze? Bardzo poruszająca książka. Warto ją przeczytać. Innym okiem wtedy będziecie patrzyli na pracę policjanta. Nie piszę tu o komendantach, bo oni wysługują się policjantami niższego szczebla. I w razie niepowodzenia to nie oni odpowiedzą. Piszę tutaj o policjantach, których możecie spotkać na ulicach. Oni są najbardziej narażeni na śmierć. Zamiast obrażać policjanta postawcie się w jego sytuacji. Czy chcielibyście, żeby i was obrażano tylko przez to jaki zawód wykonujecie? Raczej nie, więc nie czyń drugiemu co tobie nie miłe. Z mojej strony mocna ocena 10/10. Z przyjemnością po nią sięgnę jeszcze raz. Przekonajcie się jak to jest być w skórze policjanta. Zachęcam do przeczytania. Nie zawiedziecie się. Książka „Psy prewencji” doskonale nadaje się na długie zimowe wieczory. Ma 210 stro, także można ją przeczytać w jedno popołudnie lub jeden wieczór. Polecam, polecam i jeszcze raz polecam.

Książka napisana przez byłego funkcjonariusza Policji o realiach polskiej służby. Jeszcze przed jej przeczytaniem, zaciekawiła mnie informacja zamieszczona z tyłu na okładce książki, a brzmi ona tak: "Nieoficjalnie wydano zakaz czytania tej książki przez funkcjonariuszy Policji. Zakaz wydany przez komendantów i przełożonych w kilku komendach powiatowych, miejskich i wojewódzkich." No i wiedziałam że muszę ją przeczytać. Polecam tą książkę tym osobom co uważają, że praca policjanta jest łatwa i lekka ,a do tego zarobki są gigantyczne. No niestety wygląda to całkiem inaczej niż mogłoby się wydawać, momentami aż przeraża, że takie sytuacje mają miejsce. Przeczytajcie a się przekonacie jak rzeczywiście wygląda praca w Policji. Jedyny minus, że szybko ją się czyta i chce się jej więcej. Lektura obowiązkowa!

Czasami obserwując sobie patrol policji, myślałam, że to całkiem spoko robota. Jakże mylna była moja ocena...a po przeczytaniu "Psów prewencji" zdecydowanie zmieniam zdanie o tej służbie, tylko sama jeszcze nie wiem, czy na lepsze, czy na gorsze. Autor doskonale opisuje życie przysłowiowego "krawężnika", i innych, którzy jeżdżą do wypadków, morderstw i samobójstw. Nie owija w bawełnę, wali prawdę prosto w oczy. Nie zastanawia się nad doborem słów, nie martwi się, czy kogoś urazi, obrazi czy zniesmaczy. Opowiada o reakcjach i emocjach towarzyszącym interwencjom. Nie wstydzi się pisać o łzach, pisze, jak jest. A lekko nie jest... Autor dokładnie opisuje także mechanizmy działające w policji, pokazuje schematy i układy, które żądzą policją. Momentami naprawdę szczerze podziwiałam Go za odwagę, bo wiele z tych rzeczy nigdy nie miało zobaczyć świata zewnętrznego. Autor zaznacza, że książka w 80% jest oparta na autentycznych wydarzeniach i osobach. Wiele wydarzeń, które opisuje, możemy pamiętać z medialnych przekazów. Nie wszyscy przedstawieni policjanci z tej historii są autentyczni, kilku z nich to "zlepek" cech i charakterów kilkunastu innych. "Psy prewencji" to książka brutalna, wulgarna, mrożąca momentami krew w żyłach. Porażająca swą dosadnością, zaskakująca... i momentami niezwykle wzruszająca, otwierająca oczy na wiele spraw. Naładowana emocjami od początku do końca. Autentyczna, choć momentami może wydawać się wręcz absurdalna. (Serio trzeba podpisać "wydawkę" zwykłego długopisu?). Jeśli szukacie książki o grzecznych policjantach wyjętych wprost ze srebrnego ekranu, to od razu mówię, zawiedziecie się i to bardzo. To nie ta historia, tutaj się pije, bije i "sprzedaje swoich" by ugrać tylko coś dla siebie, ale ma się też uczucia, rodzinę i życie poza firmą. Ja jestem zachwycona tą pozycją, ale UWAGA!! Jeśli nie lubicie w książkach dużej ilości przekleństw i rynsztokowego języka, nie sięgajcie po nią, i z uwagi na charakter opisanych wydarzeń nie pozwólcie jej czytać swoim dzieciom poniżej pewnego wieku. Autor pisze o szesnastolatkach, ja zdecydowanie pozwoliłabym przeczytać dopiero osiemnastolatkowi. Czyta się dobrze i bardzo szybko. Czcionka jest duża- nie męczy oczu. Krótkie rozdziały, szybka akcja, zaskakujące zwroty. Wszystko to, co lubię najbardziej. Z wielką przyjemnością sięgnę również po "Folwark komendanta". Czy polecam? Zdecydowanie tak. Pod warunkiem, że masz mocne nerwy i nie jesteś wyjątkowo wrażliwy. POLECAM...

Biorąc do ręki tą pozycję nie wiedziałam czego się spodziewać, gdyż środowisko policyjne jest dosyć hermetyczne. Sytuacje oraz niektóre zdarzenia które dla „cywilnego” społeczeństwa mogą wydawać się szokujące lub wręcz abstrakcyjne, są zacierane i nie trafiają do publicznej wiadomości. Książka ta obejmuje 15 zadziwiających historii przesiąkniętych brutalnością, przemocą oraz ludzkimi tragediami. Z wszystkim tym muszą mierzyć się ludzie, którzy niejednokrotnie poświęcają swoje życie prywatne i szczęście rodzinne dla dobra służby i po to, aby móc nieść pomoc i wsparcie. Choć książka przedstawia świat policji oraz ich funkcjonariuszy jako twardych i nie zawsze uprzejmych, to są oni niejednokrotnie jedyną nadzieją na ratunek dla zwykłych ludzi. Same relacje między policjantami, a szczególnie korpusami nie są łatwe i jak w każdej pracy zawsze znajdzie się „uprzejmy donosiciel”, który dla premii i przywilejów jest w stanie donieść na podwładnych lub nawet kolegów. Książka ta przedstawia sytuacje z udziałem Policji widziane nie z punktu widzenia mediów, a oczami szarych funkcjonariuszy, którzy niejednokrotnie stają przed prawdziwym niebezpieczeństwem i w obliczu sytuacji, które potrafią doprowadzić ich do granic wytrzymałości psychicznej. Wychodząc rano z domu niejednokrotnie żegnają się żoną i dziećmi, bo tak naprawdę nie wiedzą co ich czeka i czy wieczorem znowu zobaczą swoich najbliższych. W książce znajdziecie opisy wielu zdarzeń takich jak: awantura domowa, która kończy się tragedią; regularna wojna z kibolami wrogich klubów, które zjednoczyły się przeciw „wspólnemu wrogowi”; niespodziewane znalezisko na drzewie, pod którym policjanci ucięli sobie drzemkę w zimowy wieczór; abstrakcyjne zachowania przełożonych w stosunku do zwykłych patrolowców, często szalonych dla zwykłego „kowalskiego”; „bitwy” z uchodźcami na zwykłym wrocławskim osiedlu. Z wszystkim tym muszą mierzyć się funkcjonariusze, dysponując przy tym sprzętem pamiętającym poprzednią epokę. Książkę polecam wszystkim osobom o twardych nerwach i spragnionym prawdziwych mocnych wrażeń. „Psy Prewencji” wywarły na mnie duże wrażenie. Autor w dość przystępny i prosty sposób pokazuje świat prawdziwych twardzieli. Na początku nie spodobało mi się, że są to oddzielne historie, ale z czasem przestało to przeszkadzać. Miejscami dość wulgarna, ale dodaje to historii prawdziwości i wzmacnia doznania czytelnika.

„Psy prewencji” to 15 historii wziętych prosto z życia polskich policjantów. Przed czytelnikiem odkrywane są tajemnice służby. Pokazane jest, na czym tak naprawdę polega służba i wszelkie jej ciemne strony. Już od pierwszego rozdziału wiadomo, że nie będzie to wesoła historyjka o policjantach łapiących drobnych złodziejaszków. To pełna krwi, smutku, niesprawiedliwości i zła, książka podejmująca bardzo ciężkie tematy. Jak bardzo człowiek da się poniżać by dalej móc pomagać cywilom. Ile razy funkcjonariusz będzie świadkiem okropnych sytuacji, by albo uodpornić się lub dać się złamać. To historie, których prędko nie zapomnicie. Jeden z niewielu razy, kiedy czytałam książkę z zaciśniętym gardłem. Byłam w szoku czytając tę książkę. Momentami byłam tak oszołomiona, że na chwile przerywałam lekturę. Brutalna, wulgarna i co najważniejsze prawdziwa. Jak sam autor podkreśla ta książka w 80% to prawda. I to czuć. Naprawdę mocna historia. Można się z niej dowiedzieć sporo o pracy policjantów oraz o ciemnych tajemnicach pracy w tym zawodzie. Książka jest warta przeczytania. Na pewno zostanie na długo w waszych głowach. To jest jedna z tych książek, które trzeba przeczytać. Aktualnie mamy takie czasy, jakie mamy. Ta historia przypomina nam, iż policjanci to również ludzie i na służbie robią to, co im każą przełożeni nie zawsze zgadzając się z rozkazami. Ja ją wam serdecznie polecam jednak weźcie sobie do serca ostrzeżenia, bo wiem, że dla wielu lektura może być traumatyczna. To z całą pewnością nie jest książka dla każdego. Jeżeli macie poniżej szesnastu lat, to lepiej poczekajcie trochę. Książka nie ucieknie a na pewno lepiej, jeśli poczekacie. Również nie nadaje się dla osób o słabych nerwach. Myślę, że nawet osoby mocne psychicznie mogą ją bardzo odczuć. Uważajcie jednak, bo to nie jest książka, której możecie się spodziewać. Bardzo ciężko jest dać ocenę takiej książce i najchętniej bym tego nie robiła, gdyż nie uważam by było to słuszne. Jednak na tym to polega, by oceniać książki. Jednak jest to bardzo ciężkie zadanie. Mam ocenić czy dobrze się przy niej bawiłam się otóż nie byłam zdruzgotana tym, co czytałam, ale właśnie o to chodziło w tej książce. Miała pokazać prawdę, która wręcz przeraża. Jak takie rzeczy mogą się dziać w „CYWILIZOWANYM” XXI wieku? 4/5 jednak jest to jedynie ocena poglądowa, bo naprawdę uważam, że niektórych książek po prostu nie powinno się oceniać tylko przeczytać i przemyśleć napisane tam słowa.

Przeczytane i mam niedosyt. Za szybko się skończyła 😂. Bardzo dobrze się czyta i świetna robota 👍.

Dobra książka o służbie w firmie - policji, Przeczytana jednym tchem, przeczytana od początku do końca.

„Psy Prewencji” to jedna z najmocniejszych książek o realiach pracy w policji.Polecam ją w każdym calu i warta jest przeczytania od deski do deski ponieważ nie można się od niej oderwać.Nie żałuję żadnej chwili spędzonej na czytaniu tej książki

Książkę kupiłem zaraz po ukazaniu się, niestety nie w Empiku, bo jeszcze jej nie było, ale musiałem mieć tą pozycję! Szturmem wdarła się na listę bestsellerów w księgarni Tania Książka pl i to mnie zaciekawiło. Nie żałuję, czytałem ją już od lutego trzy razy! Autor, który pisał do tej pory bajki tutaj zrobił rewelacyjna robotę. Pokazał jak funkcjonuje ten policyjny świat od środka. Książka warta każdej złotówki! Teraz czekam na Folwark komendanta - kolejna książka Pana Kościeszy, liczę że kupie ją w Empiku, moim ulubionym salonie książki :)

Psy prewencji to jedna z moich ulubionych książek. Przeczytałam ją wręcz z wypiekami na twarzy i nie mogłam się jej już doczekać. Dla mnie jest to wielka przyjemność móc wczytywać się w codzienną pracę policji. Powiem Wam szczerze, że kiedy czyta się tę książkę to zapewne niejeden z Was będzie miał wrażenie, że wczytuje się w doskonałą kryminalną książkę, od której po prostu trudno się oderwać. Każda opowieść była tutaj pełna emocji i nie zwykle ciekawa. Gwarantuję Wam, ze długo nie będziecie mogli zapomnieć o tej lekturze. Dla mnie jest ona niecodzienna. Fascynująca i zajmuje szczególne miejsce w mojej biblioteczce.