Przyjaciele (okładka twarda)

Perypetie dzieciaków z ulicy Śródmiejskiej 15 w Warszawie. Porządku pilnuje tu niejaki pan Franciszek. Natomiast porządnie dają mu się we znaki dzieciaki z podwórka: Tomek, Patti i Jacek. Starszy pan w ogóle nie przepada za dziećmi. Często za nimi biega krzycząc i wymachując miotłą. A dzieci, jak to dzieci – mają z niego ubaw po pachy. Do czasu, aż na podwórku nie zjawi się samochód z napisem „Przeprowadzki – cały kraj” – a wraz z nim … Ania. Dziewczynka zamierza wraz z rodzicami właśnie wprowadzić się do mieszkania wynajętego im przez Instytut Biologii Polskiej Akademii Nauk (uwaga – mam skojarzenie z Anią z Zielonego Wzgórza). Rodzice Ani to para: naukowiec i artystka. Od tej pory na Śródmiejskiej już nic nigdy nie będzie takie samo jak przedtem. Choćby zachowanie takiego pana Franciszka. Bardzo się zmienił, od kiedy poznał Anię i jej (również) rudowłosą mamę. Może obie przypominają mu kogoś bliskiego z przeszłości? Dla samej Ani ta przeprowadzka do stolicy to też szok. Jeszcze niedawno dziewczynka mieszkała blisko natury, u babci, z ukochaną krową Melą. Na początku między Anią i resztą dzieci z podwórka panują trudne relacje. Obie strony niby nie chcą się poznać, a jednak lgną do siebie, podpatrują, obserwują bacznie. Tymczasem Ania i jej rodzice zaczynają w tej małej podwórkowej społeczności wprowadzać stopniowo małe zmiany. Przede wszystkim pokazują innym, jak bardzo zależy im na tym miejscu – brudnym, zaniedbanym i pozbawionym zieleni. Najpierw pojawia się niepozorne drzewko, potem zadbany klomb z kwiatami. Ania zna każdą roślinkę i najmniejsze stworzenie. Oczywiście dzieciaki śledzą każdy jej ruch, zastanawiają się, co ta dziewczyna ze wsi jeszcze wymyśli. Czy jest szansa na zawiązanie się przyjaźni? Czy to możliwe, że dla podwórka zaczną się nowe, lepsze czasy? Tyle się tu dzieje, wciąż zachodzą widoczne zmiany. Książka pokazuje, jak można razem zmieniać świat. Nie od razu ten wielki, ale ten najbliższy – własne podwórko. Jak działanie kilku osób ma olbrzymią wartość dodaną. Ktoś przekopie ziemię, kto inny odmaluje śmietnik, jeszcze kto inny zaczyna się więcej uśmiechać. Stajemy się świadkami wielkiej metamorfozy na Śródmiejskiej 15, którą zapoczątkowali przybysze ze wsi. A może kogoś ta książka zainspiruje do działania w swoim małym świecie?