Przeznaczenie i pierwszy pocałunek (okładka  miękka)

Super książka jak każda Kasie West nic dodać nic ująć :)

Recenzja pochodzi z bloga: http://demoniczne-ksiazki.blogspot.com/ Wystarczył dosłownie kwadrans, abym pozwoliła Kasie West wyrwać się z otaczającej mnie rzeczywistości i wrzucić w wir zdarzeń, jakie przedstawiła na kartach „Przeznaczenia...”. Z uwagą godną nauczyciela pilnującego, czy jego uczniowie nie ściągają, przyglądałam się poczynaniom zadziornej, twardo stąpającej po ziemi Lancey, poznającej nowo-stary dla niej świat od podszewki, gdzie wiele aspektów, pozornie dobrze przez nią znanych, trąci dzikością, które musiała jakoś oswoić. Pierwsze kroki w tym zawodzie wydają się łatwizną dla kogoś, kto ma na swoim koncie jakieś doświadczenie w tej dziedzinie, ale kiedy prawie za każdym rogiem następowały komplikacje – wtedy nie było już tak różowo. Obserwowałam, jak kolejno rzucane kłody pod nogi wytrącają z równowagi coraz mniej pewną siebie nastolatkę. Nie dość, że uprzykrzano jej życie na planie, próbując zniszczyć dobrze zapowiadającą się karierę, zanim ta dojrzeje i „opuści gniazdo”, to na dodatek niepokojące było to, że za tym mógł stać ktoś, komu Lancey ofiarowała swoje zaufanie! Tyle że te całe zagrywki… nie były dla mnie wyszukane. Może to wina tego, że nie jestem już nastolatką od ładnych paru lat i postrzegam niektóre rzeczy już pod innym kątem, ale to, przez co przechodziła główna bohaterka, wcale nie było jeszcze takie straszne! Żałowałam, że autorka nieco nie pogłębiła tego nękania, szukania dziury w całym i psuciu każdego dnia zdjęciowego, aby dodać więcej barw temu dramatyzmowi. Przepraszam, brzmi to koszmarnie, ale nawet w filmach dla młodzieży z wytwórni Disneya dzieciaki mają większą wyobraźnię, gdzie tam umiałam współczuć także czarnym charakterom. To oczywiście nie znaczy, że nie było mi żal naszej bohaterki! Przykro patrzeć, jak coś, co było jej największym marzeniem, wymyka się między palcami, zostawiając wiele niemiłych wspomnień. Każdy, kto ma jakieś uczucia, nie jest w stanie przejść obojętnie koło kogoś, kto cierpi, ale naprawdę, brakowało mi tego mocniejszego uderzenia. Brakowało takiej kłody, przy której trzeba nieźle się napocić, by się jej wreszcie pozbyć. A to jeszcze nie koniec moich narzekań. Co to, to nie! Przecież jeszcze muszę się poskarżyć na… przewidywalność! Pomijając już pewne wątki, gdzie wystarczyła sekunda (no dobra, może parę...), abym się połapała, jaki to może mieć przebieg, bardziej chodzi mi o tego „szkodnika”. Liczyłam, doprawdy liczyłam, że moje przypuszczenia co do niego okażą się błędne. Że chociaż przy tym Kasie West mnie zaskoczy, śmiejąc się w twarz! Niestety tak nie było. A szkoda, bo znalazłoby się tam wiele innych osób chcących zaszkodzić naszej bohaterce... Wątek miłosny. Tak, tak, żyję z romansami jak przysłowiowy pies z kotem, gdzie tutaj także mogło się to uaktywnić, bo wiedziałam, że prędzej czy później wybuchnie ogrom gorących uczuć między główną bohaterką a jej korepetytorem, Donavanem, ale… jestem tą parą zauroczoną. Nie, nie mam gorączki. Nie, żaden obcy nie przejął mojego ciała i nim nie steruje. Naprawdę podobało mi się, jak uczucie łączące tę różniącą się pod każdym względem dwójkę powoli rozkwita. Nie naciskało natarczywie na fabułę. Rozwijało się powoli, pozwalając na to, aby móc ujrzeć każdy jego przepiękny akcent. Nie ma co, kibicowałam tej dwójce, aby wreszcie zrozumieli, że do siebie pasują, nim będzie za późno! Bo utraconej szansy już bym nie zniosła! Podobały mi się również wstawki ze scenariusza. Dzięki temu miałam wgląd w to, jakie postaci odgrywają nasi bohaterowie. I przyznam, że sama bym obejrzała ten film, choć bardziej ciągnęło mnie ku książce, na podstawie której on powstawał… To już zboczenie zawodowe, nieprawdaż? [...] „Przeznaczenie i pierwszy pocałunek” może nie jest idealną książką, gdzie każdy byłby gotowy rzucić się na nią, by poznać jej fenomen, ale nie zdołam odmówić jej uroku, jakim emanuje. Filmowa przygoda Lancey wciąga już od pierwszej strony, gdzie nawet przy błahych nastoletnich problemach zdołamy się całkowicie wczuć, nie pozwalając sobie na oderwanie się od lektury. Z tym tytułem można na moment uciec, pozwalając sobie na chwilę szaleństwa i lekkości, gdzie o to dosyć ciężko, kiedy na głowie mamy tysiąc spraw. Także, jeżeli szukasz czegoś mniej wymagającego, pozwalającego się odprężyć – śmiało sięgaj po „Przeznaczenie...”!

Lancey Barnes od najmłodszych lat marzyła o tym, aby zostać aktorką. Otrzymuję szansę na zagranie w jednym z hollywoodzkich filmów u boku znanego aktora Granta Jamesa. Dziewczyna szybko przekonuje się, że życie w świetle reflektorów nie jest takie fajne, jakby mogło się wydawać. Poprzez rolę, zmuszona została do podjęcia się indywidualnego toku nauczania, przez co zaniedbuje odrabianie lekcji, dlatego ojciec postanowił zatrudnić korepetytora. Nic nie idzie po jej myśli, a na planie tajemniczy wróg zaczyna mieszać w życiu Lancey. Jedyną osobą, w której odnajduje oparcie, jest właśnie jej korepetytor – Donovan. „Przechodząc między ostatnimi członkami ekipy demontującymi oświetlenie po dniu zdjęciowym, nie mogłam pozwolić sobie na chwilę bezruchu, żeby się tym wszystkim poupajać. Znajdowałam się przecież na prawdziwym planie filmowym i to dlatego, że grałam w tym filmie. Marzyłam o tym, jak długo sięgałam pamięcią i wreszcie się spełniło. Nie wystarczyłoby powiedzieć, że jestem szczęśliwa. Może raczej, że odczuwam euforię albo czuję, że żyję. Jakby wszystko, co zdziałałam w całym moim życiu prowadziło mnie właśnie do tego.” Kto próbuje zaszkodzić w karierze Lancey? Czy na planie filmowym wybuchnie chemia między aktorami? A może iskry zaczną przelatywać pomiędzy Lancey, a Donovanem? „-Wyznałam to wszystko swojemu korepetytorowi. Dlaczego? Zazwyczaj byłam dość otwarta, ale tylko dlatego, że nie musiałam się dzielić niczym istotnym. Miałam ochotę to wszystko odwołać, czułam się obnażona. Tak jakbym odkryła przed nim swoją słabość. Tą, która głosiła: „Nie znam poczucia spełnienia, póki mój tata nie będzie ze mnie dumny.” Kasie West mama czwórki dzieci. Mieszkanka Kalifornii, miłośniczka rockowych ballad. Autorka na polskim rynku wydawniczych ma już wydanych kilka propozycji takich jak: „Chłopak z sąsiedztwa”, „Chłopak z innej bajki, „Blisko ciebie” i wiele innych. Ja moją przygodę z twórczością tej autorki rozpoczęłam od powieści „Przeznaczenie i pierwszy pocałunek” moją pierwszą stycznością z twórczością autorki, ale na pewno nie ostatnią. Fakt, że jest to książka skierowana bardziej do młodzieży, (do której ja już niestety się nie zaliczam :) ), to pomimo tego spędziłam z nią bardzo miłe chwile i pochłonęłam ją dosłownie w jeden wieczór. Autorka miała znakomity pomysł na fabułę, początkująca aktorka, mająca kilka niewielkich rolek za sobą, próbowała odnaleźć się w nowym świecie, do tego Grant, który ma zdecydowanie większe doświadczenie na planie filmowym niż Lancey. Bardzo mi się spodobał styl, jakim pisze autorka oraz jej pomysł na rozdziały, które pomimo tego, że poznajemy tylko punkt widzenia dziewczyny, to zostały wzbogacone fragmentami scenariusza. Główni bohaterowie na ogół spokojne osoby, wprowadzali świetną atmosferę urozmaiconą sporą dawką humoru, ale także z nutką tajemniczości i intrygą. Niejednokrotnie zastanawiałam się, co za małpka tak zawzięcie próbuje utrudnić pracę młodziutkiej aktorce i jaki był tego powód. No i Pani West kilkakrotnie mnie zmyliła. Lancey to dość szalona osóbka, z którą chętnie bym się zaprzyjaźniła, choć obawiam się, jak z moimi i jej zwariowanymi pomysłami byśmy skończyły. :) Jest bystra i nie poddaje się łatwo, jednak były momenty, gdy łapało ją zwątpienie w jej talent. Donovan to świetny chłopak jak na swoje 17 lat dość poważny, fajne było to, że autorka nie pozostawiła go jako takiego buca, tylko ukazywał on też szaloną duszę młodzieńca. Grant natomiast zdobył moją sympatię od samego początku, pomimo tego, że był troszkę zapatrzonym w siebie i swoją karierę dupkiem, dało się go lubić, może przez te jego sarkazmy... „Przeznaczenie i pierwszy pocałunek” to historia o odnajdywaniu siebie i dążeniu do spełniania własnych marzeń. Pełna zabawnych sytuacji, ale także pokazująca, że czasami życie może być bardzo nieprzewidywalne. Zachęcam Was do sięgnięcia po tę książkę, jest ona idealna jako spokojna i lekka odskocznia od emocjonalnych powieści. Ja na pewno niejednokrotnie do niej powrócę z ogromną przyjemnością. Gorąco polecam!! Paula https://girlsbookslovers.blogspot.com/2019/09/kasiewest-przeznaczenie-i-pierwszy.html

Tekst pochodzi z bloga: https://amandaasays.blogspot.com/2019/05/przeznaczenie-i-pierwszy-pocaunek-kasie.html ZOMBIE LOVE STORY Gdybym miała opisać tę książkę jednym zdaniem, napisałabym po prostu - Kasie West jest w formie! Dlaczego? Po pierwsze, pomysł na fabułę. Lancey ma wrażenie, że jej marzenia zaczynają się spełniać. Dostaje główną rolę w filmie. I co z tego, że to niskobudżetowe zombie love story, skoro u jej boku gra sam Grant James - bożyszcze nastolatek. Chwilowo brakuje między nimi chemii na ekranie, ale to jeszcze da się naprawić, prawda? Niestety, to nie jest jedyny problem Lancey. Ktoś na planie ewidentnie chce jej zaszkodzić. Dodatkowo, jej ojciec jest nieco nadopiekuńczy i znajduje dziewczynie korepetytora, by ta nie zaniedbywała lekcji. Jak widać, trochę się dzieje, a wszystko to jest utrzymane w charakterystycznym klimacie powieści K. West. Po drugie, bohaterowie. Lancey łatwo polubić i zacząć kibicować, by udało jej się spełnić marzenia. Dodatkowo, bohaterka nie jest obca miłośnikom twórczości autorki. Jeśli czytaliście Miłość i inne zadania na dziś, to możecie kojarzyć Lancey - była tam bohaterką drugoplanową - przyjaciółką Abby. Ta druga zresztą na chwilę pojawi się również i tutaj, co uważam za fajny ukłon w stronę fanów autorki. (Spokojnie, jeśli nie czytaliście książki o Abby, to nie ma problemu - to zupełnie oddzielne powieści.) Kogo jeszcze polubiłam w tej książce? Zdecydowanie koleżankę z planu Lancey, czyli Amandę Roth (nie tylko za to, że dzielimy to samo imię) oraz chórzystę i blogera w jednym - Donavana Lake'a. Oboje byli wykreowani bez grama sztuczności i miło było śledzić ich losy. Myślę, że super pomysłem byłoby, gdyby teraz powstała książka, gdzie to Amanda stanie się główną bohaterką. ;-) Po trzecie, humor. Książka napisana jest zgrabnie i z poczuciem humoru. Mamy chłopaka, który pisze recenzje oraz nawiązania do Taylor Swift. Sam pomysł na film, w którym gra Lancey jest zabawny - zombie zakochuje się w łowcy zombie. ;-) Fakt, momentami bywa nierealnie, ALE autorka była tego świadoma i zwróciła na to uwagę w podziękowaniach. W końcu nie chodziło tutaj o dokładne odwzorowanie procesu kręcenia filmu, a o dobrą zabawę w czasie lektury. A to się udało. Mamy też pościg za tajemniczym wrogiem, który może nie będzie takim zaskoczeniem, bo łatwo się domyślić, o kogo chodzi, ale podobało mi się wytłumaczenie, jakie za tym stało. STRUKTURA Książka podzielona jest na numerowane rozdziały, w których narrację powierzono Lancey. Poznajemy życie na planie i poza nim właśnie jej oczami i był to zdecydowanie udany zabieg. Poza tym, rozdziały poprzedzone są wstawkami ze scenariusza filmu, w którym grała dziewczyna. Mogliśmy nieco wgłębić się w fabułę hollywoodzkiej produkcji. Jeśli chodzi o styl pisania, Kasie West jak zwykle zaserwowała nam przyjemną w odbiorze, lekką i prosto napisaną historię. Nie miałam żadnych zgrzytów w czasie lektury. PODSUMOWUJĄC Przeznaczenie i pierwszy pocałunek to historia idealna na leniwe wieczory. Jedna z tych, które sprawiają, że robi się cieplej na sercu. Lekka, przyjemna i zabawna. Oczywiście, nie jest to jakaś ambitna lektura, ale tutaj chodzi o coś innego. O dobrą zabawę i mile spędzony czas. A to zdecydowanie tu otrzymamy. Sądzę, że fani autorki będą równie zadowoleni z lektury, jak ja. Z niecierpliwością czekam na kolejną książkę Kasie West, a tymczasem... Serdecznie polecam! ;-)

Marzenia wydają się być na wyciągnięcie ręki. Wystarczy po nie jedynie sięgnąć. Tylko czy nie okażą się złudne? A może nie będą jednak celem, do którego dążyliśmy? Kto nie zna twórczości Kasie West powinien jak najszybciej nadrobić zaległości. Przechodzi mu bowiem koło nosa cała plejada emocji, wyjątkowych bohaterów oraz niezapomnianych wydarzeń. Dziś autorka powraca z kolejną swoją powieścią, przy której na moment zapomina się o rzeczywistości, by wkroczyć do świata młodzieżowych dylematów i pozostać w nim na pewien czas. Co takiego przygotowała tym razem? Czy historia okazała się godna swoich poprzedniczek? Owszem! asie West nie zwalnia tempa i po raz kolejny nas zaskakuje. Oto historia Lancey Barnes, młodej dziewczyny która od zawsze marzyła, by zostać aktorką. Więc pewnego dnia los się do niej uśmiecha. Propozycja zagrania w Hollywoodzkim filmie spada na nią nieoczekiwanie, jednak dziewczyna nie waha się ani minuty. Jednak świat aktorów wcale nie wydaje się taki kolorowy jak obiecywano. Lancey źle czuje się w nowej sytuacji i kompletnie nie potrafi odnaleźć swojego miejsca. Na domiar złego jej tata wynajął dla niej korepetytora, który wydaje się oderwany od rzeczywistości. Dziewczyna jednak nie zamierza się poddać stawiając czoła przeciwnością. Tylko czy na pewno uda jej się wygrać ze scenariuszem napisanym przez samo życie? Dużo uroku jest w tej historii, jak zawsze gdy do głosu dopuszczana jest Kasie West. W słodko-gorzkim stylu, nawiązując do trudów prawdziwego życia i nie zapominając o tym, że na szczęście zasługuje każdy, autorka zabrała mnie w sam środek rozterek młodej bohaterki, którą bardzo polubiłam. Lancey przekonała mnie do siebie wiarygodnymi problemami, marzeniami, oczekiwaniami. Rozumiałam jej ambicję oraz także ponurem zderzenie z rzeczywistością, gdy odkryła że poza kamerami nie jest ani kolorowo, ani przyjemnie. Ktoś próbował jej zaszkodzić, ktoś był niemiły, ktoś całkowicie obojętny - to jak scenariusz z prawdziwego życia, gdy zaczynamy rozumieć, że za marzeniami stoją także problemy. To czy ej ominiemy zależy od nas samych, od siły i determinacji, których głównej bohaterce na pewno nie brakuje. Zawsze intrygują mnie motywy, którym autorka poświęca wiele uwagi. Są trudne tematy, morały i przesłania oraz - oczywiście - wątki romantyczne. Jej męscy bohaterowie są przesłodcy i uroczy, jak było i w tym przypadku, jednak właśnie o nich chcę czytać. Po raz kolejny urzekła mnie kreacja chłopaka, który nie cofnie się przed niczym, by uszczęśliwić swoją dziewczynę. A nie będzie miał łatwo, ponieważ Donovan będzie musiał zmierzyć się z silnym charakterem Lancey mimo porozumienia, które bardzo szybko się pomiędzy nimi nawiązało. Jednak wątek romantyczny jest tutaj najmniej istotną częścią (jak zawsze w książkach West). To tylko wspaniały dodatek, akcent dla trudnych tematów. Odnalazłam bowiem w historii trudy rodzicielstwa, niespełnienie się w roli rodzica, nadmierne oczekiwania, tęsknotę za miłością oraz zrozumieniem. Zderzyłam się z wieloma sprzecznymi emocjami, które autorka umiejętnie nakreśliła i już zawsze będę pamiętać jak budowały na moich oczach tą wyjątkową opowieść. Spędziłam wspaniałe chwile przy "Przeznaczenie i pierwszy pocałunek". Żyłam życiem bohaterów, śmiałam się razem z nimi oraz płakałam. To kolejna udana lektura od Kasie West, której nie możecie przegapić!

Kolejna przygoda stworzona przez jedną z najlepszych autorek literatury młodzieżowej Kasie West! Nawet nie wiecie, ile czekałam na kolejny tom. To oczekiwanie jednak nie jest takie złe, bo wiem, że na pewno się nie zawiodę, tylko znowu powitam ją z otwartymi ramionami. Bycie aktorką, to nie jedno marzenie każdej dziewczynki. I właśnie taką marzycielką jest Lancey Barnes. Od zawsze miała jedno marzenie zostać znaną aktorką, o którą będą się bić różni producenci. Kiedy w końcu jest w stanie go uchwycić, dotknąć, poczuć... wszystko zaczyna się rozsypywać. Życie aktorskie okazało się nie być takie kolorowe jak sobie je wyobrażała. Gra aktorska okazała się być trudna, i wykańczająca psychicznie. Na domiar złego inni aktorzy nie ukrywają do niej wrogości, tym samym nie ułatwiając jej gry w trakcie prób. Zadowolenie z otrzymanej roli i zapał, który nie pozwalał jej ani na chwilę ustać w miejscu, powoli zaczynał zanikać, aż w końcu prawie zupełnie znikł. Do tego ojciec postanowił jej załatwić korepetycję, by ta zdecydowanie łatwiej mogłaby sobie poradzić z nauką. Cały świat przeciwko niej, a to tylko dla jednego marzenia. Czy znajdzie w sobie siłę, i zawalczy o swoje miejsce? Nie trzeba przedstawiać autorki Kasie West, każdy choć raz musiał usłyszeć o tej kobiecie. Każda jej książka jest powrotem do świata młodych ludzi, którzy borykają się z różnymi problemami, ale w rozmaity sposób starają się je przezwyciężyć. To urocze, ciepłe, zabawne i chwytające za serce opowieści, które nie tylko spodobają się młodzieży, ale i starszym odbiorcą. Są lekkie i przyjemne, przez co czyta się je naprawdę szybko. Jak każda bohaterka autorki jest bardzo sympatyczna, przez co ciężko jej nie polubić. Lancey jest dziewczyną zabawną, zaradną i przede wszystkim nigdy się nie poddaję. Mimo wielu trudności, udaje jej się spełnić swoje marzenie i dostać rolę w filmie. Choć jej życie nie jest łatwe, nie ma za dużo czasu dla znajomych i bliskich, to jej to nie przeszkadza, gdyż ma cel w życiu, który zaczyna realizować. Wszystko układa się dobrze do czasu, gdy tata postanawia załatwić jej korepetycję, z chłopakiem wycofanym, cichym, inteligentnym, ale wciąż nieśmiałym. Jest zupełnym jej przeciwieństwem, przez co ciężko się z nim dogaduję. Donavan, jednakże po pewnym czasie zyskuje w jej oczach w czasie, kiedy jej gra aktorska nie wydaję jej się być już taka dobra. Mimo początkowego zachwytu reflektorami, sceną, makijażem, strojami i aktorami zaczyna zdawać sobie sprawę, że rośnie w niej ogromna presja. Na dodatek jej gra aktorska nie wydaję się być taka dobra, ale główny wpływ jaki to wywołuje to inni aktorzy, którzy nie ukrywają do niej wrogości. Mimo, iż na początku chciała się z nimi zakolegować, oni łatwo dali jej do zrozumienia gdzie jej miejsce. Jest tu też jedna ciekawostką, którą nie będę wam zdradzać. Ale mogę napomknąć, że jeśli czytaliście wcześniejsze książki autorki, to skupcie się teraz uważnie, i przypomnijcie sobie moment, kiedy Lancey pojawiła się również w innej książce. Idealna książka dla młodzieży, i starszych czytelników. Mimo, że jako osoba, która już czytała nie jedną jej książkę, i zna styl autorki, to wciąż potrafi mnie zaskoczyć motywem relacji bohaterów, a nawet motywem fabuły. To książka, do której będzie chciało wam się wracać. https://witchmargo.blogspot.com/

Akcja powieści kręci się głównie wokół dwóch wątków. Pierwszym jest rozwój relacji na linii Lancey i korepetytor Donavan, druga dotyczy stricte planu filmowego i kolejnych powodzeń oraz wpadek rozegranych na jego łamach. Zacznijmy od pierwszego. Jak na Kasie West przystało, autorka utrzymała swój styl i nie wyszła poza ramy charakterystycznych dla jej prozy cech, toteż w treści na próżno doszukiwać się wielkich namiętności. Relacja miłosna rodząca się pomiędzy bohaterami bazuje na przyjaźni, szczerości, bezinteresowności i pomocy, tylko delikatnie zmierzając w stronę fizycznego pociągu, który pojawia się dopiero z czasem. W efekcie nie warto sięgać po tę historię oczekując typowego love story. Warto potraktować temat nowopowstałych uczuć pomiędzy młodymi dorosłymi jako po prostu jeden z kilku motywów głównych. Tuż obok tematu uczuć pojawia się kwestia aktorstwa i planu filmowego, na którym często nie wszystko idzie tak, jakby ludzie sobie tego życzyli. Główna bohaterka doświadcza gry bez emocji, powtarzanych w nieskończoność scen, doświadcza także sabotażu. Tuż za nią czai się wróg, który próbuje namieszać jej w życiu. Są aktorzy mniej lub bardziej doświadczeni, kierowani swoim ego, przyjacielscy, dobrzy i przeciętni – jak w każdym środowisku. Podoba mi się fakt, że autorka przedstawia czytelnikowi filmowy scenariusz, z którymi bohaterowie mają do czynienia, a ten został uwity wokół historii kobiety zombie zakochanej w łowcy. Od czasu do czasu pojawiają się więc ćwiczone na cmentarzu! sceny, ale i słowa wyjęte rodem z filmowego scenariusza. Główna bohaterka to odważna dziewczyna, zadziorna, gotowa do realizowania swoich marzeń. Ma Donavan ciężki orzech do zgryzienia, ale jako że posiada ogromne pokłady cierpliwości i daleko mu do bad boya, ten związek ma szansę przetrwania, zwłaszcza, kiedy i on i ona zaczną dostrzegać w sobie to, co kryje się za pozorami i powierzchowną warstwą. A okazuje się, że w najbardziej kryzysowych momentach możemy właśnie liczyć na tych, po których najmniej się tego spodziewamy. Jeśli chodzi o moje osobiste odczucia względem lektury, są dość mieszane. Książka jest lekka, optymistyczna, w sam raz na wakacje dla nastolatek i tego będę się trzymać nie sugerując lektury nieco dojrzalszym czytelniczkom. Treść jest dość przewidywalna, powtarzalna i jak dla mnie brakuje jej dynamiki, która tchnęłaby w całość życie, bo sam pomysł na kreację bohaterów i środowiska wydał mi się całkiem oryginalny. Sięgając po „Przeznaczenie i pierwszy pocałunek” i nie nastawiając się na fajerwerki, można dobrze się bawić, bo książka zawiera kilka wątków, a w tle przewija się temat wychowania, rozbitej rodziny, zaufania, ambicji i pewnego prywatnego śledztwa. Jednakże nie liczyłabym na głębie wrażeń i ogromny powiew świeżości. Takie letnie czytadełko dla tych, którzy u boku grzecznego Young Adult chcieliby odpocząć od cięższych klimatów. https://ktoczytaksiazki-zyjepodwojnie.blogspot.com/2019/05/przeznaczenie-i-pierwszy-pocaunek-kasie.html

Lancey od zawsze chciała być aktorką. Los się do niej uśmiechnął i dał szansę zagrać w hollywoodzkiej produkcji u boku znanego, zwłaszcza wśród damskiej części publiczności aktora. Niestety aktorstwo, to ciężka praca, dziewczyna nie ma czasu dla najlepszej przyjaciółki, zaniedbuje szkołę, nie dogaduje się z ojcem, który wolałby, by zajęła się nauką zamiast swoją rolą i dlatego zatrudnia korepetytora, który wspiera ją, zwłaszcza gdy ktoś ewidentnie próbuje uprzykrzyć jej życie. Lancey będzie musiała odkryć, kto tak naprawdę jest jej przyjacielem, a kto nie. Jeśli czytaliście poprzednie książki Kasie West, to doskonale wiecie, czego możecie się spodziewać. Powieści autorki mają specyficzny klimat: są urocze, ale nie przesłodzone, opisują zwyczajne życie nastolatków, ich problemy, pierwsze miłości, pracę, chwytają za serce nawet osoby, które już od dawna nie są młodzieżą. Ja sama bardzo lubię styl autorki i tym razem również się nie zawiodłam. Lancey jest sympatyczną dziewczyną, która chciałaby być traktowana jak dorosła, a nie jak dziecko, w końcu ma już siedemnaście lat, a w dalszym ciągu zamiast w filmowej przyczepie, musi wracać na noc do domu ojca. Mimo że nie ma czasu dla przyjaciół i potencjalnych chłopaków, lubi swoje życie. Niespodziewanie ojciec podtyka jej dosłownie pod nos Donavana – chłopaka, który nie do końca jest w jej typie. Ironicznie nazywa go chórzystą, ze względu na jego styl bycia. Jest on nieco wycofany, nieśmiały, skoncentrowany na nauce, ale z czasem okazuje się, że mają oni ze sobą wiele wspólnego, a w świecie bezwzględnego show-biznesu dobrze mieć po swojej stronie sprzymierzeńca. Jako ciekawostkę dodam, że bohaterka wystąpiła w „Miłości i innych zadaniach na dziś”, gdzie była postacią drugoplanową – przyjaciółką Abby, o której wzmianka jest w opisywanej przez mnie pozycji. Podoba mi się miejsce akcji: reflektory, film o zombie, gwiazdy, które boją się konkurencji i ich gra, nie tylko aktorska. Sama historia jest dość prosta, napisana przystępnym językiem. Lekkość, która od niej emanuje, sprawia, że książka ta idealnie nada się na letni relaks. Nie brakuje również tajemnicy oraz delikatnego wątku kryminalnego, co nieco przełamuje schemat powieści młodzieżowej. Jeśli lubicie książki młodzieżowe, obyczajowe z lekką nutką romansu, znacie twórczość Kasie West, lub po prostu szukacie czegoś, co Was odpręży, a jednocześnie fabuła nie będzie od Was wymagała zbyt dużego skupienia, to „Przeznaczenie i pierwszy pocałunek”, będą dla Was idealnym pomysłem na spędzenie wieczoru. Polecam!

Dla Lacey praca na prawdziwym planie filmowym jest spełnieniem marzeń, zwłaszcza, że odgrywa główną rolę, a u jej boku gra bardzo popularny i lubiany aktor, Grant James. Niestety na planie szybko pojawiają się problemy - między nią, a Grantem zupełnie nie ma chemii, a przecież mają grać zakochanych. Na dodatek jej ojciec załatwia jej korepetytora, zdeterminowany, aby Lacey skupiła się także na lekcjach. Z tym, że okazuje się być nim chłopak w jej wieku, który chodzi do szkoły nieopodal. I jest bardzo sztywny i wygląda, jakby co niedziele śpiewał w chórze w kościele. "Przeznaczenie i pierwszy pocałunek" z wielką łatwością stało się moją ulubioną książką Kasie West. Bohaterowie są błyskotliwi, sympatyczni, złożeni i niezwykle łatwi do polubienia. Autorka porusza nie tylko temat miłości, ale też przyjaźni i relacji rodzinnych, owitych nutą tajemniczości, kto tak naprawdę chce zaszkodzić Lacey. Historia zauroczyła mnie swoim humorem i słodkością na tyle, że po skończeniu lektury miałam ochotę zacząć od nowa. Uwielbiam czasami takie niewymagające, szybkie, a jednocześnie urocze historie, a tym razem Kasie West spisała się na medal. Naprawdę nie mam się do czego przyczepić. Na pewno nie wszyscy podzielą moje zdanie, jestem tego świadoma. Ale jeśli lubicie takie słodkie, urocze, lekko przewidywalne historie młodzieżowe, to ta książka powinna wam się spodobać. Pełna recenzja na blogu http://weronikarecenzuje.blogspot.com/2019/06/kasie-west-przeznaczenie-i-pierwszy.html

Z Kasie West mam tak, że jedne książki mi się jej podobają, a drugie nie. Ostatnio jej nowość jej mi się podobała, ale ta, niestety już nie. Lancey zapatrzona jest w aktorstwo przez to też cierpi jej nauka. Ojciec jest nadopiekuńczy, ale w sumie to myśli rozsądnie. Nie chce, żeby córka zawaliła szkołę. Chce, żeby miała wykształcenie, bo doskonale zdaje sobie sprawę, jaka to jest branża. A Lancey stara się dać z siebie wszystko, bo nie chce być pamiętana jedynie z reklamy pryszczy. A nieprzychylne komentarze na jej temat wcale jej nie pomagają. Zwłaszcza, że z planu następują różne przecieki, które głównie najeżdżają na dziewczynę. A Donovan wydaje się być ułożonym chłopakiem. Trochę skrytym. I to chyba tyle, co mogę o nim powiedzieć. Serio. Dla mnie jest to postać strasznie hmm... prosta? Nie, to nieodpowiednie słowo. Jest zwykły, trochę dziwny, może trochę wycofany, ale dla Lancey jest oparciem. Niestety, po ok. 150 stronach zaczęłam kartkować. Nudziłam się i to strasznie. Wałkowane jest ciągle to samo, a styl autorki jest tutaj dla mnie jakiś taki ciężki. Na początku rozdziałów mamy kawałki scenariusza, który też nie jest jakiś powalający. I to chyba tyle, co mogę napisać. Nie porwała mnie ta książka, nudziłam się strasznie, choć naprawdę dawałam jej szansę. No ale cóż, widocznie przyszła kolej na tę książkę, która mi się nie podoba w wykonaniu Kasie West. Więc następna będzie już chyba ok, co?