Przemowy niezapomniane (okładka twarda)

Piękne wydanie, po Niezapomnianych Listach konieczna lektura

Trudno mi uwierzyć, że po raz pierwszy zetknęłam się z Shaunem Usherem aż trzy lata temu! Ba, ponad trzy lata. Czas mija niesamowicie szybko. Tym bardziej cieszy fakt, iż w moje ręce trafiła jego kolejna publikacja. Wcześniejsza, drugi tom „Listów niezapomnianych”, absolutnie mnie zauroczyła. Cóż, nadal nie nadarzyła się okazja do przeczytania poprzedniej części, lecz wszyscy miłośnicy literatury chyba rozumieją ten ból. Ciągle nowe premiery, następne książkowe wydatki. Jednak! Już przestaję zbaczać z pierwotnego tematu. Zapowiedź „Przemów niezapomnianych” od razu wzbudziła spore zainteresowanie wśród czytelników, czemu sama również chętnie się poddałam. I nie żałuję. Gdy tylko nadszedł mój egzemplarz, to odłożyłam na bok inne napoczęte pozycje, spędzając kilka cudownych dni w otoczeniu arcymądrych słów. Poprzeczkę postawiłam wysoko, a autor ponownie zachwycił. Grudzień, kiedy chodzi o literaturę, w tym roku wypada idealnie. Muszę przyznać, iż niezbyt często płaczę nad książkami. Chyba obraz trafia w ten sposób mocniej, aczkolwiek „Przemowy niezapomniane” odblokowały we mnie coś specyficznego, trudnego w określeniu. W trakcie lektury uroniłam kilka łez, zdecydowanie się ich nie wstydzę, a wręcz przeciwnie, napawają pewną dumą. Shaun Usher zebrał w jednej książce setki zdań, które ciężko byłoby odnaleźć osobno. Albert Einstein, Maria Skłodowska-Curie, Theodore Roosvelt — ludzie znani, poważani. A przynajmniej, kojarzone. Ale rzeczywiście, po raz pierwszy natknęłam się na ich mowy, wygłaszane z różnych okazji. I śmiem podejrzewać, że gdyby nie publikacja Ushera, to dalej żyłabym w próżni. Wydanie prezentuje się znakomicie. Stylistyką nawiązuje do „Listów niezapomnianych”, więc świetnie byłoby skompletować całość, aby dekorowała zarówno umysł, jak i półkę! W środku egzemplarza znajdziemy mnóstwo zdjęć oraz grafik ilustrujących czytany tekst. Wszystkie w dobrej jakości, odpowiednio dobrane. Ucieszyłam się, że mogę zobaczyć twarze tych, którzy do mnie mówią z kart książki. Takie dość naiwne myślenie, dziecięce, ale wówczas czuć głębsze połączenie. Lecz sądzę też, że czcionka powinna być odrobinę większa, choć znowu pozycja stałaby się o wiele grubsza… Autor dobrał przemowy w pozornie przypadkowy sposób. Różne epoki, osoby pełniące całkiem odmienne od siebie funkcje. Aczkolwiek istnieje wspólny mianownik, jakim jest wrażliwość. I siła słów. Tak, mają one ogromną moc sprawczą, czego dowodzi recenzowana przeze mnie publikacja. Zdania zagrzewające do walki o lepsze jutro, zachwalające tych, którzy wspomniane „jutro” zmieniali. Konfrontujące w każdego, kto próbował rozbić porządek świata. Niewolnictwo, rasizm — a najbardziej (subiektywnie) uderza zmarły na samiutkim początku lat dziewięćdziesiątych Ryan White. Międzynarodowy symbol dziecięcych nosicieli HIV/AIDS. Wstyd, iż wcześniej o nim nie słyszałam, jednak nadrabiam. A wszystko dzięki Shaunowi Usherowi, jego idei na książkę. Poruszającą nawet w najmniejszym calu. Jednym z podstawowych kłopotów wiadomości radiowych i telewizyjnych jest to, że oba media stały się niespójnym połączeniem przemysłu rozrywkowego, reklam i wiadomości. Każda z tych trzech domen jest raczej dziwaczną i czasami bardzo wyczerpującą profesją. Ale kiedy macie je wszystkie trzy pod jednym dachem, kurzy bitewny nigdy nie opada. Odgórne kierownictwo sieci, z niewieloma niezwykłymi wyjątkami, zdobyło całe swe doświadczenie w reklamach, badaniach, sprzedaży lub przemyśle rozrywkowym. Ale ze względu na naturę struktur korporacyjnych podejmują oni ostateczne i kluczowe decyzje w sprawach dotyczących wiadomości i spraw publicznych. Często brak im na to zarówno czasu, jak i kompetencji. „Przemowy niezapomniane” są absolutnie potężnym zbiorem istotnych zdań, które należy zapamiętać. Oto świetny pomysł na prezent dla naszych bliskich, zwłaszcza teraz, na Boże Narodzenie. Zimowe wieczory — perfekcyjna pora na czytanie, co naprawdę potwierdzam. Rekomenduję też zaopatrzenie się w ołówek, bo wiele fragmentów warto sobie zaznaczyć, ewentualnie przepisać, gdy mamy więcej czasu. A sądzę, że dużo osób najdzie na to ochota. Niechaj ta książka żyje, dzielcie się nią ze znajomymi, dzielcie się nią ze swoim otoczeniem!

Kilka lat temu na polskim rynku ukazały się „Listy niezapomniane” Shauna Ushera, po które może i nie sięgnęłam jakoś szczególnie chętnie, ale które kompletnie mnie oczarowały i sprawiły, że zainteresowałam się losami niektórych nadawców i adresatów bardziej uważnie. Dlatego kiedy dowiedziałam się o „Przemowach niezapomnianych” wiedziałam, że muszę je przeczytać bo z pewnością będą wyjątkowe. I nie pomyliłam się! DOSKONAŁE „PRZEMOWY NIEZAPOMNIANE” Shaun Usher na niemal 450 stronach zebrał przemowy ludzi mniej lub bardziej znanych, żyjących na przestrzeni tysięcy lat, z najróżniejszych zakątków świata, o kompletnie różnej życiowej drodze. To przemowy, które były impulsem do zmian, które zmieniały świadomość i postrzeganie świata. Bawiły i wzruszały. Miały i jak się zdaje nadal mają ogromną moc, a siła słów w nich zawarta jest niezrównana. Co więcej wszystkie są nadal bardzo aktualne i wręcz idealnie odnoszą się do rzeczywistości w jakiej żyjemy. W książce można znaleźć mowy Roosevelta, Tildy Swinton, Susan Sontag, Virginii Woolf, Wisławy Szymborskiej, Nicka Cave`a, Alberta Einsteina, Nelsona Mandeli, Marka Twaina czy Pabla Picassa. Kiedy tylko książka wpadła w moje ręce zaczęłam ją czytać i w sumie czytałam ją prze ponad dwa tygodnie, codziennie wieczorem rozsiadałam się w fotelu i „pochłaniałam” kilka losowo wybranych przemówień. Nie sądziłam, że tego typu lektura wzbudzi we mnie tyle emocji i poruszy tak wiele strun w mojej duszy. W przypadku „Przemów niezapomnianych” trudno nie uronić kilku łez, nie roześmiać się, nie zastanowić się nad losem własnym, innych ludzi i świata. Przemowy te są też odzwierciedleniem kondycji świata, jego wrażliwości i potrzeb. A jak to podkreślano w wielu z nich świat to ludzie. Odwołują się do przełomowych historycznie chwil, nawiązują do dziejowych momentów, które miały wpływ na kolejne pokolenia. „Przemowy niezapomniane” cechują się próbą dotarcia do ludzi i ich wrażliwości, do zakamarków duszy, do ukrytych głęboko pod „grubą skórą” delikatności, tolerancji, empatii i miłości. Tak jak i „Listy niezapomniane” książka została przepięknie wydana w podobnym tonie i stylistyce. Każde z przemówień zostało okraszone zdjęciem autora, stosowną ilustracją czy obrazem. Często zamieszczono również zdjęcia ręcznych notatek co nadaje bardziej ludzkiego wymiaru, o ile to możliwe w przypadku tak mocnych emocjonalnie wywodów. Każde przemówienie poprzedza krótka adnotacja odnośnie miejsca, czasu, kontekstu politycznego czy społecznego w których zostało wygłoszone, albo i nie, bo w książce można znaleźć kilka nigdy niewygłoszonych przemówień np. Królowej Elżbiety II. PODSUMOWANIE „Przemowy niezapomniane” to książka, którą trzeba się rozkoszować, którą trzeba przemyśleć. Wiedziałam, że to będzie coś na prawdę dobrego. Nie sądziłam jednak, że „Przemowy niezapomniane” będą tak wspaniałe i inspirujące. To fantastyczna publikacja, której lektura niejednokrotnie wzruszy i rozbawi, sprawi że spojrzymy na wiele spraw z innej perspektywy. Ten zbiór przemów zmusza do przewartościowania kilku życiowych kwestii, zmiany myślenia i wyjścia poza strefę wygodnego życia by móc ujrzeć prawdziwy świat. Cieszę się, że ta książka trafiła do mojej biblioteczki. Często będę do niej wracać. Mój egzemplarz już jest pełen notatek, podkreśleń i zaznaczeń. Choć przyznam, że rzadko to robię… Wcześniejsze „Listy niezapomniane” są w moim sercu do dziś, bardzo Wam je polecam. I listy i przemowy to świetny pomysł na prezent. razem czy osobno. Bez różnicy.

Przemowy niezapomniane to książką, którą można czytać od początku, od końca, od środka. Otwierać na chybił-trafił i zawsze trafić na coś wartego uwagi. Jest to zbiór różnego rodzaju przemówień wygłoszonych przez mniej i bardziej znane osoby, od amerykańskich prezydentów, przez działaczy ONZ, aż po mowę wygłoszoną na amerykańskim uniwersytecie przez żabę Kermita. Chyba nie można wyobrazić sobie szerszego grona osób. Każda z nich zawiera w sobie coś wyjątkowego, wartościowego, co na stałe umieściło ją w kronikach, ale nie zawsze trafiła do szerszej świadomości. Przemowy niezapomniane w opracowaniu Shauna Ushera mają to zmienić i na nowo pokazać nam moc jaka tkwi w słowach. Mówiłam już, że można tę książkę czytać od początku albo od końca. Można też na wyrywki. Nieważne jaki sposób wybierzemy na dany dzień nie ma sensu czytać więcej niż dwa lub trzy przemówienia. A czasami nawet jedno zmusza do takiej refleksji, że więcej już po prostu się nie da. Cieszę się, że mam tą pozycję na półce. Nie jest to książka, którą przeczytacie raz i zapomnicie o czym była. Do niej się wraca. Do niej się zagląda. Z niej się korzysta szukając argumentów do dyskusji i chcąc odkryć na nowo historyczne wydarzenia. Jak kupicie to będziecie zadowoleni.