Próby ognia i wody (audiobook mp3)

„Próby ognia i wody” to składająca się z trzech opowiadań antologia uzupełniająca „Aferę na tuzin rysiów”. Akcja pierwszego z nich pt. „Czym karmię swoje demony” rozgrywa się przed wydarzeniami opisanymi w powieści. W „Aferze” jest jedynie wspomniane, że przed sprawą rysiów Nikita zajmowała się tajemniczą misją, z której wróciła nieźle poturbowana. Okazuje się, że niedługo przed powrotem Robina najemniczka otrzymuje zlecenie ochrony kobiety o imieniu Stella, która chce się rozwieść z mężem. Nikita ma ją ochraniać do momentu, aż Stella złoży papiery rozwodowe. Sprawa niby prosta, no bo co złego może się stać w ciągu kilku dni? Oj może. Bo rzecz dzieje się w Warsie, to raz, a dwa w sprawę zostają zamieszane nieczyste siły. Nie mam zamiaru więcej zdradzać, bo popsuję Wam całą zabawę z tym opowiadaniem, a jest ona przednia, trzeba przyznać. To najdłuższe i zdecydowanie najciekawsze opowiadanie w zbiorze. Akcja gna, dzieje się dużo. Jest krwawo, trup ściele się gęsto. Nikita jest w najlepszej formie. Słowem, jest tak, jak powinno być. Przy okazji otrzymujemy odpowiedzi na część pytań, które mogły pojawić się podczas lektury pierwszego tomu „Kronik sąsiedzkich”, a to dodatkowa atrakcja. Kolejne odpowiedzi dostajemy podczas lektury drugiego tekstu z antologii pt. „Ręce pełne rysiów”. Opowiada on o wilczycy Annie i jej chłopaku Rafale, który jest rysiem i bratem zaginionych rysiów z „Afery”. I o całym stadku nieletnich rysiów. Dowiadujemy się z tego opowiadania sporo o samej Annie i o Rafale rzecz jasna, ale też o tym, jak to się stało, że w ogóle zjawili się w Warsie. Ich historia dzieje się równolegle do wydarzeń opisanych w powieści, ale jest zupełnie inną opowieścią. To fajny dodatek, dzięki któremu możemy spojrzeć na znane już wydarzenia z zupełnie innej perspektywy. Fajnie jest też dowiedzieć się, co działo się z małymi rysiami w tym czasie, gdy ich mamy, Nikita i Robin prowadzili śledztwo i usiłowali sprowadzić tatusiów do domu. Nie było miejsca na rozwinięcie tego wątku w pierwszym tomie cyklu i dobrze, bo nieco zaburzyłoby to ciągłość głównego wątku. Bo małe rysie razem z wujkiem i ciocią, którzy zdecydowali się zaopiekować maluchami, mieli w tym czasie swoje, całkiem przebojowe przygody. Jakie? To już musicie sprawdzić. Dodam tylko, że także w tym opowiadaniu jest momentami bardzo niebezpiecznie i nie brakuje adrenaliny. Ale bywa też słodko i bardzo rodzinnie. Trzecie, ostatnie opowiadanie w zbiorze to epilog do pierwszego opowiadania i właściwie do „Afery na tuzin rysiów” również, bo dzieje się jakiś miesiąc po tym, jak Stella złożyła papiery rozwodowe, czyli również po zaginięciu rysiów. Nikita wraz z dwoma pomocnikami (jednego z nich poznała podczas misji z „Afery) kończy to, co rozpoczęła w pierwszym opowiadaniu. Dzięki temu domknięte zostają otwarte jeszcze wtedy wątki, co idealnie dopełnia tę opowieść. Jednocześnie właśnie w tym opowiadaniu zaglądamy w głąb duszy towarzyszącego Nikicie Brynjara, który od momentu sprawy ze Stellą, czyli również w trakcie szukania rysiów był jakiś nieswój. To opowiadanie jest najkrótsze, ale też najbardziej rozczulające. Co dolegało Berserkowi, tego nie zdradzę, sprawdźcie. Dodam tylko, że emocji i w tym opowiadaniu nie brakuje. Dobrze, że autorka poświęciła „potworowi” trochę czasu, dzięki temu możemy poznać tę drugą, ukrytą część Nikity trochę lepiej. Okazuje się, że potwory bywają często bardziej ludzkie niż ludzie. Styl autorki jak zawsze jest bardzo przystępny i lekki. Książkę można pochłonąć na raz i tak też zrobiłam. Niestety od razu zatęskniłam za przygodami tej zwariowanej dziewczyny i jej towarzyszy. Niezależnie od tego, czy autorka sięga po krótką czy dłuższą formę, tworzy dopracowany, pełen detali tekst, który bawi, wzrusza, zaskakuje. Bohaterowie opowiadań znani z „Afery” z drugiego planu dostają tutaj swoje pięć minut i wnoszą do tej historii swój oryginalny pierwiastek. Nie da się ich nie lubić, są tak samo nietuzinkowi jak sama Nikita i wzbudzają wiele różnorodnych emocji. Szczególnie polubiłam Annę, wilczycę w ludzkiej skórze, która jest twarda i nieustępliwa i bardzo troszczy się o swojego mężczyznę. A także owego mężczyznę, który trochę przedstawiany jest tu jak miękka buła, która w porównaniu do walecznych rysiów nie może wykazać się podobnymi umiejętnościami. Ale ten kawał futra, który wybrał jako swój zawód nauczanie najmłodszych, jest przekochany, ciepły, bardzo rodzinny i od razu wzbudza sympatię. Dobra historia rzadko mieści się w jednej powieści, co dobrze widać w tym dodatku do cyklu. „Próby ognia i wody” to doskonałe rozwinięcie i uzupełnienie wątków z pierwszej części, które trzeba przeczytać nie tylko, jeśli jesteście wielbicielami Nikity i jej szalonych przygód. To świetne, zajmujące, dynamiczne urban fantasy, które swoim poziomem nie odstaje od hitów literatury światowej. Serdecznie polecam!

Trzy opowiadania zawarte w tym zbiorze są bezpośrednim uzupełnieniem historii głównej, która została wydana na wiosnę. W "Aferze na tuzin rysiów" Nikita musiała odnaleźć zaginione Rysie, tutaj natomiast pojawiają się odpowiedzi na pytania, które zostają po lekturze. Choć ten tom można byłoby czytać oddzielnie, bez znajomości poprzedniego - szczególnie przy dwóch pierwszych długich opowiadaniach, to jednak później przyjemność z lektury "Afery..." nie byłaby aż tak duża. Sama najpierw nadgoniłam lekturę poprzedniego tomu, żeby zachować chronologię. Autorka po raz kolejny zabiera nas do Warsu i Sawy, gdzie magiczne miasto żyje swoim życiem. Pokazuje niezwykle niebezpieczną historię podczas zlecenia od Stelli, która początkowo nie zwiastuje kłopotów. Muszę przyznać że czytałam ją z przyjemnością i zaciekawieniem, a jednocześnie miałam zupełnie inne pojęcie o tym zleceniu i autorce udało się mnie zaskoczyć, kiedy ostatecznie odkryłam co się wydarzyło. Drugie duże opowiadanie to równoległa historia z porwania i poszukiwań dorosłych Rysiów. Główne role mają w niej Rafał, czyli najmłodszy brat porwanych i jego dziewczyna, Anna, która jest Wilkiem. Na początku nie byłam pewna, czy tu może dziać się coś ciekawego i czy autorce uda się mnie wciągnąć i po raz kolejny nie doceniłam Anety. Świetna historia, dzięki której Anna wskoczyła na listę moich ulubionych postaci z tego uniwersum. Co do samych przygód - to w końcu Wars, tu zawsze może wydarzyć się coś niespodziewanego. Ostatnie opowiadanie jest krótkie ale mocne w przekazie. Pokazuje co zadziało się z Brynjarem, czyli Berserkiem żyjącym w ciele Nikity. Dlaczego zdawał się tak odległy i przestał komunikować się z dziewczyną. Chwytające za serce. Powrót do Warsa, do świata Nikity, ktora już nie jest w Zakonie i kroczy swoją własną drogą, to świetna przygoda, którą czytałam z przyjemnością. Ciesze się, że autorka zdecydowała się pokazać rozwiązania pewnych wątków, które nurtowały podczas lektury "Afery...". Wydaje mi się, że mam też sentyment do przygód Nikity właśnie dlatego, że dzieją się w Warsie i Sawie czyli magicznej wersji Stolicy, która jest mi bliska. "Próby ognia i wody" to przedłużenie i rozwinięcie przygód Nikity i jej przyjaciół, w którym przedstawione są wydarzenia, które wspominane są w "Aferze na tuzin rysiów", ale nie zostały tam rozwiązane. Dzięki "Próbom..." można po raz kolejny powrócić do Warsa i spędzić czas z bohaterami, a jednocześnie poznać odpowiedź na nurtujące pytania. Autorka po raz kolejny tworzy świetne historie, które dodatkowo dzięki stylowi pisania, sprawiają, że ciężko się od nich oderwać. Dla fanów Anety Jadowskiej - lektura obowiązkowa!

Aneta Jadowska jest jedyną autorką, u której nie dość że akceptuję zbiory opowiadań uzupełniających, to jeszcze ich wyglądam. Zwykle kojarzą mi się z niedopracowaniem głównej historii, ale w stworzonym przez nią świecie tyle się dzieje i wszystko jest tak rozbudowane... U niej po prostu ma to swój urok. „Próby ognia i wody" to trzy opowieści, które nie znalazły dla siebie miejsca w „Aferze na tuzin rysiów", ale są lekturą obowiązkową przy poznawaniu „Kronik sąsiedzkich". Pierwsze opowiadanie dzieje się przed pierwszym tomem, drugie w jego trakcie (perspektywa skupiona na młodszych rysiach), a trzecie po wszystkich opisanych wydarzeniach. Dzięki nim lepiej poznajemy Bryniara i około rysiową rodzinę, a niektórzy bohaterowie drugoplanowi nabierają kolorów. Wszyscy stają się nam bliżsi i — choć myślałam, że to niemożliwe — można polubić ich jeszcze bardziej. Pochłonęłam na jeden raz. I to wszystko, co musicie wiedzieć. I co prawdopodobnie powinnam zdradzić, bo jakiekolwiek szczegóły w tym wypadku zdradzą zbyt wiele... Tak. Po prostu dajcie szansę Jadowskiej jeśli interesuje Was urban fantasy. Przyznam, że jej pierwsze powieści czytam, ale niekoniecznie mnie zadawalają, za to jej nowsze tytuły... Ach! Tak, je lubię ogromnie.

„Próby ognia i wody” Próby ognia i wody to uzupełnienie „Afery na tuzin rysiów”, więc jeśli nie sięgnęliście jeszcze po Kroniki Sąsiedzkie, koniecznie od nich zacznijcie. Autorka w rozdziałach „Czym karmię swoje demony", „Ręce pełne rysiów" oraz „Haczyki w sercu" się tutaj zamknąć wszystkie otwarte wątki i uzupełnić je brakującymi informacjami. O lekkim piórze autorki pisałam w poprzedniej recenzji i zdania nie zmieniłam. Płynna akcja, dobrze wykreowani bohaterowie i wciągająca fabuła nadal na wysokim poziomie. Do tego piękna grafika, choć w tej książce zdecydowanie odczuwam jej niedosyt. Jeśli interesuje Was, co się działo z Nikitą przed aferą z sąsiadami, ale również poczynania Rafała Rudeckiego czy milczącego Brynjara - uzupełnijcie swoją wiedzę Kronikami Sąsiedzkimi 1.5 Przyznam, że Nikita wciągnęła mnie w świat fantastyki na nowo i już nie mogę się doczekać studenckich wakacji, aby nadrobić jej wcześniejsze historie. To idealne pozycje na te upalne dni.

Ja i opowiadania to nie jest dobre połączenie. Ale dla opowiadań Anety Jadowskiej odstępuje od zasady "nie czytania" tej krótkiej formy. I tak samo było z "Próbami ognia i wody". "Próby..." to uzupełnienie "Afery na tuzin rysiów". Bardzo potrzebne, wymagane i świetnie napisane. Wiem co mówię, bo ten zbiór podobał mi się bardziej niż sama książka. Minimalnie, bo minimalnie, ale właśnie to, że poznane tutaj wydarzenia mogły wskoczyć na swoje miejsce sprawiło, że nie mogłam oderwać się od lektury. Bardzo się cieszę, że autorka zdecydowała się na takie rozwiązanie i nie trzymanie nas w niepewności aż do kolejnego tomu. Jest to książka dla wszystkich, którzy już znają nowe oblicze Nikity, i według mnie trzeba ją przeczytać, dla poznania całej sytuacji. Dla mnie to świetne rozwinięcie pierwszej części i osłoda czasu oczekiwania na dalsze losy Rysiów, Robina i Nikity.

Jak dla mnie ten tom powinien mieć numerację 0,5-1-1,5, a nie 1,5. Pierwsze opowiadanie jest prologiem do "Afery...", drugie dzieje się w trakcie głównego zadania Nikity, a trzecie to epilog Afery. Jak zwykle autorka nie zawiodła, jej pióro też trzymało poziom. Lektura byla prawdziwą przyjemnością.

Super uzupełnienie Afery na tuzin rysiów. Czekam z niecierpliwością na kolejne części. Polecam

świetne uzupełnienie "Afery na tuzin rysiów"

dla mnie super i znakomite lektorki

jak zawsze ekstra